seroxat

Ik slik het niet, maar wilde je even zeggen dat je je echt niet hoeft te schamen! 

schamen hoeft idd niet, er slikken heel veel mensen anti depressiva

Ik slik het ook niet maar waarom zou je je schamen als je dit slikt?

---

May all your dreams come true....

Ook geen ervaring mee.., maar schamen, nee zeker niet, je probeert er wat aan te doen, goed juist!

Ik wilde dat mijn schoonzus dit eens bleef slikken,.. ze weigert de medicatie, wat haar echt niet gemakkelijker maakt (understatement).., en drijft velen tot wanhoop.. Psychiaters weigeren haar nu hulp tot ze weer slikt....

Nee hoor meid, heb juist bewondering voor je!

Zeker niet schamen hoor! Heb zelf al de nodige depressies gehad, maar ben altijd te angstig voor medicatie geweest. Ik zou het me alleen maar makkelijker gemaakt hebben als ik het wel had geslikt. Hier dus gern ervaring, maar alleen maar goed dat je het slikt! 

Geen ervaring,maar lieve meid, schaam je niet!

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Ja, ik na mijn 2e zwangerschap. Ik werd er alleen maar knetter van, ontzettend zenuwachtig en paniekerig. Dus inoverleg weer mee gestopt. 

Ik na mijn eerste zwangerschap eerste week of 6 bijwerkingen ...en ik bleef er van vreselijk mijn kaken op elkaar  klemmen

Ik gebruik het al 5 jaar. De eerste 6 tot 8 weken heb ik wel last van bijwerkingen gehad maar daarna voelde ik me steeds beter. 
Ik heb vorig jaar geprobeerd om af te bouwen maar ik voelde me al vrij snel niet prettig erbij. Ik gebruik 20 mg per dag. Ik denk er nu ook niet meer over na om er mee te stoppen, ik functioneer er goed op en dat is hebelangrijkste. Je hoeft je er echt niet voor te schamen hoor, als wat voor vorm van medicatie dan ook jou helpt om goed te kunnen functioneren, is dat toch alleen maar heel erg fijn. Maar als je je niet goed voebijvijl seroxat kan je misschien in overleg met je ha iets anders proberen? Meestal is het wel belangrijk om minimaal 3 maanden te gebruiken omdat je lichaam er aan moet wennen.

Quote Sismvnick&demi:

Mijn moeder slikt dat al 20 jaar. Mijn moeder slikt het omdat haar lichaam zelf een bepaalde stof niet aanmaakt wat wel in die pillen zit. Zonder die pillen glijd ze echt binnen 2 dagen in een zwart gat. Bij haar is het dus wel een medisch probleem, geen psygisch probleem. Ik weet dat mijn moeder de eerste 6 weken heel erg last van bijwerkingen heeft gehad, maar na die 6 weken voelde ze zich weer helemaal goed.

exact mijn verhaal. 
Bij mij is het ook een medisch probleem, mijn hersenen vergeten het stofje uit zichzelf aan te maken. Zonder wordt ik echt ziek. 

10 mg is heel weinig hoor, das een half tabletje van wat ik slik. De aanwenperiode is heftig qua bijverschijnselen, maar eenmaal daar doorheen zul je er baat bij hebben. 
Het heet tegenwoordig geen seroxat meer maar paroxetine

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

ik heb het ook een periode gebruikt, en na de rot periode van bijwerkingen ging het heel lang goed, tot ik na ook veel gesprekken, weer het idee had dat ik zelf weer de controle wilde hebben, ik voelde het ook of ik naast mijn eigen leven aan het lopen was...
Geen controle over emoties hebben, of ik moet eigenlijk zeggen teveel controle....

Na de bevalling van de tweede heb ik dit ook een poosje geslikt.
Ik snap goed dat je eigenlijk niet wil. Dit gevoel had ik ook, ik wilde geen anti depressiva, want 'ik was toch niet gek' . Dit is hoe ik het toen voelde. Achteraf ben ik zo blij dat ik het wel ben gaan slikken want het ging gewoon niet goed (ging richting postnatale depressie). Nu zal ik tegen iedereen zeggen , gebruik dat als jij je er beter op voelt. Maar uit ervaring weet ik dat de stap om het te gaan gebruiken best groot kan zijn.
De verpleegkundige van het consultatiebureau, daar hebben wij toen heel veel aan gehad. Deze man kwam meteen langs toen hij hoorde dat het niet goed ging en vergeleek het altijd met een vitamine c tablet. Hij stelde de vraag of ik die zou nemen als ik wist dat dit me zou helpen. Ja dus. Nou, waarom dat wel en de seroxat niet????? Uh, tja, het is echt het idee denk ik.

Na de inname van de eerste tablet voelde ik me echter zo slecht, dat ik voor mezelf wel het idee heb dat het 'troep' is. Ik kon wel een junk zijn, zo voelde ik me na inname van 1 tablet. Volgens mij had ik 10 mg.
Ik heb toen met de hap gebeld, helemaal in tranen en dat ik me heel slecht voelde door de medicijnen en dat ik die niet wilde slikken. Ik heb toen een hele fijne arts aan de lijn gehad die me kon overhalen toch door te gaan. Ze gaf aan dat de arts me dit niet voor niets voorgeschreven had en als ik nu stopte ik er uiteindelijk toch weer aan moest beginnen en dan zou de slechte periode alleen maar langer duren.
Ze gaf toen wel aan dat in 1 keer met 10 mg beginnen te veel was. Dus ben ik toen met 5 mg begonnen en heb dit opgebouwd naar 10 mg.

Kijk goed naar hoe het met je gaat en als je denkt dat het zonder medicatie niet goed gaat, neem dan de stap en begin er weer mee. Het belangrijkste is toegeven dat het niet goed gaat. Moeilijk, maar wel de eerste stap die gezet moet worden!

Succes ermee en schaam je niet, is niet nodig!!!!

Dank je wel voor je antwoord!