Leen schreef op: 14-07-2013 15:29:20 |
Bij mijn jongste dochter van 2,5 is vorige maand henoch schonlein vastgesteld. Ze heeft er op zich
weinig last van, enkel de eiwitwaarden in de urine blijven zeer hoog. We waren vrijdag in ziekenhuis
voor controle maar heb daar geen tijd gehad voor vragen (nogal fabrieksmentaliteit daar...) Iemand
ervaring met dit syndroom die weet hoe lang na het uitbreken van de ziekte de waarden zo hoog mogen
zijn en wanneer ik me echt zorgen erover moet maken? |
Quote |
Misbren schreef op: 14-07-2013 16:13:54 |
Mijn zoon heeft toen hij 3 jaar was henoch schonlein vascalitis gehad. Strikte bedrust en zware pijnstilling was het advies. En toen nog belande hij in het ziekenhuis en heeft daar een paar dagen gelegen. Was een hel. Hij was ook extreem moe. In totaal heeft het een jaar geduurd voor hij weet een beetje normaal was, dus pijnloos en niet meer zo moe. Zijn gewrichten waren erg opgezwollen en hij zat onder de uitslag. Zijn waardes weet ik niet maar zo te lezen heeft je dochter het (nog) niet zo heel erg. Toen mijn zoon opgenomen werd had hij 3 gezwellen op zijn rug, kon hij niet meer lopen en was alleen maar aan het krijsen van de pijn. Dus als je dochter dat heeft zowiezo bellen. Beterschap, het is een rare en nare ziekte. |
Quote |
Leen schreef op: 14-07-2013 16:40:36 |
de uitslag heeft ze gehad, is zo goed als verdwenen, de gezwollen gewrichten heeft ze wel, maar
weinig last van, enkel 's avonds in bed jammert ze van pijne voeten, die zijn dan ook gezwollen en
blauw. Als ze opstaat, stapt ze wat gek omdat ze wat gezwollen is. Vind het gek dat de huisdokter me
er ook op drukt dat urinewaarden zo belangrijk zijn en vrijdag in ziekenhuis werd er zo luchtig over
gedaan... Denk dat ik best morgen maar weer eens naar de huisdokter bel dan voor meer info, zeker nu
ze er sinds vandaag ook nog waterpokken bovenop heeft |
Quote |
Misbren schreef op: 14-07-2013 17:34:33 |
Arme schat, dat er ook nog bij. Mijn zoon (die inmiddels 10 jaar is) liep toen bij de kinderarts en de eerste dagen elke dag controle, toen om de dag, 3 keer per week, elke week en elke 2 weken controle. Daar deden ze er alles behalve luchtig over. |
Quote |
Leen schreef op: 14-07-2013 18:02:32 |
De eerste weken zaten we ook dagelijks bij huisarts, de arts die ons op spoed geholpen heeft bij de
eerste aanval, doet er ook niet luchtig over maar omdat ze zelf in verlof ging, heeft ze ons
doorgestuurd naar ander ziekenhuis. In dat ziekenhuis waren we niet meer dan een nummer, heb wat
vragen gehad over zwangerschap en voeding van het kind, deze arts vertrok en toen kreeg ik 2
verpleegsters voor bloed en urine afname, die stuurden me terug naar de arts met mijn vragen maar
arts was al weer verdwenen De eerste dokter komt deze week weer werken, dus morgen maar huisarts even bellen en
maar nieuwe afspraak maken in ander ziekenhuis. In eerste instantie was iedereen er gerust in omdat
ze verder niet kloeg en er al snel weer vrolijk bijliep. Ik test nu al bijna 3 weken zelf de urine (
op vraag van de arts) en eiwitwaarden zijn vééél te hoog. Volgens huisarts was
het daarom ook nodig dat ik eerder weer naar ziekenhuis ging voor verdere testen. Meer dan huisarts
doet, hebben ze dus niet gedaan en ik zit nog met mijn vragen! Is idd een nare ziekte, gevolgen
kunnen groot zijn, daarom begrijp ik niet dat arts van vrijdag niet even de tijd genoemen heeft om
me wat meer uitleg te geven! op google zoeken helpt alleen de stress erover maar de hoogte in! heeft jouw zoon er wat aan over gehouden? |
Quote |
Misbren schreef op: 14-07-2013 18:16:30 |
Mijn zoon heeft er niets aan over gehouden gelukkig. Naar wat mij toen verteld is kan je niets aan deze ziekte doen en gaat het ook gewoon weer over. Je kan pijnbestrijding geven en veel rust (lekker makkelijk met een peuter he ) In het allerergste geval zal je aan de astronautenvoer moeten in het ziekenhuis icm opname. Nog erger een niertransplantatie, maar dan is je kind wel heul erg ziek. |
Quote |
Leen schreef op: 14-07-2013 18:30:20 |
Idd, rust is het grote advies, de momenten dat ze geen pijn heeft of niet moe is, tja, dan ben ik
eigenlijk wel blij dat ze wat rondloopt en speelt, voor mij een teken dat ze niet ernstig ziek is.
Door die ergere scenarios te lezen word ik dan wel weer ongerust! Ook het feit dat de nieren op dit
moment al enkele weken echt niet goed werken verontrust me, echt goed kan dat niet zijn volgens mij!
Ik ga zeker morgen weer aan de bel trekken, had graag van de arts wat meer uitleg ivm die nieren
gehoord! Wat fijn dat je zoon er zonder gevolgen doorgekomen is! |
Quote |
Misbren schreef op: 14-07-2013 18:42:18 |
Ook als je meissie zich goed voelt rustig houden. Door geen rust word het alleen maar erger. Strikte bedrust was wat mijn zoon moest. Kwa nieren, zo'n vaart zal het gelukkig niet lopen. Als de waardes veel te hoog waren geweest hadden ze haar daar gehouden hoor. Sturen ze je echt niet naar huis. Van het ergste scenario moet je niet uitgaan. Je meissie is erg jong en zal er naar alle waarscheinlijkheid helemaal boven op komen, ze groeit nog. De wat oudere mensen die deze ziekte krijgen zijn een risicogeval. Die liggen dan ook weken in het ziekenhuis. Probeer je niet al te veel zorgen te maken, ze is lekker thuis en dat zegt al genoeg. Ik zou morgen zeker die arts bellen, als ouder zijnde wil je van de arts horen van hoe en wat en niet via google. groejes Bren |
Quote |
Leen schreef op: 14-07-2013 19:31:44 |
Ok, ga haar nog wat meer doen rusten dan, dat is nu dan even het voordeel van die pokken, is ze wel
wat suffer van Thx voor de geruststellende woorden Bren! |
Quote |
Misbren schreef op: 14-07-2013 20:47:48 |
Graag gedaan. Ik weet nog wel hoe ik me voelde toen mijn zoon zo ziek was, en toen was er geen
mama-life |
Quote |
Leen schreef op: 20-07-2013 21:33:41 |
Ondertussen al weer enkele doktersbezoeken verder, ondanks dat ze er goed uitziet en de grote
speelvogel uithangt, gaat het eigenlijk niet zo goed. Bloed en urinewaardes ronduit slecht, heeft
vrij zware medicatie gekregen, woensdag weer terug voor nieuw onderzoek om te kijken of medicatie
werkt. Ik test zelf nog elke ochtend de urine, zie nog geen verandering, ze vermagert ook fel
ondanks dat haar buik dik en gespannen staat. Rusten doet ze superveel nu, daar gaan ze me dus niet
meer voor op mijn donder geven Hopelijk
betert het snel, we worden er allemaal doodmoe van, de last is dan ook het grootste 's nachts... Als
ik het zo lees, heeft ze zeker niet de "zware" versie, daar ben ik al blij om. Echt een rotziekte is
dit! |
Quote |
Leen schreef op: 28-07-2013 22:38:50 |
Effe update en effe alles wegtypen, ik zaag mijn man onnozel anders denk ik,haha! Zijn van woensdag
tot vanmiddag opgenomen geweest in ziekenhuis, is nierbiopsie gedaan, ze had nog steeds veel te hoge
eiwitwaardes in urine en nu ook bloed erbij. Daarbij een alarmerend hoge bloeddruk en ineens is ze
dus toch 1 van de pechvogels met gevolgen aan de nieren! Voor nu hebben we stapels
bloeddrukverlagende medicatie mee en wachten we tot morgen op uitslagen van de biopsie... Arts van
ziekenhuis die de ingreep gedaan heeft verwacht dat we morgen dus terug mogen voor verder
behandelplan mogelijk met opname erbij. Vrees een beetje dat het nog lange weg gaat worden...maar we
hopen op het beste natuurlijk! Het janken ligt hier wel de hele dag op de loer maar hou me sterk
voor de kleine meid, die klaagt immers niet en ondergaat de eindeloze onderzoeken, zo dapper!! |
Quote |
Mam Van Twee schreef op: 29-07-2013 09:22:20 |
Achgossie zo'n ziek peutertje. Moeilijke leeftijd hoor daarvoor - ze vinden zichzelf al zo groot,
maar echt snappen doen ze het nog niet. Heb ook een meisje van 2,5 jaar en kan me zo goed
voorstellen dat het moeilijk is - Ziekenhuis en onderzoeken. Veel sterkte |
Quote |
Leen schreef op: 04-08-2013 14:45:24 |
Morgen wordt mijn kleine meid voor een week opgenomen, ze krijgt het grote geschut, cortisonenkuur
onder toezicht. We krijgen dan ook dietiste want de voeding zal bijgesteld moeten worden. blijkbaar
zijn de nieren en vooral de nierfilters zwaar ontstoken, ingrijpen dus voor de hele boel stilvalt.
Binnen enkele maanden gaan ze de kuur nog eens herhalen en we hebben nu al te horen gekregen dat ze
de medicijnen die ze nu neemt, wss rest van haar leven zal moeten nemen... Nu maar koffers pakken,
vooral veel speelgoed zodat we mekaar kunnen bezighouden Hoop dat ze
goed reageert en dat alles snel achter de rug is! |
Quote |
Misbren schreef op: 04-08-2013 17:16:33 |
Wow, wat is het snel slechter geworden. Heel erg veel sterkte, ik hoop dat ze niet teveel pijn heeft |
Quote |
Leen (vanuit Zh) schreef op: 06-08-2013 22:12:44 |
We zijn nu 2 dagen in't ziekenhuis. Medicijnenkuur is opgestart, met helaas alle bijwerkingen er van... Ben zo fier op mijn kleine meid, ze ondergaat het allemaal zo dapper! Hopelijk helpt het snel |
Quote |
Juulmvjens schreef op: 07-08-2013 08:55:26 |
Quote |
Leen Mv 4 schreef op: 23-08-2013 14:05:33 |
Effe update. Sinds we thuis zijn na de cortisonenkuur, krijgt ze die thuis ook nog in pilvorm. Gaat
op zich allemaal prima, de eerste resultaten wijzen er op dat het toch helpt allemaal, enige waar de
dokter zich nu nog grote zorgen over maakt is de veel te hoge bloeddruk. Nog steeds 2x per
week bloedprikken en dagelijks urine testen en om de 3u bloeddruk meten. Hele opgave... Begin
oktober volgt de volgende zware kuur in't ziekenhuis en dan pas zijn ze zeker dat het het gewenste
resultaat geeft. Nog even spannend maar ziet er naar uit dat het allemaal wel goed komt...met heel
wat geduld. Voor nu zijn wij al superblij dat ze geen pijn heeft |
Quote |
Kees schreef op: 31-10-2016 20:58:54 | ||
hoi mag ik vragen hoe het afgelopen is? Mijn dochter heeft exact wat u ook beschrijft. GRoet kees Mag het mij ook mailen, graag zelfs: arends_kees@hotmail.com | ||
Quote |
Jessica schreef op: 13-12-2016 23:55:49 |
me zoon van net vijf heeft het ook al bijna 10 maanden we dachten klaar te zijn in het ziekehuis en
de controlle weer bij de huisarts te kunnen doen maar nee hoor hij heeft het nu zins 28-02-2016 en zaterdag 10-12-2016 plaste hij weer veel bloed naar de huisartsen post gegaan en door naar de spoed en daar konde ze niks doen moesten maandag 12-12-2016 terug komen voor verder onderzoek nog wel op zijn verjaardag nu kunnen we weer van voor af aan beginen met onderzoeken of tog niet zijn nieren aangestast zijn kan wel zeggen dat het een slopede rot ziekete is wouw wat ik het over kon nemen van hem is ook zo jammer dat ze niet kunen zeggen hoe lang het duurt en mechien heel erg toevalig zit er nu een meisje bij hem in de klas met de zelfde ziekte dat wilde ik even delen groetjes jessica |
Quote |