Mama-life
| Schaamme schreef op: 05-03-2013 00:16:00 |
ik weet ff niet meer wat te doen, zit al vanaf
10 uur te huilen. weet niet eens goed hoe ik het moet uitleggen. het valt ook niet uit te leggen. weet niet hoe het zo is gekomen en wat ik eraan moet doen, weet alleen dat ik het niet alleen kan en ik morgen hulp wil zoeken weet alleen niet waar ik terecht kan. vanavond zijn we denk ik te ver gegaan bij ons zoontje, we zijn verbaal echt zo vreselijk te keer gegaan tegen hem. en hadden hele erge neigingingen om het fysiek kracht bij te zetten. schaam me kapot, en weet zeker dat ik dit niet wil. ben vroeger zelf mishandelt(niet als excuses hoor) en weet zeker dat ik dat mijn kind niet wil aandoen. waarom word ik zo verschrikkelijk boos op dat ventje???? hij kan er echt helemaal niks aan doen, tuurlijk is het soms een hele erge draak, maar dan nog verdient hij dit niet. ik ben al in therapie, en heb ook al wel eens aangegeven dat ik soms zo boos word, maar iedere keer zeggen ze dat ze er vertrouwen in hebben dat ik me in de hand kan houden. heb dus ook niet het gevoel bij hun terecht te kunnen nu. maar waar kan ik wel terecht??? morgenvroeg eerst maar sorry zeggen tegen het arme manneke en hem ff goed knuffelen. want ondanks mijn woedeuitbarstingen houd ik zielsveel van hem. |
| Quote |
| Stefke schreef op: 05-03-2013 06:42:08 |
Nou, dat is idd niet zomaar iets... maar stap 1 heb je al gezet: onderkennen dat je hulp nodig hebt. ik heb hier geen ervaring mee, maar ik zou naar de huisarts gaan, die weet vaatwater voor mogelijkheden er zijn! succes! |
| Quote |
| Littleteddy schreef op: 05-03-2013 06:47:23 |
tja ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. De enige tip die ik je kan meegeven is probeer de VERS training te gaan doen, ik heb die zelf ook gedaan en het heeft mij echt heel erg goed geholpen mijn emoties onder controlle te houden. Bel straks gelijk de dokter voor een afspraak en gooi daar alles op tafel, hun kunnen je het beste verder helpen (weet niet wat voor therapie je krijgt, anders hun opbellen voor een spoed afspraak) gewoon open en eerlijk zijn, daarmee bereik je het meeste ondanks dat het zo moeilijk is. |
| Quote |
| Chloe schreef op: 05-03-2013 07:01:17 |
Heftig. Kan me hier niet in verplaatsen. Direct je huisarts bellen morgenochtend en hem/haar het
verhaal vertellen. |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 05-03-2013 07:12:07 |
Wat goed dat je erkent dat dit niet kan en dat je er wat mee wil doen! Dat is al de grootste
stap. Ik zou inderdaad eens kijken of jou therapie nu wel voldoende aansluit bij je behoeften met je huisarts. Hebben jullie in de regio ook een (goed werkend) centrum jeugd en gezin? Of eventueel een opvoedsteunpunt van maatschappelijk werk? Daar kun je vaak snel terecht voor praktische opvoedtips. Je manier van handelen komt misschien deels uit onmacht, je hebt zelf niet het goede voorbeeld gehad. Vraag naar het opstellen van een thermometer, waardoor je je boosheid sneller leert herkennen en weet wanneer je een timeout nodig hebt. En je partner ook, neem ik aan, want.je hebt t over we. Sterkte en succes! |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 05-03-2013 07:16:19 |
Op de eerste plaats geef ik je een dikke knuffel  Het is al een hele stap dat je zelf inziet dat je veel te ver gegaan bent en dat je dit dus niet kunt maken. Maar goed, het is gebeurd. Je weet zelf dat het niet mag en waar het bij jou vandaan komt. Het is zeker goed om hier hulp bij te vragen want je kind is een kind en zal wel vaker niet luisteren of het bloed onder je nagels halen. Zelfbeheersing moet dan jouw kracht zijn. Ga na of dit eenmalig was en je jezelf weer bij elkaar kunt rapen, en praat eens met je therapeut hierover. Mocht dit niks brengen: ga naar je huisarts. Hou het bespreekbaar met je partner en kijk hoe je een weg kunt vinden. Loop even weg als het je teveel wordt. Ik herken het van mezelf ook helemaal niet, maar ook mijn kinderen zijn draken soms en dan verhef ik mn stem en dan vind ik mezelf al een rotmoeder. Ik laat ze dan even en ga even op het balkon een sigaretje roken. Heel even een paar minuten uit de situatie en ik kom dan tot rust. Misschien kun je zoiets afspreken met je partner ook? Sterkte voor jou! En 1 keer uit je slof schieten maakt je nog geen slechte moeder hoor! |
| Quote |
| Kimmvsemenmex schreef op: 05-03-2013 07:17:51 |
| |
| Quote |
| Minou schreef op: 05-03-2013 07:37:52 |
 de stap is gezet, alleen al omdat je hier je verhaal verteld. Die boosheid komt ergens vandaan en je zoontje is dan een "makkelijk doelwit"eigenlijk ben je dan niet boos op hem, maar dan komt alles boven eigenlijk.. Heel veel sterkte |
| Quote |
| Nijn Niet Ingelogd schreef op: 05-03-2013 08:54:38 |
Hoi lieverd .. Miss kun je emdr proberen. eerst een punt achter je eigen verleden zetten moss zit er toch nog ergens woede van vroeger verstopt? Wel even met je verzekering bellen of kijken op de site kijken welke emdr therapeuten aangesloten zitten bij jou verzekering dus gewoon vergoedt worden. emdr is even een andere soort therapie x Miss ben je gewoon bang Ofzo liefs Mocht je meer info willen over emdr moet je nijntjepluis maar even een mailtje sturen xx |
| Quote |
| Eefje schreef op: 05-03-2013 09:01:22 |
Je hebt het over "we". Dus er is nog iemand bij betrokken? |
| Quote |
| Bepje schreef op: 05-03-2013 09:08:21 |
Ik sluit me aan bij Marie8, meteen ook bellen, niet uitstellen. |
| Quote |
| Nellemv2 schreef op: 05-03-2013 11:33:18 |
Sterkte en succes en ik vind het echt heel dapper van je dat je de eerste,grootste en belangrijkste stap al hebt gezet: inzien en erkennen dat dit zo niet kan en hulp zoeken. Goed zo! Aanvaard de hulp die je krijgt , je bent er op tijd bij. Hoe oud is jullie zoontje eigenlijk en heeft hij wel gewoon lekker geslapen vannacht? |
| Quote |
| Eefje schreef op: 05-03-2013 13:25:44 |
Dan hebben Mama en Papa allebei hulp nodig, lijkt me. Goed dat je hulpt zoekt! |
| Quote |
| Schaamme schreef op: 05-03-2013 14:46:53 |
oudste zoontje is 5 jaar, en heeft vannacht gewoon nog goed geslapen. vanmorgen nog ff rustig met hem gebabbelt, en uitgelegd dat wat we gisteren deden niet netjes was. hij gaf aan dat hij het id niet leuk vond, en heb excuses gemaakt en verteld dat we toch wel heel erg veel van hem houden en dat we een oplossing gaan zoeken. we zijn beiden in behandeling en gaan nu allebei aangeven dat we meer hulp willen ook naar de kinderen toe. dat wilde we eerst niet omdat oudste zoontje dan ook aangemeld moest worden en dat voelde niet goed, maar we weten het anders ook niet meer. heb net een goed gesprek met mijn man gehad, en hij begon gelijk dat het gedrag van zoontje ook niet kon, maar heb gelijk gezegt dat wat een kind ook doet, het dit absoluut niet verdiend, wij zijn de volwassenen en moeten ons leren beheersen. en daarbij als zoontje dit voorbeeld krijgt doet hij het straks ook zo. ik wil de cirkel gewoon verbreken, het moet stoppen bij mij. en bedankt voor jullie berichtjes, was even bang voor hele felle reacties (die ik wel verdient heb voor mijn gevoel) |
| Quote |
| Nellemv2 schreef op: 05-03-2013 14:57:03 |
Soms kan je even radeloos zijn of je machteloos voelen..je mag nooit op je kinderen afreageren
natuurlijk en hij is nog maar 5. Zelf heb ik ook wel eens dagen dat ik minder kan hebben en heb dan
ook wel eens het gevoel dat ik te boos ben geweest,dus gedeeltelijk begrijp ik het ook wel. Het is
alleen de truc om juist te reageren op het juiste moment. Opvoeden is nu eenmaal niet
gemakkelijk! Wat voor gedrag vertoonde jouw zoon dan? |
| Quote |
| Schaamme schreef op: 05-03-2013 18:11:01 |
hij is de laatste tijd echt heel brutaal, gewoon niet luisteren. en vannacht begon hij ineens te schreeuwen en te gillen, en hij wilde niet rustig worden, en toen begon hij ons ervan te beschuldigen dat wij hem wakker hadden gemaakt en dat we hem moesten laten slapen. maar goed het maakt ook niet uit wat hij deed, wij zijn gewoon te ver gegaan. en het is een opeenstapeling van allerlei factoren, klinkt als excuses is niet zo bedoelt. |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 05-03-2013 18:17:38 |
Toch vind ik het nog steeds wel goed dat je wat praktisch opvoedadvies gaat vragen (naast je
therapie). Je hebt zelf geen goed voorbeeld gehad en je hebt een moeilijk kereltje op t moment. En
je partner is ook niet de sterke partij in deze. Dan is het gewoon goed om te weten wat je kunt doen als er weer zo'n moeilijk moment komt. Ik ken het gevoel van kwaadheid maar al te goed, maar door o.a. mijn opleiding heb ik een hele trukendoos die ik nog open kan trekken en de combi van mijn partner en mij werkt goed. Zorg dat je ook een trukendoos hebt, dan is het makkelijker om te reageren en dat maakt dat je zoon misschien ook wat makkelijker wordt. Kinderen van die leeftijd kunnen spanning van ouders ook feilloos aanvoelen. Absoluut geen veroordeling, ik blijf het knap vinden dat je erkent dat er even iets niet lekker ging. Het is ook geen ramp, maar doe er iets mee...echt! |
| Quote |
| Schaamme schreef op: 05-03-2013 19:54:18 |
zou het cjg iets zijn, geven hun goed advies in dit soort dingen?? |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 05-03-2013 19:59:13 |
Dat ligt er denk ik een beetje aan in welke regio je woont, want iedere gemeente heeft het cjg op
eigen wijze ingericht. Maar als ze al aangeven dat je binnen kunt lopen voor advies, kun je daar wel vanuit gaan. Hier loopt dat heel goed. Je kunt een keer bellen, dan weet je meestal wel snel of ze iets met de vraag kunnen. |
| Quote |
| Nellemv2 schreef op: 10-03-2013 11:00:36 |
Hoe gaat het nu? Heb je al iemand gesproken die je evt zou kunnen helpen? |
| Quote |
| Schaamme schreef op: 12-03-2013 09:53:11 |
heb al wel gesproken met de therapeut, die vond het nog best welk meevallen en vond het al heel wat dat we het zelf erkende en herkende, en raadde aan eerst via cjg te proberen,en dan opvoedondersteuning. die komen ook thuis zei ze. als dat niet werkt kunnen we het altijd nog via hun doen. we wilde er gelijk langsgaan, maar ze zijn niet meer open zonder afspraak geloof ik. dus moet wel nog bellen, is van alles tussendoor gekomen. ga het wel nog doen. |
| Quote |
| Mama_anja schreef op: 14-03-2013 20:13:37 |
hebben jullie geen cjg dat van 8 tot 8 bereikbaar is zoals hier dan kun je je wijkverpleegkundige teruglaten bellen |
| Quote |
