Ik mag 4 mnd. mee naar Ghana

Groot dilemma: mijn grootste wens van vroeger kan misschien uit komen. Ik ben door een chirurg, hij is gepensioneerd, ken hem van vroeger en woont bij mij in het dorp, gevraagd om met hem mee te gaan naar Ghana. Hij gaat daar opereren en heeft een team verpleegkundigen nodig. Reis en onderdak wordt betaald. Het is alleen voor 4 maanden en vertrekken in oktober. Dat betekent dat ik er met kerst, oud/nieuw niet ben, mijn kinderen kan ik niet eens zo lang missen. Mijn ene dochter gaat voor het eerst naar de middelbare school, mijn man heeft een eigen bedrijf dus heel druk. Deze kans krijg ik nooit weer, toch denk ik dat ik hem voorbij moet laten gaan. Mijn man zegt dat ik gek ben als ik het niet doe, dat alles wel goed komt. Mijn man kan ik wel zo lang missen maar ik de kinderen en zij zo lang zonder moeder vind ik niets. Wat moet ik toch? Volgende week wil hij antwoord.

Heb er goed over nagedacht, met heel veel mensen over gesproken, met mijn kinderen ruimschoots erover gehad en heb uiteindelijk, toch met een dubbel gevoel, besloten niet te gaan.
Het voelt gewoon niet goed voor mij om te gaan.
Aan de andere kant zal ik ook blijven denken, had ik toch moeten gaan?
Toen ik besloten had niet te gaan, voelde ik een opluchting. Een teken voor mij dat ik er goed aan gedaan heb.
De keus is dus gemaakt en ik voel me daar goed bij, wat een ander ook zegt.

Heb het die chirurg ook meegedeeld en hij begrijpt het. Hij zei ik had je er graag bij willen hebben, maar jouw tijd komt nog wel?