Mama-life
| Annie schreef op: 27-09-2012 11:22:05 |
Hallo meiden, Even anno als annie....... Ik wil al een tijdje (ong 1 jaar) een kindje erbij. Maar mijn man ziet het niet zitten. We hebben een kindje dat is overleden na de geboorte wat een enorme inpact op mijn man heeft gehad. Hierna nog een kindje gekregen (gelukkig gezond) zonder al te veel complicaties. Dus ook ervaring met goede zwangerschap en bevalling. Mijn man is depressief dus ziet overal leeuwen en beren op zn weg. als het dan uiteindelijk is geweest dan valt het achteraf vaak reuze mee. Geen idee wat ik hiermee wil, maar ik moet het even van me aschrijven |
| Quote |
| _sas_ schreef op: 27-09-2012 12:00:38 |
Moeilijk zeg. Ik kan daar ook niet echt iets op zeggen dan blijf goed naar elkaar luisteren en stop
je gevoel niet weg. Sterkte! |
| Quote |
| Mamaartje schreef op: 27-09-2012 12:44:09 |
Ik snap heel goed dat de wens voor nog een kindje er is. Persoonlijk zou ik eerst zorgen voor een stabiele basis. Begrijp me neit verkeerd, maar als je man depressief is, zal hij daar eerst aan moeten werken. De komst van een kindje zal de depressie niet wegnemen. Heeft je man hier al hulp voor (gezocht)? Is het verdriet om jullie eerste kindje nog niet verwerkt? De komst van nog een kindje neemt de pijn niet weg, die zul je altijd met je mee dragen, al kan een therapeut die pijn wel verzachten voor jullie verdere toekomst. Ik wil jullie veel wijsheid en kracht wensen, wellicht als je man zich beter voelt, dat hij er ook aan toe is om voor nog een kindje te kunnen zorgen.  |
| Quote |
| Extra Moderator schreef op: 27-09-2012 20:10:29 |
Annie, als het goed is kun je nu weer als gast reageren! |
| Quote |
| Annie schreef op: 28-09-2012 16:24:11 |
Bedankt extra moderator! @mamaartje; een stabiele situatie zal het hier nooit worden. Mijn man is van kindsaf aan depressief (en hb en hg) en zal daarmee om moeten leren gaan. Hij gaat 2x per maand soms vaker naar de psych. Zij gaat hem ook leren hoe je een goede keuze maakt zonder dat zij advies geeft in deze zaak. Het verdriet om ons kindje zal nooit weggaan, maar hij heeft het wel een plekje gegeven. En ook weten we dat een ander kindje nooit de plaats van ons overleden kindje in kan nemen (we hebben er daarna nog 1 gekregen) @sas; ik zal mijn gevoel ook nooit wegstoppen, alleen ben ik bang (ik heb het er best vaak over) dat mijn man op den duur toegaat geven om maar aan mijn wens te voldoen zonder dat hij daar 100% achterstaat |
| Quote |
| Mamaartje schreef op: 28-09-2012 16:46:53 |
Lijkt me geen gemakkelijke situatie. Ik heb makkelijk praten en sta niet in jullie schoenen. |
| Quote |
| Annie schreef op: 23-10-2012 13:57:01 |
Nou voorlopig is de keus voor ons genomen. Mijn man heeft voor de jeuk nieuwe medicatie gekregen die gevaar opleveren voor een foetus (misvorming/miskraam) dus eerst komende 4 mnd mogen we niet zwanger worden Hij moet de medicatie 1 mnd proberen slaat het niet aan dan moeten we 3 mnd wachten tot hij "clean" is. Valt me flink tegen, maar helaas geen andere mogelijkheid. Man was net een beetje positiever aan het worden |
| Quote |
| Mieps01 schreef op: 23-10-2012 14:32:55 |
Miaachien is het wel een zegen dan het even uit jullie beider handen is. SOms is het makkelijker om
dan weer juist een keuze te maken zonder druk. Tenzij je al in de 40 bent zou ik zeggen dat dit een beslissing is die over een jaar ook nog genomen kan worden....En misschien beter als je man klaar is met een stuk van zijn therapie. Als hij zo vaak gaat is het best intens.. en ik kan me voorstellen dat bijna niemand in zo'n fase openstaat voor nog een kindje. EN dat zou dan voor het kindje ook oneerlijk zijn.. Als ik eerlijk ben dan schrijf je zelf dat je bang bent dat hij straks alleen maar wil omdat JIJ het wil.. en dan 2 weken later is hij ineens al een stuk positiever. Geef hem en jezelf even wat ruimer de tijd. Uitstel is geen afstel.. en wie weet hoeveel sterker hij straks uit zijn therapie komt! |
| Quote |
