Mama-life
| Anoniem schreef op: 30-11-2011 09:53:09 |
even anoniem ivm meelezers dat ze me niet snel zullen vinden al ben ik wel herkenbaar ik had een enorme voorkeur voor een meisje tijdens beide zwangerschappen ik heb twee prachtige binken mijn schoonzus heeft zoontje en was zwanger ze wilde niets liever dan jongens maar wilde niet weten wat het werd vancht is is de toch bevallen van een dochter ikvoel me in en in slecht ik ben zooo jaloers zit alleen te huilen als we nou goed overweg konden enz dan was het wat anders maar is zon loeder alles komt van een kant ze nemen mij dinge kwalijk waar ik niets aan kan doen zijn heel gemeen geweest omdat ik zon voorkeur had enz enz ze wisten het was heel eerlijk ik was net 3 mnd toen hun voor tweede gingen precies de dag dat ik zei zwanger te zijn stopte ze met de pil terwijl ze langer er tussenw ilde hebben en misschien geen tweede wilde onze eerste zwangerschap ging gewoon vaag omdat we beide door spiraal zwanger werden en het een strijd werd om wie de meeste aandacht zou krijgen tja was net neiuw in de fam en wilde dat helemaal niet heb me volledig weggecijferd nu was ik zwanger en wilde vollop genieten en wat was ik eigenlijk boos dat ze kwam we zijn ook zwanger (bewust) hewel ze liever een zoon had werd er al steeds geroepen wil een meid want ja in de fam zijn nu alleen maar jongen het stak me omdat mijn voorkeur al zo pijnlijk genanat maar er toch was haar vriendin kreeg een dochter en nu wilde zij ineens ook en ze kreeg der zin ook nog ik ben echt ziels gelukkig met mijn binken maar ben zooo intens verdrietig even |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 30-11-2011 10:07:56 |
wat moeilijk, ten eerste gefeliciteerd met je nichtje! Ik kan wel begrijpen dat je je zo voelt. Het staat ook los van je andere kinderen, het is een gevoel van gemis. En dat zij dat nu wel heeft steekt je.`Toch zou ik proberen het verder los te laten dat zij wel een dochter heeft. Het komt een beetje afgunstig over. Sowieso snap ik je verhaal van strijden om aandacht niet. Volgens mij zit er bij je een hoop woede en onverwerkt verdriet, ik zou me daarop gaan focussen ipv op haar. Ik wil je alle sterkte wensen. |
| Quote |
| Méanne schreef op: 30-11-2011 10:15:41 |
Ik ben het met blauwtje eens, ik snap je verdriet maar ik vind je verhaal een beetje warrig. Snap
het niet helemaal. Ik snap je gemis, ik denk dat bijna elke moeder wel een meisje wil of als je alleen meisjes hebt een jongen wil, er zijn toch 2 'soorten' Huil even flink uit en laat je niet kennen.....koop een leuk jurkje en probeer te genieten van je nichtje en hopelijk zal het contact wat beter worden. Sterkte |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 30-11-2011 10:34:24 |
ben ook warrig veel op bord gehad laatste tijd oa omdat zij heel minderwaardig doen over mij ik heb zon a ndere opvoeding gehad en heb het momenteel even heeeel erg met schoonfam gehad toen ik met 20 wk echo hoorde dat ik zoon kreeg heb ik gehuild ook waar hun bij waren ze waren immers in ons huis op oudste aan t passen ze vinden me maar raar en snappen mijn gevoel volledig niet en er zijn zo veeel stekende opmerkingen over gemaakt heb me er toen goed door geslagen en ben super blij met de binken maar dat gevoel dochter is er nog het is gewoon echt heftig en juist omdat juist zij steeds opmerkingen gemaakt heeft over geslacht enz steekt het ik moet gewoon ff luchten en ja kom er wel overheen maar er speeelt zo veel meer klein voorbeeld sm zegt we doen kerst dit jaar apart hoor ene dag jullie andere dag sz want word allemaal veeel te druk zijn verdorrie 2 babys en de oudste spelen erg lief en zo zijn er momenteel gewoon veel dingen is me gewoon allemaalk te veel ga kerst dus ook niet daarheen ga naar vrienden en mijn ouders ben er gewoon egenlijk klaar mee en weet eigenlijk geen eens een reden tja ik die dingen net ff anders en vind het gewoon ontzettend jammer maar terglijk schaam ik mediep voor dat gevoel |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 30-11-2011 11:09:55 |
ik denk als jij zo'n verdriet hebt om het feit dat je geen dochter hebt ( ik snap dat wel hoor!) het
tijd is om daar met iemand over te gaan praten! Het komt over alsof het je leven redelijk beheerst,
en dat is niet gezond. En wat betreft kerst, de een kan meer hebben dan de ander, dus als eht haar te druk wordt kan zij daar niks aan doen toch? Zoals ik het zie maak je het zelf redelijk negatief, kun je het niet op een andere manier bekijken? Kom op meis, gezellige tijd komt er weer aan..ik hoop dat je kunt genieten van deze tijd en de gezelligheid en dat je je gemis een plekje kunt geven. liefs! |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 30-11-2011 11:29:59 |
ach ik kom er wel door heen het is nu weer even moeilijk ook met de verhuis (dan weet iedereen wie ik ben maar goed hun kunnen niet zo 123 vinden hier ) is even te veel stress en is bekend dat ik daar gewoon slecht mee ben na geboorte van jongste was ik over meisje heen hoor alleen juist door alle steken en alles erom heen steekt het nu het gaat alweer wat beter gelukkig moet gewoon even ergens kwijt iedereen is werken dus kan ook niet ff mams bellen eer het jan is is alles weer rustig en oke kerst is idd gezellig maar juist door mijn verleden gemis van mensen niet zo mijn tijd pffff is gewoon allemsaal te veel |
| Quote |
| Minou schreef op: 30-11-2011 11:36:52 |
Lieverd, ik herken je idd. Ik sluit me helemaal bij Blauwtje aan. En voor jou een dikke knuffel *knuffeldeknuffel* xxxxxxxxxx |
| Quote |
| Petrina schreef op: 30-11-2011 11:40:51 |
Het is alles bij elkaar, ik denk dat het je niet eens zo zeer gaat om het gemis dochtertje alleen,
maar meer met hoe er met jou gevoelens omgegaan word, en meer met wat je nu allemaal draagt en
'moet'. Denk goed aan jezelf, je kan niet alle dagen rennen want dan zal je een terug slag gaan krijgen, je kan beter je eigen tempo lopen zodat die terugslag vermijd, al is het moeilijk en zwaar he, want je voelt dat veel mensen/iedereen iets van je verwacht, en je wilt alles wel. Het komt zeker goed, je hebt als ik de goede voor mij heb al zoveel overwonnen! Knuffel! |
| Quote |
| Annikamv3 schreef op: 30-11-2011 11:44:27 |
lieverd ik snap volkomen wat je bedoelt. heb hier ook zo'n schoonmokkel om het zo maar netjes te zeggen. Wij hebben via de MMM youri gekregen en op moment dat hun vertelde zwanger te zijn twijfelde ze of ze het wilde houden want mijn oudste nichtje moest chemo's ondergaan was nog geen jaar oud. Ik was zo pist zo ongelovelijk kwaad. het feit dat ze twijfelde enzo. Uit eindelijk weekje later bleek ik zwanger te zijn van youri helemaal dol gelukkig. Alleen bij mij ging het mis met 23 weken en bij haar niet. Echt vreselijk wijf dat schoonmokkel. Nooit droeg ze buikbanden enzo en nou op de uitvaart had ze er 1 om enzo wou niet bij de plechtigheid aanwezig zijn maar zat wel in de koffie kamer te wachten op ons. Zij bevalt uit eindelijk van een gezonde dochter. Nou ben paar uur weg gewest zonder dat iemand wist waar ik was. Zo kan ik wel doorgaan over haar. In 2009 bleek ze weer zwanger te zijn ze hoopte nou op een jochie want wij hebben alleen maar meiden in de familie zei ze tegen mij. Aantal kennen mij persoonlijk hier en hebben ook met eigen ogen gezien wat voor mens dat is. Ik kan nog steeds niet goed met haar in 1 ruimte de feestdagen worden apart gevierd en probeer vaak onder verjaardagen uit te komen. Dus meid je gevoelens zijn volkomen normaal. Maar dat is mijn mening. sorry lang verhaal |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 01-12-2011 22:16:50 |
annika toch fijn wat herkenning ging vandaag gelukkig al beter gister gelijk maar even wezen shoppen we zijn net naar zh geweest om haar op te zoeken misschien zie ik wel spoken in bepaalde dingen ik blijf het lastig vinden onze opvoeding is zooooooo totaaaal anders en wellicht schuilt daar ook wel een hoop wrok al dat commentaar en al dat ... tja wat eigenlijk we hebben net even lekker zitten kletsen over de bevallingen en onze kindjes wat ontzettend klein meiske is het zeker naast die beer van een baby van mij terwijl ze bij geboorte maar 2 cm scheelde er zit een heeeel lichte jaloezie nog maaar dat mijn vriendin een dochter heeft en die is nog al uhhhh mesijes achtig (een echt krenggetje of te wel een echte meid) ben ik dubbel blij met mijn binken ook door mijn achtergrond (borderline en meer) ben ik enigsinds ook blij dat ik geen meiden heb gewoon omdat ik toch bijna zeker wet dat erfelijk is enz en als ik weet hoe ik met mijn moeder was toen word mij een hoop bespaard wellicht ik weet dat ik hier ook wel weer overheen kom wellicht brengt de verhuizing ons nader bij elkaar omdat we wat meer in de buurt zitten misshcien ze is vaker opzoeken en wat openlijke praten over dingen heb nu van haar ook weer dingen terug gekoppeld gekregen over schoonmoeder waardoor ik dingen weer anders bekijk maar toch wil ik niet altijd mezelf in hun moeten verplaatsen terwjil het omgekeerd gewoon nooooit gebeurd hun zijn bijv als beetje stanaard gemiddeld gezin op gegroied nooit gene vuiltje aan de lucht ouders gelukkig samen broer en zus nooit problemen enz enz bij mij is de ene val kuil na de ander gekomen en heb een hoop achter de rug soms is dat juist een struikel blok ik verwoord dingen anders breng dingen anders en leef anders waardoor er ook miscommunicatie is en toch nu ik dit schijf lijkt het alsof ik t allemaal verzin en het allemala aan mij ligt maar dat is ook niet zo maar wil dan weer vooral de lieve vrede bewaren nou ja zijn ook aantal positeve dingen uit gekomen we zien wel hoe het verder gaat lopen zou blij zijn als ea achter de rug is en het nromale leven weer gaat beginnen ben echt toe aan vakntie na weer een veeel bewogen jaar |
| Quote |
| Miranda0909 schreef op: 01-12-2011 22:32:11 |
ff dikke knuffel meid, komt allemaal goed meid |
| Quote |
| Dieseltje82 schreef op: 01-12-2011 22:53:50 |
Ik herken je vlngs mij ook... Dikke knuffel voor jou!! |
| Quote |
| Ingemvmenl schreef op: 02-12-2011 07:18:58 |
Ik ook.. dikke knuffel ook van mij! |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 02-12-2011 07:40:17 |
Ook ik herken je! Gelijk bij de eerste regel al! Meid, geniet lekker van je 2 jongens en ik weet zeker dat jouw een hoop problemen gespaard zijn gebleven! Dikke knuffel voor jouw en je gezinnetje! Ik weet zeker dat het helemaal goed komt, en ach ik denk dat je je vriendin meer ziet dan dat je je sz ziet. Ik zou eerder jaloers zijn op je vriendin.... LOL. En ach, misschien is je vriendin wel jaloerser op jou, met je 2 zoons....  alhoewel ze
waarschijnlijk inmiddels wel gewend is aan haar dochter, maar stiekem toch nog hoopt op een
onverwachte zwangerschap, maar dan alleen maar een knul. Weetje, daarom kan ik je voorkeur zooooo
ontzettend goed begrijpen! Ik ben nu trouwens bewust ano Jeetje annika, wat een verhaal zeg. Sterkte hoor! () [] |
| Quote |
| Annikamv3 schreef op: 02-12-2011 07:53:01 |
lieve meiden. wat ontzettend veel herkenning. jaren lang heb ik geprobeerd begrip te krijgen voor haar maar kon het niet en kan het nog steeds niet. hoeveel ik ook van mijn nichtjes houd ga ik er toch alleen naar toe als het echt moet. Dus meid echt volg je gevoel als het voor jou beter voelt om haar aan de zijlijn te zetten gewoon doen. Heb ik ook gedaan heb alleen contact wanneer nodig. En me zwager zie ik wekelijks en die weet ook dat ik het gewoon niet kan. Meid denk echt aan jezelf en je 2 prachtige jongens.. Leg de schuld vooral ook niet bij jezelf. Dikke knuffel. |
| Quote |
| Karinmv3 schreef op: 02-12-2011 10:04:32 |
Zoals je zelf al zegt is er denk ik gewoon een heleboel onbegrip, vanwege de verschillen in jullie
familie. Misschien is niet alles bedoeld zoals het bij jou overkomt, maar dat verandert je gevoel niet en als jij zo eerlijk bent geweest over hoe je je voelde vind ik wel dat ze daar meer rekening mee mogen houden. Het zou anders zijn als ze er niks vanaf hadden geweten. Wat betreft het tegelijk zwanger zijn, ik kan me voorstellen dat dat niet eerlijk over kwam, maar ik kan je schoonzus ook wel een beetje begrijpen. Als iemand in mijn omgeving zwanger is denk ik ook weleens terug aan die bijzondere tijd en als er dan toch ergens nog iets van een kinderwens is, is de stap sneller gemaakt om ook voor nog een kindje te gaan. Misschien kun je nu de positieve kant zien, je zoontje heeft nu iemand om mee te spelen van dezelfde leeftijd op verjaardagen enzo. Misschien komt het nu ook wel even extra hard aan, jij zit met de drukte van een hele lieve, maar ook veeleisende baby, een verhuizing, misschien ook nog hormonen van de bevalling, je kunt dan ook minder hebben. Sterkte, ik hoop dat je je snel beter voelt. |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 02-12-2011 11:25:29 |
tis idd alles samen karin maar hetterglijk zwanger zijn is een verhaal apart bij onze eerst waren we gelijk uitgerekend die van haar kwam 2wk te vroeg die van mij 3 dgn te laat we waren beide zwanger door spiraal we hebben daar veel over ges[rpoken we vonden het beide niet euk(zacht uitgedrukt) mede omdatschoonouders er niet mee om konden gaan heeft zeker tot dat ze 1 jaar werden geduurd voor ze er mee om leerde gaan en zagen dat beide jongens een eigen individutje waren daarom snap ik t dus echt niet toen ze vertelde zwanger te zijn bleek al snel dat zestopte met pil bijna op de dag dat wij vertelde er komt een 2de en met de opmerking jaa nu hebben we toestemming ervoor te gaan zijn voor mij allemaal steekjes onder water voor hun wellicht heeel normaal ik was zwanger van 1 kende mijn partner net 6 mn had zijnouder 2 x gezien zus 1 kwam uit begeleid woon project en ben heel eerlijk iver mijn verleden misschien heeft dat de das om gedaan en heb ik zo mijn eigen kuil gegraven maar t maakt wel wie ik nu ben ben hun leven in gedenderd en probeer echt wel mezelf beetje in te dimmen bij hun de bewuste ano weet er alles van en kent ze ook dat maakt dat ik soms gelukkig wat bevestiging krijg dat ik toch niet gek ben en dingen anders zie ook mijn moeder zegt dat het blijft heel moeilijk wil geen confrntatie laatste wat ik wil is ruzie maar soms is dat zoooo moeilijk als er weer is iemand ziek is op mijn kinds verjaardag gewoon omdat ze dan alleen kan komen (zwager is geen fam mens ) word ze steevast uur later gebeld hij is zo ziek en kleine ook ze moet nu naar huis komen maar de volgende dag zijn ze wonderbaarlijk hersteld em lees je op hyves de leuke dingen die ze gedaan hebben schoon ouders doen hun best helpen nu ook redelijk goed en ben er blij mee bij hun merk ik duidelijk dat het gewoon hun opvoeding is die anders in het leven staat als ik en we elkaar daardoor niet begrijpen maar toch zit er nu gewoon veeel frustratoe en wrok en denk ook stres en nog hormonen vermoeidheid enz is fijn om even af te schrijven hier en dat jullie mij herkennen is niet erg hun zouden moeten gaan spitten hier om dit tegen te komen en dat zullen ze niet doen al denk ik als ik onder mijn eigen naam schreef ze het misschien wel zouden lezen zeker omdat de link van mb op mijn hyves stond gelukkig zijn ze nu te druk met verhuis en kleindochter dan kan ik mijn hart lekker luchten bijna 5 jaar samen en al zo ontiegelijk veeel gebeurd niet alles negatief hoor maar toch wel zeeer regelmatig helaas enne ano thnx schattie |
| Quote |
| Koelkast schreef op: 02-12-2011 12:33:13 |
1 tip meid: leid je eigen leven met mensen erin die voor jou belangrijk zijn en die er toe doen. de rest kost je energie waar je niks aan hebt, kun je beter in andere zaken steken! |
| Quote |
| Karinmv3 schreef op: 02-12-2011 13:11:57 |
Er zit zo te lezen heel veel achter. Wat je vertelt komt inderdaad nogal apart over (aardig
gezegd) Jouw verleden is misschien heel anders dan dat van hun, maar jij bent wie je bent en zover ik kan zeggen dat ik iemand ken, ken ik je op internet als een hele leuke lieve vrouw. Dat er dan misschien dingen zijn waar zij aan moeten wennen is jammer, niet iedereen is hetzelfde en dat is alleen maar goed. Ik vind het knap dat je zo open en eerlijk bent en eigenlijk vind ik dat ze daar alleen maar respect voor kunnen hebben. Ik heb zelf ook een aardig verleden en op een paar mensen na ben ik daar helemaal niet zo eerlijk over. Gelukkig gaat de omgang met je schoonouders al beter. Fijn dat je het hier van je af kunt schrijven, vaak scheelt dat al een hoop. |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 02-12-2011 14:13:37 |
er zit idd een hele hoop en is allemaal moeilijk uit te leggen weet je ben ook erg blij met ze ze maken mijn verhuis ook mogenlijk al is het op hun eigen manier ik hoef te kicken als het kan gebeurd het ook dus er zijn zeker ook geoie kanten hoor maar ik ben en blijf een piekeraar maar wil ook graag mijn best doen maar na jaren mijn best gedaan te hebben voor mezelf om te worden wie ik ben is het eigenlijk gewoon ook vervelend steeds te moeten op letten wat je doet en zegt de verhuis bijv 1,5 mnd precies man is 3 dagen aan werk en de rest in huis ook avonden oke er moest veeel gebeuren hun wilde graag helpen prima maar op hun tempo steeds steken onder water dat er zo veel moet gebeuren dat er weinig tijd is enz hij is pas met vut zij ook mee gegaan snap dat ze soms niet zo veel willen maar dingen schieten niet op joh wat hebben ze gedaan ook deuren geverft 1 dag en zo is er steeds wel iets hij is precies maar soms is nadenken en overleggen hoe en wat niet handig en moet je gewoon doen mijn mam stond te behangen schoonma ging de trap schoonpoetsen we moeten nog klussen en verhuizen die trap zal zo nog tig keer gepoets worden dus en zo nog aantal dingetjes denk ik joh 4 man in een dag een verdieping geverft 4 deuren en ramen ik verwacht niet te veel maar joh we moeten er wel eerdaags uit en maar mopperen om de tijd en het werk ik kan niets zit met de kids en een huis dat ik in mijn uppie in moet pakken met twee kids waarvan een bijn 4 mnd die weigerd te slapen is dat gewoon een hele klus dan is het weer joh wat hebben jullie veel zooi en verwen de kids niet zo maar wel komen er ook ladingen daarvandaan en sorry soms verdwijnt het n week in de prulle bak vanwegen de herrie of dat het al stuk is en tja huis is ook deels mijn schuld hun vonden de wijk niet leuk het huis zo raar en moest veel gebeuren maar ja ik had ander huis perfect bijna niets hoefde er te gebeuren maar ja wijk verder waar ik me gewoon echt niet fijn voelde moet ik dan maar om hun te plezieren mezelf ongelukkig gaan voelen het is ons huis toch weer gemopper alles is zo wit er moet iets afstekends bij oke mooie kleurtje blauw op eesrte verdiep (echt knal aqua) want dat is de kids verdiep en die de kamers komt blauw ook terug boven donker grijs want dat is onze verdiep en slaapkamer is ook met die kleur grijs ja hooor nou ja we hebben geverft maar doet pijn aan mijn ogen is wel erg blauw ja wat wil je nou het is ONS huis affijn ik ben blij met ze ze doen echt veeel maaar dat gemopper en commentaar enz mijn vent die draaid beetje bij maar merk duidelijk dat het hun zoon is en zegt er ook maar weinig van ach lucht op over paar maanden ben ik gesetteld met mijn 3 mannen en dan kan ik er waarschijnlijk om lachen |
| Quote |
