Laten doubleren of niet.........

tja is heeel moeilijk om een compleet verhaal te krijgen over hoe en wat precies in dit stukje
maar wat ik lees zeg ik emis je hebt volledig gelijk



anderzeids als de mentor zegt dit of dat tja daar is dan ook wat voor te zeggen

kan zeggenw at wil ze zelff maar dnek dat ik dat wel kan raden succes ermee

Euh ik vind dus het echt niet goed dat je haar wil laten zitten omdat ze het dus verdiend heeft.

En wat is de reden dat ze niet veel heeft gedaan? En daarbij denk ik niet dat het zitten blijven haar dan in ene wel gaat motiveren...en hoe belangrijk is dat 7de vak? En voornamelijk voor wie is dat belangrijk? Voor haar of voor jullie?

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

Het is demotiverend om een heel jaar hetzelfde werk over te moeten doen, en helemaal omdat het is omdat je ouders willen dat je naar de havo gaat terwijl je klaarblijkelijk kwa belasting nu op je max zit. Let op hè, ik zeg niet dat ze het intellectueel niet aan zou kunnen, dat weet ik niet, maar klaarblijkelijk heeft ze nu in haar puberbestaan haar handen vol aan het doorstaan van de mavo ( of ze nu wel of helemaal niet haar best heeft gedaan)
Ik zou haar mavo af laten maken en als ze dan door leeftijd en rijpheid ervoor kiest om havo te doen is ze evenlang onderweg als dat jij haar laat zitten. Mijn broer heeft havo gedaan en daarna vwo en is arts geworden, een andere broer heeft mavo gedaan en daarna havo eb heeft een hbo afgerond. Probeer naar het hele plaatje te kijken.. Pubertijd is gewoon lastig. Als ik eerlijk ben denk ik dat je op de leeftijd van je dochter echt niet gaat denken, fijn nu zal ik goed naar mijn ouders gaan luisteren, want zij hebben al die tijd gelijk gehad... Ik denk eerder dat je een heel boze dochter in huis krijgt het volgent jaar die al haar vriendinnen kwijt is en jou het kwalijk neemt dat je haar hebt laten zitten.. Omdat jij wil dat ze meteen havo doet...
Pas op wat je doet..

Oh en als ze het intellectueel met gemak aankan... Dan leert ze nog niet te werken, maar zit ze met een vinger in haar neus het jaar van herhaling uit

Mijn beide zoon zijn begonnen op de Havo, test op de basisschool hadden uitgewezen dat ze dit aan zouden kunnen, de oudste is na 1 jaar toch terug gegaan naar de Mavo, bloeide hier helemaal op, haalde prachtige cijfers en heeft er voor gekozen om nu toch Havo erachteraan te doen. Mijn jongste zoon was in het tweede jaar net zoals jou dochter, deed niet echt zijn best om er iets van te maken. Hij heeft dit tweede jaar nogmaals overgedaan, dat wilde hij zelf. Helaas is hem dat ook niet goed af gegaan, zelf geeft hij aan ik heb er toch niet hard genoeg aan gewerkt, hij heeft het moeilijk met zijn puberteit, is steeds ontzettend moe, groeit daarintegen als kool en maakt lichamelijk en geestelijk een hele grote ontwikkeling door. Hij gaat nu naar de Mavo, het geeft hem rust, en dat komt hem denk ik ten goede. Wat hij daarna gaat doen, dat weet hij nu nog niet, maar dat is de volgende stap om over na te denken. Eerst maar eens die ellendige puberteit goed door zien te komen.

Misschien gewoon eens goed met je dochter hierover praten en kijken wat ze zelf wil en haar zelf de keuze laten maken?

chantal. wij hebben hier precies hetzelfde aan de hand..alleen mijn dochter doet de tl en we hebben er het hele jaar zo hard aan getrokken en ze kan het , want het voorlaatste proefwerkweek haalde ze goede punten, maar nu had ze geen zin meer, ze was moe en weet ik wat niet allemaal en nu heeft ze slechte punten gehaald. Op de school van mijn dochter laten ze eigenlijk niemand zitten..je gaat dan gewoon een stap terug. En waarom doen ze dat niet..de exameneisen zijn best wel zwaar geworden en als iemand dan zijn examen niet haalt, dan kunnen ze in ieder geval de 4de nog over doen..als ze al in een andere klas zijn blijven zitten, dan is het einde oefening als ze hun examenjaar niet halen.
Wij krijgen vandaag telefoon en dan horen we of mijn dochter op de tl kan blijven, of dat ze terug zakt naar kader. Ik vind dat heel dubbel..aan de ene kant heb ik zoiets van, zet die tante maar terug, want gewoon niet je best doen en het wel kunnen, nou dan verdien je het niet om verder te gaan, aan de andere kant denk ik..ze kan het verdorie..ze kan gewoon tl halen, als ze zich maar eens wou inzetten....en dan is het zooo zonde als ze een stap terug moet doen. Toen de punten binnenvielen van de proefwerken, was ik zooo teleurgesteld, dat ik ook zoiets had van, ik mail de mentor en ik vraag zelf wel om haar terug te zetten naar het kader....mijn man heeft mij ervan overtuigd dat het beter is om het advies van school af te wachten....dan kan ze namelijk boos zijn op school en niet op ons als ze wordt teruggezet. Ik blijf stiekem hopen dat ze terug gaat, in de hoop dat het laatste jaar eens minder stressvol zal zijn, maar volgens mijn man zal het niets uitmaken of ze nou op kader of tl zit...ze zal ook op het kader ervoor moeten werken en als ze dat ook dara niet doet, zal ook kader nooit lukken......
maar ik snap jou gevoel dus heel goed.....het is geen straffen of iets dergelijks..je wilt gewoon dat ze gaan inzien dat school belangrijk is en dat ze er ook iets voor moeten doen!

succes ermee....

misschien moet je juist haar wel over laten gaan... Dan zal ze of beter haar best doen en als ze het niet doet blijft ze dan alsnog zitten.

Mijzelf kennende (ben het eerste jaar van de havo net blijven zitten) was het dubbelle jaar een pretjaar en helemaal niet motiverend.. niets doen en toch een 9 voor Frans bijvoorbeeld.. dus het kan ook juist aafrechts werken.

ik zou die bal mooi bij school leggen.. En voor jezelf proberen het toch een beetje los te laten.. ook het komende jaar..

Ik ben het helemaal eens met Mieps, vooral ook omdat er meer is in het puberbestaan dan alleen maar het intellectueel aankunnen. Het is vaak een moeilijke periode voor veel kinderen.

Ik ging zelf van havo/vwo, naar mavo, naar lbo. Vervolgens mbo en hbo en via werk hbo+. En dat heeft me niet zoveel extra tijd gekost en ik denk zeker niet als er nog een jaar overdoen bij had gezeten. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden en geloof ook dat een jaar overdoen enorm demotiverend zou zijn.

Ik vind het goed dat je in het besluit meegaat en ik snap ook dat het geen machtstrijd is je wilt natuurlijk altijd dat je kind het meest uit zichzelf haalt, maar ja realiteit is we willen zoveel voor onze kinderen maar pubers willen gewoon soms wat anders.

En dat ze spijt heeft, ja spijt komt altijd te laat maar ook dan denk ik daarom is ze ook nog een puber....

Ik was vroeger ook zo hoor had met gemak havo gekund maar ik wou dat niet geen zin in

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

wat fijn dat jullie al wat weten..wij weten nog niets.....maar ook wij gaan mee in het advies van de mentor

Nou super toch!!! En wat bij mij toen erg gewerkt heeft was dat mijn ouders mij hebben gezegd als je nu je cijfers allemaal opkrikt tot voldoendes dan krijg je een tv! Dat motiveerde me aardig...

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

Fijn dat ze toch over is, weet ze in ieder geval dat ze volgend jaar flink haar best moet gaan doen.

Maar het afgelopen jaar heb je al veel ruzie gehad en achter de broek moeten zitten, je zat vaak op het randje van in huilen uitbarsten.....hoe kijk jij nu zelf tegen het komende schooljaar aan dan?

Ik ben namelijk van mening dat niet JIJ bijna moet huilen maar ZIJ.
Je kan ze achter de broek zitten maar dat houdt ook een keer op vind ik, ze zullen moeten inzien dat het hun eigen verantwoordelijkheid is en laten ze die liggen dan komen ze zichzelf dus ook tegen.

Ik hoop dat ze het gaat redden.
Wat is mavo3 trouwens? Er wordt toch niet meer over mavo gesproken? Is dat niet VMBO T?

Fijn. Ik voel het hoor, dat het niet alleen machtstrijd is. Ik had 3 aartsluie en heel slimme broers die echt allemaal op het randje hebben gehangen. En heb mijn ouders zorgen daarover heel bewust meegemaakt.. Maar ook het puberverzet van mijn broers...hou je achterhoofd dat het echt overgaat. Mijn broers zijn hele hardwerkende en sucesvolle mannen geworden.
Nu eerst opladen en dan als er even rust in huis is duidelijke afspraken maken over maken van huiswerk. Ik zou duidelijke consequenties verbinden aan haar werkhouding ( niet aan het resultaat ervan) dus als zij hard werkt is er iets te verdienen wat ze leuk vindt, uit met haar vriendinnen of iets met jullie doen, als ze het werk er niet in stopt.. Jammer dan, dan die week niet uit ( winkelen of uitgaan) in het weekend. Jij moet er niet steeds achteraan moeten.. Zij moet het gaan doen! Ik ben het met de moeder hierboven eens dat het tijd wordt dat jij stopt met huilen en dat zij gaat focussen.
Is er iets wat ze ZELF wil bereiken? Beroep/ hobby ofzo en is het een mogelijkheid om al eens rond te gaan kijken.. Want het is ook een stuk makkelijker om ergens voor te werken Als je weet waarvoor je het doet. Voor veel kinderen is iets als naar de hAvo kunnen gewoon te abstract om als doel te kunnen dienen.