Mama-life
| Anoniem schreef op: 02-09-2012 09:14:33 |
Ik weet het even niet meer. Ik zit al een tijd niet zo lekker in mijn vel. Vorig jaar ben ik even
overspannen geweest, maar al gauw weer verder gegaan, omdat ik vondt dat ik verder moesenen alles
goed moest zijn. Ik ben het type dat een masker op zet en zegt het gaat goed, terwijl ik van binnen
wil schreeuwen. Ik heb een eetstoornis en ben heel perfectionistisch, ik altijd de controle hebben,
anders voel ik me onrustig. Dit komt ook wel door mijn eetstoornis, want niet eten of overgeven is
controle. Dit komt ook wel door dingen uit het verleden. De laatste tijd ging het wat beter, ik heb
hulp gezocht voor mijn eetprobleem, maar het duurt nog een maand of 2 voor ik bij de psycholoog
terecht kan. Ik heb een blijvend b12 tekort en daar krijg ik al jaren injecties voor. Die zijn nu
weer wat verder uit elkaar, en ik krijg weer klachten, dit werkt weer op mijn psyche (is een
symptoom er van) en daardoor voelde ik me, in combinatie met mijn eetprobleem al niet happy. Nu is
mijn man zijn werkgever failliet, en hij is er echt kapot van. Ik voel dat dit voor mij de druppel
is... Ik kan me nergens op concentreren, heb nergens zin in, voel me verdoofd en mijn eetstoornis is
weer erger dan ooit, wat ik nu niet erg viwant ik heb controle over eten, daar voel ik me veilig in.
Ik weet dat het niet goed is, maar het gast vanzelf. Ik ben diegene die nu sterk moet zijn, die mijn
man moet opvangen, en dat doe ik ook, maar ik voel me zo verdoofd. Ik kan er met mijn omgeving met
niemand over praten. Ik heb heel veel vriendinnen, en ik weet dat ze klaar staan, maar het komt niet
uit mijn mond, ik zet mijn masker op. Ik heb geen zin om met iemand af te spreken, bouw een muur om
me heen. IkSteiner verder enorm van mijn kindjes, maar voor de rest ik het even niet meer, het wordt
alleen maar erger, en ik kom er niet uit. |
| Jolijn schreef op: 02-09-2012 09:43:09 |
als je dan toch perfectionistisch en het gevoel van controle wil hebben, kun je dan niet gaan
nadenken over een manier die beter past en dus ook een perfecter resultaat heeft dan jezelf
lichameijk te mishandelen waardoor je emotioneel nog meer in de knoop komt? dat gevoel van nergens op kunnen concentreren, nergenszin in hebben en verdoofd gevoel, zijn dat geen symptomen van de eetstoornis en niet van overspannenheid? zet je controle behoefte om in dingen die wel helpen: eerst maar eens goed eten en goed slapen voor een dag of 3, en dan jezelf dwingen om leuke dingen met andere mensen te doen. op de lange termijn misschien eens gaan werken aan het perfectionisme: perfectionisme bestaat niet, alles heeft een keerzijde en je kunt nauwelijks weten wat het dichtst bij "zo goed mogelijk" komt, dus... probeer een beetje vertrouwen te krijgen dat mensen om je heen en ook jijzelf prima in staat zijn om dingen die niet volgens verwachting lopen toch "aan te kunnen" en wellicht ook om kunnen buigen naar iets goeds of zelfs beter. |
| Mirella schreef op: 02-09-2012 09:49:54 |
Idd moet je een gezond eetpatroon gaan ontwikkelen, voor jezelf maar ook voor de kinderen, maar dat
weet je zelf ook wel.Verder lijkt het me belangrijk jd schouders eronder te zetten en samen n nieuwe
baan zoeken voor je man. Werk jij ook? wellicht kun je werken als je dat niet al doet. Verder is het
belangrijk je ontspanning td nemen, al is dit maar een half uur per dag. |
| Anoniem schreef op: 02-09-2012 10:36:38 |
Ik denk idd dat ik tegen overspannen aan zit, maar kan voorlopig nog niet bij de psycholoog terecht.
Ik kan nu niet overspannen zijn, ik moet sterk zijn voor mijn man. Ik werk zelf ook. |
| Saskia 70 schreef op: 02-09-2012 11:14:27 |
Lieve anoniem, Wat moeilijk meid voor jezelf, maar je hebt de eerste stap al genomen: Hulp zoeken! en daar mag je al trots op zijn. Ik wou dat ik je even vast kon houden, een   voor jou en... je
hoeft niet altijd sterk te zijn meid.... |
| Extra Moderator schreef op: 02-09-2012 14:02:30 |
Deze wordt gesloten, mag onder Medisch. |
