Menu
 

Topic:

och mn buuf

Koelkast  schreef op: 09-12-2011 18:19:05
Na lang ziek te zijn geweest naderen we nu toch wel het einde.
mijn prachtige lieve humoristische buuf is er over een korte tijd niet meer.
Ze is in de war nu, vergeetachtig, bozig.
ze eet en drinkt bijna niet
De thuiszorg komt vanaf maandag elke dag.
Haar kinderen zijn thuis en waren beide even hier vandaag.
dan is het huilen, elkaar vastpakken, maar o wat hopen we toch dat ze in dr slaap mag gaan.
stom he
Hopen dat iemand overlijd.
ik ben ook bang, als er s nachts wat gebeurd is ze alleen,ik ben er in een oogwenk dat ist probleem niet.
ik wil verdomme helemaal niet dat ze doodgaat!
ik wil dr gewoon hier bij ons allemaal
hoe egoistisch is dat he

sorry ben gewoon erg verdrietig
 
Quote
Navigatie
Vorige | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | Volgende
RE: och mn buuf
Dicha  schreef op: 18-12-2011 22:18:48
Bij ons was het maar heel kort Koelkast, we kregen een telefoontje van het ziekenhuis dat we beter maar konden komen.
Het was niet eng..al haar kinderen om haar heen....haar hand vast gehouden en gezegd ma ga maar, daar aan de anderen kant wachten degene op je die je liefhad.
Het was heel vredig..en natuurlijk waren we verdrietig, maar we hadden er vrede mee, ook omdat we gezien hebben dat sterven eigenlijk iets heel moois kan zijn, hoe raar dat ook mag klinken misschien.
 
Quote
RE: och mn buuf
Koelkast  schreef op: 18-12-2011 22:37:35
maar hoe zeg je dan tegen iemand ga maar moppie als je weet dat ze niet dood wil?
 
Quote
RE: och mn buuf
Mrtj  schreef op: 18-12-2011 22:45:46
wat heeft ze nog nodig om wel dood te kunnen/durven gaan? Het kan soms iets 'kleins' zijn zoals de kinderen nog een keer samen zien oid...
 
Quote
RE: och mn buuf
  schreef op: 18-12-2011 22:47:04
Koelkast toen ik het vorige bericht geschreven had, heb ik een bericht ervoor van jou gemist en nu lees ik dat het ineens echt heel snel lijkt te gaan, ik heb bij de vader van mijn man het ovelijden echt helemaal mee gemaakt, maar ik vind dat toch niet vergelijkbaar, hij had slokdarm kanker en kon niet meer eten en is in Daniel den Hoed opgenomen (kan me niet eens echt meer herrinneren maar volgens mij is hij in het zh overleden) Hij lag aan een valiumpomp en sliep dus meer dan dat hij wakker was.. Wat ik me nog wel heel goed kan herinneren dat hij dus lag te slapen en we allemaal in de kamer zaten en mijn schoonmoeder en man en eigenlijk iedereen behalve ik, wilde gaan roken.. Ik rook niet en vond het eigenlijk maar niets dat ze allemaal weg wilden gaan en ik merkte dat het steeds langer duurde voor hij weer een teug adem nam zeg maar, dus ik zeg tegen mijn man en schoonmoeder, volgens mij kunnen jullie nu niet gaan roken.. Toen is er een verpleegkundige bij gekomen en is hij idd overleden, het was een heel raar moment, elke keer dacht ik nu is het gebeurd en dan ademde hij toch weer en toen hij echt weg was, zat je toch weer op die ademteug te wachten.. Ik vind het nog steeds wel heel bijzonder dat ik hem zo tot het laatst heb mogen bijstaan, Nancy was toen net een jaar oud, Jeffrey dus bijna 5 jaar. Het is dus nu bijna 13 jaar geleden.. De dag voor zijn overlijden hebben we nog met hem gelachen, hij wilde wat vocht in zijn mond, hij had steeds een droge mond en daarvoor had hij een glas met een rietje en dat rietje kreeg hij maar niet in zijn mond, ook vertelde hij de dag voor zijn overlijden dat hij die avond/nacht ervoor met een vriend van hem op het balkon had staan praten (die vriend was al overleden en zelf kon hij het bed helemaal niet uit).. Eng vond ik het niet, maar dat kwam ook omdat je er met zn allen bij bent en met elkaar deelt en je weet dat het gaat komen en eigenlijk is het goed dat het voorbij is... Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte..

 
Quote
RE: och mn buuf
Dicha  schreef op: 18-12-2011 22:48:00
Hoe zeg je dat....
Ik vind het heel moeilijk om uit te leggen, maar je ziet haar natuurlijk steeds slechter worden.
Misschien op een gegeven moment wel zo slecht dat ze niets om zich heen meer meekrijgt... dat kan zo'n moment zijn om te zeggen Buuf als je wil gaan..ga.. het is goed zo...
 
Quote
RE: och mn buuf
Suus  schreef op: 18-12-2011 22:52:20
Ik vind dit wel heel intiem eigenlijk om zo te beschrijven..... Mijn mama is door ons tot het eind verzorgd en ze is thuis overleden waar wij allemaal bij waren. Mijn mama was letterlijk opgevreten door de kanker.

Met mijn "vol in het leven geest" vond ik het toen niet om aan te zien. Het ene moment huilde ze om het moeten achterlaten van haar meisjes (al deed ze dat vooral waar wij niet bijwaren), het andere moment wilde ze liever dat het klaar was.

Mijn moeder is letterlijk van ons weggegeleden en dat was heel heftig. Vooral de laatste dag was erg zwaar om te zien. Mijn moeder zou euthanasie plegen maar was steeds te goed. De laatste nacht lag ze te vechten tegen de dood, ze was niet meer bij. We hebben d ehuisarts gebeld toen het te erg werd qua onrust en op het moment dat hij voor de deur stond steirf ze spontaan.

Achteraf ben ik toch blij dat het zo gegaan is. Dat moment kreeg ik een jaar later. De mama van mijn mama heeft een tia gekregen op de trap waarna ze gevallen is en een schedelbasisfractuur opliep. Ze lag in coma en hersendood. We hebben 3 dagen bij haar gewaakt voordat ze heel vredig overleed. In die 3 dagen zei een arts tegen ons dat een mens ook de tijd moet krijgen om te sterven... om het leven los te laten.... en ik denk dat dat klopt.

Mijn mama knokte omdat haar geest niet wilde... dat geveecht hoorde OOK bij haar leven....

De behoeften in die fase zijn heel minimaal.... bij haar zijn...laten voelen en horen dat je er bent en verder (geloof ik) meegaan in iemands pad....

Heel veel sterkte!
 
Quote
RE: och mn buuf
Suus  schreef op: 18-12-2011 22:53:38
Bij mijn mama heb ik niks gezegd op dat gebied. Bij mijn oma wel... ik heb in haar oor gefluisterd... ga maar naar je dochter toe...ze wacht op je.

 
Quote
RE: och mn buuf
Nimmie  schreef op: 18-12-2011 23:07:24
bij mijn moeder heb ik niks gezegt ze wilde zelf graag gaan,
dus ze heeft zelf toen de euthanasie aangevraagt en 1,5 week later werd het allemaal al gedaan tis snel gegaan

enige wat ik gedaan heb is haar hand vast gehouden terwijl de arts de spuit toe diende ze is vredig naar mijn vader vertrokken, ze wilde hem zoeken om hem een pak rammel te geven..

ja die humor had ze nog steeds toen de prik gezet werd om 17.00 en om 17.33 is ze vredig gegaan met een rollende traan over haar wang dat beeld vergeet ik never nooit niet meer..



ze heeft die stap zonder overleg van mijn en mn zusje maar we hadden het toch wel geaccepteerd als ze met ons wilde overleggen want haar koek was ook op. en we wilden haar niet langer laten lijden
 
Quote
RE: och mn buuf
Myself  schreef op: 19-12-2011 07:54:58
Ik bewonder je voor wat je allemaal doet voor haar, dat vind ik super!!

Hoe merk je of iemand gaat? Tja, mijn ervaring (zorg) is dat het heel erg verschilt per persoon.
De duur kan erg uitéénlopen, maar ook de manier waarop. De één gaat omringt door zijn naasten, terwijl er ook zijn waar al dagen bij gewaakt wordt, net op dat ene moment als er niemand bij is er tussen uit piepen.
Ik heb de indruk gekregen dat mensen soms ook nog heel goed zelf kunnen kiezen.

Familie kreeg aan een sterfbed van moeder ruzie. Mijn collega en ik zijn er op afgestapt, hebben ze de kamer uitgestuurd om het uit te praten en daarna pas terug te komen. Ondertussen gaven wij verzorging aan de vrouw. Op dat moment krijgen wij zeer sterk de indruk dat het moment daar is en roepen snel de familie er weer bij.
En ineens lijkt ze weer een stoot energie te krijgen en gaat weer verder met ademenen en haar gelaatskleur trekt weer bij.
Wij zeiden toen al, ze wil niet gaan in het bijzijn van dat familielid, want die hangt te veel aan haar.
Ze is ook inderdaad overleden zonder aanwezigheid van die persoon.
 
Quote
RE: och mn buuf
Chantalmvsamen  schreef op: 23-12-2011 19:55:31
Hoe si het met je Buuf??

 
Quote
RE: och mn buuf
Chantalmvsamen  schreef op: 26-12-2011 14:17:50
 
Quote
RE: och mn buuf
Chantalmvsamen  schreef op: 27-12-2011 21:28:03
 
Quote
RE: och mn buuf
Blauwtje  schreef op: 27-12-2011 21:29:50



ook voor jullie mama's, meiden en voor jullie
 
Quote
RE: och mn buuf
Minou  schreef op: 27-12-2011 22:13:31
Koelkast, ik mis je al een tijdje..gaat alles goed??




voor jou en je buuf en alle dierbaren..het zal wel snel gaan nu he?
 
Quote
RE: och mn buuf
Koelkast  schreef op: 27-12-2011 22:15:23
ik ben er sinds vandaag weer(werd gemist dus ben er onder dwang hahahaha)
ik zal morgen even uitgebreid over buuf vertellen, moet er nl nu zo weer heen.
1 van de laatste keren
 
Quote
RE: och mn buuf
Minou  schreef op: 27-12-2011 22:16:33
Sterkte lieve meid!

 
Quote
RE: och mn buuf
Dani  schreef op: 27-12-2011 22:17:47
sterkte meis!
 
Quote
RE: och mn buuf
Made  schreef op: 27-12-2011 22:58:53
Sterkte
 
Quote
RE: och mn buuf
  schreef op: 27-12-2011 23:06:11
Sterkte
 
Quote
RE: och mn buuf
Patriciia*  schreef op: 27-12-2011 23:09:37
Sterkte......
 
Quote
RE: och mn buuf
Koelkast  schreef op: 27-12-2011 23:13:05
ben ik weer

ik wil toch even tikken ook omdat jullie toch enorm meeleven.
Tis een achtbaan momenteel.
de dag voor kerst ben ik tot 4 uur smiddags met buuf in de weer geweest wat ik ook niet gepland had en d efam ook niet maar vanaf smorgens vroeg bloedneus na bloedneus.
De hulp bleef maar uit dus maar eens gebeld stond ze niet in systeem.
afwachten of er nog hulp zou komen, dus dr beetje gepoedeld door die bloedneuzen, handen geweekt in emmertje water,lekker fris bed en pyama.
gelukkig kwam er uiteindelijk hele lieve hulp die dr lekker gedouched heeft.
maarja geen familie dus ben af en aan in d ebuurt gebleven.
daarna kinders bij din gebracht want dan kondne joen en ik d elaatste kerstpakketten voor t goeie doel wegbrengen.
Ook nog 1,5 uur aan het rijden geweest.
Ik was gesloopt toen we thuis kwamen.
Met kerst is buuf naar familie geweest,daar ga ik maar niks van vinden als zij dat graag wil moet ze dat doen.
Gisteren werd haar zoon ziek.
ik kwam om 12 uur binnen zat ze huilend op d ebank zoon lag met griep in zn bed en weer geen hulp.
De douchehulp was in 20 minuten vertrokken en had haar ruw behandeld.
zegt buuf dan he want ze heeft gewoon zoveel pijn dat elke anaraking voor haar ruw is.
Kinderen geven aan dat de zorg hen te zwaar word.
Welke fokking zorg? Sorry hoor maar ik snap gewoon veel niet.
Nu is vanmiddag het hospice geweest en donderdag gaat buuf naar verpleeghuis of hospice.
verpleeghuis het allerlaatste wat ze wilde!
maarja men kan het niet meer aan.
Net even geknuffeld en peuk gerookt, en dan zit ze zo verdrietig naast me,zoon blik op tv krijgt niks mee van ons gesprek, dat ze zit te huilen en zegt: ik hoor iedereen mompelen over mij maar naar mij word niet geluisterd.
wat moet ik nou?
ik kan niet zeggen opflikkeren allemaal en ze blijft thuis als zij dat wil.maar het liefste deed ik dat wel.ga allemaal fijn je ding doen waar je nu ook zo druk mee bent en laat mij dan maar voor je moeder zorgen.maar niet door onpersoonlijke handen.
en ik moet er niet aan denken dat ik donderdag gedag moet zeggen en niet weten wanneer ik dr weer kan zien.
ben afhankelijk van ander vervoer, mijn kids en joen zijn thuis en de dagen gaan al zo snel.

ik wil dr zo graag nog even hier, gewoon lekker egoistisch
 
Quote
RE: och mn buuf
Dani  schreef op: 27-12-2011 23:20:33
oooh meis wat is dit moeilijk!!
ik weet er ook niets op te zeggen , behalve , ik zou iedereen wensen dat zo'n lieve buurvrouw/vriendin hadden als dat jij voor haar bent!
 
Quote
RE: och mn buuf
Koelkast  schreef op: 27-12-2011 23:24:56
nou momenteel denk ik uit zelf bescherming en weer lekker ego hoop dat er straks een rot buur komt
 
Quote
RE: och mn buuf
Koelkast  schreef op: 27-12-2011 23:26:16
Ik denk ook erg aan mn eigen moeder en betrapte mezelf op de gedachte dat ik niet weet of ik dit voor mn eigen moeder zou kunnen doen.respect voor degenen die het bij hun eigen ouders hebben moeten doen echt waar
 
Quote
RE: och mn buuf
  schreef op: 27-12-2011 23:27:16
Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen, vind het erg voor je buurvrouw dat er niet naar haar geluisterd wordt, daar zal ze zich alleen maar rotter door voelen.. Gelukkig dat ze jou nu nog heeft voor zo lang dat dus nog duurt.. Moeilijk hoor, heel veel sterkte !!! De familie zal straks met een schuldgevoel achterblijven ben ik bang...

 
Quote
RE: och mn buuf
Koelkast  schreef op: 27-12-2011 23:31:20
ik weet het niet appel ik kan niet in hun kijken, wellicht is het geestelijk erg zwaar voor hun dat snap ik, maar qua zorg dat word door allemaal anderen gedaan.
of thuiszorg of door mij.
huishouden? ik doe de strijk, ze heeft 2 maal per weke een hulp bedoel kinderen hoeven niks te doen, ze word gedouched aangekleed uitgekleed.
ja men moet bij dr zitten en aan dr arm naar wc helpen nou wtf maar hoe kan je dan zeggen we kunnen het niet meer aan en het gaat niet meer zo?
Ik ben gewoon boos als ik zie dat ze aan haar behoeften voorbij gaan en ik wil niet lelijk doen maar doe het nu even wel, ben gewoon even pissed.(lees verdrietig)
 
Quote
RE: och mn buuf
  schreef op: 27-12-2011 23:40:30
Nee je kan niet in ze kijken en we weten ook niet hoe het nu emotioneel met ze gaat natuurlijk, maar als ik van mezelf uit zou gaan (al weet ik dat ik echt een softie ben natuurlijk) dan zou ik met een schuldgevoel verder moeten leven, natuurlijk is het zwaar, maar het is denk ik ook voor een korte periode waar je dan doorheen moet en de wensen van je dierbare moet zien te respecteren, dat is mijn gevoel, mijn beleving en ik weet dat de wereld steeds harder wordt maar ik denk altijd aan hoe het voor mij zou zijn als ik daar zo ziek zou zijn en op mijn einde zou wachten.. dan zou ik ook graag willen dat mijn familie naar mij luisteren zou en mij op mijn manier mijn laatste dagen/weken zou laten gaan .. Ik zou daar denk ik voldoening uit kunnen halen, dat ik dat voor mijn dierbare over zou hebben gehad en dan kan je toch met een goed gevoel afscheid nemen straks ??? Dat bedoel ik eigenlijk te zeggen.. Maar ja ik ben een idealist en krijg zelf ook vaak te maken met de harde wereld om me heen..
 
Quote
RE: och mn buuf
Myself  schreef op: 28-12-2011 08:33:56
Heb je wel eens met haar kinderen besproken wat ze allemaal aan jou verteld, over haar wens om thuis te blijven bijvoorbeeld? (want dat wilt ze toch begrijp ik?)

Soms zijn mensen tegen hun naasten juist niet duidelijk, maar wel tegen degenen die net een tikkeltje verder weg van hun staan.
Wij hadden ook niet door hoe ziek mijn vader werkelijk was, omdat hij het niet liet merken. Hij zei dat hij naar een hospice wou om even aan te sterken, daar was het ook voor vertelde hij.
Binnen twee weken was hij er niet meer.
Iemand anders had dit wel door hoe ziek hij werkelijk was, waarom? Daar vertelde hij veel meer tegen, tegen ons kon hij het waarschijnlijk gewoon niet om ons te beschermen.....
 
Quote
RE: och mn buuf
Ingemvmenl  schreef op: 28-12-2011 09:50:58
 
Quote
RE: och mn buuf
Anoniem  schreef op: 28-12-2011 17:19:40
och mn lieffie lieffie lieffie,

Morgen om half 10 ga je je huissie verlaten, met alle toeters en bellen die je zo verafschuwd, maar t kan helaas niet anders.
Vanavond kom ik nog even met de kinderen, nog even knuffelen, heel zachtjes.
En dan vanaf morgen zijn we opeens geen buuffies meer,ik probeer nog zo veel mogelijk te komen dat beloof ik je.en dan roken we gewoon weer peuk, ik rij je met bed en al naar buiten.
Vanmiddag je dochter en buufdin bij me,we hebben even flink gebruld want wat zullen we jou toch verschrikkelijk missen en wat hebben we met je te doen.
Je denkt zelf dat je morgen doodgaat, ben je er klaar mee mop?
Ik geef je geen ongelijk.
maar ik denk eerder dat je bedoeld dat je morgen geestelijk doodgaat omdat mensen vinden dat je naar hospice moet.

lief wat hou ik toch van jou, tot aan de maan en terug
 
Quote
Navigatie
Vorige | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | Volgende


Reageren op och mn buuf
Naam
Bericht