Wel of niet gelsacht weten?

ik vind het fijn om te weten wat het wordt. het maakt de verrassing niet minder groot zeg maar, dan dat ik zou wachten tot geboorte.

ik had het dus andersom. ik heb sterke voorkeur voor zoontjes

ik zou jou aanraden om met 20 weken wel geslachtsbepaling te doen.
als je een jongen verwacht, kun je jezelf heel even de tijd geven om eraan te wennen en je voorbereiden op de komst van een 4e zoon.

Als je zo'n last heb van die gevoelens, zou ik het nu juist wel willen weten, dan kun je je er op instellen als het weer een jongen is.
Maar jeetje zeg, lijkt me wel moeilijk als je het zo sterk voelt.

ik zou zeggen, niet weten.

ik ben ook zwanger van ons 4de kindje en als ik het voor het zeggen had zou deze laatste hier ook een meisje zijn. Helaas heb je dat niet voor het zeggen, maar ik weet, zodra het kindje geboren is, maakt het geslacht inene niks meer uit. Dan ben je zo blij met het prachtig kindje wat in je armen gelegd wordt, dat je het met geen 100.000 meisjes in de wereld zou willen ruilen.

Mede daarom, en omdat simpele mensen om ons heen allemaal riepen o jullie kunnen het toch niet als verrassing bewaren, was voor ons makkelijk, we wilden het niet weten. Nu lijkt de omgeving nieuwsgieriger als wij. Enige nadeel wat ik er tot nu toe aan vind kleven is namen bedenken. Ik moet nu voor en een meisje en een jongen bedenken. en ik vind het moeilijk! en inrichting commode. Eerst had ik alles neutraal, maar werd wel een erg saaie witte en grijze boel. Dus nu in de ene la wat roze en andere la  wat blauwe kleding bij gelegd. Over een week uitgerekend. ik ben zeer benieuwd. Benieuwd naar hoe ons 4de kindje eruit ziet, of het op de andere 3 lijkt, maar eigenlijk ben ik er totaal niet meer mee bezig of het een zoon of dochter is.

Ik zou het denk ik ook willen weten met 20 weken. Dan kan je je er toch op voorbereiden en idd afscheid nemen van je meisjesdroom of juist op een roze wolk gaan zitten.

Dan kan je na de bevalling echt genieten van het nieuwe kindje, weet je zeker dat er dan geen domper is.

Wat vervelend dat je die gevoelens hebt. Persoonlijk heb ik nooit een voorkeur gehad en mijn man ook niet. In jouw gval zou ik het geslacht wel willen weten. Zo voorkom je een hele hoop teleurstelling en kun je alvast aan het idee wennen. 

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Quote MaFKeeS:

ik vind het fijn om te weten wat het wordt. het maakt de verrassing niet minder groot zeg maar, dan dat ik zou wachten tot geboorte. ik had het dus andersom. ik heb sterke voorkeur voor zoontjes ik zou jou aanraden om met 20 weken wel geslachtsbepaling te doen. als je een jongen verwacht, kun je jezelf heel even de tijd geven om eraan te wennen en je voorbereiden op de komst van een 4e zoon.

Helemaal mee eens!

Ik vind je voorkeur heel begrijpelijk, ook al wil je je misschien niet zo voelen het is nu eenmaal zo.
Daarom zou ik liever tijdens de zwangerschap even "teleurgesteld'zijn dan tijdens mijn kraamdagen!

Succes!

---

Volg je hart, want dat klopt!

Zo heb ik ook gezeten toen ik zwanger was van mijn derde, en ik wilde het welw eten juist om teleurstelling na de geboorte te voorkomen.
Bij mij pakte het goed uit, na twee zoons kreeg ik een dochter maar ik heb tot aan de geboorte gedacht ' ja ja...eerst maar eens echt zien'  ondanks de vele echo's met nooit een andere mededeling dat het een meisje was.

Ik denk dat je hier toch echt zelf een beslissing in moet maken.

Ik begrijp je helemaal. Mijn oudste is een meid en de jongste een knul. Wij wilden het wel weten en met de 20 weken echo, een jongen. Ook hier de voorkeur voor een meisje ondanks dat we er al een hadden, dus ik reageerde ook van oh echt, leuk... Ik heb er echt wel even aan moeten wennen! Nu is hij inmiddels 8 maanden, maar toen hij geboren was was ik net zo blij, zo niet blijer, als bij de eerste. 

Ik zou het wel willen weten en in jouw situatie helemaal, omdat zoals eerder al gezegd je eraan kunt wennen!

ik ben dus iemand die ook ziekelijke voorkeur voor meisje heeft
echt ziekelijk gewoon en ja das best erg lastig maar je kan er neits aan doen
ik heb twee zoons bij de eerste was het even slikken en klaar (met 20 wk echo) want ja we wilde dolgraag 2 kindjes
bij de tweede ook bij 20 wk echo heb de trann uit mijn hoofd gehuild
ik was boos want waarom geen meisje
ik was boos op mezelf waarom ik niet gewoon blij kon zijn met mijn 2de knul
ik schaamde me dood omdat ik gezegend ben met 2 gezonden jongens en ikdaar gewoon dankbaar om moet zijn
we zijn klaar en ik houd zielsveel van mijn jongens toch knaagt het nog steeds maar goe 3 of 10 kinderen is geen garantie voor jongen of meisje

ik wilde het dus perse wel weten met de 20 wk echo en ben daar ook heel blij mee geweest
het heeft wat ijd gekost het volledig los te laten maar na een paar dagenw as het ook klaar
met de geboorte was ik zooo blij met nog een zoon het was goed zo en mocht er ooit nog een keer per ongeluk toch nog een kindje komen dan zou ik t weer zo doen

Ik zou het willen weten. Wanneer het een meisje wordt, dan kan je er meteen van genieten. Wordt het een jongen, dan heb je nog tijd om eraan te wennen. Maar wat mensen dan praten zou mij niet van mijn roze wolk afhalen hoor. Het is jullie gezin en jullie kindje. Natuurlijk zou een meisje helemaal leuk zijn.
Ik snap wat je bedoelt hoor. Mijn eerste was een meisje. Ik dacht alleen maar zo ik heb mijn dochter. Nu maakt het allemaal niet meer uit.

Ik zou het juist niet willen weten als je zo'n sterkte voorkeur hebt.

Met het hebben van een voorkeur is niets mis, maar het kan je zwangerschap verpesten als het toch een jongetje blijkt te zijn. Eenmaal geboren is het geslacht compleet ondergeschikt aan de baby! Je houdt straks toch van je kind, of het nou een jongen of een meisje is. Het zou toch zonde zijn als je zwangerschap overschaduwd wordt door het geslacht, terwijl het uiteindelijk niet uitmaakt.

Angelique, misschien is het een brutale vraag, maar ik stel hem toch. 
Hoe komt het dat je zo'n voorkeur voor een meisje hebt? Het hebben van een voorkeur begrijp ik (had ik ook), maar ik probeer het overstuur raken door de komst van een jongen te plaatsen. Overigens denk ik niet dat je niet van beide zoons houdt; de liefde voor je jongens spat altijd van mijn scherm af!

nou zal je zeggen ik weet het niet
het voelt voor mij zelfde zeg maar als verliefde heid het is er of het is er niet
ik zag mezefl vroeger echt als jonge mama en was altijd met mijn poppen bezig snoezige jurkjes haartjes doen enz en ja dat zag ik echt voor me later als ik groot ben word ik mama
misshcien dat daar een grondslag ligt ofzo
het is niet dat ik te leuke zou vinden of graag haartjes doe of tja dat ik echt een meisje wil ofzo
maar is gewoon een gevoel diep van binnen en ja toen ryan dus een jonge bleek moest dat echt even verwerkt worden ikw as echt heeel verdrietig
maar na paar dagenw as t over en eel stiekem heeft ie tot nu nog een ministreepje voor geen idee waarom ik houd van beide even veel en zou geen van twee willen missen
misschien komt het door de leeftijden die andere fases met zich me brengen geen idee
het is gewoon ene gevoel wat er zit en kan zelf ok niet goed verklaren

Angelique, ik snap het. 

Ik zou het wel willen weten en dan mogelijke teleurstelling nog privé kunnen verwerken en aan een band met je ongeboren kindje werken zodat je na de geboorte weerbaar bent voor alle opmerkingen oer het zoveelste jongentje of juist over dat hele schatiige meisje.

Maar ik zou daarnaast ook heel erg proberen om aan de gevoelens van ongewenste piemels werken en proberen blij te zijn met een gezond gewenst kind in plaats van alleen te focussen op wat je wel/niet had gewild. Gevoelens kun je niet dwingen, maar je kunt er wel voor kiezen wat je er mee doet en hoe je er mee omgaat.

Succes met je keuze. Ik hoop dat het een echo gaat worden van een prachtig gezond minimensje (ik weet zelf wat het is om geen goede 20w echo te zien, reken maar dat als je kindje niet gezond is je je echt niet meer druk maakt of het wel of niet een piemel of vagina heeft. Gezondheid is zóveel belangrijker dan geslacht. Geluk met je kinderen zit niet in het geslacht, meid. Wat je ook doet, probeer je daarop te focussen!)

Ik zou het juist wel willen weten als je zo'n sterke voorkeur hebt.

Ik had geen voorkeur maar mijn man en zoontje en wel, juist voor hen wilde ik graag weten wat het was.

Je kan beter de teleurstelling verwerken als je kindje nog niet geboren is, dan dat je kindje er al is. Bovendien lijkt het mij fijn om zo snel mogelijk te weten waar je aan toe bent

mijn ervaring... Wel uitvinden!! Eerst had ik geen grote voorkeur. Maar nadat mensen hoorden dat ik na 3 jongens zwanger was van een 4e begon iedereen over een meisje.. Mijn voorkeur groeide erg.. Wilde toch wel graag eens meemaken hoe het is.. De echo kwam, het was een jongen en ik heb uitgehuild.. Niet omdat ik geen jongen wil, maar omdat ik nooit een meisje zal hebben... De nonsens over later komen de dochters vanzelf .. Alsof die in mijn Huis opgroeien.. Ik zoek geen vriendin, geen schoondochter...geen nichtje... Ik wilde graag een mini meisje .. Ik heb tijd genomen om afscheid te nemen van dat meisje wat niet komt.. En dat heeft wel een paar weken gekost.
En ik heb tijd genomen om het jongetje te omarmen wat wel komt..en dat heeft ook een paar weken gekost

Vorige week had ik een groeiecho, weer gluurde ze even..en blij zei ik nu tegen haar "leuk he, nog een jongetje!!!".  Ben blij dat ik het weet..had niet in mijn kraambed strijdend met mijn hormonen ook met al die gevoelens willen knokken. Over een maandje komt onze 4e en nu ben ik gewoon blij met dat mooie nieuwe mensje...
wie weet wat het bij jou wordt meisje/ jongen.. Maar ik ben zoooooooo blij dat ik het wel weet..geen lastige verwachtingen met misschien teleurstelling tot gevolg.. ik ben weer in blijde verwachting..van mijn vierde mannetje. .wat een wonder.. En als ik naar die andere 3 knullen kijk, droom ik heerlijk weg..dat gun ik je ook. Meisje of jongen..

Quote Mieps01:

mijn ervaring... Wel uitvinden!! Eerst had ik geen grote voorkeur. Maar nadat mensen hoorden dat ik na 3 jongens zwanger was van een 4e begon iedereen over een meisje.. Mijn voorkeur groeide erg.. Wilde toch wel graag eens meemaken hoe het is.. De echo kwam, het was een jongen en ik heb uitgehuild.. Niet omdat ik geen jongen wil, maar omdat ik nooit een meisje zal hebben... De nonsens over later komen de dochters vanzelf .. Alsof die in mijn Huis opgroeien.. Ik zoek geen vriendin, geen schoondochter...geen nichtje... Ik wilde graag een mini meisje .. Ik heb tijd genomen om afscheid te nemen van dat meisje wat niet komt.. En dat heeft wel een paar weken gekost. En ik heb tijd genomen om het jongetje te omarmen wat wel komt..en dat heeft ook een paar weken gekost Vorige week had ik een groeiecho, weer gluurde ze even..en blij zei ik nu tegen haar "leuk he, nog een jongetje!!!".  Ben blij dat ik het weet..had niet in mijn kraambed strijdend met mijn hormonen ook met al die gevoelens willen knokken. Over een maandje komt onze 4e en nu ben ik gewoon blij met dat mooie nieuwe mensje... wie weet wat het bij jou wordt meisje/ jongen.. Maar ik ben zoooooooo blij dat ik het wel weet..geen lastige verwachtingen met misschien teleurstelling tot gevolg.. ik ben weer in blijde verwachting..van mijn vierde mannetje. .wat een wonder.. En als ik naar die andere 3 knullen kijk, droom ik heerlijk weg..dat gun ik je ook. Meisje of jongen..

wauw, wat mooi en open omschreven!

De kans isna 3 jongens een stuk groter dat t weer een jongen is.. Ik zou t nu willen weten, dan heb je straks geen teleurstelling in je kraamtijd.

ik wou het hier ook weten zeer sterke voorkeur voor een meisje en ik had/heb veel geluk

maar ik zo zowiezo never nooit kunnen wachten tot de bevalling ben te nieuwsgierig en ik vind dat als je het weet je je dan beter voor kunt bereiden met alles

daarbij had ik wel de sterke voorkeur voor een meis maar ging echt uit van een jongen dus tien we de geslachtsbepalende echo met 16 weken lieten doen was ik ook best overrompel/verward en moest ik echt wel even laten bezinken dat het een meid werd....en daar heb ik lekker de tijd voor gehad

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

heeft wel lang geduurd hoor heb alle bonnetjes tot aan 30 weken bewaard voor t geval ze het toch de voorgaande 5x verkeerd gezien hadden op de echo

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

ik heb 3 jongens,ik heb nooit willen weten wat het werd,dat vond ik de allergrootste verassing!
ook nooit voorkeur gehad ,toen ik na 2 jingens zwanger was van derde zeiden andere moeders altijd nu zeker hopen op een meisje he? dat vond ik nooit leuk en zei dan ook altijd nee hoor jongen of meisje is even welkom!

Quote SismvNick:

Hihi ik wilde juist graag een 2e jongen.. Het werd een meisje, en ik moest ook wel even slikken hoor. Denk dat dat ook wel normaal is.. Ik wist vanaf het begin dat het een meisje was, gewoon een gevoel.. En toch bleef ik hopen dat het toch een jongen was.. Maar indd, als het er eenmaal is maakt het geen drol meer uit.. Als ik de garantie zou hebben dat ik een jongen zou krijgen zou ik best nog een 3e kindje willen. Maar geen meisje meer!

Precies daarom voor mij ook geen derde meer...



Ik wilde ook geen meisje. Ik was behoorlijk teleurgesteld. Voor de buitenwereld deed ik of ik er super blij mee was. En iedereen wist het wel te vertellen, een koningswens. Een jongen en een meisje. Ik moest maar super gelukkig zijn. Maar ik was zo niet gelukkig. Tot we een weekendje weg gingen. In een stacaravan, maar gelukkig wel lekker warm. Isaura met dr maand of 3 oud, lag bij mijn zusje in dr armen. Ik was blij, want ik wilde dr zo min mogelijk vast houden. Mijn zusje legde dr op de bank, maar bijna op t randje, waar ze zo van schrok dat ze haar bijna liet vallen. Ik schrok daar zo van, dan ik tranen met tuiten huilde dat ik daar van schrok. Toen was het bij mij ook over. MIJN MEISJE. Maar geen derde meer hoor, want nog een meisje, dat wil ik echt niet .



Mocht ik trouwens perongeluk zwanger raken, dan is het wel welkom hoor, ongeacht het geslacht, maar bewust, nee echt niet 

Quote fruitsalade:

[...] Precies daarom voor mij ook geen derde meer... Ik wilde ook geen meisje. Ik was behoorlijk teleurgesteld. Voor de buitenwereld deed ik of ik er super blij mee was. En iedereen wist het wel te vertellen, een koningswens. Een jongen en een meisje. Ik moest maar super gelukkig zijn. Maar ik was zo niet gelukkig. Tot we een weekendje weg gingen. In een stacaravan, maar gelukkig wel lekker warm. Isaura met dr maand of 3 oud, lag bij mijn zusje in dr armen. Ik was blij, want ik wilde dr zo min mogelijk vast houden. Mijn zusje legde dr op de bank, maar bijna op t randje, waar ze zo van schrok dat ze haar bijna liet vallen. Ik schrok daar zo van, dan ik tranen met tuiten huilde dat ik daar van schrok. Toen was het bij mij ook over. MIJN MEISJE. Maar geen derde meer hoor, want nog een meisje, dat wil ik echt niet . Mocht ik trouwens perongeluk zwanger raken, dan is het wel welkom hoor, ongeacht het geslacht, maar bewust, nee echt niet

Ik vind dat best heel ver gaan eigenlijk Jeetje, dat iemand een bepaald geslacht wenst kan ik me nog indenken maar dit gaat echt mijn pet te boven.
Ik wil niet (ver)oordelen hoor maar het staat gewoon zo ver van mij af. Ik kan me niet indenken dat je er zo in staat, dat zelfs bij de geboorte die gevoelens niet spontaan wegvloeien.

Ik kreeg een meisje na twee jongens en eerlijk is eerlijk, dat voelde wel als een kers op de al zo heerlijke slagroomtaart. Het is leuk om beide geslachten te mogen ervaren. Maar een derde knulletje was hier net zo welkom geweest hoor, het blijft zoiets moois en unieks, iets van jezelf en je partner. Ik kan daarom ook moeilijk begrijpen dat die 'anti- gevoelens' zo ver kunnen gaan.


@TO: als je gevoelens zo sterk zijn zou ik het vooraf willen weten.

En TO? Weet je het? Of toch niet?

---

I  ब्राम   स्मुश   जिद्दू   सेन्सी  सेलवर

---

I  ब्राम   स्मुश   जिद्दू   सेन्सी  सेलवर

hihihi weet neit of to zelf nogkomt weet wel dat geslacht nog niet bekend is ondanks dat 20 echo wel geweest is

hihi  was zo benieuwd

---

I  ब्राम   स्मुश   जिद्दू   सेन्सी  सेलवर

dat dacht ik al vandaar mijn berichtje normaal zou ik dat niet super snel doen whahahah