Lindemv2 schreef op: 22-04-2013 19:03:17 |
Hoi dames Even toch maar eens een topic openen over mijn dochter. Ik maak me bij momenten toch wel zorgen om haar en zou graag eens horen wat jullie ervan vinden. Mijn dochter is innerlijk heel onrustig. Ze kan zichzelf niet vermaken, speelt nooit lang (of echt bijna niet) alleen en is heel bazig. Dat bazig zijn is volgens mij een manier om de dingen naar haar hand te zetten. Ze lijkt een hoog controlegehalte te hebben, wil dat alles gaat zoals zij het in haar hoofd heeft. Ze is met momenten ook heel druk, maar dan is ze zo zichzelf niet, ze loopt zich dan aan te stellen alsof ze te weinig aandacht krijgt (negatieve aandacht is dan ook aandacht zeg maar). Het lijkt of ze onzeker is, dat ze de hele tijd bevestiging nodig heeft.. Verder kan ze er absoluut niet tegen dat ze uitgelachen wordt, of dat haar 'vriendinnetjes' iets negatief zeggen over haar (terwijl ze dat zelf ook vaak doet!!) ik heb voor donderdag een afspraak bij de ha geregeld, want ook met haar ontlastingspatroon gaat het fout. Als ze zenuwachtig is gaat ze niet naar het toilet, ze neemt er gewoon geen tijd voor en crepeert daarna van de buikpijn. Het lijkt of ze angst heeft om naar toilet te gaan. Ze neemt nu al 2,5 jaar movicol voor kinderen. Zou het één met het ander te maken hebben?? ik zie er de bomen niet meer door, dus vandaar dit topic. Herkent iemand dit? En nog belangrijker, zoniet het belangrijkste.., hoe ga ik met haar om? Moet ik nog meer geduld hebben, of zoals mijn man vaak doet, hou ik haar beter kort? Hebben jullie tips van boeken om hierover te lezen, of weten jullie hoe ik met haar zou kunnen omgaan? Moet ik hiermee naar een kinderpsychiater? Alvast bedankt voor het meedenken.. |
Quote |
Chloe schreef op: 22-04-2013 19:21:01 |
Wat je omschrijft is tot op zekere hoogte heel herkenbaar. Bazigheid herken ik niet bij mijn
dochter. Wel grote onzekerheid en spanning, thuis veel aandacht vragen, niet tegen plagen kunnen en
problemen met obstipatie. Obstipatie en spanning hebben zeker met elkaar te maken. Maar een
psychiater is wel een erg hefitge stap hoor. Even goed met de huisarts bespreken en die kan je
verder op weg helpen. Mijn dochter loopt nu bij de kinderarts ivm combinatie van darmproblemen (zit
nu aan 4 zakjes Forlax voor volwassenen per dag en nog heeft ze enorm veel buikpijn en gaat ze
moeilijk naar het toilet) en luchtwegklachten. Qua psychische problemen zijn we gestart met een soc
emotionele weerbaarheidstraining. Dit was net te weinig voor haar, dus we hebben nu ondersteuning
van een kinderpsycholoog. Lastig als je kind het moeilijk heeft he? Sterkte! |
Quote |
Chloe schreef op: 22-04-2013 19:22:10 |
oja, boeken over hoogsensitieve kinderen, mogelijk vind je daar wat handvatten?.. |
Quote |
Lindemv2 schreef op: 22-04-2013 19:26:53 |
Bedankt Chloe, ik ben nu idd het boek over hsk's aan het lezen. Ik ben zelf op alle mogelijke
vlakken een hsp, maar of mijn dochter het ook is.. ik weet het niet.. De juf zegt van wel.
Het is bijvoorbeeld een hele inspanning voor haar om tv te kijken. Ze heeft dan echt
rode kaken van de inspanning, gewoon omdat ze zo meeleeft met het verhaal. Begint ook hard te
huilen als het verdrietig is, en dat kan zelfs al gewoon zijn als de ene de andere een mep geeft bij
donald duck ofzo |
Quote |
Senna schreef op: 22-04-2013 20:04:06 |
Ik herken mijn dochter helemaal in je eerste stukje. Ontlastingsproblemen heeft zij gelukkig niet, al durft ze alleen thuis naar de wc en houdt ze het vaak erg lang op, tot ze echt heel nodig moet. Sterkte, hopelijk kan de ha haar helpen! |
Quote |
Nina_mv_owen_en_quin n schreef op: 22-04-2013 20:28:23 |
In hoeverre herken jij jezelf hierin? Kan het zo zijn dat jij haar dingen van jezelf laat zien die
zij oppikt? En qua ontlasting, het kan ook iets psychisch zijn, is er toen het begon misschien een
bepaalde gebeurtenis geweest, ik weet niet hoe oud ze is, maar als zij bijvoorbeeld toen begon met
zindelijk worden, heb je er echt de nadruk op gelegd of liet je het wat gaan? Ik vind haar gedrag eigenlijk niet heel zorgwekkend, er zijn gewoon kinderen die gevoeliger zijn en die verder van "het gemiddelde" kind afliggen. Als zij niet naar de wc gaat zou ik een rustig moment voor haar creeren, als ze bijvoorbeeld druk aan het spelen is en dan naar de wc moet kan zij zich misschien niet concentreren. Misschien helpt het dan als je haar rustig maakt door geen haast te hebben en even rustig met haar praat en over haar rug wrijft als ze op de wc zit bijv. Mijn zoon van 6 was hetzelfde als jouw dochter qua gedrag dus ik herken het wel. Alleen nu hij 6 is gaat het echt heel veel beter, hij was gewoon wat later qua emotioneel denken en dat wist ik toen niet. Zo kan hij films die voor zijn leeftijd geschikt zijn heel eng vinden. En hij durft nog steeds niet aan te kloppen bij de buurmeisjes waar hij elke dag mee speelt. |
Quote |
Lindemv2 schreef op: 22-04-2013 21:33:15 |
Nina_mv_owen_en_quinn. Mijn dochter is 5,5jaar. Ze heeft die ontlastingsproblemen al
sinds ze een baby is. Ik weet niet anders dan dat ik haar buik masseer, magnesiumrijk water
laat drinken of movicol zakjes geef. Vandaar dat ik het allemaal eens wil laten onderzoeken.
Wie weet heeft haar onrustig zijn gewoon met die buik te maken. Ik wil zeker weten of er
haar niets medisch scheelt. En wat je verder schrijft, ja, ik herken mezelf hier ook weer in. Ik ben zelf heel onrustig, maar als kind was ik helemaal niet zo'n aandachtvragertje. Ik deed niet flauw, maar ik was het wel hoor. (had gewoon een heel strenge papa ;-)) Eigenlijk zou ik willen dat ze eens goed naar haar darmen of ontlastingspatroon gaan kijken. Net voor ik dit topic opende vond ik trouwens ook weer een heel vieze onderbroek van haar.. haar uitleg was dat ze op school geen toiletpapier vond. Maar moet ik dat geloven?? het is altijd wel wat.. ze houdt het zo lang op dat ze het niet meer kàn ophouden.. arm ding denk ik langs de ene kant, maar langs de andere kant ben ik het zo vreselijk zat! |
Quote |
Nicole_mv_tatum_en_r enske schreef op: 23-04-2013 09:14:01 |
maar als ze dat al als baby zijnde heeft snap ik niet dat ze hier medisch gezien niet al naar
gekeken hebben? Misschien heeft ze wel een allergie ofzo? Heb je daar al naar gekeken? Maar ik zou het eerst medisch uit laten sluiten voordat je het psychisch gaat onderzoeken. Ga naar een goede kinderarts en start daar. Heel veel succes, want ik snap dat het niet makkelijk is! |
Quote |
Mar80 schreef op: 23-04-2013 10:49:44 | ||
Bovenstaand is precies mijn zoon van net 6 jaar. Alleen spelen kan allleen op de tablet, tv of wii... De rest vindt hij niets aan. (diverse) sporten is hij een ster in. Hij blijft lang in zijn boosheid hangen. Veel te lang volgens school en daarom hebben wij nu een vragenlijst ingevuld om te kijken in welke richting we iets kunnen zoeken. Thuis hebben we geen problemen (meer). Vooral door veel structuur, duidelijkheid maar ook door veel knuffelen. Wij denken aan een begaafd kind (net als pappa). Hij is regelmatig gefrustreerd en zit op een andere golflengte dan andere kinderen. Ik lees met je mee! | ||
Quote |
Marli schreef op: 23-04-2013 11:07:08 | ||
Ik zie dit ook wel in iets mindere mate bij onze oudste; maar heb er verder niet zo bij stil gestaan; ze heeft gewoon net wat meer nodig. Ze is nu bijna 7 en het gaat al een stuk makkelijker nu; ze heeft het lezen en schrijven ontdekt, dat geeft haar een controle gevoel volgens mij; ze kan nu meer met de wereld om haar heen. Lezen waar wij het over hebben. Zou het kunnen dat dat bij jullie kinderen ook helpt? Bij ons meiske hangt het ook samen met volle maan; op de een of andere manier is ze dan onrustiger of moeilijker te hanteren; maar dit is ook niet elke 4 weken hetzelfde. In mijn omgeving meerdere (oudere) mensen die onrust tijdens volle maan wel herkennen. Ik blijf dit ook even volgen... | ||
Quote |
Mar80 schreef op: 23-04-2013 11:21:49 |
Mijn zoon zit nu in groep 2 en zit qua rekenniveau eind groep 3. Lezen/schijven is hij minimaal in
geinteresseerd. Qua maanstand heb ik nog nooit opgelet. Zal ik eens doen . |
Quote |
Lindemv2 schreef op: 23-04-2013 18:37:42 |
Hier vandaag dus weer zo'n dag. Tegen 18u is ze doodop en wil naar bed. Ik liet haar dus
al gaan, vertelde haar dat ze haar pijama alvast moest aandoen en haar tanden poetsen. Ik ging
nog snel door de keuken stofzuigen. Toen ik klaar was hoorde ik alweer een gehuil boven (het
lijkt of ik haar nooit iets alleen kan laten doen, altijd dat janken), ze zat op toilet, had net
grote boodschap gedaan, maar in haar onderbroek zat dus ook weer wat, en niet zo'n klein beetje.
Het hing dus ook aan haar billen.. pff. Ben niet boos geworden, maar in mezelf kookte
ik. Maar ach, wie weet kan ze er niet aan doen, vandaar dat ik blij ben dat ik voor donderdag
een afspraak heb geregeld. En daarstraks kwam ze thuis van school en wilde schilderen. Ik dus de hele boel klaar gezet. Als ze daar 10 minuten mee bezig is geweest zal het veel zijn.. zucht. Ik denk niet dat ze zo specifiek begaafd is. Ze scoorde goed op de testen maar toch. Ze heeft wel grote interesse in het lezen, ze is met lettertjes enzo vaak bezig. Ik hoop dus ook dat er bij haar een wereld opengaat als ze kan lezen. De stand van de maan.. daar heb ik nog niet op gelet.. wie weet.. |
Quote |
Marli schreef op: 23-04-2013 19:57:00 |
Hier heeft er eentje energie voor 20! Ze hoort je niet, ze ziet je niet... Terwijl ze een halve
week geleden nog best redelijk was en goed luisterde. En ja hoor; 25 april volle maan... |
Quote |
Mar80 schreef op: 23-04-2013 20:10:42 |
Hahaha geweldig. Die van mij heeft -helaas- altijd energie van 20... De zwemjuf vroeg wat we met hem deden vóór zwemles op woensdagmiddag. Ik zei: "Nou rustig aan". Hij is dan net een ochtend naar school geweest en gaat s middags dan nog een uur zwemmen. Tussendoor dus even tv of wii ofzo. Haar advies was om hem voor zwemles nog maar even 10 rondjes te laten rennen... Het kind bulkt van de energie (en nee, hij heeft geen adhd ) |
Quote |