pfffff

degene die hier de afgelopen weken flink gelezen hebben zullen me denk ik wel herkennen.
maakt verder ook niet uit, maar als het maar even niet direct aan mij te linken is.
ik moet er gewoon even over klagen, ik kan dit zo echt niet langer, en zit nu behoorlijk klem.

wegens een erg vochtig huis hebben wij 3 jaar geleden besloten om bij familie van mijn vriend in te gaan wonen.
in de winter kon je op de oudste haar kamer het ijs van de binnenkant van de ramen krabben en we hadden last van vocht overal, boven, beneden echt van voor tot achter.
denk aan toen wij het huis uitgingen (en hadden er net een jaar gewoond) dat de schilderijen en fotolijsten aan de muur krom waren, bankstel vochtig, laminaat wat we eruit moesten halen van de woningbouw toen we eruit gingen trokken we zo de lagen van elkaar af (dus 1 plank kwam de bovenlaag los van de midden/onderlaag, en dat bij de gehele vloer). dus voor de gezondheid van onze oudste die toen nog een baby was zijn we daar niet langer gebleven.

nu loopt het hier dus helemaal niet van een lije dakje, terwijl het in het begin redelijk goed ging.
en echt niet om de beste man zwart te maken hoor, maar ik moet het kwijt, en kan er niet zo open en bloot met iedereen over praten.

er zijn zoveel dingen die samenkomen nu, en het stapelt maar op en stapelt maar op, en ik ben echt ten einde raad en zou het liefst nu nog hier weg gaan, maar dat kan dus niet.

punt 1, de hond.. die ging altijd met ons mee naar boven snachts.
toen vroeg hij (gene waar wij bij wonen noem ik even hij) een keer of de hond een keer met hem mee mocht.
nou prima,
zo sloop het er in die 3 jaar langzaam in dat de hond op een gegeven moment de hele dag door boven zat, steeds dikker werd, en zo hebben we vaak eens op zijn kamer gespiekt wat hij te eten kreeg, nou, daar sloeg je van achterover! bakjes voer (hond heeft altijd alleen brokken gehad, en soms een stukje boterham) friet, frikandellen, vleeswaren, snoep, koeken, chocolade, suikerklonten, en noem het maar op.
dus toen hebben we gezegd dat hij dat de hond niet meer mocht geven, nou hoop ruzie daarover, want hij gaf hem helemaal niks, terwijl we er de foto's van hadden!
na het een paar keer te hebben gezegd heeft hij alleen nog kluifjes gegeven, maar nu begint het weer van voorafaan, want weer staan de bakken blikvoer op de grond en liggen er regelmatig stukken frikandel of iets anders op de grond op de grond. (je kunt dus wel raden hoe het op die kamer moet ruiken)
zo dus ook ruzie gehad omdat wij al een paar keer hebben gezegd dat de hond overdags beneden moet zijn, omdat dus ook onze oudste de hond daardoor telkens achterna zit en verveeld (en als die sochtendsvroeg al beneden is is dat stukken minder) en de jongste begint er nu ook achteraan te gaan, want eerst was de hond niet weg te slaan bij de oudste, en als de oudste erachteraan ging nam hij de hond weer mee naar boven, en zo is het van kwaad naar erger gegaan, en ik durfde telkens niks te zeggen omdat ik dus weer bang was voor ruzie.
nu is de hond bang voor de kinderen, en dat lukt bij hun juist uit om er nog meer achteraan te gaan.
paar dagen geleden weer flinke woorden gehad, omdat ik dus zei toen hij smiddags om half 2 met hond naar beneden kwam, dat de hond gewoon om 9 uur sochtends beneden kan zijn.
toen was het waarom? ik zeg nou (en dat was ook zo, en is elke keer zo, en niet alleen in de gang, maar ook binnen overal als hij snachts met hond naar beneden gaat) omdat de hond net naar beneden kwam, en gewoon in de gang tegen de gordijn gaat staan te zijken!. en toen zei hij,en hij is vanacht om 5 uur nog mee naar beneden geweest....
ik zeg ja om 5 uur, en nu is het half 2! toen kwam er dus weer ruzie.
en het feit is, als ik zie dat de hond binnen plast, dan pak ik hem op en zet ik hem bij de plek waar hij het gedaan heeft, zeg dan boos dat hij dat niet mag, en stuur hem naar buiten, hij doet dat niet, doet de plas op en haalt hem nog eens een keer aan, dus hond denkt o bij hem mag het wel.
als ik thuiskom, of van boven kom als ik de kindjes naar bed heb gebracht en hij heeft geplast dan gaat die snel naar buiten (kattenluik, dus is geen excuus dat hij niet buiten kan, want dat kan zo vaak hij wil)
en als hij beneden komt en hij heeft binnen gedaan loopt hij er vrolijk heen, die denkt ik mag toch mee naar boven.

daar komen we bij punt 2,
hij gaat dus meerdere keren per nacht naar beneden, geeft opzich niks, maar hond blaft dan ook nog eens elke keer, of hij slaat de deur zo hard dicht dat de kindjes dus vaak meerdere keren per nacht wakker worden.
al 2 dagen achter elkaar is het weer raak, om 5 uur sochtends, of om 6 uur.
en dan ook nog eens dat vaak zijn tv erg hard staat (savonds rond 9 uur als ze naar bed gaan, of wel ooit tot snachts 2 of 4 uur), zodat ik het op de oudste haar kamer (aangrenzend aan zijn kamer) gewoon goed kan horen, en zelfs op de jongste haar kamer, soms wel door de babyfoon heen!
en daar worden ze dus ook wakker van.
straks was dat ook weer, kindjes lagen net een half uur op bed of werden alweer wakker, heb beneden in de deuropening met mijn telefoon opgenomen en naar mijn vriend gestuurd (is werken, maar hoort het vaak ook snachts of als we rond een uur of half 1/1 uur net naar bed zijn)
zelfs door de ruis die mijn telefoon opneemt (denk iets stuk aan mijn telefoon) hoor je nog bijna presies wat er gezegd word, en dan sta ik in de deuropening beneden, en hij boven met de kamerdeur dicht.
zelfs door de tv beneden kan ik nog horen of er een man of een vrouw aan het praten is op de tv boven.
en ik durf er nu dus niks meer van te zeggen omdat ik de afgelopen 2 weken al zovaak woorden heb gehad, en ik elke keer degene ben die het over me heenkrijgt, omdat het elke keer is als mijn vriend is werken.

punt 3, verzorging , we lopen er dus ook vreselijk tegenaan dat hij zo ruikt... en dan druk ik me netjes uit.
zijn was moet je de hele tijd om blijven zeuren, en dan nog gooit hij het niet naar beneden.
op zijn kamer ligt dus een hele bult, en dat ruikt dus ook ontzettend.
en ik ga het er echt niet meer vanaf halen, want dan krijg je ook nog commentaar!
3 weken geleden was een vriend van ons hier. hij ging op een gegeven moment krom staan om iets te pakken (ik was al naar bed, dus heb het zelf niet meegekregen) zat er dus een hele vlek in zijn broek. dus mijn vriend de dag erna weer gevraagd om zijn was, en uitgelegd wat ze de avond ervoor zagen, zegt hij doodnormaal, o dat is bloed, en hij loopt weer naar boven (was het niet, bloed is niet bruin) trekt een andere (hoogstwaarschijnlijk dus ook vuile) broek aan, en nu loopt hij alweer een week in die broek waar het toen om ging.
ik heb in november op zijn kamer wat huisgehouden (wat volgens hem niet nodig was, mijn vriend heeft gezegd dat mijn vriend dit had gedaan)
heel de deur aan de binnenkant was aan de randen en klink zwart van de zweet, de muur waar het bed tegenaan staat idem dito, zelfs groen erbij, de gordijn waar zijn hoofd tegenaan ligt is zwart, kamer bezaaid met vuil, eten en hondenharen, zelfs het dekbed wil je niet weten hoe het eruit zag, dus dat heb ik meteen weggegooid en er 1 van onze dochter opgelegd die we over hadden, met beddengoed van onze dochter wat ik voor nood toen bij mijn moeder heb gehaald (gewoon blauw, zonder printjes)
nou daar zaten 2 dagen erna alweer de vlekken in.
echt ik ben 4 uur bezig geweesd met die kamer, en een paar dagen later ziet het er weer als vanouds uit. en schoon kreeg je het niet, maar wel een stuk schoner. (liepen zelfs beestjes op de grond, wat ik opgezocht heb en blijken tapijtkevers te zijn).

dan de wc en badkamer.
continu zit de wasbak op de badkamer onder de haren, dan denk ik spoel het gewoon eventjes weg, of er word in de douche geplast, en niet weggespoeld (lekker als je de volgende dag de douche inspringt, en ruikt eerst een walm van oude plas...)
en de wc pot, ik snap nog steeds niet hoe hij het voor elkaar krijgt, maar op het potgedeelte aan de voorzijde onder de bril komen nog de spetters, , achter ook alles vol, en of hij het nu niet ziet omdat hij de bril niet omhoog doet als hij de wc borstel gebruikt, of het gewoon negeerd weet ik niet, en zelfs op de bril zit na elk toiletbezoek een bilafdruk van p...
je kunt je dus wel voorstellen hoevaak ik de wc uitdoe, en standaard doekjes en schoonmaakmiddel op de plank in de wc heb liggen.

zo zijn er nog veel meer dingen, ik maak elke dag eten, vlees gaat op, en de rest word door de wc gespoeld, blijft op het bord liggen, of word de kliko ingegooid.... zeg dan gewoon dat je niet hoeft te eten, dan kook ik minder, scheelt mij ook weer boodschappen en geld.
dat hij zelf vanalles haalt en boven eet boeit me niet, maar zeg het dan gewoon dat je het niet wilt.

en liegen over vanalles, hond had laatst op 4 plaatsen binnen geplast toen wij even weg waren.
deur naar de woonkamer was dicht, en toen we terugkwamen open.
zegt hij ook nog doodleuk die is nog niet beneden geweest! ik zeg dat weet ik toch zeker.
zegt hij dat is niet waar, er zal wel een kat door het luik naar binnen zijn gekomen.... grrrrr (en dan dus ook weer ruzie)
ook met eten van de hond, met kerst lagen er kerstkransjes (schuim snoepjes), vleeswaren en stukken chocoladeletter op de grond toen ik de hond van boven ging halen omdat hij tussen de deur door glipte naar boven, daarna gezegd dat hij dat niet moet doen, en hij zegt gewoon dat heb ik niet gedaan, wie heeft dat er neergegooid dan?!

de oudste zegt nu vaak tegen hem ga weg jij stinkt (tja die ruikt dat ook he,) en dan zegt hij ja ik heb een scheetje gelaten (wat dus niet zo is), en als hij bij haar in de buurt komt omdat hij haar iets wil geven o.i.d. dan schreeuwt ze ga weg! .... moet weg! of andere dingen.
zelfs snachts in haar slaap schreeuwt ze dat dus vaak, dus ze zit er echt mee, en ik vind het zo sneu dat ook zij er last van krijgt.

kortom, ik ben het zat, na de ruzie van 2 dagen geleden heb ik gezegd dat we wel ergens anders gaan wonen, zegt hij ook nog dan zorg maar dat mijn spullen terugkomen (heeft hij zelf gezegd gooi die maar weg en zet dat van jullie maar neer!!) ik heb gezegd ik laat dit wel staan en koop zelf wel nieuwe (vriend wil toch andere meubels, en ben blij dat hij dit niet 2 maanden geleden al gekocht heeft, want ik wou er nog mee wachten omdat hond dus toch elke keer overal tegenaan blijft plassen als wij niet binnen of beneden zijn).
alleen het loopt dus allemaal niet zo snel als we zouden willen,

het ergste is nog, ik raak er weer depressief van (heb AD geslikt, maar werd toch elke keer weer erger door het gedoe hier in huis, en ik hoorde mijn kindjes snachts niet meer en mijn wekker ook niet, dus daar ben ik in overleg met de ha mee gestopt) ben soms erg hatelijk tegenover mijn vriend hierdoor, terwijl ook hij hiermee zit, en ook klem zit, en nog erger, ik reageer steeds vaker geirriteerd naar de kindjes toe, terwijl die hier al helemaal niks aan kunnen doen!

ik wil gewoon kunnen genieten van mijn gezin, en vooral van mijn kindjes, en de rust, en een helemaal schoon huis, en niet een half.

zo even van me afgeklaagd, en het lucht op, maar veranderd niks aan de situatie helaas

nou het spijt me geweldig, maar wat schieten we ermee op om nu in een appartement te gaan zitten (particulier) met hoge huur (hoger dan bij de woningbouw hier een huurhuis kost), of een klein huis te pakken, vloer erin moeten leggen en alles, en dan vervolgens later weer naar een ander huis te gaan?

de spullen kan ik dan zoiezo niet kwijt, denk aan speelgoed van de kinderen, trampoline, glijbaan enz noem het maar op, en als ik het hier laat staan kunnen we er dalijk naar fluiten ben ik bang.

dat hij niet aan de kinderen zit/zou zitten weet ik zeker! 100% daar ben ik ook echt niet bang voor.
ze speelt zoiezo nooit boven, boven is om te slapen vind ik, en ik ben er altijd bij.
plus een tijd terug is er wat in het nieuws geweest op dat kinderdagverblijf van kindjes die misbruikt waren, en daarop zei hij toen ook, als er ooit 1 iemand 1 vinger aanraakt naar jullie kinderen, mijn petekinderen, die maak ik kapot.
nee aan de kinderen komt hij echt niet, er is ook echt geen 1 haar op mijn hoofd die daaraan denkt! en als dat wel zo was had ik allang andere stappen ondernomen!


het is echt gewoon de viezigheid op zijn kamer en dat hij zichzelf niet goed verzorgd. dat hij alles vuil achterlaat (wc, badkamer) en de conflicten/ruzies elke keer.
ik ga het er zo eens met mijn vriend over hebben hoe hij denkt over morgen de woningbouw te bellen, en daar uit te leggen hoe het zit en of we in aanmerking kunnen komen voor een huis sneller dan de wachttijden.

ik ben gister ook zo boos geworden dat ik heb gezegd tegen mijn vriend dat ik anders wel naar een opvang ga met de kindjes, maarja, dan laat ik hem ook zo ineens in de steek! en wat moet ik dan beginnen?

woningbouw heeft toen dus niks gedaan, zefs geen vergoeding voor wat we weg moesten gooien door het vocht. meerdere malen toen we daar woonden gebeld dat de regenpijn onder in de grond ook stuk was, toen we eruit gingen nog niet gemaakt (zouden elke keer iemand sturen en is nooit geweest)  meter van essent was het glas van stuk (scheuren erin) was voordat wij erin kwamen foto van gemaakt, zou gemaakt worden, en is ook nooit gedaan.

wat zou de huisarts voor mij/ons kunnen betekenen dan?

en nogmaals, ik maak mij geen zorgen om de kindjes qua dat hij iets met hun zou doen, maar wel om de gezondheid van hun, doordat hij zo'n vieze bende op zijn kamer heeft, en de wc zo telkens...

nou eerst was het echt niet zo erg hoor! dit is echt iets van de laatste tijd

maar weetjewat, laat maar, sta eens in mijn schoenen, makkelijk gezegd allemaal, maar als het erin sluipt en je denkt het gaat vast wel weer goedkomen, hij draait wel bij en gaat wel veranderen, maar dat is dus niet zo, er komt alleen maar meer bij
ik heb het helemaal gehad en zit gewoon klem,
wil mijn vriend hier ook niet door in de steek laten, maar ben nog van plan om nu nog mijn spullen te pakken en met de kindjes te vertrekken.
dan maar helemaal niks meer hebben, nergens heen kunnen, alles moeten laten vallen.
heb eens pdd-nos, waardoor alles al wat moeilijker is, en je dan ook nog eens zulke grote stappen ineens moet nemen, terwijl het me jaren heeft gekost om bijvoorbeeld alleen naar de winkel te durven, of zelf ergens heen te durven bellen.

klopt janneke, nee heeft hier niet mee te maken. (weet niet of je weet wie ik ben, maar met de oudste hebben we idd wat achter de rug, wat nog speeld maar aan gewerkt word.

weet je jullie hebben ook wel gelijk hoor! maar moet ik dit allemaal alleen gaan beslissen? zonder mijn vriend?
hij wil hier ook weg, natuurlijk ook zo snel mogelijk, maar heeft ook zoiets van wel in 1x goed.

deze man heeft gezegd dat we hier altijd mochten blijven, het ging in het begin ook goed, maar idd, na langere tijd komen de irritaties naar boven.

en van mij hoeft hij helemaal niet op zijn kamer te blijven! hij wil dat zelf zo, is altijd al zo geweest, ook voor wij hier kwamen wonen was dit al zo.
hebben in het begin afspraken gemaakt, huur en alles betalen we samen, boodschappen deed ik altijd, koken, poetsen noem het maar op.
zelfs aangeboden om zijn kamer helemaal netjes te maken maar dat is dan niet nodig want het is toch niet vies?!

en nee, ik ben niet in de veronderstelling dat een huis komt aanwaaien, zeker niet! maar hij heeft ons ook altijd gezegd jullie hoeven niet weg, word medehuurder, dan kunnen jullie als er met mij iets gebeurd in dit huis blijven wonen met de kindjes...

maar nu begint ons gezin eraan onderdoor te gaan, want alles is ineens anders aan het gaan. zoals het vorig jaar was ten opzichte van nu is het net ofdat hij ineens overal niets meer om geeft, en als je wat probeerd te zeggen dan heb je het meteen gedaan.
eerst was de wc wel altijd netjes schoon, nu niet meer, eerst werd er wel eens in de zoveel tijd de was naar beneden gebracht, nu niet meer, eerst ging de tv snachts niet op zo'n volume, nu wel. en dan bedoel ik niet het volume waarvan je het op de overloop wat hoord, nee daar zou ik niks om geven, maar het volume dat je het beneden nog door de tv door hoord, en de kinderen er wakker van worden. en dan ook nog sochtends zeggen van o, .... was vanacht wakker.... ja dat heb ik gemerkt, maar durf dan niks meer te zeggen, bang voor weer een ruzie.

pas met de hond dat we er wat van zeiden, was het ook ruzie, en zei hij dus ook van dan laat ik jullie wel uitschrijven, heb ik ook nog gezegd ja doe maar.... volgende dag bood hij zijn excuses aan, ik ook, maar verder is het na een paar dagen weer gewoon hetzelfde.

ik heb mijn vriend een bericht gestuurd dat ik er klaar mee ben en morgen de woningbouw bel, dat het zo niet langer kan.

mijn moeder komt zo hier, even voor mij, zij zegt ook, maar van de een op de andere dag gaan kan zo toch ook niet met 2 kinderen.

kom straks nog wel even reageren, ik weet het even allemaal niet meer

hij is 64 of 65 (durf ik niet met zekerheid te zeggen sorry)
weet wel dat hij steeds slechter uit de voeten kan door zijn reuma.
man is ook eigenwijs hoor, als hij ergens last van heeft klaagt hij, maar als we hem (en met we bedoel ik mijn vriend, zijn zus, mijn schoonfamilie, en vrienden) zeggen naar de dolter te gaan doet hij het ook niet, is er zoals hij zegt al 7 jaar of langer niet meer geweest.
of het dement oid worden is weet ik niet. zijn zus zegt gehoord te hebben van iemand dat hij ziek is, maar niemand weet wat, hij laat nooit niks los.

ik ga in ieder geval wel stappen ondernemen, kreeg net een bericht van mijn vriend terug om nog even vol te houden.
ja hij wil het liefst kijken of het kopen van een huis kan gaan lukken, vooral omdat de huurprijzen zowat hetzelfde is als de maandelijkse hypotheeklasten, en hij zegt dan heb je wel wat wat van jezelf word, en kun je de kinderen later meegeven.

ik heb daarop gezegd dat ik het zo echt niet lang meer volhoud.

idd, eens goed met elkaar gaan praten, weg willen we allebij, dat wel