Mama-life
| Even Zo schreef op: 15-04-2013 19:59:38 |
Tja, de titel zegt het al een beetje.... Volgens mij ben ik overspannen aan het worden en ik weet niet zo goed wat te doen. Ik ben een moeder van 2 kinderen. De oudste heeft ASS - ADHD en gilles de latourette, al met al een meisje met een gebruiksaanwijzing. Ik werk 32 uur in de week, onregelmatig en momenteel kan ik alleen maar huilen. Ik ben moe, voel mij opgejaagd. Als ik in de ochtend wakker word zie ik al tegen de dag op. Mijn bloeddruk is hoog ( 160 - 100) heb last van hartkloppingen. Thuis ben ik snauwerig, wat ik van nature helemaal niet ben. Ik ga naar mijn werk, doe mijn ding zeg maar. Hou mijn masker goed op, lach, ben vriendelijk. Maar ondertussen denk ik alleen maar dat ik dingen niet goed doe, hoe moe ik ben. Ben onzeker over mijn eigen ik, of mensen mij wel aardig vinden of ik het wel goed doe en ga maar door. Heb vanavnd tegen mijn man gezegd, dat het niet zo goed met mij gaat. Dat ik eigenlijk best wel ongelukkig ben. Niet met hem, ik ben dol op mijn man ook op mijn kinderen. Maar ik ben zo moe. Als niemand mij ziet, dan lig ik het liefst op bed en slaap. Das toch niet goed........ Wie herkent dit en hoe heb je het opgelost? Voel mij zo moe, intens moe. Ziek melden wil ik eigenlijk niet, weer ook niet of dat gaat helpen. Maar er moet wel iets gebeuren.... Flinke schop onder mijn kont heb ik nodig! |
| Quote |
| Eefje schreef op: 15-04-2013 20:07:13 |
Zou toch even een afspraak met de huisarts gaan maken.... Volgens mij ben je jezelf voorbij aan het
rennen. Sterkte! |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 15-04-2013 20:14:27 |
Het is niet te zeggen wanneer je overspannen bent. Dat is voor de een sneller en anders dan een
ander. Als je het allemaal zo somber inziet, zou ik idd aan de bel trekken bij de HA. hij kan je vast verder helpen  |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 15-04-2013 20:32:31 |
1. Bespreek het met je man 2. Ga naar de huisarts 3. Zorg dat je geen extra dingen doet die een ander ook zou kunnen doen 4. Plan tijd voor je zelf; om te slapen, een boek te lezen, een film te kijken, in bad te liggen, te wandelen (net wat je zelf fijn vindt om te ontspannen) 5. Zorg dat je goed eet 6. Zorg dat je goed slaapt 7. Gebruik Passiflora ofzoiets (kalmerends - homeopatisch) Beterschap! |
| Quote |
| Marjolein1976 schreef op: 16-04-2013 08:35:44 | ||
Eens.... ruval van Bloem is ook een fijn middel om de scherpe kantjes eraf te halen. | ||
| Quote |
| Femke schreef op: 16-04-2013 17:02:46 |
Denk dat veel werkende moeders het wel herkennen, tís ook best druk en tjee 32 uur is ook
best wel wat...maar ik denk dat je er wat mee moet doen als dit gevoel langere tijd bestaat...ik
voel me ook weleens zo maar na een weekje en een beetje tijd aanmezelf besteden met een keertje
uitslapen of wat sporten, uitwaaien even met vriendinnen wat doen,dan kan ik er weer tegenaan en
voel ik me langzaam weer beterder...na een week of 4 van deze gevoelens achter elkaar..dan moet je
er denk ik wel wat mee... |
| Quote |
| Dicha schreef op: 16-04-2013 17:15:25 |
Nah schop onder je kont.. nee hoor. Wat de anderen al zeggen ga met je huisarts praten...hij kan je verder helpen.. Neem tijd voor jezelf... ga een keer lekker dagje of weekendje als dat mogelijk. Zet voor jezelf op papier wat je bezig houd, waar je je druk om maakt.. etc. Veel erover praten met je man.. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 16-04-2013 17:19:45 |
Schop onder je kont? Ik denk eerder een dikke knuffel. Bespreek het idd met je huisarts. Mijn man heeft 2 keer een burn out gehad. Belangrijk dat je daar zo snel mogelijk bij bent. Stel je hebt het nog geen van beide, dan is het nog belangrijk dat er NU iets ondernomen wordt in plaats van als het te laat is. succes! |
| Quote |
| Chloe schreef op: 16-04-2013 17:26:00 |
absoluut geen schop onder je kont! Je bent je grenzen al voorbij gegaan. Geloof mij, ik spreek
helaas uit ervaring. Als je nu niet op de rem trapt en steun gaat zoeken, zit je straks in een
depressie of raak je echt zwaar overspannen. Naar de huisarts is een hele goede eerste stap.
Sterkte! |
| Quote |
| Kyla schreef op: 16-04-2013 17:44:49 |
Schop onder je kont, nee hoor, echt niet. Ik zou naar de huisarts gaan als ik jou was. Met een gesprek kan misschien al wel duidelijk worden of je misschien te veel hooi op je vork neemt. Daarnaast ook lichamelijke dingen zoals een vitamine d, of b12 gebrek, of ijzertekort bijv uit laten sluiten. Onderschat niet wat een gebrek lichamelijk en ook geestelijk met je doet. Voor nu veel sterkte en wees niet te hard voor jezelf. Je lijf geeft nu de grenzen aan, respecteer dat.  |
| Quote |
| Minou schreef op: 16-04-2013 17:49:57 |
Zouden minder uren beter zijn voor je meisje..32 uur is erg veel en ook 2 kindjes en een man die (
denk ik) full time werkt? Of man mi der uren en alles sam sam? Misschien ben je ook een perfectionist en wil je alles goed doen, werk, thuis alles op orde alles.. Het kan dan gaan opbreken en je lichaam en geest zeggen dan HO! Ik denk dat je op het randje zit van burn out, maar op tijd bent om te handelen.. wat wil je veranderen?  |
| Quote |
| Ils33 schreef op: 16-04-2013 18:03:01 |
Ik zou ook eerst even de lichamelijke dingen uit laten sluiten. Maar sowieso echt even tijd voor
jezelf nemen |
| Quote |
| Even Zo schreef op: 16-04-2013 19:40:36 |
Bedankt allemaal! Ik heb de hele dag huilend door gebracht en heb besloten om morgen een afspraak te maken met de huisarevts. Dit gevoel heb ik niet een weekje, maar al maanden. Ik voel mij al maanden opjegaagd, rusteloos, moe en vooral bang. Wil dit eigenlijk niet erkennnen, maar het is gewoon zo. Vanmorgen vroeg een collega hoe het met mij ging en ik begon spontaan te huilen. Ik ben bang om in de ziektewet te gaan. Ik ben al ziek geweest dit jaar, en waar ik werk zijn ze heel streng in ziekteverzuim Als ik langer ziek ben dan krijg ik vast ontslag. Minder werken kan helaas niet bij deze baan, is geen optie, helaas. Ook nu lopen de tranen mij over de wangen.. Normaal heb ik dit helemaal niet, ik ben best sterk al zeg ik het zelf, maar momenteel, nou ja het laatste half jaar hou ik voor de buitenwereld mijn masker op. Maar ik ben gewoon op... zo moe en maar janken. En dat maakt mij boos op mijzelf. Morgen eerst maar huisarts |
| Quote |
| Sabje Mv Jm En ?? schreef op: 16-04-2013 19:48:01 |
Ik heb ook een best druk gezinsleven en 2 jaar geleden zat ik net zoals jou. Helemaal op ,en elke stap die ik zette daarvan dacht ik dat het me laaste zo zijn. Ik bleek verschillende vitamine's te kort komen vit D en B ,extreem veel ijzer te kort. Ik kwam ook foliumzuur te kort. Dus laat ook even je bloed testen op verschillende dingen,want door te korten Kan je je eigen ook echt geestelijk slecht voelen. Sterkte |
| Quote |
| Chloe schreef op: 16-04-2013 19:52:04 |
Heb je een vaste aanstelling? Je mag niet eens ontslagen worden als je ziek bent. Maar je moet echt
aan de rem trekken nu, zeker als je al maanden zo rondloopt. Dan wordt het van kwaad tot erger als
je niet oplet.je gezondheid gaat nu voor. Goed dat je naar de huisarts gaat! En voor wat het waard
is: juist sterke en plichtsgetrouwe mensen lopen risico op dit soort klachten, dus zie je zelf
absoluut niet zwak! |
| Quote |
| Cir schreef op: 16-04-2013 20:51:14 |
Herkenbaar allemaal. Ik denk wel dat het belangrijk is dat je je ziek gaat melden. Wat de gevolgen ook zijn, je gezondheid gaat voor. Je hebt alle signalen die schreeuwen er om om gehoord te worden. Luister daar naar he! |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 16-04-2013 20:56:01 |
ach meis, wat een verdriet. Ik snap je gevoel zo goed, je bent hard voor jezelf, je hebt nu ms het
gevoel dat je faalt er dat voelt niet goed. Terwijl dat natuurlijk helemaal niet zo is. Maar gevoel
en verstand he.. Geen schop onder je kont...maar een dikke knuffel je zorgt zo goed voor iedereen...nu moet er voor jou gezorgd worden. Laat dat gebeuren...jij bent dat waard! |
| Quote |
| Monica Mv 2 schreef op: 16-04-2013 21:10:33 |
Ik vroeg me hetzelfde af en mijn vriendin vroeg vanmorgen op whats app of het wel helemaal goed
met me ging. Die heeft het altijd zooooooo snel door. De huisarts heb ik geen zak aan. Die zegt dat het aan de situatie ligt rondom m'n zoontje en dat ik eens leuke dingen moet gaan doen. Maar op de 1 of andere manier kan ik me tot het laatste niet zetten. Ik heb vanavond 1,5 uur alleen gewandeld, en steeds kwam hetzelfde terug. Wanneer stopt dit eens, wanneer gaat het goed. want ben ik gezegend met een mooi gezin, veel vrienden, familie en bekenden. Waarom voel ik me dan nu zo alleen op de wereld? In jouw geval zou ik me ook ziek melden en toch proberen naar de ha te gaan. Dikke knuffel |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 16-04-2013 21:12:50 |
ah Monica ook voor jou een dikke en voor alle meiden
die het even nodig hebben nu Toppers |
| Quote |
| Monica Mv 2 schreef op: 16-04-2013 22:30:42 |
denk dat ik morgen toch maar een afspraak bij de dokter maak voor iets kalmerends zodat ik alles
weer wat beter op een rijtje krijg |
| Quote |
| Even Zo schreef op: 17-04-2013 18:11:39 |
Ben vandaag bij de huisarts geweest. Heb direct gebeld om 8 uur en kon om tien over negen
terecht. Ha was eigenlijk best wel duidelijk... volgens hem burn-out en het beste wat ik kan doen is per direct een time out nemen. Heb alleen maar zitten huilen. Heb nu een afspraak met een éen verpleegkundige, verbonden aan het ggz, als ik het goed heb begrepen. Ik kan hier pas half mei terecht. Vanmiddag mijn werk gebeld, huilend verteld dat ik het niet meer trek. Ik ben vanaf nu in de ziektewet. Begin volgende week een gesprek met mijn teamleidster hoe nu verder. Ben heel erg van mijzelf geschrokken, dat gehuil de hele dag.. niets voor mij. Maar goed... vanaf nu maar even kijken hoe het gaat. Het komt zoals het komt. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 17-04-2013 18:49:10 |
Wat goed van je! En nu echt op de rem. Ga eerst lekker slapen en dingen doen die je leuk vind. Ben
je overdag alleen? Mochten er nog kinderen op het kdv zitten ofzo, laat ze gewoon lekker gaan. Eerst
rust in de tent, dan komt de rest wel weer. |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 17-04-2013 18:52:40 |
de belangrijkste stap is gezet meid! wegstrepen wat je wegstrepen kan!!! de rest volgt wel. neem je tijd mooiste wat ze mij laatst hebben gezegd: op het werk ben je vervangbaar, als mama niet!! sterkte |
| Quote |
| Minou schreef op: 17-04-2013 22:14:03 |
Weet je..ben trots op je..al zul je het nu meer als falen voelen, dit is nu even een punt waarin je
aan JEZELF moet denken..juist om erger voor te zijn.. Echt nogmaals TOP gedaan dat je het erkent en de stap hebt genomen hoe K ook..  hele dikke knuffel |
| Quote |
| Even Zo schreef op: 18-04-2013 09:10:17 |
Monica hoe is het nu met jou? Hoop dat je je iets beter voelt. Ik vind het maar heel raar hoor. Ik zou nu op mijn werk moeten zijn en ben nu thuis. Kids naar school en het is heerlijk stil hier. Alleen al de kinderen in de kleding helpen in de ochtend en ze op tijd op school krijgen is een opgave. Vind het zo raar..... Normaal kan ik 6 dingen tegelijk en nu heb ik al moeite met 1 ding. Als ik mijn jongste aankleed en hij verteld honderd uit, dan begint mij alles te tollen en heb ik moeite om en te luisteren en aan te kleden. Is toch van de zotte! Maar goed.. ik ben thuis. Ik ga zo even slapen en dan ........... ga ik moed verzamelen om de was te gaan doen. Zo raar dit.. is dit normaal? Ben helemaal de weg kwijt volgens mij en het stomme is..ik werk in de zorg. Zou toch moeten weten hoe te doen nu, raar hoor. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 18-04-2013 09:13:21 |
Nee geen dingen gaan plannen TO. Maar heb je straks geen zin in de was, dan laat je het liggen. Lastig voor je partner, maar wel belangrijk denk ik. Er zal veel op hem komen, maar dan heeft hij je het snelst terug. Heb het nu 2 keer meegemaakt met mijn partner, en het was zo belangrijk dat hij niets moest. Gewoon genieten, zoeken naar wat je leuk vind, waarbij je ontspant. |
| Quote |
