Mama-life
| Melissa schreef op: 25-09-2012 09:48:39 |
Maak me toch een beetje zorgen om D ominiek. Hij is altijd een jongen van de woorden geweest, alles
werd uitgelegt en hij heeft nog nooit driftbuien gehad en is nog nooit echt boos geworden. Maar sinds de tweede helft van de zomervakantie is hij steeds ongeduldiger, Al vanaf dat hij 1 jaar is en hem iets niets lukt komt hij kalm en rustig vragen of je hem wil helpen. Maar nu? Hij krijgt zijn rits niet dicht en gaat dan onder luid geschreeuw met zijn jas gooien, hij krijgt zijn schoenen niet aan het gaat als een spast staan te springen en stampen en gooit zijn schoenen weg, en als je dan ook maar wat tegen hem zegt loopt hij boos en schreeuwend bij je weg, troosten mag je niet. Kusjes en knuffeltjes weigert hij grotendeels overdag en als hij weer rustig is kun je er wel met hem over praten, maar veel helpen doet het niet, de eerst volgende situatie doet hij het weer. Ergens hoop ik dat het beter word nu hij weer naar school gaat, hij heeft natuurlijk 6 weken vakantie gehad, 6 weken uit zijn ritme, maar ook nog extra spannend want na de vakantie begon hij op een nieuwe school, dus nieuwe juf, nieuwe kinderen, afscheid van zijn oude klas, broertje of zusje op komst, op vakantie geweest, allemaal dingen die anders zijn. Ik probeer nu extra positieve aandacht 1 op 1 aan hem te geven, en dat lijkt wel wat positieve invloed te hebben, ik hoop alleen dat hij weet terug gaat naar de rustige en kalme manier van omgaan met tegenslagen ipv steeds zo boos te worden. En lijkt positieve dingen zo snel te vergeten, gaan we (bijvoorbeeld) naar de dierentuin omdat hij dat zo leuk vind, gaan we lekker spinazie eten omdat dat zijn lievelingseten is, krijgt hij nog extra baanonderdelen bij de plus, gewoon een goede dag, mag hij wat langer opblijven, ligt hij in bed wil hij een koek, zeg ik nee en dan word hij heel verdrietig want hij mag ook NOOOOOOIT wat en het is de stomste rotdag van zijn leven .... Herkent iemand er iets in? PS, ik lees nu terug en het lijkt nu alsof hij heel verwent word, maar bij schreeuwen en gooien mag hij gewoon eerst even op de gang staan, en hij krijgt ook niet dagelijks verwendaagjes en overal zijn zin in, dit zijn gewoon even de extreemste voorbeelden. |
| Quote |
| Alice schreef op: 25-09-2012 11:49:22 |
Hmm.. het hoort er ook bij he. Langzaamaan raakt hij losser en losser van jou. Gaat niet altijd even
vlekkeloos natuurlijk, maar een kind voelt ook dat dit zo hoort. Ze kunnen steeds meer zelf en het
zit in hun aard om 't dan ook zelf te doen. Met af en toe een terugval omdat 't toch wel een beetje
eng is. Dan is op mama terugvallen zo makkelijk en vertrouwd. Zolang die deur altijd open staat, is er denk ik niets aan de hand. Denk dat je D (en V ook) zoveel zelfvertrouwen en vertrouwn in jou hebt meegegeven dat 't allemaal wel lukt |
| Quote |
| Melissa schreef op: 25-09-2012 11:57:31 |
Ik laat hem eigenlijk alles zelf doen wat hij kan, dus van het aankleden tot het naar school fietsen
(ik fiets mee om hem te helpen oversteken, de rest fietst hij zelf), eten opscheppen, drinken
inschenken, speelafspraakjes maken, allemaal dingen die hij zelf kan en wil doen. Van de week gaf
hij in een gesprek aan dat hij graag zelf zijn schooltas wilde inpakken, nou dat mag, maar dan moet
je eerder opstaan want anders kom je te laat met zoals het nu 's morgens gaat, of je moet hem 's
avonds al inpakken. Nou dat zag hij toch niet zo zitten hahaha. Maar goed dat zijn de praktische dingen, ik wil bijvoorbeeld ook graag weten wat hij op school heeft gedaan, maar dat wil hij al niet meer vertellen (goed, ging wel en leuk zijn de meest gegeven antwoorden), maar ook als hij ergens is wezen spelen krijg ik geen hele verhalen meer. (ja heel natuurlijk) Maar goed, ik merk wel dat zijn behoefte aan mamatijd groter is dan dat hij op het moment krijgt, hij wil dolgraag met mij knutselen, met mij spelen en in mijn armen slapen, hij wil 's avonds wel uren kletsen met mij als hij naar bed moet (ja ook een reden om nog niet te gaan slapen hoor), en ik geef niet genoeg gehoor eraan, ik ben bezig met huishouden, met mezelf en met mijn man, allemaal dingen die minder belangrijk zijn dan Dominiek, dus maar huishouden als hij op school zit, manlief kan aandacht krijgen als kinderen op bed liggen (vaak wil hij de discussie aan over waarom ik zo weinig aan het huishouden heb gedaan als hij thuis komt) en de pc, die had ik al het raam uitgegooit (wat doe je hier dan .... tja terugvalletje). |
| Quote |
| Alice schreef op: 25-09-2012 12:12:03 |
Tja, jij bent er zelf ook nog he Melissa. Als jij die tijd achter de pc even nodig hebt, dan heb je
die nodig. Als je jezelf steeds wegcijfert, breekt dat je ook op uiteindelijk. En je hebt nu ook nog een klein mensje in je wonen, dat maakt ook dat je af en toe wat minder fit bent. D verdient die tijd ook met zijn mama natuurlijk. Doe wat je kunt en inderdaad, dan moet dat huishouden maar even wachten. Ik bedoelde trouwens niet dat je hem los moest laten, ik bedoelde je moet je niet schuldig voelen dat je 'm loslaat. Ik denk dat je door AP juist zo'n band met je kind krijgt, dat je precies weet wanneer je moet loslaten en wanneer het terug tijd is om even op elkaar terug te vallen. Vertrouw daar gewoon op en voel je niet schuldig (ik haakte in op dat je dacht dat 't jouw schuld was omdat jullie vroeger 24/7 samen waren en nu niet meer, het is een logische en goede ontwikkeling, maar af en toe kan een kind even terug willen naar een vroegere situatie en dat mag ook, geeft hem alleen maar meer vertrouwen om weer door te vliegen naar de volgende stap) |
| Quote |
| Melissa schreef op: 25-09-2012 12:19:22 |
Dat is het hem juist Alice, mijn gevoel zegt dat ik hem meer heb losgelaten dat dat hij wilde. Hij
geeft duidelijk aan (zegt het ook gewoon) dat hij meer tijd met mij wil doorbrengen, en als je kijkt
dat ik nu al ruim 4 uur achter de pc zit niets te doen, in die tijd had ik het huishouden kunnen
doen en het eten vast voor kunnen bereiden zodat ik vanmiddag vrij heb, NU ga ik hem straks halen,
moet ik nog opruimen, stofzuigen en de wc schoonmaken en eten voorbereiden als hij er al is, en dan
ook nog naar zwemles toe om 17:00 ... Als ik om 09:00 tot 11:00 had gewerkt, dan had ik nog ruim 2 uur achter de pc kunnen zitten of boekje kunnen lezen, of een uurtje achter de pc en een uurtje met V spelen. Nee mijn gevoel zegt dat ik meer met D moet doen. |
| Quote |
| Alice schreef op: 25-09-2012 12:26:42 |
Schuif dat huishouden dan naar vanavond..? Ok, gaat ten koste van de tijd met je man, maar die wil graag zijn huis aan kant, D niet ;-) Doe wat je gevoel je ingeeft. De tijd dat je hier nu achter de pc hebt gezeten, is volgens mij niet nutteloos. Je hebt flink over D nagedacht en van gedachten gewisseld. Lijkt mij belangrijker dan een gestofzuigde woonkamer. Deze zorgen moesten eerst aan de kant. Denk dat je nu wel duidelijk in je hoofd hebt wat er moet gebeuren met D. Dus bereid nu nog even het eten voor en maak er een heerlijke middag van met D. Je bent ook geen robot he, de huishoudrobot ;-) Soms zijn er andere dingen nou eenmaal belangrijker. |
| Quote |
| Melissa schreef op: 25-09-2012 12:29:48 |
Oh maar ik heb nog helemaal niets gedaan, zelfs de ontbijtrommel staat er nog, hahaha. En dit is de
enige dag in de week dat Dominiek tot 14:30 naar school moet. Dus even snel stofzuigen en de
ontbijtboelopruimen kan nog wel. Denk dat vanavond samen met D ga koken, oh nee, zwemles ... bleeegh |
| Quote |
| Alice schreef op: 25-09-2012 12:33:01 |
Wil jij mijn tafel 's zien? Of de vloer ernaast? hahahaha! Ik heb wel al 20 boekjes met mn zoon gelezen  En
stickers geplakt, gekleurd.. |
| Quote |
| Melissa schreef op: 25-09-2012 12:35:03 |
Haha, maar dat is ook constructief, V zit nu achter mij naar Dora te kijken, en is een klein feestje
op de bank aan het bouwen want hij heeft een kaartje van opa en oma gekregen net met de post , al
roepend nu steeds OMMA ... OPPA hahaha, de scheet. Wel al 20 kleine plasjes vanuit het potje in de wc gegoten en daaag gezwaait hahaha |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 25-09-2012 12:37:54 |
Als Dominiek je helpt bij het huishouden dan heb je toch ook tijd samen? De tijd samen hoeft toch
niet alleen passief (praten, tv kijken, slapen) te zijn? Je maakt het te moeilijk voor jezelf! Kijk ook uit dat er geen scheef groei komt t.a.v. Valentijn en straks de baby. Dominiek is dan wel je oudste, maar het leven is nu eenmaal zo dat je niet altijd kunt krijgen wat je wilt. Het is heel gezond als een kind dat al leert. Voor je kinderen mag ook best duidelijk zijn dat papa belangrijk voor je is. Dat hij z'n op- en aanmerkingen op het huishouden bespreekt als de kinderen op bed liggen vind ik wel logisch, maar als hij uit zijn werk komt en eigenlijk is hij teveel omdat je helemaal gericht bent op de kinderen, daarmee doe je je man wel te kort! Ooit komt er een tijd (en dat gaat sneller dan je denkt!) dat je kinderen het nest verlaten en je alleen bent met je man. En dan? Daarbij is het heel goed voor je kinderen om te zien dat papa en mama van elkaar houden en ook gericht aandacht aan elkaar geven! Ik bewonder in je dat je zo bewust bezig bent met je kinderen, maar kijk wel uit! verzand daar niet in! Je wilt je kinderen op laten groeien in een perfecte wereld, maar dat is écht een sprookje, Melissa. Geef jezelf ook de ruimte om te falen, je kind wordt er echt niet slechter van als hij ziet dat hij de aandacht van mama moet delen. Heel veel suc6! |
| Quote |
| Melissa schreef op: 25-09-2012 12:56:38 |
Mijn man en ik doen eigenlijk geen leuke dingen samen, hij is geen prater dus gesprekken hebben we
nauwelijks, onze gesprekken bestaan uit dat hij zijn onvrede uitspreekt en ik mezelf verdedig. Falen mag zeker, kinderen leren van het voorbeeld van wat hun ouders geven, goed en slecht. Ouders zijn mensen en maken fouten, dat moeten ze leren anders krijgen ze een irreëel beeld van de wereld. Aandacht delen is goed, dat kan hij ook, alleen het is er een beetje ingeslopen dat de aandacht ongelijk verdeelt is. Valentijn slaapt nu net 2,5 eigenlijk nog elke nacht tegen mij aan en elke ochtend drinkt hij bij mij, dus daar was geen ruimte meer voor Dominiek. Als ik onder een dekentje zit bij de tv kruipt V snel bij mij, als D ernaast wil gaan zitten dan word V erg boos, mijn reacties was dan steeds "Toe nou Dominiek, je weet dat V het niet leuk vind als je tegen hem aan gaat zitten" en dan droop D weer af, (nieuwe regel, iedereen mag bij mij onder het dekentje en als iemand daar raar over gaat doen dan gaat die zelf maar weg). Maar dat is erin gekropen omdat wanneer Valentijn bij mij dronk eerder hij niet wilde hebben dat iemand anders aan hem zat, en Dominiek wilde steeds kusjes en knuffeltjes geven op dat moment en ik vond dat het eten van Valentijn belangrijker. Maar kom op, hij is 2,5 Met slapen net zo, V word enorm jaloers als D bij mij ligt, nou pech nu dan maar, D is ook mijn kindje Gelijke regels nu, en aandacht delen helemaal voor, maar wel wat gelijker, nu krijg V 80% en D 20% van mijn aandacht, dat klopt natuurlijk niet. |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 25-09-2012 14:08:41 |
Aandacht zo delen is inderdaad wel zo eerlijk |
| Quote |
| Bepje schreef op: 25-09-2012 23:34:56 |
Al met al is het ook een fase hoor, wij hebben er een van dezelfde leeftijd (scheelt maar een paar
weken geloof ik zag ik eens) . Aan het begin van de zomervakantie hadden we ineens een soort 6 jaar
puberkind die alles zelf wilde bepalen en regelen, dacht daar het volste recht op te hebben. Uiteindelijk bleek de gedachte in het hoofd van het kind te zijn, ik zit nu in groep 3, dan mag je zelf op het schoolplein spelen en veel zelf kiezen dus mag ik alles zelf weten. Toen we er achter kwamen dat dat het was, was de zomervakantie al lang en breed voorbij. Nu gaat het na een aantal gesprekken weer beter, kind is veel meer uren gaan sporten (wil graag zelf hoger niveau en uren, van ons hoeft het niet) en komt het kind weer een beetje bij lijkt het. We hebben wel veel gesprekjes over omgaan met anderen (ook jonger kind thuis met een sterke wil), pesten wat al een beetje aan de orde was, wie is lief en wie niet enz. Op deze leeftijd is er ook ineens meer zelfbewustzijn denk ik en ons kind is niet zo weerbaar richting anderen en pakt dat dan onhandig aan soms etc. |
| Quote |
