troostborst

Wat is het soms toch makkelijk om nog borstvoeding aan je peuter te geven. Gisteravond rond 22 uur werd mijn dochter huilend wakker. Ze kon geen antwoord geven op onze vragen wat er was, ze was niet te verstaan. En niets was goed. Liedje zingen: ‘ander’. Oke, ik zing een ander liedje. Nog harder huilen. Zal ik maar gaan dan: ‘neeejaaa’. Ik ga weg, het huilen zwelt aan. Wat is er toch liefje, heb je gedroomd? ‘neejaa’. Hoewel ze er zelf niet om vraagt, vraag ik of ze bij mama wil drinken: ‘JAAAA’. Dat is in elk geval duidelijk. Ik leg haar aan en twee minuten later is ze weer in staat om met haar gewone stem te zeggen:’he, ik moet plassen’. Prima meid, we gaan plassen. Slaapzakje uit, plasje doen, slaapzakje aan, in bed gelegd, aai over de bol en dochterlief sliep alweer.