Son schreef op: 18-04-2013 21:33:46 |
Is misschien wel een interessant onderwerp. Over "bijzondere" kindjes (adhd bijvoorbeeld) |
Quote |
Son schreef op: 18-04-2013 21:35:01 |
het gaat gelooof ik oover het etiket wat je op een kind plakt |
Quote |
Cir schreef op: 18-04-2013 21:58:29 |
Nou, ik vind er wel wat inzitten. Heb dan niet zo veel verstand van alle aandoeningen maar A. heeft
net het labeltje ernstige dyslexie opgeplakt gekregen en toch vraag ik me ook wel af in hoeverre het
nou waar is. Misschie ís het wel gewoon een moeilijk geconcentreerd jongetje en slecht
leesonderwijs wat bij hem een enorme achterstand heeft opgeleverd. Wie zal het zeggen. En ik ben het er ook mee eens dat kinderen veel "moeten" tegenwoordig. |
Quote |
Son schreef op: 18-04-2013 22:04:35 |
ja dat zal, maar om het stempeltje adhd te geven, zodat t pilletje wel helpt voor betere
resultaten.......waar gaat t over en wat als ieder in zn eigen niveau mag gaan.....dan zit dat kind over 2 jaar voor lezen nog in gr 8, maar voor alle andere op middelbare...kan toch niet. vond het echt TE zwartwit |
Quote |
Cir schreef op: 18-04-2013 22:19:33 |
Ja, voor de gevolgen van ieder op z'n eigen tempo, daar werd niet echt een oplossing voor
aangedragen. Eigenlijk zou dan het gehele onderwijs op de schop moeten. Ieder een speciaal op de persoon aangepast pakket, maatwerk, wat doorgaat op de middelbare. Waarschijnlijk onbetaalbaar. |
Quote |
Anitaleonora schreef op: 18-04-2013 22:20:09 |
Ga het morgen helemaal kijken, heb alleen het laatste stukje gezien.. Maar er zaten wel dingen in
waar ik het mee eens ben.. Wij lopen nu tegen een muur op doordat er te veel aanvragen zijn en ze
dus het zeer steeng gaan bekijken... Terwijl onze dochter het echt nodig heeft, die therapie.. Wij
willen geen etiket maar moeten door die stomme rot cito.. |
Quote |
Son schreef op: 18-04-2013 22:26:53 |
en er krijgen idd meer kinderen steeds een stempel ja.... maar komt dat niet omdat we als arts over
meer info beschikken ? we moeten blij zijn dat dat er is. anders ben je gewoon, net als vroeger "dat rotjoch" |
Quote |
Mar80 schreef op: 19-04-2013 00:06:14 |
Ik vond het heel interessant. Ik heb er toch heel veel dingen uitgepikt die ik eigenlijk al wist
maar nu bevestigt worden. |
Quote |
Anoniem schreef op: 19-04-2013 10:09:49 |
Heel herkenbaar. Wij hebben ook veel problemen met onze dochter die wel eens een bepaalde uitleg
niet begrijpt. Helaas voldoet zij niet aan het plaatje van perfecte kind (ze maakt moeilijk contact
en is in zichzelf gekeerd) en kan geen extra uitleg krijgen van school hierdoor. Ze zou eerst op
cursus moeten zodat ze voldoet aan het profiel van "perfecte/standaard kind" en het liefst ook nog
een diagnose zodat er via een rugzak extra geld beschikbaar is voor school. Wij willen dit niet. Onze dochter is zoals ze is (zit in de familie) en zij heeft geen problemen met zichzelf. Gevolg is helaas wel dat school vervelend tegen ons gaat doen. Ik wordt er wel een erg moe van. Alles is tegenwoordig psychisch en moet geld opleveren. Er zal nooit eens gedacht worden dat de maatschappij veel problemen veroorzaakt. Ik hoop dat hierin toch wel het een en ander gaat veranderen. Het begint er een klein beetje op te lijken dat steeds meer mensen in gaan zien dat het "uit de hand gaat lopen" |
Quote |
Anoniem schreef op: 19-04-2013 10:11:23 |
Ik wordt er wel een erg moe van. dit moet natuurlijk zijn: Ik word er wel eens er moe van |
Quote |
Ano schreef op: 20-04-2013 09:07:02 |
Ik heb hem ook gekeken en er zit wel een waarheid in maar of het de kern is? Ik ben het eens met het feit dat we kinderen als een maakbaar iets zien. Als ik om mij heen kijk en zie hoeveel kinderen er aar fysio,,logo, ergo, rt, citotraining gaan dan denk ik ja over de top. Geef een kind ruimte. Er komt echt wel uit wat er in zit en als er niet in zit wat jij hoopt moet je naar jezelf kijken. Heb vertrouwen in je kind. Jij bent er zelf toch ook gekomen? Aan de andere kant vind ik dat de documentaire niet de echte gevallen laat zien. Er zijn kinderen die ADHD, ADD, Pdd nos, dyslexie en dyscalculie hebben en die geholpen kunnen worden. Niet door medicatie iN ze te stoppen maar door het kind ermee leren omgaan en het handvatten te geven. Medicatie kan hierbij ondersteunend zijn, zodat het kind meer open staat voor het aanleren van vaardigheden waarmee hij leert om te gaan met de beperking die het heeft. Ten aanzien van het dyslexie verhaal ben ik het volledig eens met de stelling dat er eerst goed naar de kwaliteit van het leesonderwijs moet worden gekeken en dan pas verklaringen worden afgegeven. Een aantal kinderen heeft echt wel ernstige dyslexie maar veel is ook didactisch verwaarlozing. Helaas zijn er maar weinig scholen die zo kritisch naar zichzelf willen kijken . Door dit gedrag van ouders en scholen en door allerlei ondersteunende hulpverleners doe je de kinderen met terechte stempels tekort. Je erkent te weinig hun handicap. |
Quote |