Mama-life
| Esthermv2 schreef op: 06-12-2011 13:17:50 |
Bij onze zoon (9) is ADD vastgesteld. Ik vind het zooo sneu voor hem! Hij kan zich o slecht concentreren dat de juf hem geen punten meer kan geven, zo laag zouden de punten zijn. als hij moet leren voor een topotoets, doet hij dit huilend, want zijn hoofd zit zooo vol...Hij is er erg verdrietig onder. Vorige week heb ik gesprek met de juf bij jeugdzorg gehad. Om de juf (die zich geweldig voor hem inzet!!) info te geven. Zeer waarschijnlijk moet hij dit schooljaar doubleren. Hij heeft ook een vriendje in groep 5 waar hij dan bij in de klas zal komen....Onze zoon laat nog niet merken dat hij het doubleren erg vindt....Ik vind het zelf mega-erg...Het is zo'n leuke klas...iedereen kan het met elkaar vinden.... We hebben dit jaar zoveel ellende gehad (mijn moeder bleek een tumor in haar hoofd te hbben en met de operatie is dit gigantisch mis gegaan, ze is nu rechts verlamd en haar praak is zeer moeilijk te verstaan, afasie, verder hebben we 2 keer brand gehad op de zaak, wat veel stress en geregel heeft gekost, onze oudste wordt gepest in de brugklas en mijn man zit tegen een burn-out aan....en ik.....Ik ga morgen met een maatschappelijk werker praten omdat ik door alle ellende zo vergeetachtig ben dat ik een dementietest heb laten doen...Ik moet mijn ei ook bij iemand kwijt...dus dan maar daar...) Dat ik dit probleem wellicht groter zie dan dat t is...Ik wilde dat we al een jaar verder waren....A.s. donderdag krijgen we info over medicatie voor de ADD. Ik hoop zo (AL MIJN HOOP IS HIER OP GEVESTIGD!!) dat hij daarna beter in ijzn vel komt en gewoon kan leren..... Bedankt voor t lezen...weet niet zo goed wat ik hier mee wil.... |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 06-12-2011 13:31:47 |
jeetje meid jullie krijgen het wel voor je kiezen zeg. Een dikke knuffel van mij, sterkte!!  |
| Quote |
| Esthermv2 schreef op: 06-12-2011 15:27:14 |
Dank je! Af en toe denk ik ook wel eens "hoeveel kan een mens hebben..." Moet af en toe écht mijn ei (tranen) kwijt....ik mopper en zeur....*zucht*... |
| Quote |
| Mai-lin schreef op: 06-12-2011 18:31:09 |
Dat is geen mopperen en zeuren... dat is van je afpraten! Wat is er veel gebeurd in jullie leven dit
jaar! Voor je zoon zal het een oplossing zijn dat er nu een diagnose is en ze zullen hem zeker kunnen gaan begeleiden, dat het rustiger wordt in zijn hoofd. En jij... ik hoop dat je een fijne maatschappelijk werker krijgt en samen met hem/haar alles op een rijtje kan zetten en er ook rust in jouw hoofd gaat komen! Met je zoon komt het echt wel goed, nu met jou en jouw man ook nog! En je oudste zoon niet te vergeten... Voor je moeder hoop ik dat therapie aan gaat slaan en ze haar afasie ver kan overwinnen, als dat mogelijk is. Afasie is zo rot! Ik hoop echt voor je dat therapie mogelijk is... is dat? Veel sterkte morgen en donderdag! |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 06-12-2011 20:19:01 |
nee joh je moppert en zeurt helemaal niet, ben dat ook met mai-lin eens, van je af praten heet dat
en dat is alleen maar goed! Mijn vader heeft ook afasie door een auto ongeluk (jaren geleden) Hij kon niet de woorden bij de plaatjes krijgen. Het was enorm frustrerend voor hem want hij wilde van alles zeggen maar kon de woorden niet vinden. Met therapie is het een stuk verbeterd. Geef de moed niet op hoor! Knuffel! |
| Quote |
| schreef op: 06-12-2011 21:35:53 |
Heel herkenbaar dat er zoveel gebeurd, mijn dochter van bijna 14 heeft ook ADD en ze is erg gebaad
bij de Ritalin (Equasym 20 mg heeft ze 1x per dag nu).. Ik hoop dat het bij jouw zoon ook zo goed zal helpen.. Sterkte met alles, maar kijk niet naar wat je op je weg krijgt, kijk naar wat je niet op je weg krijgt.. Dan is het makkelijker om dat wat je wel op je weg krijgt door te gaan.. Mijn leven is eigenlijk nooit makkelijk geweest.. De afgelopen jaren zijn we veel mensen kwijt geraakt.. Toch kan het altijd erger, 4 dec. is hier een moeder van 4 kinderen overleden.. Ze was pas 33 en is overleden aan kanker waar ze niets meer aan konden doen.. De jongste is 4 jaar oud en de oudste een puber van een jaar of 13. In ons gezin heeft bijna iedereen AD(H)D, Ik heb ADHD mijn man ADD mijn zoon van 17 ADHD onze dochter ADD onze zoon ADHD alleen de jongste van 2 heeft nog niets en hoop dat dat zo blijft.. |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 07-12-2011 10:32:34 |
hoi emv2 wat een vervelende sitatutie zeg. heb niet zo veel wijs advies. alleen een opsteker. mijn middelste en oudste zonen zijn zo ontzetten opgeknapt van de ritalin. echt helemaal super. ze zijn met sprongen vooruit gegaan en de juf snapt helemaal niet waar de juf van vorig jaar het over heeft met al die problemen mjin min middelste. het komt vast goed. hopen dat hij net zo goed reageerd als mijn kids op medicaite. selma |
| Quote |
| Esthermv2 schreef op: 07-12-2011 10:35:14 |
Ik bedoel dat ik tegen iedereen mopper en zeur...last van n kort lontje heb...behhhh....Vind mezelf
af en toe zo'n bitch.... Onze oudste heeft ook PDD NOS...dus die zorgen blijven er ook... Mijn moeder heeft een half jaar in een revalidatiecentrum gewoond en heeft daar heel veel therapie gehad...Dus zoals ze nu is zal ze blijven. Ze krijgt nu nog wel 3 middagen per week therapie hier in t ziekenhuis. Ik heb in de tijd dat t net gebeurd was met mijn moeder wel eens gedacht dat als ze gestorven zou zijn, dat dat makkelijker te verwerken zou zijn....Heb zoo met haar te doen, en mijn vader die nu alle zorgen krijgt, hij gaat ook naar de 70 en heeft zich nooit bekommert om t huishouden of dingen regelen. Er werd voor hem gezorgd....Ik heb me ook altijd er op "ingesteld" dat ik hun dood zou vinden...dat dit zou gebeuren, daar had ik geen "rekening" mee gehouden en is zo omschakelen! Nu ze weer thuis is begin ik er aan te wennen hoe ze nu is en zal blijven en ben ik superblij (ben helemaal niet blij....kan ik ook niet meer zijn...) dat ze r nog is....maar die zorgen he... Zelfs bij t verhaal van jou appeltje-eitje denk ik, klopt dat is vreselijk, maar wat fijn dat ze niet 100 hoefde te worden met haar ziekte...Ik denk zo krom nu...Gewoon omdat ik zie hoe mijn moeder er aan toe is en dat dat zo blijft tot haar dood...Heb altijd gehuild om verhalen van anderen, leefde zó mee, maar op t moment zit ik zo met mezelf in de knoop dat ik mezelf gewoon zielig ga vinden...Bah.... Gelukkig zie ik wel in dat ik alleen nog maar vooruit kan, Als de plannen duidelijk zijn voor onze jongste, als ik zie dat mijn ouders zich wel redden, als onze oudste op school van zich af kan bijten, als mijn man niet meer overspannen is....dan kom ik er ook wel weer bovenop! Ik heb niet veel vriendinnen, en als ik met mijn vriendin lekker uit ben wil ik het er niet te veel over hebben, wil dan plezier hebben...Heel fijn dat ik hier mijn hart kan luchten...zonder dat jullie mijn knalrode ogen zien....hihi Bedankt!! |
| Quote |
| Juulmvjens schreef op: 07-12-2011 11:24:16 |
Sterkte meis. |
| Quote |
| Esthermv2 schreef op: 09-12-2011 09:21:42 |
Heej!! Eindelijk weer even zonder tranen! Gisteren zijn we bij de psychiater geweest en hij heeft ritalin voorgeschreven! (Voor onze zoon met ADD)Ik was bang dat we hier voor moesten "bedelen" maar dat was helemaal niet het geval gelukkig! Hij gaat nu 3 keer 5 mg per dag krijgen. Zaterdag beginnen we hier mee, de eerste om 12 uur! Hij zei vanmorgen nog dat we nog topo moesten leren....Ik heb m verteld dat we dat pas gaan doen als we met de ritalin begonnen zijn...Ben zo benieuwd of we verschil gaan merken! Strakjes ff naar mijn ouders. Ze wonen hier om de hoek en heb ze de hele week nog niet gezien. Vind t moeilijk om er heen te gaan...zo confronterend....maar ontkennen werkt ook niet hé...Het is nu eenmaal zo. Woensdag ben ik voor me zelf bij de maatschappelijk werker geweest. Hij vroeg "wat kan ik voor je doen" en ik was al in tranen....Mijn emmertje is zo vol dat ie bij het minste of geringste overloop. Ik haat dat zó! Daarna ging ik even naar de apotheek, er is daar zo'n leuke snuffelapotheek...Ik heb vaak schrale oogleden, ik denk misschien vind ik een cremepje...de verkoopster vroeg wat ik zocht en ik vertelde over mijn ogen. Goh zegt ze zijn ze zo rood van de jeuk...Ik zei zachtjes dat ik net gehuild had en promp stond ik daar te snikken....Ik kon het gewoon niet tegenhouden...VERSCHRIKKELIJK....Iemand tips hoe ik tranen kan tegenhouden...ze zijn zéér welkom! Maar vandaag voel ikme dus wat beter...heb de was al weggewerkt. En dat lukt op dagen dat ik niet lekker in mijn vel zit echt niet! Bedankt weer voor de steun dames!!! |
| Quote |
