Nina_mv_owen_en_quin n schreef op: 11-09-2012 22:29:03 |
Ik kan de docmentaire wel 100x zien maar elke keer word ik opnieuw ontzettend geraakt... Het is echt
een van de meest vreselijke dingen die ik ooit gehoord heb... |
Quote |
Vikki schreef op: 11-09-2012 22:31:38 |
Ik was in mei in New York. De plek van de ramp is indrukwekkend, niet zozeer de plek, meer de sfeer die er hangt. Het is er druk, maar stil. De plaat met foto's van omgekomen brandweermannen, het monument op de muur, het feit dat je eigenlijk niets ziet, een afgeschermde bouwput is het. Kippenvel...... |
Quote |
Blauwtje schreef op: 11-09-2012 22:31:40 |
Wat bizar Sis! Nina, ja he..wat een impact heeft dit op de mens. Ik geloof ook dat bijna iedereen nog weet waar hij was en wat hij deed op die dag. Gewoon afschuwelijk...een nachtmerrie.. |
Quote |
Blauwtje schreef op: 11-09-2012 22:34:51 | ||
oja, ik vergat even dat ik een klein beetje ouder ben | ||
Quote |
Nina_mv_owen_en_quin n schreef op: 11-09-2012 22:36:04 |
Ik was er een beetje teveel mee bezig een paar jaar geleden, heb op youtube zoveel mogelijk
opgezocht omdat ik het gewoon zo vreselijk vond dat het niet te bevatten is. Ik heb bijvoorbeeld een
gesprek beluisterd van een man die met 911 belde en dus vastzat op een van de hoogste verdiepingen.
En de hulpverlener maar zeggen dat er snel hulp kwam terwijl ze wel wist dat dit niet meer mogelijk
was. En toen stortte het gebouw in en werrd de verbinding verbroken, verschrikkelijk.. |
Quote |
Kaasje schreef op: 11-09-2012 22:37:32 |
Sis je bent een broekie... Het was in 2001! Ik was op mijn werk, de radio op de achtergrond en eerst denken dat het een rotgrap was van 538.... maar internet riep het ook.... |
Quote |
Vikki schreef op: 11-09-2012 22:38:45 |
Als ik me ga voorstellen hoe het er geweest moet zijn en er teveel over nadenk, word ik
kotsmisselijk en bang, inderdaad die angst die door je heen gaat. |
Quote |
Blauwtje schreef op: 11-09-2012 22:39:25 | ||
Ik snap dat. Ik deed dat ook wel eens met dingen die te erg waren voor woorden, maar allang niet meer omdat ik dat niet aankan en het geen nut heeft. Sis, ja een klein beetje Het is 11 jaar geleden. | ||
Quote |
Mv E.l.s schreef op: 11-09-2012 22:46:24 |
Vreselijk Ik was jarig en ook nog eens hoog zwanger. Hele huis vol visite. Kregen een telefoontje, tv aan en toen, mijn hemel, in wat voor wereld komt mijn kind terecht. |
Quote |
Misbren schreef op: 11-09-2012 22:46:52 |
|
Quote |
Colette Mv 3 schreef op: 11-09-2012 22:50:17 |
toen hadden we onze eigen zaak nog ik zei nog tegen mijn man , wat is dat een nieuwe film wel mooi
gemaakt tot hij zei nee dat is echt gebeurd ik werd die dag 30 jaar nu 11 jaar geleden. makkelijk te
onthouden alsof je zoiets vergeet. ben vandaag alweer 41 geworden waar blijft de tijd |
Quote |
Son schreef op: 11-09-2012 23:36:20 |
yep..11 jaar geleden....Michelle wordt over 2 weken 11...Dat zal ik dus echt nooit vergeten |
Quote |
>monique schreef op: 12-09-2012 06:35:49 |
ik zat gewoon thuis op de bank te genieten van een vrije dag en het buurmeisje komt bij ons
binnengerend. er is oorlog in amerika er is oorlog in amerika mijn reactie was gelijk welnee gekkie niemand durft dat, daar is amerika veel te groot voor... maar ja toen ik de tv aanzetten wist ik wel beter... |
Quote |
Myself-niet Ingelogd schreef op: 12-09-2012 07:30:07 | ||
Ik was niet jarig, maar wel zwanger en dacht precies hetzelfde. | ||
Quote |
Harleysmama schreef op: 12-09-2012 08:14:48 |
Ik was thuis toen ik de eerste beelden op tv zag verschijnen. Wist gelijk dit is geen ongeluk, maar een aanslag. Omdat er in 1e instantie gedacht werd aan een ongeluk., Daarna de dagen erna alles gevolgd. Op Schiphol was het ook een gekkenhuis, aangezien ik toen nog de passagierscontrole deed en we dus weer overstapte op 100% controlles. Gisteren dacht ik er aan terug, want ja werk nog steeds op de luchthaven. Er is in die jaren heel veel veranderd qua beveiliging. Is maar goed ook, want dit mag nooit meer gebeuren. |
Quote |
San schreef op: 12-09-2012 08:16:16 |
Ik was m'n 18e verjaardag aan het vieren... Was niet echt een feestelijke dag toen, kan t me nog goed herinneren |
Quote |
Nimmie schreef op: 12-09-2012 08:46:14 |
ik was 14 jaar en zat dus net aan tafel om te gaan eten. ineens kwam er op tv het nieuws over de twin towers en hebben we vol verbazing dat zitten kijken. terwijl de lievelings programma van mijn moeder op dat moment bezig was. zoiets vergeten nooit meer!! en dat van gister met de trams wel erg toevallig tram 11 en tram 9 gebotst!.. |
Quote |
Jo schreef op: 12-09-2012 08:48:58 |
Ik was theorie examen aan het doen voor mijn rijbewijs (geslaagd) en kwam thuis toen live de 2e
toren in stortte. Ik dacht nog HUH? een film? Want ik zat klaar voor As The world turns. Ik heb vanaf die tijd geloof ik minstens 24 uur non stop tv gekeken. Gisteren heb ik op National Geograpic heel veel documanaires gezien en het was weer heel indrukwekkend. Ook over die vrouw die heel lang overal op tv was en vertelde dat ze alles had meegemaakt en later bleek dat ze alles verzonnen had. |
Quote |
Son schreef op: 12-09-2012 08:51:44 | ||
ik dus ook | ||
Quote |
Saskia1980 schreef op: 12-09-2012 09:27:18 |
Ik was 21 en aan het werk... Niet veel gedaan die dag!! |
Quote |
Mama-van-aimy schreef op: 12-09-2012 09:40:36 |
Ik was toen 25 jaar. Ik was toen opgenomen om te vechten tegen mijn eetstoornis. We stonden daar met z'n alleen voor de tv-scherm te kijken. Ongeloof en afschuw. Mensen die huilde, mensen die totaal geen reactie gaven. Want ja.... de eetstoornis was op dat moment het allerbelangrijkste in het leven. (hoe cru dat ook was) Mij heeft het toen beseffen dat er zoveel dingen belangrijker was dan mijn eetstoornis. Het leven kon zo voorbij zijn. Dat was wel te zien op tv... De ondergang van vele mensen was voor mij een start van mijn nieuwe leven zonder anorexia ........ |
Quote |
Mama-van-aimy schreef op: 12-09-2012 09:40:55 |
Quote |
Spekse schreef op: 12-09-2012 09:52:00 |
ik was net bevallen toen we werden gevelt dat er een vliegtuin in de wtc was gevlogen en terwijl we
zitten te kijken vliegt nummer 2 erin heb nog nooit zo hard gehuilt, de hormonen vlogen door mijn
lichaam en het geschreeuw, de mensen die eruit vielen pfff |
Quote |