Speeltuin, hoe doen jullie dat?

hoi,
ik probeer ze wat meer te laten gaan,maar wil ze wel in het oog houden! anders zoek ik ze ook op hoor,
zijn net 5 en 3 jaar

maar als je met een groepje lekker zit, wil ik niet zo'n zenuwpees wezen en probeer het du wat te laten gaan!

ik laat mijn kleine gewoon haar gang gaan (3.5) mits het kan natuurlijk.

de binnenspeeltuin waar ik vaker naar toe ga, ga ik zodanig zitten zodra ik de ingang en de deur naar de wc in de gaten hou.

bij een buiten speeltuin ben ik altijd in de buurt, maar heb altijd een scheef oog naar dr toe

en ook ik sla een boekje open of iets dergelijks

Dubbel... ik laat ze hun gang gaan maar let (uit hun zicht) wel op. Ik heb zelf dus een bloedhekel aan ouders die niet opletten en waarvan de kinderen een speeltuin terroriseren.

Ik ga om die reden dus ook niet meer naar binnenspeeltuin, te veel ergernissen

Mijn zoons zijn 4,7 en 2,5 en ik houd ze altijd in de gaten...
Zelfs die van 2 rent de hele speeltuin door, maar ik zie wel wat hij doet.

Maar.......... Ik speel ook welleens met mijn telefoon of klets met andere mensen, maar met een schuin oog hou ik ze wel in de gaten.

Ik probeer ze wel zoveel mogelijk hun gang te laten gaan en niet om ieder wissewasje op te springen.... Soms wil ik ook dat ze zelfbewust worden en dingen zelf oplossen.

---

Leef je leven!! Trotse mama van 2 jongens (dec 2007 en mrt 2010)

Ligt er ook aan naar welke speeltuin ik toe ga. Mijn dochters zijn bijna 6 en bijna 3. Hier bij ons in de bossen is een heerlijke speeltuin, nooit heel erg druk en niet van die linke draaiende dingen. Eigenlijk heel safe, met een grote zandbak, allerlei fietsmateriaal e.d. Daar ga ik zelf dus heel graag naar toe want dat is wel heel relaxed voor mij ook. Daar neem ik dus ook mijn e-reader mee naar toe.
Maar als ik naar een grotere ga, zit ik ook veel meer op het puntje van mijn stoel.

---

Leven en laten leven!

Vorig jaar waren mijn zoontjes 5 en 3 en speelde ze ook alleen. Ik zat dan ook met een tijdschrift aan een tafeltje, maar ik hield ze wel in de gaten. Nu loopt ons meisje van 1 jaar rond en daar ben ik mee doende. De jongens mogen zelf spelen, maar ik houd ze 'stiekem' wel in de gaten. Wil niet ze zelf plagen of geplaagd worden en ik wil weten waar ze uithangen en of het wel veilig is waar ze mee bezig zijn

Ik heb ze niet continue in het vizier. Hoe ouder ze worden, hoe meer vrijheid ze krijgen. Soms spiek ik stiekem en dan concludeer ik doorgaans dat ze niet voor problemen zorgen, dus durf ik het gerust aan ze niet voortdurend in het vizier te hebben.

Ik laat ze hun gang gaan, als ze willen dat ik mee doe dan doe ik heerlijk mee en anders laat ik hun zelf spelen. Juist in de speeltuin laat ik ze dingen zelf ontdekken. Ik wil ze niet constant op de lip ziten en ik wil ze stimuleren zelf dingen uit te vinden of op te lossen, niet omdat ik hun niet wil helpen maar omdat het ook wel goed is om dat niet altijd te doen.

Ik hou ze constant in de gaten, ik lees geen boekje en heb geen mobiel, als ik met mijn kindjes bezig ben dan verdienen zij mijn aandacht. Als ze plagen stimuleer ik hun het zelf goed te maken en excuses te maken, en laat ik ze zien wat ze deden veroorzaakte bij de ander. En als ze zelf geplaagt worden heb ik ze geleerd hoe daarmee om te gaan, eerst zelf proberen op te lossen, en daarna naar mij toe komen en dan gaan we er samen heen. Vooral Richard speelt eigenlijk altijd zelfstandig in de speeltuin, al doe ik heel vaak mee, samen van de glijbaan, samen schommelen wie het hoogste kan Renske doe ik vaak dingen voor, of eerst even samen, of ga ik er naast staan omdat ze dat dan fijner vind. Maar eigenlijk kan ze ook al heel veel zelf.

Ik denk dat er dus balans moet zijn, altijd op de lip zitten is niet goed, maar de hele controle loslaten ook niet.

mijn jongens zijn 2 en 6 en ik zit ook op een bankje.

ze spelen zelf, ik hou ze uiteraard in de gaten, maar ik wil niet angstvallg steeds achter of naast ze staan.
ik wil ook dat ze zelf spelen en leren. uiteraard met gevaarlijke situaties ben ik er zo.

Ik laat ze spelen, maar hou ze op afstand in de gaten. Kijk weleens kort op mijn telefoon, maar ga dus niet uitgebreid zitten lezen.
Vaak komen ze me ook halen, ze willen me er meestal juist bij hebben.

Ik houd haar in de gaten en meestal blijft ze in de buurt. Net als sis weet ze heel goed dat ik niet de zandbak in kan (vanwegen rolstoel) of met haar kan spelen op de schommel of wip, maar ze wil toch alleen in de zandbak en altijd wel een andere ouder die Eva ( 2 jaar) helpt

Ik laat ze (5 en 3) zoveel mogelijk hun gang gaan en lees gerust een tijdschrift of zit wat op mijn telefoon te pielen. Ik ga echt niet steeds achter ze aanlopen. Maar ik let met een schuin oog wel op. Bij 'gevaarlijke situaties' kijk ik het eerst even aan en waarschuw ik voor het gevaar. Maar tegelijkertijd probeer ik ook daarbij wel te vertrouwen op wat mijn kind zelf kan. (bv hoog in het klimrek). Beginnen met ruzie maken doen ze nooit dus daar heb ik geen omkijken naar.

Ligt eraan wat voor speeltuin. Hier ga ik altijd naar de speeltuin in een klein dorp hier en er zit een hek omheen dus ze kunnen geen kant op. Uiteraard kijk ik af en toe wel wat ze uitvreten Maar verder zit ik ook heerlijk bij een picknick bankje met een kopje koffie.

Ik hou ze op afstand in de gaten, ik laat ze juits bewust zelf spelen, goed voor hun eigen fantasie (heeft / had vooral onze oudste wel nodig om dat zelf te ontwikkelen).
Maar als er iets 'mis' gaat ben ik er wel als de kippen bij .

Ik laat ze lekker hun gang gaan, maar de mijne zijn watjes en gaan niet uit mijn vizier weg...

Ligt eraan wat voor speeltuin. Buiten heb ik haar wel in het vizier en hobbel ik erachteraan, maar bij bv een ballorig gaat ze haar eigen gang. Tot 4 jaar hebben ze hier een apart gedeelte en voor ouderen een stukje verder. Het peutergedeelte vind ze niet spannend genoeg meer, dus ze zit altijd bij de groten, maar red zich prima. Tijdens mn studie ging ik er regelmatig heen op een rustige ochtend. Zat ik te studeren en zij kon haar energie kwijt

---

The most dangerous place on earth is between a mother and her child

Mijn kinderen mogen gevaarlijke truukjes doen. Heb er niets geen moeite mee. Anders bescherm ik ze er nu voor en moeten ze het allemaal pas uitproberen als ik er niet meer bij zit, vind ik een veel enger idee. Een kind valt, een kind kan een keer een arm breken. Maar ze hoeven van mij niet speeltoestellen enkel te gebruiken zoals een volwassene het verzonnen heeft. Wil het wat anders uitproberen dan mag het.
Ik grijp in als ze 10 meter boven de grond willen gaan bungelen maar schat bij andere dingen gewoon in of de gevolgen erg kunnen zijn of niet. Je kunt je nek breken bij een stoeprand, dus ik maak me niet te druk anders heb ik geen leven meer.

En ja, ze vallen. Maar hier nog nooit wat gebroken. Kinderen op jonge leeftijd kunnen veel hebben. Daarom laat ik ze liever nu al uitproberen dan later.

Met 3 gingen ze zeker al alleen de speeltuin in terwijl ik ergens ging zitten. Ze konden gewoon trapjes op, schommelen enzovoort. Dat deden ze tegen die tijd pakweg een jaar waarvan een aantal maanden alleen.

Ik vind het persoonlijk soms wel eens jammer dat bij trappetjes dan moeders staan die de hele tijd regelen wie als eerste naar boven mag. Kinderne leren zo heel slecht hoe ze het zelf kunnen oplossen. Snap het helemaal als ouders wel bij de kinderen willen staan, daar ook geen slecht woord over, maar kinderen moeten leren ruzie maken, leren regelen wie voorop gaat enzovoort. Ze worden soms zo klein gehouden (dan heb ik het dus niet over erbij staan voor veiligheid of kinderen in het zicht willen houden, dat kan ook terwijl je kinderen leert dingen zelf te regelen)

Ik hou ze wel in de gaten. Dus ben ik met een vriendin dan kletsen we wel maar ik kijk wel de het grootste deel van tijd de speeltuin rond. Waar spelen de kinderen, lopen ze niet te etteren, doen ze geen levensgevaarlijke dingen enzovoort. Maar ze mogen wel vrij veel. Voordeel is wel dat ik nu veilige klimmers heb hihi ze klimmen en klauteren overal op en over en weten hoe ze zich vast moeten houden.

Maar ik loop niet met mijn kinderen van inmiddels 4 en 6 de hele tijd door de speeltuin.

En of je overbezorgd ben? Je moet het doen zoals je zelf wilt. Ondanks dat ik het jammer vind dat sommige ouders alles regelen bij de speeltoestellen zou ik er niet wat van zeggen, simpelweg omdat ik er vanuit ga dat zij het met de beste bedoelingen doen. En daar heeft mijn kind zich aan aan te passen. Zegt een ouder dat hij of zij moet wachten op z'n beurt dan moet die maar even wachten.

Sommigen zullen hoe ik het doe weer onverantwoord vinden, en een keer een gebroken arm daarvan zullen ze zeggen: zie je wel, dat komt er van.
Ik denk dan: inderdaad, het kan er van komen. Maar liever een gebroken arm met lekker kunnen spelen zoals je wilt, dan beperkt worden in je spel bij dingen die nog best kunnen en je arm breken omdat je toevallig net verkeerd viel...

Denk dat veel verschillen ook in vroeger zitten. Wat mocht je zelf wel en niet, wat vond je ervan wat andere kinderne mochten? Wat zijn je ervaringen om je heen?

Ben het helemaal met Boterbloem eens! Hier mogen de kinderen ook gewoon lekker klimmen en klauteren en hun gang gaan. Ook hier thuis.
Dochterlief van 16 maanden klimt zelf het speeltoestel op en gaat zelf van de glijbaan af. Maar die houd ik nog wel heel erg in het oog (mag ze nog niet alleen en heb er nu wel een hekje voor als er niet 1 van de groten bij is).

Verder klimmen en vallen ze hier veel, maar nog nooit naar de EHBO hoeven gaan, gelukkig.

Ik let altijd met een schuin oog op en als er echt iets zou zijn, ben ik er zo bij. Als ze vallen, wacht ik eerst even af of ze gewoon zelf aan komen lopen. Meestal gaan ze dan na een dikke knuffel gewoon weer lekker spelen.

Ik vind het prachtig om te zien hoe ze zelf spelen en probeer me er dan zo min mogelijk in te mengen.

Quote Ivy:

Ik vind het prachtig om te zien hoe ze zelf spelen en probeer me er dan zo min mogelijk in te mengen.

Precies mijn visie! Wat leuk!

Quote Boterbloem:

[...] Precies mijn visie! Wat leuk!

Ik vind het sowieso erg leuk om kinderen dingen zelf te laten doen. Zo mogen ze dus ook meehelpen met klussen in huis. En koken enzo. Mijn oudste begint al heel handig te worden! En nee, het gaat niet altijd goed, maar door te doen, leren en ontdekken ze zoveel!
Als ik ze steeds alleen maar onder strenge begeleiding dingen zou laten doen, zouden ze een stuk minder leren.

Hetzelfde geldt voor spelen. Ik vind het hartstikke leuk om bijv. spelletjes met ze te doen of te knutselen of andere dingen samen te doen, maar het is ook zo leuk om te zien wat ze zelf allemaal verzinnen

Ze zullen zich ongetwijfeld wel eens bezeren, maar ach, dat hoort nu eenmaal bij spelen en ontdekken.

lekker laten gaan maar wel op letten. nou moet ik wel zeggen dat wij niet zo'n ondernemertje hebben dus wil hij graag dat je bij hem blijft. pas sinds kort durft hij er alleen op uit in een grote speeltuin. maar als het druk is dan wil hij dat wij erbij blijven.

ik zit altijd op een bankje en laat hem juist zelf spelen moedig hem aan te klimmen (hier ook een schijtertje daarin) maar ik wil hem ten alle tijden kunnen zien.

lezen doe ik als hij vlakbij mij in het zand speelt

onze kinderen houden wij in de gaten blijven zelfs er bij als ze van de glijbaan e.d
onze oudste is van nov 09 en de jongste mei 11

---

kijk niet achterom kijk voor je anders val je

oh waar ik me altijd aan erger is dat mijn zoontje altijd zijn speelgoed meeneemt en andere ouders daar dus nooit aan denken, en dan willen die kinderen allemaal met zijn autootjes spelen en worden boos als het niet mag van mijn zoon, als het hem niet lukt of zon kindje blijft er aan trekken dan loop ik er heen en zeg ik als hij zegt dat hij er mee wil spelen moet je het loslaten want dat is niet van jou.

Ik ken mijn kinderen. Dat betekent dat ik mijn middelste tot hij 3,5 was nog in de gaten hield op een trapje, waar zijn jongere broertje van toen nog geen twee al zonder extra toezicht op mocht klimmen. :-0 De jongste is nooit gevallen, de oudste ook niet..ze hadden erg jong een goede motoriek en kracht en ook zeker overzicht. Mijn middelste ondanks alle extra zorgen wel. Hij is gewoon niet voorzichtig. Nog niet trouwens...Er is nogal verschil in wat elk kind kan kwa kracht en grove motoriek op peuter en kleuter leeftijd. Ik vind het zelf dus ook niet ZO gek om sommige ouders erg relaxed te zien.. Zelfs niet bij relatief jonge kinderen.

Ik sluit me helemaal aan bij Boterbloem precies mijn visie ook!

Ben ook van mening dat als een kind geholpen moet worden "op dat lastige klimrek" het daar gewoon nog niet aan toe is om daar op te klimmen, en als het kind het vertrouwen heeft om er op te klimmen het dan ook goed zal gaan

Quote Liefje:

oh waar ik me altijd aan erger is dat mijn zoontje altijd zijn speelgoed meeneemt en andere ouders daar dus nooit aan denken, en dan willen die kinderen allemaal met zijn autootjes spelen en worden boos als het niet mag van mijn zoon, als het hem niet lukt of zon kindje blijft er aan trekken dan loop ik er heen en zeg ik als hij zegt dat hij er mee wil spelen moet je het loslaten want dat is niet van jou.

Mijn kinderen mogen niet altijd speelgoed meenemen, heb geen zin om daar ook nog op te moeten letten. Maar als ze wel iets meenemen dan 'moeten' ze van mij juist samen spelen, ook met andere kindjes in de speeltuin. Willen ze dat niet, dan hadden ze het maar niet mee moeten nemen.

Quote Liefje:

oh waar ik me altijd aan erger is dat mijn zoontje altijd zijn speelgoed meeneemt en andere ouders daar dus nooit aan denken, en dan willen die kinderen allemaal met zijn autootjes spelen en worden boos als het niet mag van mijn zoon, als het hem niet lukt of zon kindje blijft er aan trekken dan loop ik er heen en zeg ik als hij zegt dat hij er mee wil spelen moet je het loslaten want dat is niet van jou.

Oh vreselijk...als er niemand aan mag komen dan laat het lekker thuis. Dat snappen kleine kinderen toch niet. Bovendien zou je juist kunnen leren om te delen.