ongepland zwanger.......niet blij

Ojee, hormonen spelen op. Zit echt met tranen in mijn ogen.....nogmaals van harte.En echt...het komt helemaal goed

lol, heb gewoon met tranen in mijn ogen je laatste stukje tekst gelezen to. waarom jullie een 4e kindje krijgen...nou omdat er heel veel liefde is in jullie gezin voor 4 kindjes !!!!

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

Fijn dat jullie er samen uitkomen  Dit komt helemaal goed!

Hoe is het nu?

---

May all your dreams come true....

Quote inky69:

Hoe is het nu?

Is niet van toepassing , dacht dat ik op pagina 4 zat, maar was gestopt met lezen op pag 1 geloof ik.

Maar gefeliciteerd en fijn dat je man is bijgedraaid

---

May all your dreams come true....

Hallo
Ik heb dit weekend ook ontdekt dat ik ongepland zwanger ben van een 4de.
Mijn man en ik zien dit niet zitten. wij wilden 2 kdn, maar als het 2de een tweeling is......
Wij zien onze jongens doodgraag en kunnen ze niet meer missen, maar een 4de......
we hebben nu al amper tijd voor elkaar en voor mezelf. Het klinkt mss egoistisch, maar ik wil ook nog een beetje kunnen leven.
Mijn schoonouders willen nu al niet op drie kinderen passen....
Ik zal later mss spijt krijgen van mijn beslissing, maar nu vind ik dit het beste voor mijn jongens, mijn relatie en mezelf.

Ik denk dat je misschien wel geen spjt krijgt als je zo ontzettend duidelijk bent in je gevoel.
anderzijds bij ons is vorige week een ongeplande 4e geboren en ik kan me een leven zonder em nu al niet meer voorstellen. Timing was verschrikkelijk. Baanonzekerheid van mijn man, een grote verhuizing voor de boeg ..en dus al een drukke huishouding met 3. Ik was er ook klaar voor om weer te gaan werkeN wat ik nu maar heb opgeschort.  Maar dat kleintje hoort er nu al bij, je hebt ook al zoveel ervaring met 3 dat ik ondanks een verschrikkelijk slechte start met de borstvoeding vistaat het heel soepel loopt. Van 3 nar 4 gaat veel makkelijker dan van 1 nAar 2 of 2 naar 3.. En even heel stuk makkelijker dan van 1 naar 3.

sterkte welke keuze je ook maakt!

Dat klinkt hoopvol, wat fijn !

geweldig om te lezen Even Een Keer Niet !!! ben benieuwd hoe de kinderen (en andere familieleden en vrienden) zullen reageren op dit ongeplande maar zeer welkome wondertje !!!


Anoniem, als je zo duidelijk bent in je gevoel dan krijg je er misschien geen spijt van. Ik hoop het van harte voor je. Het is niet zo maar een beslissing !!! Sterkte

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

Quote even een keer niet:

man is echt not amused toen hij het hoorde en echt woest op zijn moeder

Dus hij is er 100% voor zijn gezin, inclusief het nog ongeboren leven !

Fijn dat jullie samen achter de beslissing staan. Dit kindje wil gewoon bij jullie komen! Geniet van je zwangerschap. Gefeliciteerd!

Wat fijn dat jullie er samen uitgekomen zijn! Komt vast allemaal goed!

Wat fijn om te lezen!! Heel veel geluk!

Hey mamsv4,

Ik ben mama van 2 jongens, en heb net ontdekt dat ik zwanger ben, ongepland.
Wij waren er ook uit, geen derde meer, 2 is meer dan genoeg (ook al wouden we  er voor we kinderen hadden, 4)
ik schrok mij te pletter, maar had nooit de reactie van mijn man verwacht. Resoluut neen.
Meer nog, hij ziet me doodgraag, maar wil geen vader zijn voor dit kind. Dus ik sta ook voor de keuze, mijn man/gezin of dit kind.
Ik ben voor 90% zeker dat ik het wil houden, maar ben tegelijkertijd doodsbang of dat wel de goeie beslissing is voor mijn gezin, met name mijn 2 schatten van jongens.
Ik word heen en weer geslingerd tussen abortus en het leven dat ik nu heb voortzetten met het verwerken van een abortus erbij, of een leven als alleenstaande moeder met een derde kind dat de vader niet wil erkennen.
Hoe loopt dat nu voor jou?

Jeetje Radeloos, dat is ingewikkeld!!

In het geval van een abortus heb je voor jezelf verdriet. Als je kiest voor scheiden, dan heb jij verdriet, hebben je twee kinderen verdriet, heeft je man verdriet, en zal je derde kindje af en toe ook verdriet hebben om de afwijzing die het van zijn vader krijgt (denk je eens in.... drie broers/zussen waarvan er twee wel bij papa mogen ligeren om het weekend en de derde nooit; wat een verdriet moet dat voor dat kind zijn).

Ik vind het eigenlijk geen keuze, gezien wie er allemaal verdriet van gaan krijgen. Maar wat *&^$ van je man dat hij je zo bot voor de keuze stelt. Heeft het nog zin om het onderwerp even te laten rusten, en de eerste schrik te laten bedaren? Misschien dat je man dan in minder botte woorden hetzelfde gaat zeggen maar wel met meer bergrip voor wat hij van jou vraagt?

TO ben benieuwd hoe het nu met jullie is!!

Radeloos....vreselijk geen keus inderdaad.
overigens zou ik hem confrontreren dat scheiden dus zo dichtbij zit bij hem...
Wat is ware liefde dan????

Sterkte hoor!

Hij was er toch ook bij. Ik zou niet verder kunnen met een man die zo denkt. Hoop dat het gewoon een schrik reactie is.
Een onmogelijke keuze.

ben ook beneiwud naar to

@radeloos
als mijn mn zo stellig is dan zit het hem blijkbaar al hoog zat dat hij jullie gezin zo snel opwil geven voor een derde
ik weet niet ik sta niet in jou schoenen maar zoasl ik nu denk zeg ik veel plezier ik ga voor mijn kind
blijkbaar is de relatie voor hem toch al in een duister gebied beland als hij dit zo makkelijk brengt

Angelique, dat het wat zegt over de relatie van Radeloos dat haar man bij haar weg gaat als er een derde komt, vind ik niet per se waar. Ik denk dat mijn relatie ook zou breken op een extra kind. Mijn man is echt helemaal absoluut klaar met kinderen. We hebben er drie, en daar gaat hij voor, maar hij vind het verschrikkelijk zwaar en kan echt niet nog een baby erbij aan. Dus, het zou voor ons ook echt de keuze zijn abortus of scheiden. En dat is dan omdat mijn man een extra kind gewoon niet aan gaat kunnen. Niet omdat onze relatie niet goed zou zijn.

ja daarom zeg ik ook in mijn geval is bij iedereen anders
als in mijn situaie de relatie erom gaat hangen tja dan ga ik toch aan mijn relatie twijvelen ondanks dat mijn partner ook klaar is met kinderen maar we hebben hier wel eerder overgehad mocht er per ongeluk iets gebeuren dan staan we er bijde voor open ondanks dat we er beide niet bewust voor zouden gaan

toch vind ik dat raar je kiest met je huwlijk toch in voor en tegenspoed?
Is een relatie dan ineens niet meer goed als je zwanger bent?
Ik kan me daar dus helemaal niets bij voorstellen.
In plaats van een vrouw te steunen, want het is al lastig genoeg, maakt de partner het dus nog moeilijker!
Alleen al dat hij zoiets op zo'n moment op tafel legt is voor mij een zwaar punt! en ik zou willen weten wat onze relatie uberhaupt nog inhield

idd mamsie

Nou mamsie dat vind ik dus ook. Daarbij was hij er net zo bij!

Vind de steun ook ver te zoeken inderdaad. Je hebt elkaar toch juist hardstikke nodig in zo'n situatie.
Ik hoop dat jullie er samen toch uitkomen en dat jullie beide achter jullie besluit kunnen staan.

---

mama van 4 jongens