Mama-life
| Ano schreef op: 08-06-2013 21:07:51 |
ik heb dringend hulp van jullie nodig. ik heb voor onze zoon van 9 en onze dochter van 10 3 maanden geleden hulp aan gevraagd hier bij centrum jeugd en gezin via consultatieburo waar ik met onze 3e zat. er zijn hier een aantal dingen gaande waar ik echt hulp bij nodig heb. heb 2 brieven gehad 2 maanden geleden dat ik boven aan de lijst sta ,maar verder niets ,als ik bel zijn ze er nooit ,al 2 x zijn mijn gegevens weg geweest . kon ik weer mijn hele verhaal vertellen. onze dochter moet eerst naar de orthopedagoog en dan naar de kinderpsygiator( he hoe schrijf je dat nou???) onze zoon moet eerst naar de orthopedagog ,maar geen van allen zijn te bereiken en mij bellen doen ze ook niet. ik heb al 5 x een bericht achtergelaten bij de receptioniste ,met de mededeling van haar dat ik z.s.m terug gebeld werd maar tot nu toe niets..... ik heb echt hulp nodig en wel nu!!! waar kan ik nog meer terecht voor hulp want dit duurt te lang |
| Quote |
| Bettie schreef op: 08-06-2013 21:13:01 |
Ik zou het niet weten maar kan je huisarts niets voor jullie betekenen? En evt. de orthopedagoog op
school? |
| Quote |
| Ano schreef op: 08-06-2013 21:15:06 |
school heeft ons ook aangehoord en weet ervan , contact persoon van cjg is op school geweest ,maar
verder niets ,ze moeten verder onderzocht worden . huisarts heeft me juist naar hun toegestuurd. |
| Quote |
| Xsara schreef op: 08-06-2013 21:30:20 |
wat erg voor je.. even meedenken; zou je misschien tijdelijk zelf iets kunnen regelen voor nu direkt (familie/vrienden) en maandag nogmaals aan de bel trekken?... heb je geen crisislijnen voor het weekend van die instanties??.... als het echt niet gaat en je denkt dat het uit de hand gaat lopen 112 bellen... die weten misschien waar ze aan kunnen kloppen voor hulp... zo niet dat komt alles misschien toch in een versnelling voor jullie... anders weet ik het ook niet.... doorzetten en niet opgeven, is het niet voor jezelf dan voor je kids... en je bent al heel goed bezig want hulp vragen lijkt me heel moeilijk en jij doet het toch!! |
| Quote |
| Ano schreef op: 08-06-2013 21:42:06 |
het is niet zo dat er gevaar is voor de kids of mijzelf ,maar de kinder hebben dringend hulp nodig
om het voor allemaal wat aangenamer te maken. maandag hang ik weer aan de telefoon voor de zoveelste poging. vind het zielig voor de kinderen die ik steeds verder in de problemen zie komen. ben gewoon erg verdrietig ,mensen om me heen zeggen hoe erg en zwaar ik het wel niet moet hebben en de kinderen ook maar hulp komt er niet ook niet van familie of vrienden ( oke 1 vriendin wel ,die kwam even lekker op passen om me te ontzien even ,wardeerde ik heeel erg) |
| Quote |
| Misbren schreef op: 08-06-2013 23:25:48 |
Voor mijn kids werd er een zorgmelding gemaakt vanuit de politie. Na 6 maanden niets gehoord te hennen maar zelf eens gebelt, daarna nog 2 maanden moeten wachten tot ik uiteindelijk aan de beurt was. Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat het op gaat schieten. |
| Quote |
| Bepje schreef op: 08-06-2013 23:29:10 |
Kinderpsychiater heet dat. Maandag terug naar de huisarts en daar neerleggen dat je nog steeds niet
geholpen bent ondanks al je pogingen. Het kan zijn dat daar langs elkaar heen gewerkt wordt of
zoiets maar je schiet er niet mee op. Als je een verwijsbrief van de huisarts hebt kun je ook elders
bij een psychiater en orthopedagoog terecht. Heel veel succes en sterkte ! |
| Quote |
| Ellen schreef op: 09-06-2013 00:04:48 |
Zelf de kinderbescherming bellen!! Of Jarabee! Die laatsten zoeken met en voor jullie de geschikte hulpverlening, erg goede ervaringen mee. Anders de huisarts laten bellen? Sterkte, snap je frustratie heel goed helaas. |
| Quote |
| Mvi schreef op: 09-06-2013 10:22:24 |
mag ik vragen wat er dan precies aan de hand is? waarom reageren instanties zo laks op een
hulpvraag? |
| Quote |
| Krumelke schreef op: 09-06-2013 10:26:17 |
ik denk ook maandag weer contact opnemen en bij weer geen gehoor de huisarts inschakelen. dat hij
(of zij) er maar achter aan gaat. misschein kan eea dan sneller. heel veel sterkte !!!! |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 09-06-2013 10:32:44 |
Wat frustrerend zeg! Mijn ervaring is dat je de longen uit je lijf moet schreeuwen en moet blijven bellen zelf. Hulp is er ergens wel...alleen moet je heel goed zoeken en er zélf steeds achteraan Als je daarvoor de energie niet hebt, of het niet kan, vraag hulp aan je omgeving (ouders, vriendin, buren) iemand kan je dan helpen. Huisarts heb ik dan weer geen goeie ervaring mee, maar het is het proberen waard. sterkte, zal niet meevallen  |
| Quote |
| Nicole_mv_tatum_en_r enske schreef op: 09-06-2013 10:50:56 |
Ik zou ook morgen een afspraak maken bij de huisarts en dan laat je je met spoed doorverwijzen naar
GGZ ofzo, die zijn sneller vind ik. Bij de jongste was er toen binnen 2 maanden hulp op gang. Het is nu wel vakantieperiode en zal alles iets langer duren, daar moet je rekening mee houden. |
| Quote |
| Misbren schreef op: 09-06-2013 18:00:21 |
Kinderbescherming komt alleen als de ouders/verzorgers hun kinderen niet goed behandelen. Voor mijn zorgvraag ben ik ook bij amk geweest en die stuurde me net zo hard weer weg. |
| Quote |
| Snoepje023 schreef op: 09-06-2013 18:32:10 |
Hoop dat jullie mijn verhaal een beetje kunnen volgen. Bij mijn zoon is in 2009 geconstateerd dat hij pdd-nos heeft Alleen nou vertoont hij ernstig agressief gedrag tegen zijn zusjes en kinderen op straat, bij het buiten spelen. vanaf 2009 al dingen doorgegeven ook aan het cb en de huisarts die ik toen had, maar nog kwamen we niet verder. Heb geprobeerd als ouder het zelf of te lossen, maar dat is zonder enige hulp mij niet gelukt Heb wel geleerd hoe ik anders kan reageren op kinderen met pdd-nos. Ik zit voor mijn zoon bij stichting Mee sinds februari. Omdat ik denk dat hij iets anders heeft dan alleen maar pdd-nos Nu 4 maanden verder en eigenlijk zijn we bijna geen stap verder gekomen. Heb wel in korte tijd ouderbegeleiding van Spirit gekregen, maar die heeft van de korte tijd een keer mijn zijn geobserveerd. Of ja wat je een observatie mag noemen, met hem gesproken is beter gezegt. Hij luisterd ook totaal niet meer naar mij, en dat is als ik dat heel grof mag zeggen. De schuld van hun vader, die luisterd ook naar niemand, en wat hij goed vindt in zijn hoofd, moet ook gebeuren. Omdat onze zoon zo op zijn vader lijkt heeft hij via de huisarts een aanvraag voor een onderzoek naar een stoornis laten doen, en ik moest mee met hun vader. Hun vader is iemand die vaak egoistisch is en niet aan zijn kinderen denkt , eten van hun opeten, zodat ze niks hebben en dingen laten slingeren wat gevaarlijk kan zijn. En als je er wat van zegt is het ach ja Dit omdat als je gewoon met hun vader praat, zijn wij de gestoorden op deze wereld( letterlijk zijn woorden) en heeft hij altijd gelijk, is er niks mis met hem en zou hij absoluut niet gegaan zijn. Nou is het bijna juli, en komen dinsdag spirit,stichting Mee en Jeugdzorg op bezoek om te laten weten wat ze na al die tijd zogezegt besloten hebben. Welke hulp er voor mijn zoon moet komen, ze hebben minstens 7 verschillende instanties in gedachten. De ene keer was het zeker, het zou Tien voor Toekomst worden, en dan veranderden ze weer. Het zou nu spirit, carehouse, tien voor toekomst, de opvoedpoli of Altra kunnen worden. Heel besluiteloos dus, terwijl wij er echt op zitten te wachten. Want met mijn zoon loopt het helemaal uit de hand. . Sorry dat ik mijn verhaal zo neergezet heb hier, maar was meer om te laten weten hoe lang ik ook zit te wachten. En dat is dan vanaf 2009 |
| Quote |
| Snoepje023 schreef op: 09-06-2013 18:33:56 |
sorry zijn is zoon  |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 09-06-2013 18:36:17 |
Snoepje, jij bent niet TO begrijp ik dat goed? Wat een verhaal! Echt, wat word ik hier verdrietig en machteloos van....zou het nu echt niet anders kunnen? er kan verdorie een kerel naar de maan gestuurd worden! (en waarom?!!?!) maar mensen in nood een helpende hand bieden lukt dan weer niet.... sorry...hier schiet niemand wat mee op....maar geloof me...ik moet hier gewoon wat mee doen. mijn nieuwe roeping ofzo |
| Quote |
| Snoepje023 schreef op: 09-06-2013 18:40:23 |
Nee, ik ben niet topic opener Had denk ik wel een nieuwe topic moeten openen met dit verhaal, maar zo lang wacht ik dus 4 jaar, en nou eindelijk iemand kunnen vinden, die liet merken dat ze er iets mee wou doen. Laten ze ons nog langer wachten |
| Quote |
| Sabje Mv Jm En ?? schreef op: 09-06-2013 18:44:01 |
Nou Mafkees ik dacht vanmiddag het zelfde in een andere topic, waarom loopt alles langs elkaar en waarom komt er geen actie als dat nodig. eigelijk zou er gewoon een bemiddelings bureau moeten komen, waar ouders naar toe kunnen ,als de hulpverlening niet opgang komt. |
| Quote |
| Snoepje023 schreef op: 09-06-2013 18:47:45 |
Sorry voor mijn spelfouten. Ben een nederlandse dame, die aan een cursus foutloos nederlands en schrijven doet. Het is nog niet helemaal zoals het hoort te zijn. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 09-06-2013 18:51:07 |
Moeilijk is dat he? Wij wachten hier ook op hulp voor de oudste, blijkt dat de wachttijd met 2 maand
verlengt is en dan heb je enkel een intake en die tijd tot het eerset gesprek daarna is ook met 3 a
4 week verlengt. Al met al dus 3 maanden langer wachten, en wie weet wat er over 2 maand staat. Het moeilijke is dat het vaak eerst mis moet gaan als je snel hulp nodig hebt. Zolang het neit misgaat staat het redelijk gelijk aan: het gaat nog oke. Dan kun je roepen en schreeuwen, maar er kan gewoon niets gebeuren. Geen onwil, maar op de een of andere manier gewoon niet mogelijk. Zo verdrietig vind ik dat. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 09-06-2013 18:54:38 |
En weet je, als het om mij gaat kan ik nog wel jaren doorgaan, maar mijn zoon wordt wel
ongelukkiger. En mijn angst is: maak je niet meer kapot met het lange wachten? Is het niet
makkelijker NU te helpen waardoor hij minder schade oploopt? Waardoor er meer acceptatie komt?
Waardoor hij lekkerder in zijn vel zit? Als ouders ga je gewoon door, maar voor je kind is het zo verschrikkelijk moeilijk en zwaar. |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 09-06-2013 19:01:34 | ||
dat is echt zo denk ik ja, maar ook als ouder loop je op een gegeven moment op je tandvlees. want straks heb je eindelijk een afspraak, maar dan ben je er nog niet.... dit moet echt anders kunnen, ik zou zooo graag sommige gezinnen willen helpen, maar hoe? het kan altijd sneller als het te laat is....niet te geloven | ||
| Quote |
| Sabje Mv Jm En ?? schreef op: 09-06-2013 19:02:42 |
dat is het ook boterbloem,de belangrijkste jaren is de jeugd van een kind dat is de opbouw voor zijn volwassen leven, waarom word alles maar op een stapel gegooid, elke dag is er 1 te veel voor een kind. ik meen het echt er zou een bureau moeten komen, waar het uithanden word genomen voor de ouders, ouders kunnen roepen en schreeuwen wat ze willen. zo bureau kan er achteraan bellen en met de vuisten op tafel slaan. |
| Quote |
| Snoepje023 schreef op: 09-06-2013 19:05:14 |
Het frustreert enorm. Ook op school laten ze je als ouder maar aanmodderen. Mijn zoon zit sinds 2010 op de E.J van Detschool in Amsterdam, en vanaf dat moment gelijk eerlijk geweest en gevraagd of ze iemand wisten, die er wel wat mee kon, maar dat wisten ze niet. Dankzij mijn vriendin ben ik bij stichting Mee gekomen, en toen de school er lucht van kreeg. Wouden ze ineens wel instanties aan de ouders doorspelen. En vonden ze het niet goed dat ik bij Stichting Mee had aangeklopt. Alleen ik moest wel, voor de problemen tussen hun vader en mij, en voor mijn zoon. Als je zo ineens agressief kunt zijn, door je zusje van de kruk af te trekken, met spullen te gooien, in haar buik te schoppen, schelden noem maar op. Dan is het toch duidelijk voor een ouder, dat er meer aan de hand is Waarom luisteren die mensen dan niet, die zijn er juist voor. Dat is hoe ik erover denk |
| Quote |
| Snoepje023 schreef op: 09-06-2013 19:08:31 |
Hij vertoonde ook onzedelijk gedrag naar zijn zusje toe. Dat die haar broek uitgetrokken. Weet je wat ze zeiden, dat hoort erbij. Dat kan toch niet, dat is toch niet normaal voor een 6/7-jarige |
| Quote |
| Sabje Mv Jm En ?? schreef op: 09-06-2013 19:14:20 |
goed plan Mafkees  zoveel topic's komen hier voorbij en je zit het keer op keer met grote ogen te lezen. net zoals snoeppie waarom al vanaf 2009 aan het gillen voor hulp  .kinderen en ouders moeten maar blijven watertrappelen. en in sommige gevallen zinken ze uiteindelijk weet je met een onafhankelijk bureau, kan je voor de ouders vechten en als ze dan niet willen luisteren dan kan je de media erbij halen. dan willen ze wel hoor. |
| Quote |
| Harleysmama schreef op: 09-06-2013 19:57:32 |
Hier gelukkig goede ervaringen met hulp vragen. Toen mijn zoon afwijkend gedrag ging vertonen op zijn reguliere basisschool, met school hulp gevraagd bij BJZ. Van daaruit is mijn zoon naar het MOC gestuurd. Waar ik snoepje van ken, omdat haar zoon daar ook zat. Daar kreeg mijn zoon de diagnose pdd-nos. Hij kreeg ook een cluster 4 indicatie en ging door naar speciaal onderwijs. Op deze school liep het niet lekker en zowel school als ik hadden het idee, dat er meer aan de hand was. Zoon is toen aangemeld bij de Bascule. Hij kon daar zo terecht. Daar heeft hij 5 maanden in dagbehandeling gezeten. Ook ging hij daar naar school die daar aan verbonden is. Uit alle onderzoeken kwam dat mijn zoon ook adhd heeft en zijn we gestart met ritalin. Kreeg vrijdag een mail van zijn juf dat hij het zo enorm goed doet in de afgelopen maanden. Hij mag daar ook nog een jaar extra blijven, zodat ze hem nog meer kunnen helpen. Ik kom heel vaak bij snoepje thuis en schrik dan elke keer weer hoe haar zoon is. Heel agressief en ook zijn vader gedraagt zich vaak zo. Ook ik vind de vader compleet gestoord. Want vandaag vertelde ze mij dat de jongste haar zus had gebeten. Vader maakt de opmerkng van Chiara als je nog honger hebt moet je het zeggen. Maar had ze haar vader gebeten, nou dan was het huis te klein geweest. Ook denkt hij nooit aan de kinderen. Hij heeft liever zelf te eten, dan dat zijn kinderen te eten krijgen. Vorige keer was het brood op. snoepje had helaas geen geld meer om het te kopen. Dus heb ik voor de kids brood gehaald, zodat de kinderen gewoon s morgens konden ontbijten en brood mee naar school kon nemen. Hij vind dat er niks mis met hem is. Maar ik verdenk hem al meer dan een jaar dat het een narcist is, door hoe hij is en doet. Hoop dat snoepje snel de diagnose heeft van hem, want er is met die vent gewoon niet meer te leven. Helaas kan ze geen kant op. want ze is financieel afhankelijk helaas en hier in Amsterdam krijg je alleen nog maar een urgentie als je zwaar lichamelijk mishandeld wordt. Een andere urgentie geven ze niet meer. En ik kan er helaas ook niet opvangen met de kids. |
| Quote |
| Ano schreef op: 09-06-2013 21:40:50 |
ik zal proberen in het heel kort uit te leggen wat er aan de hand is: mijn dochter van 10 heeft een extreme afkeer van haar broertje , en dan niet zo maar zoals ieder kind wel eens tegen een broertje/zusje doet maar ze haat hem echt en uit dat zeeer duidelijk. vanaf het moment dat hij opstaat is hij de pisang emn word hij vernederd en geslagen ,geschop ,laten struikelen ,heel veel zeggen dat hij ,dom ,lelijk is . ventje is 4!! ,ze zegt herhaaldelijk dat ze hem haat en hij nooit geboren had mogen worden. mijn zoon is de 3e van de 4 kinderen ,tegen de anderen heeft ze dit niet . terwijl er niets anders is aan onze zoon en wij ze niet anders behandelen dan de andere. hij kan niet langs lopen zonder een knal voor zijn kop te krijgen  .uiteraard straf ik haar hiervoor maar dat maakt totaal geen indruk op onze dame. mannetje is doodsbang voor zijn eigen zus. als zij er niet is ( ergens spelen of logeren) heerst er zo,n rust in ons huis . ze kan hem echt niet luchten of zien en mij doet dat heeel veel pijn. onze zoon van 9 heeft een rara angst sinds we verhuisd zijn ,hij is panish om iemand kwijt te raken ,iedereen moet in zijn gezichts veld zijn ,zijn we dat niet raakt hij in paniek en gaat ons zoeken , hij is het meeste bang dat zijn zus ( dochter van 10 dus) weggaat of er iets met haar gebeurd. hij heeft een prachtige eigen kamer maar heeft daar ongelogen nog geen 1 nacht geslapen . hij slaapt ELKE nacht bij zijn zus in bed. ze slapen ook binnen 10 minuten dus dat is het probleem niet maar dit kan gewoon niet.... als hij thuis komt uit school rent hij naar de achterdeur om de klippen op de deur te doen zodat niemand ( behalve ik) hem open kan krijgen om buiten te spelen of weg te gaan . pas was zijn zus op een andere kamer gaan liggen ( logeerkamer) en kwam hij schreeuwend in paniet s,nachts om 3.00 naar benden ,ze slapen op de 3e etagen ,dat zijn zus weg was ,ik mee zoeken en ze lag gewoon lekker te slapen elders. helemaal nat van paniek was hij . vraagt de HELE dag ,waar is die en die ,als ik niet snl genoeg antwoord geeft gaat hij weer overal zoeken ,( 4 etage,s) huilt heel veel van pniek er weet niet te vertellen waarom en wat er is . als zijn zus al met de fiets even voor op de straat gaat wachten voor we naar school gaat gaat hij gillen en huilen "ze gaat weg.... mam help... logeren zal hij nooit doen ,alleen ergens spelen ook niet snel ,alleen veilig onder onze vleugels. dit word te extreem ,hij huilt alleen maar en kan niet alleen zijn /alleen slapen . hij is 9!!! onze zoon van 4 lijd dus heel erg onder het gedrag van zijn zus en onder de panische angst van onze zoon . de jongste van 16 maanden heeft er nog niet veel last van ,nog niet.... ik wil het weer gezellig hebben hier in huis in plaats van alleen maar ruzie en agent te spelen en wil mijn vrlolijke mannetjes weer terug |
| Quote |
| Nellemv2 schreef op: 09-06-2013 21:57:55 | ||
Wat verschrikkelijk voor je zoontje van 4..arm ventje dat hij gewoon zó bang is voor zijn eigen zus! Bizar.. Hopelijk krijgen jullie gauw de juiste hulp! | ||
| Quote |
| Anne schreef op: 09-06-2013 22:00:25 |
 Kan je niet hogerop
gaan bellen? Jeugdzorg ofzo, iemand die meer ervaring heeft? Alle hulp is welkom toch?  |
| Quote |
