hoe kan ik helpen?

Als het echt zo erg is kan je ook advies vragen bij het amk.
Dit kan anoniem en zonder de naam of adres van het gezin te noemen.Gewoon advies vragen en zij kunnen je misschien wel vertellen wat te doen.

nee je kan alles anoniem,dus je hoeft jou naam niet te vertellen of wat dan ook maar ook de namen of adres van het gezin hoef je niet te vertellen.
gewoon advies vragen.
En als ze denken dat het gezin hulp nodig heeft kan je altijd nog overwegen om de gegevens te geven maar je moet echt niks.
Hier bij ons in de buurt was een soort gelijke situatie.
De ouders hebben nu hulp voor hun zelf en de kinderen.

Ik wil niet negatief doen, maar ze zien dus zelf niet in wat er mis is. Oók hebben ze eerdere hulpverleners weggestuurd, dus verwacht ook niet dat ze ze nu met open armen zullen ontvangen.

Waarom kun je geen gesprek aangaan met de vrouw? Het is vaak de toon die de muziek maakt, dus misschien voelt ze zich aangevallen?

Misschien kun je de kinderen af en toe uit de situatie halen door ze bij je te laten spelen, misschien spelen er heel andere zaken, en kun je het gezin op een andere manier helpen/ontlasten zonder te oordelen.

En anoniem advies inwinnen lijkt me ook nog niet zo'n gek idee.

In dit geval kun je de GGD bellen. Daar hebben ze mensen die naar dit soort bhuishoudens gaan en er hulp inzetten. Dat gaat meestal niet van de ene op de andere dag omdat de bewoners vaak zorgmijders zijn maar daar gaan ze mee aan de slag. Sommige gemeentes hebben een meldpunt zorg en overlast, dan komt het vanzelf bij de GGD terecht. Je kunt in de gemeentegids van je woonplaats kijken waar je heen moet bellen of anders op de site van de gemeente.
Alleen als het nodig is wordt bureau jeugdzorg ingeschakeld en doorgaans worden kinderen echt niet meteen uit huis geplaatst tenzij er gevaar voor hen is (voor het geval iemand hierop reageert: ja, heel soms gaat het fout).

Bij het amk kun je vrijblijvend en anoniem advies vragen.

Je kunt dan de keuze maken, in overleg, om anoniem een melding te maken. Je geeft dan wel je naam bij het amk, maar het gezin krijgt niet te weten dat jij de melder bent.
Als de melding als ernstig genoeg beoordeeld wordt, dan komt er in principe een raadsonderzoek (raad voor de kinderbescherming). Zij gaan bij het gezin kijken maar winnen ook info in bij betrokkenen bijv. school, huisarts etc. De raad maakt een adviesrapport en kan (maar hoeft niet) het advies geven voor een beschermingsmaatregel. Meestal een gezinsvoogd (dus bureau jeugdzorg doorgaans). Bij geen direct gevaar wordt er dan nog eerst gekeken naar het verbeteren van de thuissituatie zonder dat er sprake is van uithuisplaatsing. Dus de ouders wijzen op verantwoordelijkheden, inzetten van hulpverlening. Dit is wat minder vrijblijvend maar uitgaande van het belang van het kind.
Na een melding bij het amk worden kinderen nooit zonder meer uithuis geplaatst!!!

En afgaande op wat jij schrijft, zou ik ze op z'n minst een keer bellen voor advies.

Oh ja en de kinderrechter beslist dus of een beschermingsmaatregel wordt toegepast. Zoals een ondertoezichtstelling (OTS).

ik vind dat je dus zeker wel een melding moet gaan maken als deze mensen niet willen veranderen, want van je kind houden betekend ook er alles voor willen doen anders is het een verotte soort van liefde....

amk bellen en advies in winnen, proberen met hun te praten en als ze van niks willen het amk inschakelen

eerlijk gezegd zullen die mensen niet zien dat het zo vuil is
en dat is ook niet gezond voor de kinderen ik denk eerlijk gezegd en ik ben daar voor zichtig id dat je het wel zou moeten melden zeker omdat in die omgeving de kinderen te kort komen en dat zou jammer zijn

en misschien open hun ogen daardoor wel dat ze dan wel mee werken
en een melding maken wil niet altijd zeggen uit huisplaatsing
en als jij het niet doet is iemand anders wel die het doet

---

kijk niet achterom kijk voor je anders val je

Als zij de kinderen te eten geven, naar school laten gaan en van hun houden zou ik zeker geen melding maken, zij zijn vrij om hun leven in te richten zoals zij willen. Als zij zo willen wonen is het hun keus. Bij de beste vriendin van mijn dochter gaat het er net zo aan toe, prima ik heb er geen last van.

Ik ben het niet mee dat als mensen zo leven maar hun gang moeten laten gaan. Ze hebben ervoor gekozen om kinderen te krijgen en daar moet je wel je verantwoording voor nemen. Je wilt toch niet dat hun iets overkomt in je eigen omgeving omdat je zelf zo leeft?

Als er met de vrouw geen woord kunt spreken, misschien met haar man als deze aanwezig is?

Ben wel benieuwd als zulk soort mensen advies vragen op ML of ze het ook werkelijk het gezin gaan helpen?

Die mensen vinden misschien andere dingen belangrijk voor hun kinderen dan een schoon en opgeruimd huis

Ik kan niet bij me verstand dat andere dingen belangrijker zijn dan de gezondheid en de veiligheid van je eigen kinderen, want daar gaat het toch om!


En je huis is wel je leefomgeving waar je dagelijks in bivakkeert. Het lijkt mij dat dan in ieder geval je huis veilig en voor ieder zijnde " schoon" moet zijn.

In zulk soort gevallen lijkt het me verstandig dat er een melding wordt gemaakt, desnoods annoniem. Zodat deze mensen zelf en hun kinderen geholpen worden...

Ik heb niet gelezen dat de kinderen heel veel ziek zijn of steeds ongelukjes krijgen. Een vuil huis is niet persé bedreigend voor de gezondheid. Wat veilig en schoon is en nodig is sowieso al discutabel, daar heeft iedereen al andere ideeën over. Belangrijker is dat kinderen liefde en ondersteuning krijgen en volgens TO krijgen ze dat.


Ik vind het gek dat mensen zo met elkaar bemoeien en elkaar de maat nemen.

Als schoon een criteria is voor een goede opvoeding, kunnen we alle kinderen uit afrika en azie wel naar hier halen.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

M&j: er staat" Je kunt bijna niet lopen door het hiuis en er leven allemaal dieren, stinkt en stapels afval, was, vuiligheid van etenswaren".

Dit lijkt in mijn opzicht niet optimaal voor hun en de kids. Het gaat in eerste instantie inderdaad om de liefde en ondersteuning. Maar je hebt wel je verantwoording en je bent een voorbeeld voor je kinderen.


Degene heeft de forum geopend met de goede ideeën om deze mensen te helpen en dan kun je verwachten dat er een discussie plaatsvind.

Alice: ik zeg ook voor ieder zijnde " schoon", dat is voor ieder eigen. Maar veiligheid staat in mijn opzicht voor kinderen wel hoog in het vaandel.

Quote Alice:

Als schoon een criteria is voor een goede opvoeding, kunnen we alle kinderen uit afrika en azie wel naar hier halen.

Inderdaad!

Ik kan lezen hoor.

Jij vind dat niet optimaal maar er zijn maar weinig kinderen die in optimale situaties opgroeien, mijn kinderen groeien ook niet optimaal op en daar moeten ze mee leren leven. Je kan niet verlangen dat andere mensen leven naar jouw maatstaven.

Optimaal opgroeien wordt hier gebruikt als 'zo goed mogelijk'. Ik lees dat persoonlijk niet als perfect. Perfect zou overdreven zijn.

In NL is er sprake van ontwikkelingsbedreiging bij ernstige vervuiling van leefomgeving. Vaak gaat dit gepaard met onvoldoende persoonlijke verzorging.
Je kunt discussieren over wat goed genoeg is, maar dit kan een reden zijn voor betrokkenheid van jeugdbescherming.

Ik kan het ook omdraaien: dat jij het niet erg vindt, wil niet zeggen dat het ook niet erg is.

Vergelijking met andere landen is appels met peren vergelijken.
Ik zeg toch ook niet dat ik mijn kinderen maar 1x per dag eten geef, want in andere landen krijgen ze soms nog veel minder.

Ik vind dat het uitmaakt of de kinderen goed opgevoed worden, geliefd zijn en in een vuil huis wonen of dat er niets van dat alles is.
In het eerste geval zou ik het niet melden bij een instantie, maar zelf hulp bieden en als ze dat niet willen is dat hun goed recht.
In het tweede geval vind ik het een ander verhaal.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Je hebt natuurlijk vuil en vuil...
Daarom kun je niet zonder meer zeggen dat het niet uitmaakt als er wel van de kinderen gehouden wordt en bemoeienis niet oke is. Evenals je niet zonder meer kunt zeggen dat het onveilig is.
Maar daarom kun je dus advies inwinnen bij het amk, die je helpen het wat objectiever te bekijken en aangeven wanneer het volgens Nederlandse maatstaven niet meer past bij goed genoeg ouderschap.

Alice, ik ben het niet met je eens.

Negen van de tien keer is er sprake van psychische problemen bij extreme vervuiling van een huis. Als er overal rottend eten ligt en het er een troep is, dan kan ik niet geloven dat dit een wenselijke omgeving is zodat een kind zich veilig kan ontwikkelen.

Zoals ik het lees is het huis meer dan smerig. Persoonlijk vind ik dat kinderen moeten (ja, moeten) opgroeien met warmte, liefde en dat in een redelijk schoon huis. Bij mij ligt er ook echt regelmatig stof bijvoorbeeld, maar eens in de week wordt heel mijn huis gepoetst en kunnen we er weer tegen aan.

TO, ik zou een melding doen. Ik zie het als verwaarlozing en dat is zeker het melden waard.

Ik vind het lastig. In Afrika en Azië is vuil nou eenmaal normaal en soms moeilijk te bestrijden.
In Nederland is het niet zo moeilijk je huis schoon te houden, de middelen zijn veel uitgebreider. Superschoon is het bij mij ook nooit, lukt me niet. Maar er is wel een schone basis.
Ik vind dat rottend afval, bergen troep, stapels vieze was (en dus mogelijk geen schone kleren) wel degelijk gevaarlijk kunnen zijn. Dat is meer dan gewoon geen poetsmiep zijn, dat is meestal serieus problemen hebben, lichamelijk of psychisch.
Het lijkt mij juist belangrijk dat hier wel hulp komt. Niet direct door een melding, ik zou altijd voorzichtig zijn met het AMK, maar als je hulp aan biedt en er verandert niks, dan zou ik denk ik hulp vragen bij hun huisarts of jeugd en gezin.

Maar dat is toch je eigen mening dat kinderen in een schone omgeving moeten opgroeien. We leven in een vrij land waar je zelf je kinderen mag opvoeden zoals je zelf wil. Geef mensen de ruimte om hun eigen fouten te maken, je wilt toch zelf ook geen instanties op de stoep die je komen controleren?

Mensen en dus ook ouders zijn vrij om hun eigen leven in te richten zoals zij willen zolang de rechten van het kind gerespecteerd wordt.

Maar er is schoon en schoon. Toen ik nog in de thuiszorg werkte was er ook een gezin waar de stapels troep zo hoog waren dat je ze op je hoofd kreeg als je er tegenaan stootte. Er lagen overal resten verpakkingen van eten, vol met schimmel, waar je ziek van kon worden. Er lagen maden tussen de spullen en de bank was onbereikbaar. Er was 1 kamer netjes en daar werd mevrouw behandeld, de rest kwamen we liever niet.

Dat vind ik heel anders dan mensen die hier en daar troep hebben liggen, een plakkerig aanrecht hebben en de wc maar eens in de maand schoonmaken.

Het eerste is echt gevaarlijk, het tweede gewoon vies, maar niet iets waar iemand zich mee hoeft te bemoeien.

Als het in deze situatie vergelijkbaar is met het verhaal wat ik als eerste schreef, dan vind ik wel dat instanties zich daarmee moeten bemoeien, het is namelijk gewoon echt gevaarlijk en niet alleen maar een beetje vies.

Tot op een bepaalde hoogte is dat je eigen mening. In NL is er een grens gesteld omdat er sprake is van ontwikkelingsbedreiging voor kinderen bij ernstige vervuiling.

Je kunt het ook anders zien...door bemoeienis van instanties krijgen mensen soms ook de hulp die ze nodig hebben. Als hulpverlener kom ik veel in aanraking met mensen die goed samen werken met jeugdbescherming en daardoor passende hulp in huis krijgen.

En waar leg je de grens in fouten maken? Stel mijn buurman gaat iedere dag uit z'n pan wat heel begrijpelijk is want heeft veel stress. Maar slaat dan wel de kinderen. Zeggen we dan ook dat mensen hun eigen fouten maken?

Een recht van een kind is ook opgroeien in een veilige leefomgeving. Jij kunt een ander idee hebben van een veilige leefomgeving, maar feit is dat daar in Nederland nu eenmaal wel richtlijnen zijn voor de grenzen mbt leefomgeving als er kinderen in het spel zijn.

Ja, maar toch zeggen jullie allemaal.. "9 van de 10x".. of "meestal"
Het kan dus net zo goed een geval zijn van 1 van de 10 waar er geen psychische dingen onderliggen aan 't probleem.
Daarom vind ik dat je de mensen er wel op kunt wijzen, eventueel je hulp aanbieden, maar de instanties er buiten laten.

Is er wel een psychisch probleem zou ik aandringen dat ze zelf hulp gaan zoeken, dwingen heeft toch geen nut.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Dat heeft uiteraard de voorkeur.

Als TO zegt dat er met moeder niet te praten valt, lijkt het er dus op dat er een poging gedaan is. En heeft ze hulp buiten gezet. Mogelijk is het wel noodzakelijk, maar lukt het vrijwillig niet zo goed.

Het amk zal ook eerst adviseren het gesprek aan te gaan.
Maar goed, als dat allemaal geen effect heeft en de zorgen blijven, dan is het soms toch goed dat er instanties zijn.

Jammer genoeg ken ik zelf ook een gezin die zo leven zoals anno omschrijft. Eerst hebben we als familie hulp aangeboden, maar hielp niet veel. Het werd weer zoals vroeger. Toen instantie ingeschakeld, deze hebben ze de deur gewezen. Er zijn bij dit gezin ook psychische problemen, waar ze op dit moment wel hulp voor krijgen. Maar de kinderen lijden eronder en dat vind ik persoonlijk erg om te zien. Je hebt ervoor gekozen om kinderen te krijgen, deze zijn je gegeven en ook niet is ieder is dat gegeven, dan lijkt het mij dat je uiterst je best doet om hun liefdevol op te voeden en een veilige omgeving te geven. Desnoods wordt er hulp ingeschakeld, deze mensen zijn er voor opgeleid.

Om nu Azië en Afrika bij dit forum bij te halen, lijkt mij niet ter discussie, dit is een hele andere wereld, voor de mensen bestaat er geen hulp zoals we in NL kunnen krijgen!