Mama-life
| Ania schreef op: 25-06-2013 20:01:54 |
Bah, heb een beetje een paar baaldagen! We hebben tot 2007 in China gewoond, daar een paar goede vriendinnen aan overgehouden. Alleen, mijn beste vriendin van toen (kon echt alles met haar delen, en over alles praten), daar heb ik al een jaar niets meer van gehoord. En de afgelopen jaren ben ik altijd naar haar toe gegaan, zij is in die 6 jaar 2 keer bij ons geweest. Nu ben ik daar vorig jaar mei voor het laatst geweest, en zij zei dat ze in de vakantie zou langskomen. Daar ben ik dus nog op aan het wachten, en heb he-le-maal niets meer van haar gehoord sinds dat bezoek. Nu hoor ik via mijn man dat haar man een baan in het buitenland heeft gekregen, en dat ze samen in de zomervakantie verhuizen! Ik baal dus dat ze niks heeft laten horen! En wat moet ik nu doen? De eer aan mij houden en haar mailen en feliciteren? Pfff... heb ik eigenlijk helemaal geen zin in... Ander stel vrienden, zijn we al 15 jaar mee bevriend, die hebben het de laatste jaren ook druk met andere vrienden en niet met ons, ook al maanden niets meer gehoord... Heb eigenlijk bijna geen vriendinnen meer, soms vraag ik me wel eens af of ik echt zo'n vreselijk mens ben...  Mijn man en ik hebben ons een tijdje geleden al voorgenomen dat niet álle contact van onze kant hoeft te komen, maar hierdoor valt wel bijna iedereen af... Hebben jullie dat nu ook?!?!? |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 25-06-2013 20:12:37 |
Ik ben ook regelmatig de andere kant. Bedoel er niets lelijks mee ofzo. Ben geen persoon die vaak
contact zoekt en de deur platloopt bij iemand. Maar wel eimand dat als er wat is dat de deur
open is. Zo hebben we hier al vaker vrienden en vriendinnen opgevangen als er ergen wat mis ging of
ze erg verdrietig waren. Maar ik ben heel slecht in 1 keer per zoveel week bellen enzo. Ik weet het van mijzelf, heb ook geprobeert het wel te doen maar het past zo niet bij me. Het mooie is dat mijn echte vrienden het ook zien en weten dat ze altijd welkom zijn en dat zij vaak net zo zijn. Heb zelfs een vriendin gehad waarmee ik 3 jaar gen contact had en zo ineens bellen we weer, heeft ze hier een poosje gezeten en weet ik dat het andersom ook kan. Denk dat mensen verschillende soorten vriendschappen hebben. Maar vind het wel sneu voor je dat jij niet die vriendschappen hebt wat jij graag hoopt. Hoop ook echt dat je die gaat vinden, zo belangrijk! |
| Quote |
| Bloemblaadje schreef op: 25-06-2013 20:14:08 |
Ik snap je heel goed. En ik ben heel eerlijk dat ik vind dat de liefde toch echt van 2 kanten moet
komen, want anders doe ik er niet meer aan mee. Ik belde ook altijd iedereen achteraan en ging
altijd overal heen als er wat was of gewoon voor de leuk. Maar omgekeerd was het kennelijk teveel
moeite. EN ik heb me sinds kort voor genomen dat ik dat dus niet meer doe. Sterker nog, de eerste
heeft al de wind van voren gekregen van me, want die kwam even met een enorme egoistische aktie. Heb
ik even heel vriendelijk, maar duidelijk verteld wat ik daar van vond. Geen ruzie gemaakt, maar denk
dat de boodschap wel duidelijk was. En ik hoef echt niet iedere week gebeld te worden en stel helemaal geen hoge eisen aan een ander. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 25-06-2013 20:21:25 |
Maar bloemblaadje, je verwacht zo wel dat iedereen eenzelfde soort idee van vriendschap heeft. Iedereen is daarin anders. Ik ben niet egoistisch in een vriendschap, ik ben alleen geen beller en mailer voor regelmatig. Meer een gelegenheidsvriend ofzo als ik het zou moeten omschrijven. Ik ben er als je me nodig hebt, maar ben niet zo attent om idd alles te onthouden wat in ieders leven gebeurd en daarvoor te bellen. Mijn vrienden hebben daar overigens ook geen moeite mee. En tuurlijk wel een aantal gehad, maar ik heb geprobeert me aan te passen aan hun manier van vrienden zijn, maar dat is zo onnatuurlijk. Daar zou ik niet op zitten wachten. Heb ook een vriendin die wel veel contact wil en meer belt en langskomt, die zeg ik ok niet te minderen omdat zelf het minder doe. Ze weet wel dat het van mij uit minder komt terwijl ze altijd welkom is en ik een telefoontje gezellig vind. |
| Quote |
| Mieps01 schreef op: 25-06-2013 20:22:59 |
Soms horen vriendschappen bij een bepaalde tijd in je leven. Soms is het ook gewoon enorm druk?? Wij zijn nu ook al een heel aantal keren in het buitendland verhuisd en ik vind het erg lastig goed contact te houden. Ennnn het is een slecht excuus.. maar de kinderen vreten toch vaak de tijd op waarop ik me actief en fit voel.. en wil ook niet zeurderig en moe met een ander bellen. Dikke knuf! Het is niet leuk om te denken dat alles van jou uit moet komen. Maar misschien is het allemaal helemaal niet op jouw gericht  |
| Quote |
| Toch Even Anno schreef op: 25-06-2013 20:27:21 |
mm nee ik herken het wel, vanaf de middelbare school tig "beste"vriendinnen gehad, iedere keer
eindigde het met een drama/of gewoon ineens niks meer, heb 2 hechte vrienden groepen gehad, maar ook
dat liep op 1 of andere manier uit op niks. Ik kan de mensen waar ik mee omga (en het meeste is dus ook familie) op 1 hand tellen...soms beangstigend..heb ook een stel die ik ken vanaf met 15e...en ik doe echt al jaren mijn best om contact te houden maar van die kant komt het maar niet..tevens hebben ze een compleet andere levenstijl (echt haaks op die van mij, ik alleenstaand en dochter, zij feesten erop los en wonen nog maar net samen). In december bij hen geweest ivm ook het samenwonen..huis bekijken, cadeautje mee, dochter was ook mee en daarna niks. Het is ook leuk als diegene dan eens belt of iets om hier eens langs te komen (helemaal als zij alle vrijheid hebben en ik savonds toch echt aan huis gekluisterd ben zonder oppas) Vind het soms ook moeilijk...ik hoop ook dat ik ooit eens in contact kom met iemand waarmee ik een bepaalde band krijg. Andere kant ben ik terughoudend omdat ik tig keer enorm op mijn b.k ben gegaan ermee.. Ik praat op het schoolplein wel geregeld met mensen, maar ja..meer niet eigenlijk...weet ook eig niet hoe dat dan moet..moet ik vragen of we keer kop koffie kunnen drinken? Is dat niet raar? of moet ik wachten (hopen) dat iemand mij eens vraagt...sjah.. Maar ik mis het wel...ik voel me soms best alleen. |
| Quote |
| Mama V Jurre,stijn,j oris schreef op: 25-06-2013 20:34:42 |
Ik ben van huis uit gewend dat de deur altijd ooen staat voor iedereen en dat is nog steeds zo,maar
helaas merk ik nu ik mijn gezin aan het beschermen ben inv financiële situatie dat je er niet
zoveel meer ziet zeg maar. En ook doordat de jongens ouder worden dus hun autisne toch ook een
andere manier wordt geuit zeg maar blijven mensen ook weg. Maar je kan echt beter 1 goede vriendin
hebben dan 10 vage kennissen maar snap het wel.. |
| Quote |
| Alice schreef op: 25-06-2013 21:03:24 |
Het ligt er aan hoe jullie je beide voelen in de vriendschap. Mijn beste vriendinnetje en ik, zien elkaar niet zo vaak. Afgelopen jaar wat vaker omdat we allebei een baby hebben gekregen, maar we wonen niet heel dicht bij elkaar en dat is gewoon een onderneming en een planning met die kleintjes. We zijn al beste vriendinnen sinds onze puberteit. Er is wel een periode geweest waarin we elkaar echt bijna nooit zagen. Maar toch is zij de eerste die het hoort als ik iets belangrijks te vertellen heb en andersom ook. We weten van elkaar dat het goed zit en dat we elkaar nooit zullen afvallen. We hoeven dat niet te bevestigen naar elkaar. En zodra 1 van de 2 in de put zit, weten we elkaar te vinden, en kunnen er volledig van uit gaan dat die ander dan helpt. Maar dat heb ik niet met alle vriendinnen. Bij sommigen is frequenter contact nodig. Soms word ik ook echt gebruikt en hoor ik enkel van een bepaalde vriendin als ze het even niet meer ziet zitten (wat ik op zich niet erg vind) Maar het is wel duidelijk zeg maar. Iemand die van mij verlangd dat ik wekelijks op bezoek kom en mij "claimt" zal ik laten weten dat ik het niet op prijs stel. Alles komt bij mij uit een goed hart en ik ben er niet van gediend als mensen mij van iets betichten wat niet zo is (je kijkt niet naar me om etc) Dus misschien kun je het met haar bespreken? Hoe zij de vriendschap ziet? Maar je bent zeker een superleuke meid! Het haken heb ik me zelf nu redelijk geleerd, maar ik wil zeker nog wel 's op de koffie komen hoor! Niet onzeker zijn over jezelf. Meestal ligt het aan iets heel anders dan dat jij denkt |
| Quote |
| Ladybug schreef op: 25-06-2013 21:03:53 |
Ik heb maar met 1 vriendin ELKE dag contact.... echt elke dag.... mijn andere vriendinnen die kan ik zo een week niet sprken of zien daar maken we ons niet druk om we weten van elkaar dat het allemaal goed zit |
| Quote |
| Emv2 schreef op: 25-06-2013 21:05:03 |
Vreselijk mens ben je ;-) Nee hoor helemaal niet en wat je ermee moet doen? Dat waar jij je goed bij voelt. Wil je de eer aan jezelf houden dan mail je haar en anders niet. Sterkte ermee maar ik denk niet dat het aan jou ligt meid |
| Quote |
| Even Anno schreef op: 25-06-2013 21:05:21 | ||
dit had zo mijn verhaal kunnen zijn, het zal wel aan mij liggen denk ik dan ik zal wel niet leuk , aardig of lief genoeg zijn.. Helaas liggen de vriendinnen niet voor het oprapen, durf het ook niet te zeggen, want hoe zielig is het wel niet of te zeggen dat je je zo eenzaam voelt  | ||
| Quote |
| Mamsie schreef op: 25-06-2013 21:06:39 |
Ik denk dat het aan verwachtingen die je hebt van vriendschappen.. Mijn allerbeste vrienden zie ik misschien 2 keer per jaar, maar zijn echt mijn beste vrienden. Ik ben ook geen beller, geen mailer, maar mijn vrienden weten dat. Heb je ooit je verwachtingen uitgesproken? Ik pas me ook wel aan aan mijn vrienden, maar niet tot het onnatuurlijke toe. Een vriendin van mij gaat elke dag koffiedrinken met een groep vriendinnen, ik moet er niet aan denken, toch is eht een vriendin |
| Quote |
| Tiesmv3jongens schreef op: 25-06-2013 21:06:56 |
Ik heb een vriendin al 24 jaar en die belt mij 3 keer in de week na d'r werk dat is er zo ingeslopen
sinds we kinderen hebben. Daarvoor spraken we elkaar ook weken niet bij elkaar op visite is ook
sporadisch maar dat komt omdat we niet bij elkaar in de buurt wonen. Maar als we elkaar nodig hadden
wisten we elkaar te vinden nog steeds hoor. De vriendinnen die ik hier in de buurt heb spreek ik wel regelmatig maar ik zal nooit zomaar koffie gaan drinken. Ik denk dan namelijk ze hebben misschien wel andere dingen te doen en zitten niet op mij te wachten. Terwijl ze zeggen kom gewoon langs maar toch doe ik het niet |
| Quote |
| Bloemblaadje schreef op: 25-06-2013 21:07:01 |
Misschien kwam mijn verhaal erg fout over, maar ik ben juist iemand die helemaal niet met iedere
vriendin wekelijks aan de telefoon hang. Sterker nog, mijn beste vriendin kan ik maanden niet
spreken, maar wanneer we elkaar wel spreken is het altijd goed. En ze is er altijd voor me op de
momenten die er toe doen, omgekeerd ook en we kunnen als het nodig is altijd op elkaar
rekenen. Wat ik jammer vind is dat het voor sommige mensen tegenwoordig nog teveel moeite is om eens een keer te bellen en te vragen hoe het gaat (als zoals bij ons het geval mijn kind voor de 3e keer in een maand tijd is opgenomen in het ziekenhuis en niet om maar een nachtje gezellig te logeren) en dan verwacht ik helemaal niet dat ze op bezoek komen, maar even een belletje is toch niet zoveel gevraagd? En zo is dit maar een voorbeeld. Al vergeten ze ieder jaar mijn verjaardag dan vind ik dat helemaal niet erg, maar naar mijn mening zijn vrienden er juist op de momenten die er toe doen. En als dat teveel gevraagd is dan denk ik dat ik misschien inderdaad teveel verwacht, maar wat is dan vriendschap? |
| Quote |
| Bloemblaadje schreef op: 25-06-2013 21:12:04 | ||
Dit heb ik ook, want ik heb zelf ook niet het alleenrecht op een ander. | ||
| Quote |
| Ania schreef op: 25-06-2013 22:29:46 |
Zal morgen reageren, laptop heeft het begeven en via foon gaat erg moeilijk en langzaam. |
| Quote |
| Belske schreef op: 25-06-2013 22:40:04 | ||
Helemaal mee eens. Ik heb leren aanvaarden dat je op je levensweg mensen hebt die een tijd met je meewandelen en dan een andere weg kiezen. Of dat je zelf een andere weg kiest. Wil dat zeggen dat jullie wegen nooit meer samenkomen? Niet perse... Loslaten is niet makkelijk, maar net dat heb ik leren doen als het op vriendschap aankomt. Dat doet af en toe zeer, maar dat is een pijn die je helaas jezelf aandoet. Heb ik een rare kijk op vriendschap? Dat is niet voor het eerst dat ik dat hoor... ;-) | ||
| Quote |
| Spatje schreef op: 26-06-2013 08:45:23 |
ik herken het wel, mijn beste vriendin is naar het noorden van limburg verhuisd met haar nieuwe
vriend, met haar vriend kunnen we wel overweg, maar er is totaal geen klik, is allemaal meer voor de
beleefdheid, zij hebben geen kinderen, werken volop en staan heel anders in het leven als ons, dus
langzaam aan is het allemaal verwaterd, ik heb haar wel gemaild vorige week, heb haar al bijna een
jaar niet meer gezien, en we gaan na de vakantie ergens eten met zijn tweeen, maar eerlijk gezegd
vind ik het wel prima zo, mensen komen en gaan maar het moet wel van 2 kanten komen, en het hoeft echt niet om de beurt om contact te zoeken op dit moment heb ik 1 goede vriend, die heb ik al heel lang en is er ene koppel in ons leven die we ook niet zoveel zien, maar ze zijn er wel en wij zijn er voor hun maar toch mis ik wel eens die ene speciale, dus begrijp je wel |
| Quote |
| Ania schreef op: 26-06-2013 09:35:20 |
Even langere reactie vanaf de gewone pc, mijn laptop heeft het gisteren officieel begeven (met
heeeel veel foto's en meer dan 9000 e-books, hopelijk zijn die nog te redden, vooral de foto's). Ik begrijp jullie heel goed, want zo ben ik ook. Ik reageer niet altijd direct op een mail of pb, en het kan ook wel eens duren voor ik iets laat horen. Die paar mensen die we nog als vrienden hebben zijn ook zo en begrijpen dat. Met deze vriendin had ik in het buitenland elke dag contact, en reed 2 keer per week meer dan een uur naar haar toe, omdat zij een kleine had en minder mobiel was. Vond en vind ik nog steeds helemaal niet erg. Wat ik wel erg vind, is dat zij erg sociaal is en niet zonder vriendinnen kan, en ik voel me dus een beetje aan de kant geschoven. Ze heeft diverse vriendinnen in het dorp waar ze woont, en daar maakt ze wel tijd voor. Daar had ik me bij neergelegd, en daarom ging ik er nog enkele malen per jaar heen. Maar nu vind ik het gewoon erg dat ze niets heeft laten weten van hun verhuizing naar het buitenland... Daarbij komt ook nog eens, dat wij vroeger samen een soort bedrijfje hadden, en nog voor duizenden euro's spullen bij haar staan, die dus voor de helft van mij zijn... Ook merk ik, dat als wij klussen in huis, of b.v. verhuizen, wij altijd alleen staan en alles alleen moeten doen, en zodra iemand in onze vriendenkring verhuisd wij weer aan het helpen zijn... Ik heb echt het gevoel dat ik niemand meer heb waar ik mee kan praten... Gelukkig heb ik jullie nog  .(P.S. Als ik niet direct reageer, sorry, via de foon gaat erg moeilijk, en deze pc duurt een half uur voor ie opgestart is  ) |
| Quote |
| E Mv 2 schreef op: 26-06-2013 09:55:18 |
Ach meid toch vind het zo rot voor je. Weet niet goed wat ik moet zeggen. Misschien kun je het er eens met haar over hebben? |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 26-06-2013 10:40:56 |
als je geen verwachtingen hebt, zul je ook nooit teleurgesteld worden. ken het gevoel hoor jarenlange vriendschappen, dan weet je heel goed wat je aan elkaar hebt, ik ben een trouwe vriendin en dat waren mijn vriendinnen ook. ik zit al een poosje in zwaar weer thuis, ik verwacht andere dingen van vrienden. maar helaas...das mijn verwachting en niet hun verplichting. als je de lat minder hoog legt en kijkt wat de wel kunnen bieden, maak je het jezelf makkelijker, geloof me |
| Quote |
