Weer mijn moeder

Herken het deels..van schoonmoeder ( waar wij sinds 03 geen contact meer mee hebben..)

Ze lijkt wel ziek Vonn..dit is mainpulatie/slachtofferrol/aandachttekort..

Vreselijk

Ken het niet van mijn moeder, das mijn alles




Maar de andere kant heb ik dus ook gezien..schoonmoeder was gewoon gevaarlijk..blij dat het contact weg is..we weten niet eens waar ze woont..

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Ja ik herken het, eerst viel het niet zoveel mensen op (mij wel) maar sinds haar man is overleden komt haar ware aard steed Het is niet mijn moeder dus misschien denk ik er makkelijker over, ik negeer haar zoveel mogelijk en ik vertrkuw erop dat mensen (vooral mn man) sbel klaar zijn met haar. Karma is a bitchs meer naar boven.

Ik herken het! Mijn moeder is niet zo dat ze z'n dingen zegt van ga me voor de trein gooien. Maar ze heeft ook nooit niks gedaan.
zal er maar niet teveel over schrijven want dan vervuil ik je topic en dan kan ik bijna een boek schrijven. Maar hier staat het contact wel op een heeeeel laag pitje. Voor mijn rust maar ook voor mijn gezin.
heel veel sterkte en volg je gevoel 

Man had dat ook..zij zoog hem leeg, was heel erg in het begin. Ik heb hem geholpen daarin dat ie niet leeggezogen/gebruikt werd.


Vonn hoe erg zeg, wat zij doet...heb er geen woorden voor..ze is echt ziek in dr hoofd, dit is geen normaal gedrag..je eigen KINDEREn tegen elkaar opzetten en jezelf zo in de belangstelling/negatieve aandacht.


Je zusje weet dus ook hoe ze is..kunnen jullie geen front vormen samen ( het niet geloven iig van haar verhalen)? En hoe gaat je moeder om met je zusje nu ze verlamd is en alles?


Sterkte meis..niet leuk..en dan druk ik me zacht uit

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Ik herken het ook, van mijn schoonzus.
Gelukkig woont ze niet in de buurt.
Ik kan er een boekenreeks over schrijven....
Ze manipuleert, liegt, bedriegt, en vind zichzelf geweldig. En wat er ook voorvalt, zij heeft het nooit gedaan.
De enige die haar nu nog gelooft is haar moeder.
Maar tegen haar moeder liegt ze en vervolgens zet ze het "bewijs" op facebook. Wat de rest van de familie dus heeft, en die alles kunnen zien. En ze heeft dan gewoon niet door, dat ze zichzelf vast kletst.

Maar Google eens op narcistische persoonlijkheidsstoornis, ik denk dat dat aardig in de buurt komt.
Mijn schoonzus past precies in het plaatje.
Het is een ziekte.
En ook al wil je je er afzijdig van houden, op de een of andere manier weten ze zich toch altijd weer in het middelpunt van de belangstelling te zetten. En dan moet je er toch weer op ingaan, om heibel te voorkomen. Moeilijk....

Omdat ze je moeder is lieverd en wat ze ook doet, je zult dit gevoel houden.

Goed dat jullie zussen elkaar steunen en de verhalen checken

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Hoe is het contact met je moeder en je kind(eren)?
Als dat ook slecht is zou ik het contact verbreken denk ik, maar dat is makkelijk praten natuurlijk.
Ik heb ook een schoonloeder en helaas is mijn dochter stapeldol op haar anders had ik geen contact meer.
Maar een eigen moeder is toch weer anders denk ik als een schoonmoeder.

ik ken het.. volgens mij hebben wij al vaker het over onze moeders gehad.

mijn moeder is precies zo... bikkelhard, maar voor de buitenwereld o zo zielig.
nooit positief, alles is negatief. ze ziet alleen het negatieve, geeft altijd steken onder water. en geeft me wekelijks buikpijn.

ik probeer ermee te leren leven, het te accepteren, maar het is en blijft moeilijk.

mijn dochter zit de laatste tijd niet goed in haar velletje. ze is 7. onlangs is hoog begaafdheid bij haar gecontateerd, en ze hebben ook een vermoeden van pdd nos. maar dat onderzoek loopt nog.  mij dochtertje kan daardoor nogal dwars zijn.
mijn moeder belde me vorige week op om te vertellen dat ze foto's van nora zat te kijken van vroeger. toen was ze nog lief en leuk, en moet je eens kijken wat voor kind het nu is zei ze. niks leuks meer aan.
dat deed me zoveel pijn!

ze kan me de pot op. ik ben klaar met mijn hand over het hart strijken. genoeg ik genoeg....
ik hoef haar voorlopig niet te zien... ze zoekt het maar uit met haar zielige manipulerende gedrag...

ik heb tegen haar gezegd dat nora er niks aan kan doen, heb me bikkelhard opgesteld en tegen haar gezegd: "toen papa een hersentumor kreeg en zichzelf niet meer was, zei je toen ook "wat ben jij een verschrikkelijke kerel geworden, ik moet jou niet meer".?!

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Oooh Debby...als ze zo over je kind praat, die al genoeg worstelt, gaat ze over de grens...

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Toch proberen om het contact heel minimaal te houden. Daarom zei ik ook dat ze gelukkig niet in de buurt woont. 
Mijn man heeft nooit zo'n heel sterke band gehad met zijn zus. Maar nu dus heel minimaal.
Maar toch kun je het niet helemaal uit de weg gaan. Want dan komt daar ook heibel van.
En heibel heeft ze regelmatig...
Ze is nu zelfstandige, want werken onder een baas kan ze niet. Altijd ging het 2-3 maanden goed, en dan was ze weer ontslagen. Nooit eigen schuld, natuurlijk.
Met vriendinnen hetzelfde. Het kon soms best een tijd goed gaan, maar uiteindelijk kwam er altijd heibel. En dan was die vriendin de boosdoener, en weer uit the picture. 
Het gekke is wel dat ze toch van alles voor elkaar krijgt. Ze kan heel goed mensen imponeren.
Alleen komen de mensen er altijd na een tijdje achter hoe ze echt is, en dan laten ze haar vallen (in haar ogen).
Bij haar is niets voor lange tijd....

ik begrip dat het voor jou natuurlijk moeilijker ligt. Het is je moeder, en ze woont in de buurt.
Idd samenwerken met je zus en vooral laten merken dat je haar doorhebt. Ze zal het nooit toegeven, maar misschien bindt ze dan een beetje in.

Ja ik zit niet in de situatie maar ken mezelf goed genoeg en ik zou het contact dus wel verbreken moeder of niet.

En ben ook van mening als je het niet meer wilt is dat de enige oplossing....moeilijk maar jij laat je zo behandelen door haar dus waarom zou ze er mee stoppen?

Heel herkenbaar. Je hebt het over mijn moeder. Ik heb haar een aantal jaar geleden buiten gezet. Twee jaar later, na geboorte van mijn oudste, kwam het een soort van goed. Contact nu is erg oppervlakkig en meer hoeft ook niet. Die twee jaar hebben mij wel doen beseffen dat zij die impact nooit meer mag krijgen. De rust in die tijd was ècht fantastisch. Ze heeft haar harde les wel geleerd. Soms steekt het nog de kop op hoor maar door het oppervlakkige contact kan ze niet meer bij mij terecht. Moeilijk uit te leggen. 

Ik herken het niet, heb er ook geen ervaring mee. Maar voor jullie allemaal
Wat moet het moeilijk zijn als je moeder zich zo gedraagt. Erg verdrietig.

Wat een onwijs moeilijke en verdrietige situatie. Ik ken het niet van mijn eigen moeder, maar van mijn schoonmoeder.
Precies wat jij omschrijft en ik heb ook wel eens gedacht aan narcistische trekken.

Zij bepaalde ons leven, wat we aten, hoe laat, hoe, met wie. Toen we wilde trouwen, moest tante Marietje ook komen, terwijl ik die nog nooit had gezien, ze bleef janken en drammen.
Ze verpestte de hele voorbereidingen.

Qua gezondheid verzon ze de meest wazige ziektes en was daarmee het middelpunt en daar genoot ze van.
Alles deed ik fout met mijn kind toen. Er was serieus niet mee te leven.


Mijn man was de loser in het verhaal. Hij deed toch alles verkeerd, van hem zou niks terecht komen. Hij was het licht niet waard, zijn broer was beter, knapper, liever, etc.

Schoonvader was net zo trouwens, deze mensen hadden met hele familie bonje, niemand kwam over de vloer omdat het gewoon nare mensen zijn.
Geen vrienden niks niet, maar het lag nooit aan hun.

Toen is er ruzie geweest, mijn moeder kreeg borstkanker en onderging een operatie en chemo en toen zei mijn schoonmoeder "dat het wel mee viel met mijn moeder"
Ik knakte en dat heeft ze geweten ook.

Kort erna lag mijn man op sterven en werden ze door schoonzus ingelicht. Ze hebben nooit wat laten horen, want mijn man moest eerst zijn excuus aanbieden.



In ieder geval: het aandacht trekken, geen drol om je kinderen geven is dus wel herkenbaar, wij hebben geen contact meer met ze. Deze mensen voegen niks toe aan ons leven. Brengen meer ellende en verdriet en dan kun je een moeder zijn, vader of wat mij betreft de koningin....dan ben je niet meer welkom.

Nu mijn man in een kliniek verblijft met een ander probleem komt er achterweg dat hij een groot trauma meedraagt vanuit zijn jeugd.... godzijdank hebben wij het een paar jaar terug beeindigd, want dit is zo kind-onterend.

Laat het niet zover komen, desnoods met hulp...probeer jouw weg erin te vinden, dit kan niemand trekken.

erg hoor, hier gelukkig geen last van.

ik zou nog even niet bellen om te laten merken dat je niet WEER gemanipuleerd wil worden al kan
je al raden dat ze alweer rond verteld over jou gedrag nu...
ik vind dat je groot gelijk hebt om er nu echt klaar mee te zijn.

ik vind het heel vervelend voor jou en je zusje, sterkte 

Ik herken het ook en ik kan me dat ook nog wel van vroeger van jou herinneren,ook al hadden we niet veel contact.
Ja het is je moeder,maar heel hard misschien,jij laat dit gebeuren.....jij moet nu de keuze maken wil ik dit in ons leven ja of nee.
En het is een heeeeele zware en moeilijke keuze maar zo iemand veranderd niet,je moet je er bij neerleggen dat ze zo is en mss het contact min houden als je het contact niet wilt verbreken of het uit jullie leven verbannen.....
Als je het contact minimaal houdt zal het hetzelfde blijven of erger worden,want je hoort het haar al zeggen,waar heeft ze dit aan verdient en gaat praatjes rond strooien van kijk eens wat ze me aan doen....
Vind het moeilijk om erop te reageren,wil niet op je gevoel trappen maar het is zo herkenbaar,maar ik kan je vertellen dat ik de keuze gemaakt heb om het contact te verbreken en het heeft zoveel rust gebracht in ons gezin(na een lange periode van rouwen om het verlies van die pers,maar eerlijk is eerlijk welke persoon mis je?)
Mis je de moeder die je graag gewilt had of de "moeder" die je leeg zuigt enz enz

Heel veel sterkte meid en een dikke knuf!!

Zo gecompliceerd als bovenstaande verhalen is de relatie met mijn moeder niet, maar ik heb wel veel moeite met de half-leeg-glas mentaliteit van mijn moeder en het feit dat zij niet oprecht geinteresseerd is in wat mij bezighoudt.
Het feit dat ik zie dat zij op haar manier wel haar best doet zorgt ervoor dat ik tot een miljoen heb leren tellen en daarnaast zie ik dat zij een goede lieve oma is. Na het wegvallen van de andere oma van mijn kinderen is dit voor mij heel waardevol. Het is dus inderdaad een kwestie van afwegen en keuzes maken, hetgeen niet eenvoudig is, maar uiteindelijk wel nodig om de juiste afstand te houden en jezelf te beschermen (of je nu voor contact of juist geen contact kiest, dat maakt niet uit) 

Jou moeder is nu zoals mijn moeder was. Ons contact verbreken is ècht goed geweest. Hard maar nodig. 

Quote MamaVonn:

Ja ze bleef ook altijd bij haar. Maar ondertussen klaagde ze steen en been. Denk dat een van de redenen dat ze dit deed en nu nog doet is zodat de buitenwereld denkt dat zij een geweldige vrouw is. En natuurlijk kreeg ze veel aandacht en bezorgdheid van de buitenwereld en daar leeft ze van. Mijn zusje zegt wel eens dat als ze alleen met mijn moeder thuis is ze het bv vertikt om haar iets te drinken te geven omdat ze dan net zit. Maar als er iemand anders in huis is doet ze alles. Alles voor de schone schijn.