masker op of af????

ik denk dat je alleen maar jezelf voor de gelk houd door steeds je masker op te doen, ik begrijp het wel hoor maar ook voor jou is denk destijds aangekomen om eens te zeggen wat jij denkt en voelt je bent ook een persoon! Je kunt alles wel voor jezelf houden maar dat gaat niet altijd zo zie je maar probeer met een van de mensen die er van op de hoogte zijn er over de praten en dan echt van uit jezelf hoe jij je hier in en onder voelt sterkte meid!

Gooi je masker af. Ik ben bang dat je je door het op te houden stress moeilijker maakt je te laten helpen. En ook op je werk. Begrip zul je niet krijgen door je steeds ziek te melden. Je zult er op aangesproken gaan worden of er gaat achter je rug gekletst worden. Ben open.... het is te hopen dat er dan begrip is, en als dat er niet is kun je jezelf in iedergeval recht aankijken in de spiegel en kan er gesproken worden over een oplossing!

Ik zou op zijn minst vertellen dat er problemen zijn in je prive leven, hoeveel je daarover in detail gaat is aan jou. Op die manier is de kans op begrip groter dan wanneer je de waarheid verbergt.

Veel sterkte!

mijn ervaring is dat een masker dragen uiteindelijk zoveel zwaarder is dan zonder masker. Dus absoluut af. En je hoeft echt niet alles "in the open" te gooien, maar als je alleen al aangeeft dat het prive even niet zo lekker gaat, dan zal er meer begrip zijn van andere mensen, wat dan ook weer steun kan zijn voor jou

Sterkte in ieder geval met alles!

wat een zware situatie.

ik herken het heel goed. doe me ook altijd beter voor dan dat het is. je wilt toch niet steeds en overal je vuile was buiten hangen.
je wil mensen niet vermoeien met jouw zorgen.

maar ..... ik geef je een tip: kies een paar mensen uit waartegen je het wel verteld. het gaat je zo helpen!
ik ben 1 keer ingestort op mijn werk. nu weet iedereen ervan af en dat is zoveel makkelijker. er zal meer begrip komen en mensen zullen met je mee denken!

dat masker is er ook weer niet voor niks. het maakt je sterk en met dat masker kun je nog wel evne doorgaan, maar breid je kringetje uit en gooi het open. geloof me, dat lucht op!

sterkte

soms lijkt dan alles wel tegen te zitten. maar probeer naar de mooie dingen te kijken.
kijk om je heen en kijk naar je man en naar je kinderen. hoe gelukkig mens ben je?

je andere zorgen verdwijnen niet, maar worden wel milder als je alles met liefde gaat bekijken

nogmaals sterkte, hoop dat de zon gauw weer gaat schijnen

TO je doet jezelf zoveel tekort door dit masker. Door dit masker, ziet niemand hoe  jij je voelt en daardoor kan niemand, of uitzonderingen daar gelaten bijna niemand, jou geven wat je eigenlijk echt nodig hebt! Dat is toch gigantisch zonde....

Weet je waarom jij je masker opgezet hebt? Waarom mochten anderen niet  meer zien wie jij werkelijk was? Achter een masker zit een heel verhaal, en als je dat kent, en als je weet waarom hij op ging, zal je misschien een punt kunnen vinden van oke maar dat is niet meer dus nu kan weer af.

Ik heb zelf ook jaren met een masker gelopen, ik kon hem bij mijn man als enige altijd afhouden maar verder echt niet. Ik was niet leuk want ik kreeg altijd straf, ik deed alles fout dat werd altijd gezegt, en ik moest sterker zijn want ik was zwak dus masker op en sterk zijn, masker op en niet meer door laten dringen dat ik niet leuk was, en dat ik alles fout deed, want met dat masker zag niemand meer dat ik verdrietig was, zag niemand meer dat ik het niet kon en hoe moeilijk ik het had, met het masker zag iedereen die sterke Petrina, geen pijn en verdriet. Langzaam kon ik mezelf overtuigen dat het 'gevaar' waarvoor ik mijn masker op deed, echt voorbij is, dat het masker niet meer nodig is, en dat ik door mijn masker zoveel mist, bij mijn vriendinnen ging hij af, dat ging vrij soepel en ik kreeg zulke goede reacties, wat mijn sterkte en wat mij kracht gaf en het vertrouwen in mezelf zonder masker, daarna ging hij af voor iedereen en dat is echt nog maar sinds een maand ofzo. Ik heb echt de tijd nodig gehad, om langzaam en op mijn tempo te doen, en wat een verademing, en een rust, voelen wat ik voel, uitspreken en laten zien wat ik voel.

Ik mag het! Want ik mag er zijn, net als jij, jij en jou hele gevoel en wezen mogen er zijn, ze tellen mee en zijn belangrijk! Zet jezelf maar neer, en laat jezelf maar zien. Geloof in jezelf, en in het feit dat je het kan, dat je het mag en als jij het wilt, dan kan je het. Zoek naar een manier die voor jou veilig voelt, die bij jou past! En weet je als je masker af gaat, dan word leven al een stuk makkelijker, want ook de leuke dingen kunnen veel beter doordringen zonder masker, met ook wel maar dan word er zoveel meer gefilterd, tenminste dat was mijn ervaring.

En je bent geen zeur, en je mag je hart luchten over dat wat je dwars zit. Je bent een mens, mooi en precies zoals jij moet en mag zijn. Mensen die zich aan jou storen die passen gewoon niet in jou leven, die heb jij ook niet nodig, die kunnen jou niet geven wat je nodig hebt, dus wat maakt jou het uit dat die mensen jou een zeur zullen vinden?

komt weer goed meis j weet me te vinden om ff te ouwehoeren
kan alleen maar goed zijn word nu tijd om jezelf stelm schoppen onder je gat te geven

Geef jezelf de tijd, en probeer het eens op momenten dat jij je veilig en fijn voelt, gewoon puur jezelf zijn, met je gevoel, met je hele ziel enkel jezelf zijn en durf jezelf eens neer te zetten zoals je bent.

Waar ben je het meeste bang voor? Wat houd jou het meeste tegen om je masker af te zetten?

Onthou ook, je masker is niet in 1 dag, niet in 1 week of in 1 maand opgegaan, daar is tijd overheen gegaan, en elke dag heb jij je masker sterker gemaakt, je hebt hem al zoveel jaren dit is niet iets wat je even nu beslist ik zet hem af en het is zo.

 

Wat bij mij werkte was bij verschillende mensen, die ik vertrouwde aangeven dat ik een masker op had, dat ik die af wilde zetten en dat uitspreken naar die personen, en de reactie die hun naar mij gaven hielpen mij om hem af te zetten, ook konden deze mensen mij helpen om hem af te houden, doordat ze hierdoor goed wisten wanneer ik hem op of af had, en dan gaven ze mij soms even net dat wat ik nodig had, of lieten ze mij even weten dat het goed was wat ik voelde zodra ze zagen dat ik hem weer op wilde zetten.