Mama-life
| Roos schreef op: 06-11-2012 11:43:26 |
Hallo meiden Even na aanleiding van het topic over tim en het meisje en al die andere kinderen die gepest worden en zich zo onmachtig voelen waardoor zij hun leven beeindigen. Ik heb er moeite mee heel veel moeite!. Ik heb hier thuis een jongetje van 11 jr wat vanaf de kleuterklas al gepest wordt. Gelukkig is het een jongetje wat heel open is over het gepest worden,heeft veel mensen hierdoor die hem steunen en heeft hiervoor hulp. Want wij zijn er wel achter dat hij gepest wordt doordat ie heel kwetsbaar is en zit nu daarvoor op een weerbaarheidstraining en met de dag zien wij hem groeien. Juist doordat pesten vaak heel stiekum gebeurt werd er alleen maar gezien dat hij op een gegeven moment heel kwaad werd doordat ie niet wist hoe te handelen. Dit leert ie nu allemaal op die cursus en zien wij een groot verschil. Maar waar ik het nu ontettend moeilijk mee heb is dat kinderen geconfronteerd worden met andere gepeste kinderen die hun leven beindigen,waarom moeten kinderen hiermee geconfronteerd worden,waarom moeten zij zien horen lezen dat kinderen in dezelfde situatie het leven niet meer zien zitten. Ben zo bang dat dit averechts gaat werken en er nog meer kinderen zelfmoord zullen gaan plegen.Dat dit een "hype" gaat worden onder de gepeste kinderen. Overal staan berichtjes op fb hyves twitter tv krant enz enz. Ik vind dit zo ontzettend moeilijk. Ik werd gisteren al gebeld van hou je ..... goed in de gaten! Ik ben juist bang dat kinderen die gepest worden nu gaan denken dat dit een uitweg is. Wat ik wil met dit verhaal hmm denk niks wilde het alleen even kwijt. |
| Quote |
| Mamsie schreef op: 06-11-2012 11:52:21 |
Heb net een hele discussie met Suus hierover gehad. En natuurlijk kan dit gebeuren, maar ik denk dat het juist veel gelegenheid biedt voor gesprek. En juist de kinderen die het heel moeilijk hebben, hebben het nodig dat ze met je kunnen praten, en hun gevoelens uitten. Liever dat ze dat nu al leren dan dat ze dat niet goed leren en er dus problemen ontstaan in de pubertijd. |
| Quote |
| Alice schreef op: 06-11-2012 11:59:22 |
Kan me voorstellen dat je dit naar de keel grijpt. Kan alleen maar zeggen, praat erover met je zoon. |
| Quote |
| Roos schreef op: 06-11-2012 12:03:41 |
Gelukkig kunnen we er goed over praten,en niet alleen met ons maar ook met de leerkracht en de
mensen van de cursus. Maar toch vliegt dit me naar de strot. Tim is niet de enigste die de afgelopen
week zelfmoord heeft gepleegd vanwege het pesten. Ik vind het erg moeilijk dat dit zo naar buiten
wordt gebracht. Het geeft voor mij juist het gevoel dat kinderen juist nu misschien wel eerder een
eind maken aan hun leven. |
| Quote |
| C@th schreef op: 06-11-2012 12:05:49 |
ik denk dat die mensen juist geen goede begeleiding hebben gehad. en als jij je zoon goed begeleidt,
hem serieus neemt en hem zijn verhaal laat doen, dat je zoiets als een eventuele zelfdoding al voor
bent... ik ben vroeger ook gepest.. ik was lelijk, dik etc... tot ik 11 jaar was en ze met een grote groep om mij heen stonden en schreeuwde JANKEN JANKEN JANKEN (ik huilde nogal snel) en toen dacht ik bij mezelf.. waarom huilen als zij dat willen... ik ben toen kei hard gaan lachen en door gewoon hen te negeren (dus niet terug reageren op scheldnamen) ben ik sterker geworden. mijn ouders hebben nooit doorgehad dat ik gepest werd. misschien ben ik daarom in sommige situaties wel kei hard.. |
| Quote |
| Ilja Mv 3 schreef op: 06-11-2012 12:09:08 |
ik snap je angst wel, maar ik hoop eerlijk gezegd zoooo dat het de andere kant op werkt en de
pesters op een positieve manier bereikt. ik weet hoe het is Hearst te worden vroeger maar heb altijd
veel vrienden buiten school gehad en zelfmoord vanwege pesten was voor mij echt geen optie.
heefy je zoontje wel vriendjes. om,mijn dochter geen zorgen, maar wel twee hele kwetsbare zoons,
waarvan 1 motorische achterstand en de ander een zichtbare oogafwijking. kanme daar wel eens zorgen
overmaken voor de toekomst. probeer ze zo weerbaar mogelijk te maken. |
| Quote |
| Roos schreef op: 06-11-2012 12:24:47 |
Hij heeft met namelijk vriendinnetjes, maar ook wel een aantal vriendjes. De pestkoppen daar zijn er
maar 2 van alleen krijgen die vaak van die fijne meelopers mee. Hij is gelukkig al een stuk
weerbarder dan 3 jaar geleden. Toch heb ik dat zulk soort nieuws niet averecht gaat werken bij de
kinderen die er alleen voor staan. |
| Quote |
| Angelique schreef op: 06-11-2012 12:33:47 |
ik snap je gevoel maar denk dat het verhaal veel kanten heeft je kan kinderen die bang zijn een opening geven te praten en hulp te zoeken je kan pesters laten in zienw at het doet ook al is het in hun ogen zo onschuldig en misshcine breng je idd meer mensen op ideen en toch nu seelt het weer even op maar het vehaal komt eens in de zoveel tijd langs jaren terug waren die verhalen er al en nu zijn het er weer een paar terglijk en dan weer tijdje niets dan weer is een enkeleing waar we dan weer minder van horen enz enz en zo zijn er andere onderwerpen zoals familie dramas eens in de zoveel tijd zijn er weer zo veel en praat men over hype dan weer een enkeleing dan weer niets het sluimert altijd ergesn op de achtergrond en sommige zullen wellicht hun idee ervandaan hebben maar als mensen iets willen dan zullen ze het waarschijnlijk ook doen en denk dat je dat nooit tegen houd gevoelens en gedachtes in mensen zijn nooit volledig te ontcijferen en die kunnen zulke gekke dingen met je doen ene moment ben je dol gelukkig en dans je spring je van plezier andere moment spring je onder ene trein bij wijze van spreken dan heb je dit soort neiuwsberichten echt neit nodig succes met je zoontje jullie zijn goed bezig en komen er wel  |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 06-11-2012 12:52:06 |
Ik begrijp dat de ouders van Tim in hun grote verdriet en wanhoop er voor gekozen hebben om zijn
rouwadvertentie op deze manier te plaatsen. Tegelijkertijd wordt er nu een heel éénzijdig beeld neer gezet in de media. Alsof gepest worden automatisch leidt tot suïcide(gedachten). Ik heb gister al in het andere topic gereageerd, inmiddels ook wel wat nieuwssites gelezen en eerlijk gezegd schrik ik enorm van de reacties van mensen. Zoveel woede en onbegrip voor pesters, terwijl dat óók kinderen zijn die hulp nodig hebben. Daarbij komt ook nog dat ieder mens een rol vervult in groepsprocessen, en ik kan me niet voorstellen dat íedereen die op internet reageert altijd lief en braaf is (geweest). Daar zitten óók mensen tussen die pesters hun gang lieten gaan in de hoop dat ze zelf geen slachtoffer zouden worden, mensen die het níet opgenomen hebben voor het kind dat werd gepest. Ik begrijp je angst heel goed, tegelijkertijd denk ik dat je zo goed bezig bent om je kind te steunen én sterker/weerbaarder te maken!! Als alle ouders zó achter hun kind zouden staan dan zou het pesten enorm afnemen. |
| Quote |
| Mitch schreef op: 06-11-2012 13:04:31 |
Ik denkd at die woede en onbegrip vooral voortkomt uit het feit dat er zelfs na zijn overlijden
dingen op internet geplaatst zijn uit zijn naam. De pester gaat gewoon door en heeft totaal geen respect voor de gevoelens van andere mensen, dat bewijst hij hiermee wel. Ik vind dit ook een enge ontwikkeling, hoe ver ben je wanneer je zp jong het leven al niet meer aankan.  |
| Quote |
| Monica Mv 2 schreef op: 06-11-2012 13:39:56 | ||
Daar ben ik het helemaal mee ééns Ik heb bewust mijn dochter niets verteld. | ||
| Quote |
| Suus schreef op: 06-11-2012 13:51:02 |
Ik geloof ook dat je dit soort nieuws niet met elk kind kan en moet bespreken, ik zou in d egaten
houden of een kind er via een andere weg lucht van heeft gekregen. Dan zou ik er wel over praten. Ik heb mijn dochter niks verteld, en doe dat ook niet als ze er niks van mee heeft gekregen. Wb jouw angst.... ik geloof zelf niet dat door pesten iemand zelfmoord pleegt als directe aanleiding. Suicide is heel complex en voor je tot die keus komt komen er heel veel dingen samen die je hiertoe drijven. Dit is geen 13 jarige maar een 20 jarige, dat is wel een groot verschil. |
| Quote |
| Roos schreef op: 06-11-2012 15:00:04 |
Mijn eigen angst komt met name omdat mijn kind er deze week meerdere keren nu mee is geconfronteerd.
Het is niet de angst dat ik bang ben dat mijn kind dit zal gaan doen dat stadium zijn we al voorbij
en door de goede en directe hulp durf ik dat stukjes los te laten. Het is bij mij voornamelijke de angst voor andere kinderen die helemaal het gevoel hebben alleen te staan,die met niemand kunnen of durven praten. Nu gaat het om een 20 jarige waarvan de ouders het naar buiten hebben gebracgt maar van de week was het een 13 jarige die de pesterijen niet meer aankon. |
| Quote |
