Lastige periode in de relatie

Ik wil even spuien, ben al heel lang (13 jaar) samen met mijn vriend en hebben al behoorlijk wat meegemaakt en overwonnen. Eigenlijk hadden we aan één woord genoeg en dezelfde interesses.

Het vervelende is dat het op dit moment dus ineens niet zo lekker loopt. Alles wat we zeggen valt verkeerd bij elkaar. Oke, bijna alles dus, maar echt bij de kleinste dingetjes is het mis.

We hebben nu een kindje van 2, maar ik denk niet dat het daardoor komt. Hij heeft wel veel stress op zijn werk en het totaal niet naar zijn zin. Misschien dat het daardoor komt. Hij is ook steeds maar moe en heeft (onverklaarbare) pijn op zijn borst. Maar ik word er heel verdrietig van als we weer de stem verheffen tegen elkaar.

Ok, voel me inmiddels wel weer ietsje beter nadat ik het eruit heb gegooid. We komen er ook wel uit. Vind het alleen soms behoorlijk zwaar en niet leuk. De weg is wat hobbelig, that's all.

Bedankt voor de knuffels, lief van jullie!
Ja Mieps01, hij is wel bij de dokter geweest. Gelukkig was er niks mis, maar de huisarts gaf wel aan dat hij het in de gaten moet houden. Hij is namelijk helemaal geen dokterganger, dus was blij dat hij ging.

Voel me trouwens wel schuldig soms, want toen hij een tijd geleden aangaf dat hij het niet naar z'n zin had heb ik hem aangemoedigd daar te blijven, want ja, het is wel crisis en hij heeft ook het gevoel dat hij het gezin financieel moet onderhouden, dus die druk is ook wel heel hoog.

LenamvDaisy, jij ook een dikke knuffel in deze periode.

Soms reageert hij heel geïrriteerd als ik gewoon iets zeg en gek genoeg reageer ik dáár dan weer geïrriteerd op. Hij zei al, maar als ik zo naar reageer hoef jij dat toch niet te doen? Nee, ik zou ook willen van niet, maar het maakt mij onzeker.

Inmiddels hebben we beiden het idee dat we niet meer veel goed doen in de ogen van de ander geloof ik...
De liefde is er in ieder geval nog wel, en als we samen (als gezin) iets leuks doen geniet ik ook en voelt het alsof er helemaal niks mis is.

Soms denk ik daardoor ook dat het aan mij ligt, en dat ik een probleem maak die er helemaal niet is... Maar ja, die woordenwisselingen zijn geen illusie, helaas zijn die er echt...

Gelukkig doen we allebei ons best hier weer uit te komen. We zijn altijd zo blij geweest met elkaar, en we willen het beiden terug.

We hebben al een aantal goede gesprekken gehad, wel ná een irritatiepuntje, maar er wordt tenminste over gesproken en we nemen elkaar serieus.

Ik had een cadeautje voor hem gekocht, want dacht dat dat misschien wel goed zou zijn voor het gevoel en daardoor voor onze relatie. Hij vond het maar onzinnig, wel leuk, maar onzinnig... Voor mij reden om me dus weer rot te voelen, denk je goed te doen, krijg je dat.

Verder irriteerde het mij dat hij na zijn werk niet op de kleine lette terwijl ik aan het koken was. Hij sprak uit dat hij gewoon die ontspanning nodig had, want hij is moe na het werk. Dat begrijp ik, maar mijn diensten zijn 24/7 dus óók ik ben wel eens moe. We hebben nu afgesproken dat ik hem na het werk die 10 minuten ontspanning geef en dat als ik daarna ga koken dat hij op het ukkie let. Dus best wel productief gesprek.

Anna, ik hoef hem ook helemaal niet te veranderen, maar het is frustrerend om te zien hoe je man veranderd doordat hij slecht in zijn vel zit. Hij maakt opmerkingen die hij niet rot bedoeld, maar ze komen wel rot bij me binnen. En nee, ik ben zelf ook geen heilige, want als hij me belt doe ik ook niet altijd even aardig. Maar ook dat hebben we tegen elkaar uitgesproken.

Zo lang we met elkaar blijven praten, en dat willen we beiden, komt het vast uiteindelijk wel weer goed. Het is duidelijk dat er bij beiden een hoop is opgestapeld, en dat is nu eenmaal niet in één keer opgelost. Maar stuk voor stuk lossen we de probleempjes op.

Fijn dat jullie ook mee willen denken. Bedankt meiden!

Langzaam maar zeker gaat het hier weer wat beter. Op sommige momenten is het nog even zwaar, maar we doen beiden ons best en we praten veel met elkaar.

Op momenten dat hij een zware dag heeft gehad op zijn werk of hij zit om de één of andere reden niet lekker in zijn vel moppert hij nog behoorlijk op ons. Maar doe m'n best dan niet op alles te reageren en dat gaat aardig.

Wel heeft hij af en toe het idee dat ik afkeur hoe hij met onze dochter omgaat, maar ik vind juist dat hij het ontzettend goed doet. Heb hem dat ook verteld en blijf dat ook doen. Jammer dat hij daar zo onzeker over is, en ook jammer dat ik vervolgens onzeker wordt al hij daar iets over zegt.
Denk dat jullie gelijk hadden in het uitspreken, dat is echt essentieel.