Mama-life
| Koelkast schreef op: 03-12-2011 22:28:02 |
zomaar een blogje 7 jaar oud,de verkleedkleren uit de kast, de oude jurken van je moeder. De handtassen van jaren gelee met alle schatten daarin. boldoot doekjes en wilhelmina pepermunt. Denken dat je een prinses was en dat de wereld aan je voeten lag en heus er was echt een prins. 14 jaar, je eerste vriendje, je eerste kus, je vriendschapsring en denken dit is voor altijd. je trouwjurk,die je al van jongsaf aan voor ogen hebt,exact weten hoe je het hebben wilt samen met je vriendje allicht. 1 dag,het middelpunt zijn, 1 dag zooo intens adembenemend mooi zijn. Mooie speeches en trouwbeloftes, weggeven worden door je vader, je moeder die een traantje wegpinkt en je grote zus die goedkeurend knikt. SODEJU, wakker worden tis 2011!!!!!! Mn eerste huwelijk in een pakje van de markt met handschoentjes die nachtje in de thee lagen.Receptie in d ekantine van mn oom. Hou me ten goeden iedereen had er een feeest van gemaakt met de middelen die er waren! Maar geen trouwjurk en geen vader die me weg gaf. daarna droomde ik verder over huwelijk nummer 2, dat zou toch wel anders zijn? ik was immers nog jong genoeg voor een trouwjurk. dat gebeurde vorig jaar toen we 10 jaar samen waren,mensen begrepen niet dat we dat wilden vieren dus ach laten we dan maar trouwen. Waar was de romantische man op zijn ene knie??? ik tuinde in een verkoopsterspraatje over ene jurk die mij volgens haar subliem stond, achteraf voelde ik mij doodongelukkig met mn E cup in een strapless. het feest was gewoon buiten in strandstijl en hoe leuk ook, ik miste weer iets! Onderhand lijk ik een godzilla bride maar ooooh wat wat wil ik graag een echte trouwjurk en een echt feest. enne de zaterdagavond show van gerston g werkt niet echt mee! |
| Quote |
| Cir schreef op: 04-12-2011 17:01:03 |
Och jee, dus nogsteeds niet de perfecte huwelijksdag gehad? En wat nu? Mijn huwelijksdag was behoorlijk geslaagd. De trouwjurk was fantastisch maar zo in het middelpunt staan is toch niet mijn ding. En de huwelijksnacht, helaas onvergetelijk ahum. We hadden een bruidssuite met jacuzi gehuurd bij een groot hotelketen waar ik noooooit meer zal komen. We kregen de sleutel van de kamer en wat we zagen toen we daar binnen liepen! Ik in mijn mooie trouwjurk, mijn man in zijn mooie pak. Er hing een bedompte vochtige lucht. Overals natte handdoeken op het bed, op de grond en op de stoelen. Vuile afwas op de tafel. het bad vol vies badwater. Een beslapen bed met zelfs bloed erop! aaaaah, gillend ben ik die kamer uitgerend. We waren te moe om terug naar huis te rijden dus we zijn accord gegaan met een kamer die eigenlijk in verbouwing was. Achteraf kregen we het ontbijt gratis. Maar eigenlijk vind ik dat we die hele nacht gratis gehad moeten hebben want je hebt (als het goed is) maar 1x in je leven je huwelijksnacht en die was mooi verpest. |
| Quote |
| Koelkast schreef op: 04-12-2011 17:28:19 |
ja nog steeds niet hahahahahaha erg he, en die komt ook niet meer hoor maar zat gister naar die
trouwshow te kijken vond het opeens zooooo erg. Ik had bijv geen echte trouwjurk maar een gewone jurk die ik als trouwjurk droeg en mn eerste huwelijk was een bloes met broek en handschoentjes . Wat erg van die hotelkamer! je had idd helemaal kosteloos moeten kunnen verblijven daar das echt te erg! |
| Quote |
| Chantalmvsamen schreef op: 04-12-2011 18:33:33 |
Ohh dat had ik vorige week ook, zat echt te snotteren. Onze huwelijksdag was een ware hel voor mij, wat voelde ik me ongelukkig... Begrijp me niet verkeerd, het moment van het ja woord en de ringen etc waren gewoon perfect.. Maar ik was 18 jaar, 7 maanden zwager, ben niet eens door me man gevraagd om te trouwen, nee er werd door mijn schoonouders gezegd toen we wisten dat ik onverwacht zwanger was, nou dan word er wel getrouwd he... We keken elkaar aan zo van nou ja dat is wel het beste... We hadden weinig geld, dus geld voor een trouwjurk was er niet, dus ik had van een tante van mijn man leuke kleren gekregen uitgezocht. Maar nee schoonmoeder vond ze niet mooi, dus er werd er wat anders gehaald wat ik echt afschuwelijk vond. Maar ik durfde er niets van te zeggen... ( ik woonde zolang bij hun in en durfde neregens nee tegen te zeggen, want ik moest blij zijn dat ik daar mocht wonen..) 's ochtends kwam er onverwachts een bruidboeket voor mij, ook van de tante van mijn man en toen trok m'n schoonmoeder al die lange groene dingen eruit zodat het meer op een bos bloemen leek, maar weer durfde ik er nies van te zeggen.... Ik voelde me lelijk en vond me er echt belachelijk uitzien met die stomme kleren en boeket. Daarna 'savonds het eten, dat werd verzorgd door een oom van mijn man, nou het was echt veelste weinig, ik had denk ik 10 hapjes, ik overdrijf echt niet, en ik was kotsmisselijk van de zwangerschap en honger. Wij hadden van te voren gezegd dat we er maar een paar mensen bij wilden hebben en dat we later nog wel eens een keer een echt feest zouden geven. Maar nee hoor 'savonds zat het huis vol met familie van mijn man zijn kant die ik nog eens niet kenden en mijn familie hadden ze niet uitgenodigd. Allen mijn vader en nmoeder waren er en mijn 2 broers en 1 oma. Maar geen ooms of tantes etc Het was echt hun feestje en niet dat van ons, ik was helemaal dodelijk vermoeid van de dag, ik was 7 maanden zwanger en heel erg misselijk, dus ik wilde rond 22.00 uur naar boven gaan samen met mijn man, nou ik werd een partij lelijk aangekeken. Nou dat was de eerste keer dat ik een nee zei, e dat heb ik geweten, ze hebben toen tot halverwege de nacht door gefeest met accordion erbij en geroep en geschreeuw, echt afschuwelijk. Als ik de foto's zie van onze trouwdag kan ik wel janken, zo erg vond ik die dag......... Daarom hangt er ook echt geen trouwfoto van ons ergen. Daarna hebben we nog veeeeeeeeeeeeeeeel meer meegemaakt met onze families en daarom hebben we sinds 9 jaar gelden totaal het contact verbroken en dat geeft heel veel rust. En ik zeg altijd als ik de Lotterij win, dan trouw ik opnieuw met alleen mijn man en 4 kinderen ergens op een mooie lokatie in een mooi land! Ik heb zelfs All you need is love eens geschreven ( er is naast onze huwelijksdag in onze beide levens erg veel gebeurd) en toen belde ze op maar toen kwam m'n man thuis op dat moment, dus moest ik ophangen en ze zouden de volgende dag terug bellen. Maar ik kon het niet geheim houden voor m'n man, ik was helemaal zenuwachtig etc. Dus vertelde ik het m'n man, maar m'n man wilde niet met zijn hoofd op de tv. En de volgdende dag belde ze weer en vertelde ik het dat mijn man het al wist. Toen zeiden ze dat we dan iets mochten doen in Nederland , wat we maar wilde, maar m'n man wilde niet.. En nu jaren later heeft mijn man spijt als haren op z'n hoofd en soms denk ik wel eens zal ik nog eens schrijven.... maar ja dat durf ik niet meer hahaha |
| Quote |
| Cir schreef op: 05-12-2011 17:04:46 |
oooh, jeetje chantal, dat is ook een verhaal! Ik droom ook nog wel eens ervan om m'n huwelijksnacht over te doen, met jurk en al. Maar ik zou eerlijk gezegt ook niet met mijn hoofd op tv willen dus schrijven naar zo'n programma doe ik niet. |
| Quote |
