Mijn jeugd..

Ik weet zoiezo al dat ik geen makkelijke jeugd heb gehad.
slagen hier slagen daar. en ben eigen handig vertrokken toen ik 16 jaar was. 

Ik heb al heel lang mensen van me afgehouden. 
weet niet hoe ik er mee om moet gaan, ben slecht in vriendschappen. 

1 iemand die kent mij al vanaf kleins af aan.. naja meerdere maar goed dat doet er ff niet toe.

Ik ben als baby zijnde in het ziekenhuis beland, met wat vage klachten.
naar onderzoeken is er gebleken dat ik alleen cake te eten kreeg.
Godsamme hoe kun je dat nou doen!!.
kinderbescherming is erbij geweest en ben ik op de voet gevolgd geweest door een of ander instantie die thuis de boel komen filmen.
heeft mijn moeder toen der tijd mijn toen zieke vader het huis uitgezet en dat hij maar moest oprotten.
ze wilde dan ook niks met hem te maken hebben, ik werd er elk weekend gedropt om zo toch bij mijn lieve papa te zijn.
er is toen der tijd veel ruzies geweest OM MIJ!! niet om de andere 4 maar om mij!.. 
mensen vonden mij een buitenbeentje en als mijn moeder daar lucht van kreeg was ik de klos. 
Ik had een achterstand en werd op een speciaal school gezet. 
verder thuis had ik gewoon veel te voorduren, als mijn moeder haar dag niet had was ik de klos. 
vele jaren later is mijn moeder gaan samen wonen, ze werd uit huis gezet door dat ze teveel schulden had staan, diegene heeft mijn moeder in huis genomen met mij en mn zusje en woonden we dichterbij mijn vader. 

Mijn zusje was echt het lievelingetje van mam, en ik werd een beetje buiten gesloten.
iedereen heeft profijt van alles gehad maar ik niet, ik moest alles schoonmaken thuis 
mocht op mijn 13e niet meer mee op vakanties en moest ik 2 krantenwijken oplossen op diezelfde dagen .
Iedereen rond om in de familie zag dit, en vonden mij het lievelingetje omdat ik gewoon rustig was, was het niet gewoon dat ik bang was van alles, omdat ik al eens vaker zomaar klappen kreeg als de ander de katten kwaad uithaalde. 
en als mijn moeder lucht kreeg dat mensen medelij met mij kreeg ze met mij en mn zusje ergens in een caravan ging zitten en ik dan weer de klappen kreeg.. 
Mijn zusje kreeg alles maar nieuw, terwijl ik de vodden van een ander kreeg en ermee gepest werd op school, en daardoor ben ik zo onzeker geworden. 
ik begin al te zweeten en mijn hart begint al te kloppen als ik gewoon naar bekende ga van mij.. 

veel van dit weet ik nog goed zelf.. 

toen ik 16 was, heb ik eens zon ruzie gehad met mijn moeder en heb ik mijn biezen gepakt en ben gegaan! ze hielp me gewoon mee, ik moest maar oprotten.. ik kon in het sta caravan zitten zonder gas en of voedsel! dat pikte ik niet en ben naar een toenmalige vriend gegaan. ik werd verrot gescholden echt met woorden dat ik hier maar niet neer zal knallen!..

sinds dien ben ik zo voorzichtig! en zo onzeker, zo bang dat ik iets fout doe. 
vriendschappen kan ik niet onderhouden, als ik ze enkel spreek is het leuk maar dat was het dan.. mijn relatie loopt gewoon zelde op een zijde draadje door mijn wisselingen
hulp heb ik al gehad hiervoor en heb het ook breed over mijn verleden gehad maar pff ik wilde het vandaag gewoon ook even van mij afschrijven.. 

 ik hoop dan ook echt dat ik het beter zal doen  
ik ken gewoon de liefde niet ik ben ook gewoon kei en kei hard tegen mijn man die dit allemaal niet verdiend en soms kan ik gewoon mezelf voor mn kop schieten! 

sorry voor mijn geklaag

Het gaat inmiddels wel weer hoor, loop alleen weer 2 dagen met barstende koppijn rond, en met buikpijn. 

laat mij anders maar gewoon die huismus zijn, dan kan ik gek doen wat ik wil, en hoef ik niet onzeker te voelen en of te zijn

Beste meiden,

Ik wil jullie nog even heel erg bedanken voor de knuffels en de steunende woorden en voor de meiden die het zelfde mee gemaakt hebben krijgen even een dikke ...


wie er achter even niet schuilde dat was ik.. Nimmie ..