Mama-life
| Mama2 schreef op: 11-09-2012 13:35:19 |
Ik zie door de bomen het bos niet meer , ben op, moe gestreden ik weet het allemaal niet meer. J zit intern en in januari zit de behandeling erop en de vraag is wat dan ????? Hij zou nog dagbehandeling kunnen doen van 4 maanden maar omdat hij best complex is en in 2 jaar tijd maar een minimale vooruit gang geboekt heeft zal dat waarschijnlijk niet veel doen bij hem. Vanochtend gesprek gehad en moet nu alles in gang zetten voor PGB-zorgboerderij-ondersteuning thuis en advies is aanmelden bij het Leo Kannerhuis ( pppfff wachtlijst van een paar jaar ). Naar 7 jaar vechten denk je dat je wat meer rust krijgt maar niets is minder waar. Ook gesproken over zijn broertje R die is ook helemaal de weg kwijt, brutaal, niet luisteren , zit niet lekker in zijn vel, kopieert alles van andere kinderen. Nu heeft hij ook lichamelijke problemen maar ik kan nu niet meer het daar steeds op gooien er is iets waar ik de vinger niet op kan leggen, advies is om hem ook aan te melden waar zijn broer zit maar dan poliklinisch te laten onderzoeken. en nu ........nu zit ik hier met barstende koppijn en weet het echt allemaal niet meer...wil zo graag mijn mannetjes helpen maar het lukt gewoon niet .   |
| Quote |
| Debbel79 schreef op: 11-09-2012 13:39:54 |
he jeetje zeg.. dat is ook niet makkelijk allemaal.. ik kan je helaas geen tips geven, wel wil ik je een dikke knuffel geven.... hopelijk komt alles toch nog redelijk op zijn pootjes terecht en krijg jij wat meer rust...  |
| Quote |
| Chantie schreef op: 11-09-2012 13:44:01 |
Het enige dat ik kan doen is een dikke knuffel geven en hopen voor jou en je mannetjes dat alles
goed komt |
| Quote |
| Tiesmv3jongens schreef op: 11-09-2012 13:50:18 |
O meis het blijft doorgaan die zorgen bij jou een . Die wachttijden
zijn verschrikkelijk hoop dat er voor jullie snel duidelijkheid komt voor hoe of wat voor beiden.Geloof echt dat je op bent is ook niet niks allemaal wat jij op je bordje krijgt probeer toch hoe dan ook voor jezelf een rustmoment te nemen en watbontspannends te doen. Weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan maar probeer het wel.  Succes weer met alles! |
| Quote |
| Truusje schreef op: 11-09-2012 13:53:25 |
Hee meid.... Kop op!!! Jullie doen het hardstikke goed!!! Kan je maar 1 tip geven....zorg dat je in contact komt met buro jeugdzorg. Zij hebben tot nu toe meer voor ons kunnen betekenen dan K. in A. Wij krijgen door hun nu meer uren zorg en een 24uurs indicatie (wachttijd 2 jaar) |
| Quote |
| Bloemblaadje schreef op: 11-09-2012 13:59:04 |
We kennen elkaar niet, maar ik heb altijd alle verhalen van je jongens gevolgd. Hier en eerder op
BB. En dan denk ik: het is toch helemaal niet gek dat je er nu doorheen zit? Want je hebt alz oveel
op je bordje gehad en hebt al zoveel gestreden voor je mannen. En wat doe je het goed!! Ik hoop dat er een oplossing gaat komen die voor jullie allemaal prettig is en waar jullie je goed bij voelen. En ik hoop ook dat er iemand is waar jij op kan leuken als het nodig is en je verhaal tegen kan doen. Die jou misschien even iets uit handen kan nemen, zodat je even tijd voor jezelf hebt. Voor nu gewoon een dikke knuffel |
| Quote |
| Mama2 schreef op: 11-09-2012 15:53:20 |
@ Truusje bureau jeugdzorg heb ik gebeld , voor nu kunnen ze niks doen omdat hij intern zit, ik weet
nu wel dat J een AWBZ indicatie 5 heeft en dat die 1 jaar geldig is, dus ook nog als hij weer
thuis komt. Was een een zware indicatie zei die vrouw. als hij weer thuis is zou ik dus met het zorgkantoor moeten bellen hoe wij dat thuis mogen invullen maar met die indicatie zou hij elke weekend naar een zorgboerderij mogen en doordeweeks ook. De ouderbegeleidster zei ook J is echt een klassiek geval van een Klassiek autist, zijn volhardigheid wat IK wil gebeurt en dat kan dagen blijven door dreunen bij hem, de driftbuien , het niet zien ,herkennen en zelf voelen van emotie's enz. Het is gewoon nu alles bij elkaar waardoor ik er nu even doorheen zit, de zorgen om J hoe het straks verder moet, de medische zorgen om R en wat daar nog aan vast komt te zitten als de medicatie niet gaat helpen ( waarschijnlijk dan dagelijks Katheteriseren ) en zijn frustratie boog is erg kort, hij is echt zijn eigen ikje kwijt is niet meer mijn R. dank je wel voor de knuffels doet mij goed. |
| Quote |
| Pien schreef op: 11-09-2012 19:41:27 |
Ik wil je even een paar virtuele knuffels geven, ben meer een lezer dan een schrijver maar lees al
jaren mee en ook over jouw zonen. Wij hebben zelf
een bijna 10 jarige autistische zoon met het syndroom van Asperger en Adhd en een begaafd IQ dus
enigszins weet ik waar we het over hebben als het over autisme gaat. Ik vind het zo knap van je dat
je altijd zo je best voor hem doet! Volgens mij ben je een kei van een moeder! Ik wil je veel kracht toewensen voor de nabije toekomst voor je zonen. Probeer van ze te genieten! |
| Quote |
| Bloemblaadje schreef op: 12-09-2012 21:19:01 |
Hoe is het nu met je, mamav2? |
| Quote |
| Bepje schreef op: 12-09-2012 21:56:47 |
Pfffft, jij hebt veel op je bordje hoor. Ik hoop dat je iemand voor jezelf hebt om van je af te
praten en ik hoop dat je soms eens een poosje voor jezelf hebt om te ontspannen. Mocht dat niet zo
zijn dan is dat misschien iets voor jou. Sterkte ! |
| Quote |
| Mama2 schreef op: 12-09-2012 22:07:36 |
het houd gewoon niet op, wil zo graag rust in mijn hoofd merk nu dat het op mijn lichaam slaat. Ben
de laatste tijd erg moe, licht in het hoofd , dizzy gevoel. vandaag de awbz indicatie voor j gekregen , zzp 5 b voortgezet verblijf voor 1 jaar dat wil zeggen 24 uurs zorg 7 dagen per week, en als je het verslag leest wordt je niet vrolijk en later dringt het tot je door dat het over je eigen kind gaat, het komt steeds harder aan bij mij... |
| Quote |
| Janneke schreef op: 12-09-2012 22:31:17 |
Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, wat zul je je rot voelen, heel begrijpelijk Veel sterkte met jullie mannetje(s) en de vele zorgen |
| Quote |
| Janneke schreef op: 12-09-2012 22:36:10 |
Je laatste stukje is trouwens heel herkenbaar, het dringt hier ook steeds meer door hoe de toekomst
eruit gaat zien en ik ben daar ook erg verdrietig van. Je staat eerst in een soort overlevingsmodus en je gaat maar door en dan inene krijg je een dreun voor je kop en begint het door te dringen, zo hard, zo moeilijk, zo verdrietig. Ik zou willen dat ik iets kon zeggen (schrijven) om je wat beter te voelen, maar dat kan niet, alleen dat ik je begrijp en hoop dat je je snel weer wat beter voelt. Misschien even langs de huisarts gaan. Sterkte |
| Quote |
| Lisje schreef op: 12-09-2012 22:41:56 |
| heel veel
sterkte, als ik het alleen al lees lijkt het me ongelovelijk zwaar, voor jou en je zoontjes. |
| Quote |
| Monica Mv 2 schreef op: 13-09-2012 09:31:52 |
Ik ben het met Janneke ééns en ik geloof dat ik het je al vaker heb gezegd. Dit kan je
niet alleen blijven trekken. Dat dizzy gevoel en moe zijn is gewoon echt een teken dat je even bij je huisarts moet langs gaan |
| Quote |
