Er kan nog meer bij...

Ik doe het even niet onder mijn eigen naam, omdat het hier om familie gaat en niet om onszelf.
Een aantal weken geleden hebben mijn zus en zwager besloten te gaan scheiden. Fijn dat het bij hen allemaal in goed overleg gaat, maar het zorgt voor spanning en onrust natuurlijk.
We proberen er zoveel mogelijk voor mijn zus te zijn.

Vanmorgen kreeg ik een telefoontje van de broer van mijn man, zijn vrouw wil scheiden. Hij was volledig ondersteboven. Kon alleen maar huilen en zat vol boosheid.

Man en ik lopen over. Willen er voor ieeen zijn die ons nodig heeft maar weten nu even niet hoe.

Komt wel goed, we moeten het even laten bezinken en zetten er dan weer de schouders onder. Maar nu even een grote PFFFF! 

Moest t gewoon even kwijt, loop tegen de muren op hier in huis

Idd Kaasje, heel vreemd en raar om mee te maken

"Blij" dat je het herkent Jen9, ben ik niet eens zo raar

Dubbel.

hij vertelde dingen die ons nog meer zorgen baren maar tegelijkertijd vertelde hijbdat ze de deur op een kier gezet heeft en ze een tijdelijke stop inlassen in de hoop daarna, met behulp van hun therapie, verder te gaan.

ik weet het niet, man en ik zijn bang dat zwager over een paar weken de genadeklap gaat krijgen en geen idee of hij dat trekt.
we gaan zo naar mn schoonouders, even bijpraten en vragen hoe zij in dingen staan

vandaag erg moe, het was vannacht half 2. Man is vanochtend thuisgebleven van zijn werk, hij gaat evt vanmiddag

Peek, hij is verblind door haar en stond bijna te juichen toen hij het vertelde. 
Het enige wat we hebben kunnen bereiken is dat hij na zou denken over haar een week laten vertrekken ipv zelf vertrekken.
Ze heeft hem 3 maanden geleden verteld dat haar liefde voor hem weg is. Die woorden heeft ze nooit teruggenomen of is er op teruggekomen. En toch wil ze het weer proberen, geen idee waarom.
Alles is een vuil spel geweest van haar de afgelopen maanden, dat is ons duidelijk. Maar geen idee of deze stap er bij hoort of dat ze echt wil.
we houden echt ons hart vast.
pen voor hetvgeval jullie denken dat we zwaar partijdig zijn en in haar niks goeds doen... Zelfs haar ouders zeggen dat ze een kreng is.

Peekaboo,
met jouw eerste stukje in je laatste post zeg je precies waar schoonouders en wij ook aan denken. Ze heeft het wereldkundig gemaakt, heeft met veel mensen gesproken en van een flink aantal daarvan weten we dat ze tegengas gegeven hebben en haar op haar fouten gewezen hebben.

Alice, je hebt gelijk, helemaal. Ik zie normaal echt het goede in mensen, ik zoek er echt naar. Maar de afgelopen 10 jaar hebben we daar veel gezien, veel gehoord en veel gevoeld. Voor ons is de koek nu even op. Naar zwager zal ik geen oordeel over haar uitspreken, dat is niet mijn intentie.
Wanneer zij uiteindelijk besluiten samen verder te gaan zullen we ons best doen om weer iets van ene band met haar op te bouwen. Nu even niet, ze heeft in haar huwelijk en de familie van haar en mijn man teveel kapotgemaakt.

Voor nu nemen mijn man en ik even de nodige afstand. We steunen zwager en hij is hier altijd welkom maar verder houdt het voor ons even op. Pas op de plaats en rust, broodnodig voor ons en de kinderen.

Man en ik hebben ondertusen besloten flinke afstand te nemen van bepaalde zaken en dat bevalt goed. Hierdoor hebben we weer oog voor anderen en kunnen we zelf ook lekker ontspannen!

Zwager lijkt meer voor zichzelf op te komen. Zij wilde een time out. Hij heeft deze week vrijgenomen en haar gezegd dat als ze deze week een week weg wil, hij daar geen moeite mee heeft. Dat wilde ze wel, maar alleen met de kinderen. En de kinderen krijgt ze niet mee dus is ze toch maar thuis gebleven.
Ze waren al in relatietherapie en hij heeft erg veel aan zijn therapeut, fijn voor hem!

Iedereen om hen heen en hij zelf ook, verwacht dat het vroeg of laat gaat klappen en dan definitief over is. Maar hij komt nu tot rust, zoekt zichzelf weer terug en maakt zich sterk voor wat komen gaat.

Wij hebben binnenkort twee verjaardagen, wil haar eigenlijk helemaal niet over de vloer maar denk dat we daar niet aan ontkomen.
Denk dat we er maar eentje gaan vieren, dat scheelt weer.

En verder zei mn schoonmoeder het van de week treffend tegen me; Als dit goedkomt zouden we bijna met de hele familie in therapie moeten om haar weer op een normale manier tegemoet te treden.
We zien wel, het is nu echt afwachten of en wanneer het misgaat.

Ow, zie nu pas dat ie helemaal in de verkeerde rubriek staat, sorry
Was toch een echt klaagtopic

voor mijn zwager, die de moeilijkste beslissing uit zijn leven tot nu toe genomen heeft en dat straks moet gaan vertellen.
Ik ben trots op hem...

Hij heeft haar vanmorgen verteld dat hij niet verder kan en wil.
Dat zijn hem geestelijk volledig kapotgemaakt heeft en de kinderen er nu aan onderdoor gaan.
Zijn liefde voor haar is niet weg, maar die liefde is voor de vrouw die zij ooit was. Niet voor wie ze nu is.
We hebben hem de laatste weken weg zien kwijnen, en de kinderen met hem.
Hij heeft de afgelopen weken vaak nagedacht over suicide maar heeft nu op deze manier het heft in handen genomen... Haar "macht" over hem is weg.

Ze zouden a.s. vrijdag op vakantie gaan. Hij gaat niet mee. Wat zij met de kinderen gaat doen weet hij niet.

Hij is nu voor een paar dagen naar zijn broer, een uur van hier.
Even afstand, rust en hopelijk iets meer slapen.

Het zal een hele strijd worden nog en hij zet zich schrap voor wat komen gaat. Hij verwacht dat ze alles op alles gaat zetten om hem de genadeklap te geven en hem volledig te slopen.
Wij weten niet wat te verwachten, maar we zien wel.

Hij knokt zich er door en daar zijn we blij om!