high sensitive

Hier ook 2 hooggevoelige kinderen en ik herken mezelf er ook volledig in. Het is gewoon een eigenschap die soms fijn is en soms ook erg lastig is. Ik moet zowel bij mijn kinderen als mijzelf vooral alerter zijn op bv overprikkeling etc. Je bent wat kwetsbaarder voor emotionele problemen. School zal hier waarschijnlijk geen tips voor hebben, maar je kan wel eens wat lezen over hooggevoeligheid, Elaine Aron heeft ook een boek speciaal over hooggevoelige kinderen geschreven. En als je dochter het echt lastig heeft, is een kindercoach die open staat voor het idee van hooggevoeligheid ook een optie. Mijn dochter heeft ook een kindercoach gehad.

Hier in ieder geval een zoon die hooggevoelig lijkt. En ik zelf ook.

Het schijnt zn voor en nadelen te hebben. Helaas zie ik nu alleen nog de nadelen ervan.
Sowieso bij mijzelf, maar ook bij mn zoon.

Je kan er veel over lezen op internet.
Elk hooggevoelig kind is anders. De een is hooggevoeliger dan de ander.

qua hoogbegaafd zijn....geen idee.
Ik ben begaafder dan gemiddeld. Mijn zoon is niet hoogbegaafd, maar misschien blijkt later dan hij ook flink boven het gemiddelde zit net als ik.

Ja, het is vaker zo dat kinderen die hoogbegaafd zijn ook (in meer of mindere mate) hooggevoelig zijn. Het is wel iets dat je vaker samen ziet.

Ik zie in je voorbeelden niet zo veel van hoogsensitieg terug.. Voelt ze anderen ook erg aan bijvoorbeeld, is ze voor veel meer dingen gevoelig dan de dingen die je opschrijft. Hoogbegaafde kinderen, zijn dit idd wat vaker, maar t is geen wet van Meden en Perzen. Het is natuurlijk ook niet iets wat erkend is.. Ik denk dat mijn udtse ook hoogevoelig is, weet de stemming van anderen, neemt deze vaak over, maakt zoch veel te druk, kan slecht tegen verandering, heeft erg behoefte aan tijd voor zichzelf, maar zoekt ook veel anderen op etcetera...

Tja, of je er wat mee kan, gewoon er veel zijn voor je kind, denk ik. Luisteren en zien wanneer t zijn rust moet hebben...

Ik heb t zelf ook, heb onmiddelijk door als er iets mis is bij iemand, kan mezelf er erg naar van voelen, om zo maar 1 dingetje op te noemen. Ben supergevoelig voor geur etcetera. Tja, dat heb ik nu eenmaal, een ander heeft weer iets anders... Hen trouwens ook een boven gemiddeld IQ, maar ach, in hoeverre dat ermee te maken heeft....

Hier een hs zoon en mama. Tja wat kan ik nog aanvullen? Heb me er een paar jaar 'drukker' om gemaakt in de zin van dat ik boeken ging lezen, die van Elain N Aron, ook wat kinderboeken gekocht. Ook heb ik zelf bij een coach gelopen (soms nog als ik dat wil) en had dat denk ik eigenlijk vooral nodig om mezelf te accepteren. Ik ging er heen omdat ik dacht 'verder' te komen, kan ik overledenen voelen en dat soort vragen had ik. Nu heb ik veel meer rust in me, het komt zoals het komt en ja, er zijn momenten dat ik voel dat mijn vader hier is, en jawel dan gaat er een lamp knipperen, en voor mij zegt dat genoeg (maar ik weet heus wel dat niet iedereen daarin geloofd). En ook wist ik een paar keer dingen van te voren, maar echt niet vaak. Wel merk ik heel sterk dat ik snel emotioneel ben, stemmingen aanvoel en het niet uit kan staan als iemand dan zegt 'nee er is niets'. Mijn zoon heeft ook een tijd niet goed in zijn vel gezeten, maar redt zich momenteel erg goed. We zijn allebei wat sneller overprikkeld dan anderen denk ik. Veel huiswerk bijvoorbeeld kan hem van slag maken, samen delen we dat dan per dag in. En zelf werk ik onregelmatig en merk ik ook dat de drukkere periodes veel energie van mij vergen.

Hier ook een hsp mama en dochter.
Ik moet zeggen, ik kan er zelf redelijk mee omgaan omdat ik vrij goed kan relativeren. Maar bescherm mijzelf wel door bijv niet naar het journaal te kijken. Als me iets ontzettend aangrijpt, heb ik moeite om dat los te laten, lig er wakker van en huil erom.
Ik kan me makkelijk in anderen verplaatsen en invoelen.

Mijn dochter was nog maar een paar maanden toen ik het vermoeden had dat ze een bijzonder kindje was. Ze was anderhalf ongeveer en zat ze huilend op de bank een onschuldig tekenfilmpje te kijken, maar het gezichtje van het poppetje stond verdrietig..en daar had zij last van.
Ze pikt heel snel sferen op.
Leeft intens mee met anderen. Heeft er last van als mensen verdriet hebben, of verdrietig zijn geweest om wat ze mee hebben gemaakt (bijv mensen in de oorlog)
Heeft te veel ''grote'' vragen. Ze was 2 jaar, toen ze me vroeg hoe de wereld was ontstaan bijvoorbeeld.

hier een zoon die hooggevoelig is.. En dat is soms erg lastig. Hij heeft bepaalde vragen over de wereld en kan soms erg boos worden met onrecht. En is vorig jaar heel erg gepest en vond dat heel erg.. Hij ziet de kleinste veranderingen, slaapt heel slecht en kan uren nadenken over de dag en waarom je bepaalde dingen doet (erg vermoeiend). Verder kan hij weinig verdragen van harde geluiden en dan bepaalde kleding op zijn lichaam..
Hij merkt veel qua stemmingen van andere mensen en zelf van dieren..

Hij zelf is nu bijna 10 jaar en leest samen met mij er veel over en heeft intensieve kindercoaching gehad mbt tot het pesten en dat je dingen moet afsluiten en niet de hele wereld op je schouder kan meenemen..

De frustatie kant uit zich in woede uitbarstingen en dat is niet erg fijn...

---

" Ik zocht het geluk.... maar vond het in duizend kleine stukjes! "