oh help....willen jullie duimen?

je emoties schieten van links naar rechts en dat is niet meer dan logisch en menselijk!

een advies kan ik je niet geven, want je hebt niks aan mijn mening.

ik hoop dat jullie samen de beste keuze maken!

Quote deze keer even niet:

Als het financieel wel kon, en qua huis ook. Dan zouden we het laten komen. Dan hadden we nog wel het feit van 2 'grote' kinderen, maar we zouden ervoor gaan, denk ik. Nu kan het èn financieel niet èn qua ruimte niet. We zitten in zo'n rottijd dat een huis verkopen niet gemakkelijk is....zouden we daar 20.000 winst uit kunnen trekken, zouden de financiele problemen opgelost zijn. Moesten enkel nog een woning hebben met meer ruimte boven. Opzich hebben we nu een hele mooie woning...vrijstaand. Beneden veel ruimte( voor-en achterkamer, aparte keuken, douche, bijkeuken) alleen is het een oude woning die boven dus schuine kanten heeft, waardoor er veel ruimte verloren gaat. Dit is op te lossen met dakkapellen, maar daar hebben we dus de financiele middelen niet voor. Ook is er nogal wat achterstallig onderhoud, ook door de financieën. Hierdoor is het huis moeilijker te verkopen, zeker in deze tijd. Opzich zou ik sowieso wel willen verhuizen, omdat 1 kinderkamer nu al te klein is, maar weer zitten de tijden en financiën dwars. Son, wat jij zegt, is idd. heel erg belangrijk. Zover waren wij ook. We moeten op 1 lijn staan, anders komen er verwijten. Maar we staan op 1 lijn....nou ja, we twijfelen op 1 lijn. Snappen jullie me nog steeds? Ik snap mezelf nl. allang niet meer, dus kan me indenken dat jullie dat ook niet doen

vervelend is dit zeg.. poeh wat een beslissing...

maar... als jullie een hypotheek hebben van nog geen 100.000, dan kun je toch makkelijk die hypotheek iets opschroeven om dakkapellen te laten plaatsen? ik denk dat je voor 25.000 en bulk ruimte kunt creeren waar je meer dan genoeg aan hebt.
ik kan natuurlijk niet in jullie financiuele situatie kijken, maar vaak kun je voor dit soort gevallen heel gunstig je hypotheek verhogen en desnoods je schulden erin meenemen.

of denk ik nu te makkelijk> haha

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Hm het gaat nu helaas niet allemaal meer zo gemakkelijk een hypotheek opschroeven en je schulden er in mee nemen de regels zijn veels te streng nu.....maar aan de andere kant niet geschoten is altijd mis.

Ik ben meer een gevoels mens, en ik weet inmiddels uit ervaring dat hoe weinig je ook hebt qua geld het altijd wel goed komt

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

ik heb al vaker gereageerd op topics over dit soort onderwerpen. En ik ben er heel stellig in. Ook nu wil ik toch maar reageren al zal je er misschien niks mee kunnen.

Abortus vind ik geen keuze. Waarom moet dit kindje in maak de dupe zijn van jullie financiele problemen? er valt heus wel een mouw aan te passen. 
Waarom dit kindje dan 'weg laten halen'(=dood maken)
Je krijgt er voor altijd berouw van. 
Waar er 2 kunnen zijn, kunnen er ook 3 zijn. 
Je bent 1 kindje kwijtgeraakt volgens mij,   en nu bewust dit wondertje verliezen? niet doen! 

begrijp dat je in een emotionele chaos zit, neem de rust, richt je op de toekomst en ga samen aan het puzzelen om het kindje welkom te heten. 

 

lastig voor je hoor meis
Heel veel sterkte. Ik hoop dat jullie er uit komen x

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

wat zou het toch fijn zijn als je bij de vk komt en die gewoon zegt nou je bent al 14 weken zwanger...dan is het gewoon klaar....

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

wat zou het toch fijn zijn als je bij de vk komt en die gewoon zegt nou je bent al 14 weken zwanger...dan is het gewoon klaar....

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

@evenzo, vind het wel heel hard wat je nu zegt... Dat het geen keus is... Het is wel een keus, want die keuze mag je maken hier in Nederland... Ik zeg niet dat ik er zo voor ben, maar iemand in stress zo onder druk zetten vind ik wel heel hard van je... Iedereen mag zijn bescheiden mening geven, maar een beetje genuanceerder mag wel...

Ik kan je geen raad geven to, ik weet simpelweg niet wat ik zou doen... Volgens mij weet je dat pas als je zelf voor die keuze staat... Ik kan me er ook niks bij voorstellen omdat ik zelf graag nog een kindje wil... Dus bij ons is het niet aan de orde...

Ik wil je wel een hele dikke knuffel geven en veel wijsheid toewensen!

Verder zou ik als ik jou was eerst even naar de praktische kant kijken... Hoe ver ben je? Dat is de eerste vraag die denk ik nu zo snel mogelijk beantwoord moet worden...

Quote deze keer even niet:

[...] JIj zegt nu precies hetzelfde als wat ikzelf tot de afgelopen paar dagen nog heb geroepen.  Abortus is NOT DONE!! Alleen zat ik toen niet in deze situatie en dan kun je veel zeggen, maar zodra het je werkelijk betreft, wordt alles ineens anders. Geloof me, ik weet waar ik over praat. Ik was heel stellig....NOOIT zou ik een abortus doen, WAT er ook gebeurd. Hoe zou ik dat kunnen nadat we ons eerste kindje na 3 mnd zijn verloren. Nu weet ik helaas beter en is het nog steeds 1 van de 2 opties. Meer opties hebben we niet. adoptie of pleegouders? Ik moet er niet aan denken

Daarom zeg ik ook: niet doen! 
Je zult het jezelf nooit vergeven dat je na zoveel verdriet van het verliezen van een kindje, nu bewust een kindje hebt laten sterven! 
hou vast aan je eerste gevoel. Ook nu je er wel middenin staat. 
En waarom geen adoptie of pleegouders? Dan geef je het kindje in elk geval het recht op leven, je grootste doel als moeder lijkt me. Je wilt er niet voor zorgen, daar kan dat kindje niks aan doen toch. Ik zeg bewust wilt, want ik weet zeker: waar een wil is, is altijd een weg. 
Over een paar jaar sta je er misschien heel anders voor. Niemand weet wat de toekomst brengt. Ik kan ook ineens mijn baan verliezen, moet ik daar dan vast rekening mee gaan houden? Niks is zeker in het leven. Wie weet komt er financieel ruimte voor jullie. Maar misschien ook niet. 
Vertrouw op de toekomst en gun dit kindje het leven. Of sta het af aan moeders die al jaren wachten op een wondertje, zodat je kindje toch een fijn leven heeft. 

Quote Liefje:

wat zou het toch fijn zijn als je bij de vk komt en die gewoon zegt nou je bent al 14 weken zwanger...dan is het gewoon klaar....

das niet helemaal correct ik was 13,5 weken zwanger had 1,5 wk om alsnog ene keus te maken
en de keus is ook niet simpel want je gaat niet zeggen doe maar abortus en hup is gebeurd je hebt verplicte bedenk tijden enz
tot ik positief teste was abortus door mijn hoofd geschoten maar toen ik eenmaal tastbaar bewijs had was dat volledig weg



TO misshcien heb je er wat aan
ga even helemaal alleen ergens zitten waar je beetje kan ontspannen (oke erg lastig maar een fijne plek bijv in bad ofzo)
probeer je hoofd leeg te maken ga gewoon aan stomme dingen denken
bijv alleen aan je ademhaling denken of je hartslag tellen met je ogen dicht is beste
verzin iets en ga daar aan denken en alleeen daaraan
houd dit een minuut of 5 vol
dan doe je je ogen open en denk je aan je ukkie
wat is dan eerste wat er in je gedachte komt echt alleeeer eerste he

evt kan je man dit ook doen
eerste wat je te binnen schiet staat dichts bij je gevoel diep binnen in

Ik had eigenlijk vandaag al bij de huisarts gezeten als ik jou was... Misschien ook goed om daar je zorgen neer te leggen... Met de huisarts kun je als het goed is een neutraal gesprek aan gaan en weet van alle mogelijkheden... En misschien kan hij/zij je een beetje geruststellen, want volgens mij ben je nogal in paniek... Wat overigens logisch is hoor... Maar wat ik wil zeggen is, betrek meer mensen met verstand van zaken bij jullie keuze...

Quote Kolibrie:

@evenzo, vind het wel heel hard wat je nu zegt... Dat het geen keus is... Het is wel een keus, want die keuze mag je maken hier in Nederland... Ik zeg niet dat ik er zo voor ben, maar iemand in stress zo onder druk zetten vind ik wel heel hard van je... Iedereen mag zijn bescheiden mening geven, maar een beetje genuanceerder mag wel...

TO is radeloos, chaotisch in haar hoofd. Dan kun je mijns inziens beter even een goede spiegel voorhouden zodat ze geen dingen gaat doen waar ze spijt van krijgt. Aan 100 genuanceerde reacties heeft ze dan minder dan aan 5 scherpe reacties. 
Dit is mijn mening he, en op een forum mag je vrij je mening geven toch?

Ik wens TO veel sterkte toe met haar beslissing. Ik ga hier niet verder de boel opruien, wil alleen even de andere kant laten zien. 

Even Zo, gelukkig mag je die mening hebben, maar ik vind het misplaatst om die hier ook zo te uiten. Je hebt dat recht niet, vind ik. En als je er dan zo achter staat, waarom dan niet onder je eigen naam?

Het kindje is sowieso de dupe van hun financiele situatie, of 't nu geboren wordt of niet. Vind je mening erg kortzichtig.
Of je voor of tegen abortus bent, kun je alleen voor jezelf bepalen, niet voor een ander.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Er wordt vanuit gegaan dat vrouwen altijd berouw krijgen na een abortus..hoe kom je aan die wijsheid? Ik heb hier verhalen gelezen van vrouwen die geen spijt hadden.
Het is niet aan ons om te oordelen.. word gewoon een beetje naar van sommige reacties.

Wat ik zou doen.. geen idee, en ook al zou ik t wel weten, aan mijn mening heb je niks.. Ik ken jouw situatie ook niet goed genoeg, die kennen alleen jij en je man!

Nee, het klinkt niet erg dat je op een miskraam hoopt, ik snap t wel een beetje.. dan wordt de keuze immers voor je gemaakt!

Bedankt Alice, wat kun jij het toch vaak mooi verwoorden! Dit bedoel ik dus ook!

Tuurlijk mag je zeggen wat je wil... Alleen de termen die je gebruikt vind ik niet echt gepast voor iemand die al in paniek is.... Je bent naar mijn mening een beetje te scherp! En ook dat mag gezegd worden toch?

Verder zeg je dingen die nergens op gebaseerd zijn... Je zegt ik vind abortus geen keus... Ja en dus? Het is een keus hier in Nederland, los van wat jij ervan vind... 

 Dankje Jen

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Mijn boodschap is, laat mensen in hun waarde! Jij wilt to jouw mening opdringen door schokkende termen te gebruiken... Dat is gewoon niet gepast in deze situatie!

het is een forum en ja ook harde meningen zullen geuit worden ondanks dat ik t zelf ook een beetje misplaats vin maar dit houd je toch
vind het alleen echt heel jammer dat men dat dan zo anoniem moet doen erg jammer
lijkt dan net of je er toch niet volldig achterstaat want niemand mag weten wie het zegt

Quote angelique:

het is een forum en ja ook harde meningen zullen geuit worden ondanks dat ik t zelf ook een beetje misplaats vin maar dit houd je toch vind het alleen echt heel jammer dat men dat dan zo anoniem moet doen erg jammer lijkt dan net of je er toch niet volldig achterstaat want niemand mag weten wie het zegt

Ja dat is wel waar... Maar wilde to een beetje in bescherming nemen... Als je in zo'n situatie zit, zit je niet te wachten op harde veroordeling... Vandaar mijn felheid... 

Meid wat een moeilijke tijd moet je nu doormaken... ik zou als ik jou was al je opties samen met je man bespreken. En dan de keuze maakt die bij jou past. Volg je gevoel dan doe je het goed. Ik kan me voorstellen dat je door de schrik even niet helder kan denken, daarom is het misschien niet zo'n gek idee om het te bespreken met iemand die er neutraal tegen over staat bijv je huisarts. Hij kan jullie ook meer advies geven welke richtingen je op kunt gaan...

Heel veel sterkte en een dikke knuffel!