kaarsjes voor een goede uitslag

Ik maak werkelijk nooit een topic hier aan, maar ben zooooooooo onrustig, denk ga het gewoon doen.

Mijn moeder heeft al 3x kanker overwonnen en heeft nu al jaren vreselijke pijnen door reuma, de laatste maanden heeft ze veel pijn in een voet, en rug, en slikt hiervoor flink wat morfine, ze dachten eerst dat ze vaatvernauwing had, toen een hernia en nu weten ze het niet meer, ze heeft daarom maandag een botscan gehad. Na de scan kwam er gelijk een arts om haar te vertellen dat ze vlekjes op de ribben hebben gezien en dat er extra scans gemaakt moesten worden.

Jullie bergrijpen wel dat we nu helemaal hoteldebotel zijn. Over 2 weken krijgt ze nog een mri en ze zou de uitslag 18 januari krijgen. Lijkt mij toch wel erg lang als het iets ernstigs is?

De huisarts zou nu zelf steeds bellen zodat we de uitslag eerder hebben. Gisteren was er nog niks bekend, maandag wordt er weer gebeld en ik moet dan zelf maandagmiddag de huisarts terugbellen.

Hoop zo op een goede uitslag, moe word ik van die hele kankerzeik waar we al jaren inzitten

dames ik heb gebeld en er was nog niks bekend, morgen weer terugbellen, mam belt morgen zelf, de assistente zei dat ze niks kon garanderen ,maar dat dit wel een goed teken was aangezien de scan vorige week maandag gemaakt is

ondanks dat ben ik nog onrustig, we willen gewoon zekerheid hebben

enne petrina heb ik wat gemist?

meanne volgende week moet ze onder mri, kon allemaal niet eerder omdat het druk is, en tja spoedgevallen zijn ze allemaal zei de verpleegkundige de gezamelijke uitslag van de botscan en mri wilden ze dan 18 januari geven, want ja, we zitten met de feestdagen

weet je ik begrijp dat allemaal wel, zeker als het routine is enz, maar met haar geschiedenis en het feit dat ze vlekjes hebben gezien dan zou je toch denken dat het wat sneller gaat

aan de andere kant zou je dan toch sneller de uitslag krijgen

petrina las net je berichten in het topic van meanne, wat erg, ik wist dat helemaal niet, herken je gevoel heel erg van dat je moeder nooit gelukkig is geweest, dat zit mij nu ook zo vreselijk dwars, mijn moeder heeft wel gelukkige tijden gekend, maar ook heel heel veel ellende en dat begon al op het moment dat ze geboren werd en mijn oma de hoer haar gelijk weggaf aan het klooster waarna ze werd geadopteerd door een pleeggezin waarin de vader onzedelijk is geweest

ik zeg hoer ja, mijn oma kreeg ieder jaar wel een kind van een betaalde klant

precies als deze goed is is het alleen de mri nog en ja het is moeilijk als kind zijnde

weer duimen voor vandaag, ze zou voor 12 uur bellen

nog altijd geen nieuws, voel me op de een of andere manier rustiger

weten jullie wat krom is, zo zitten wij al jaren met een onrust, mijn moeder is nu al zo'n 20 jaar kankerpatient, we hopen op een goede uitslag enz enz

en vandaag krijgt mijn vader te horen dat een goede bekende van hem gewoon plotseling is overleden, 63 jaar, ze hebben geen afscheid kunnen nemen, zo plots was het, denk het hart

dan denk ik man man dat is ook wat

azm sis, allemaal academisch, volgende week disndag krijgt ze de mri om 21.00 uur in de avond

we willen gewoon weten of de kanker terug is, das alles

vindt het sowieso raar gegaan, ze hebben de scan gemaakt, toen kwam er een verpleegkundige en die zei dat ze een extra scan kreeg omdat er vlekjes in de vorm van stippels te zien waren op haar ribben aan de rechterkant en dat hoorde niet, dat moest nader onderzocht worden, als je zoiets zegt tegen iemand die al 3x kanker overwonnen heeft dan is het toch logisch dat je iemand heel erg bang maakt

mijn moeder zei al je had beter niks kunnen zeggen, ze heeft verder geen arts geproken, dus vanuit de huisartsenpraktijk wordt nu iedere dag gebeld om de uitslag te vragen, aangezien ze deze pas 18 januari zou krijgen, samen met de uitslag van de mri

maar nu het zolang duurt moet ik maar vertrouwen hebben dat ze heus wel wat heeft, want ze slikt morfine voor de pijn, maar dat het geen kanker weer is