dochter vriendin krijgt alles

hier kregen ze ook alles wat hun hartje begeerde maar daar ben ik maar vanaf gestapt.... t was allemaal leuk in het begin maar na een tijdje kijken ze er niet eens meer na ..

nee ik maak me er niet druk meer om!
ze kennen heel afentoe nog wat krijgen maar lang niet alles

---

Ik ben niet doof!! Ik negeer je gewoon

To,

Ik leg mijn dochter uit dat wij dat gewoon niet kunnen. Dat wij graag op vakantie willen, sparen voor als er iets kapot gaat en dat papa en mama nu éénmaal niet rijk zijn.

Dat wij wel alle dagen voor ze er zijn, dat er iemand thuis is als zij van school komen en niet naar de bso hoeven of alleen zijn. En dat er overal wel wat is.

Gewoon uitleggen en zeggen hoe het is. Ze is 10 en zal dat heus wel moeten begrijpen. Dat ze een tikkie jaloers is, nou logisch toch, daar zijn het kinderen voor. Zo waren we vroeger allemaal.

Enne voor jouw, probeer even voor jezelf uit te vinden waarom ze dat doen, niet hardop maar je kunt je kind wel alles geven en dan je kind amper zien, of schulden hebben en dan toch alles voor je kind kopen enz enz. Misschien hebben die ouders een rotjeugd gehad en willen ze wat "goedmaken".

Weet je, jij bent jij en je doet zoals jullie het doen. Zolang je liefde aan je kind geeft doe je het goed. Of dat nu met of zonder geld is, het is nu éénmaal zo.

Maar dat het steekt, ja joh je bent ook maar een normaal mens, dat hebben we allemaal wel eens.

Ons verklaren ze ook voor gek dat onze dochter van 6 een Ipod mocht kopen.
Maar ze had veel verjaardagsgeld en wilde als mama een Ipad (maar daar had ze niet genoeg voor) en mocht ze een Ipod.
Ze gaat er zuinig mee om en een zo'n 3d DS hebben ook heel veel kinderen en die kost ook al snel 160 euro.
Maar die wilde ze niet omdat ze al 2 jaar (mijn) gewone DS heeft.

To gewoon uitleggen dat jullie dat niet gaan doen!

Jammer dat meteen aan dezemvraag de mate van opvoeden wordt beoordeeld en daarnaaast ook nog of je al dan niet werkt en je kind naar de opvang moet.
Zeker dit laatste is een voor ieder persoonlijke keuze die je voor jezelf (al dan niet met partner) afweegt en er is geen goed of slecht denk ik. Daarnaast verschilt het ook nog per kind of bso wat goed is.

gewoon eerlijk uitleggen. ze is groot genoeg. ik kwam uit een groot gezin met een vader met een klein salaris. ik kreeg niet alles wat mijn vriendinnen kregen, maar wist dat mijn ouders wel wilden maar niet konden. Nooit zeer van gehad.
En nu, hebben wij het heel erg goed, maar je ontmoet altijd mensen die nog meer hebben.. wij ook.. lol.. des te eerder je leert tevreden te zijn met wat je hebt en wat je je kunt veroorloven, des te beter!

Ik vind nog steeds dat je niet kan oordelen over anderen. Je kan een visie hebben over hoe je het met je eigen kinderen wil doen maar dat maakt een ander niet slechter.

Wij hebben het niet slecht, mijn kinderen hebben ook veel, maar niemand behalve wij zelf weten hoe we daar intern mee omgaan en dat gaat ook eigenlijk niemand iets aan. Dwz dat ik niet zit te wachten op waardeoordelen, zoals ik dat ook niet bij anderen doe. Kan ook wel dingen bedenken die ik erg vind, maar het voegt niks toe om dat te gaan benoemen.

ik geef mijn kind ook alles...nog meer als mij eigenlijk.

de kleine gaat ook niet stampvoeten als ze iets niet krijg..dan leg ik het uit en is het goed.

zo wilt ze graag het sprookjes kasteel van de playmobile..nou ze weet dat ze daar tot de verjaardag moet wachten..

nou ik vind het dus wel een steek..als je je kindje minder geeft ben je een betere moeder..want zo staat het wel.

jaloezie is gezond,hoort erbij,maar zo uitspraak vind ik te ver gaan.

mijn kind houd ook van mij en ik koop haar liefde niet.. als je haar vraagt waarom hou jij van mama dan zegt ze omdat mijn mama mijn mama is en mama is lief daar gaat het om.

iedereen doet het op zijn eigen manier.
Ik kan mij wel voorstellen dat je het rottig vind voor je dochter. Heb ik ook wel eens met dingen, maar goed het zijn keuzes die je maakt als ouders en als je daar volledig achterstaat dan kan je die keuze uitleggen aan je dochter.

Een keer jaloers zijn is helemaal niet erg, heeft elk mens wel eens. Zolang het maar gezonde jaloezie is.

Mijn ouders riepen altijd: we gunnen je alles, maar je krijgt niet alles.
Tuurlijk was ik het daar toen niet altijd mee eens. Maar nu ik zelf een dochter heb, begrijp ik het en denk ik net zo.

tja zo is het leven zeg ik altijd maar
de ene heeft het de anere niet


ik vind de uitspraak als je minde rgeeft ben je een betere moeder ook erg kwetsend


ik heb vroegr nooit niets gehad puur omdat mijn vader soort van geen handen meer had ipv een gat
onze spulletjes die we hadden werder zelfs gewoon verkocht om brood te kopen
ik liep vrij snel een krante wijk da kon ik toch dingetjes voor emzelf doen

nu mijn kinderen krijgen veel en waarom odmat ik t leuk vind en omdat het kan
ik ben 24/7 thuis ze krijgen alle liefde van de wereld maar als wij zelf iets willen dan kopen we dat vaak(mits toerijkend soms kan het gewoon niet)
dus waarom zou ik dat niet voor mijn kideren doen
natuurlijk word hij wel is boos als hij iets niet mag of krijgt maar das gezond het is een kleuter
en als hij echt iets heel graag wilt dan kan hij dat verdienen
zo heeft ie ea gespaard door goed te eten
hij wil graag een waterpistool prima als je niet meer huilt oner de douche kan je die verdienen
en als ie wat ouder is kan hij klusjes doen
maar dan nog als ik morgen in de stad loop en zie iets waarvan ik weet dat hij het super vind kan het zomaar zijn dat ie dat krijgt
heb nu al wat dingetjes in de kast liggen voor als zometeen zomervakntie is en slecht weer is maar ook iets voor in zwembadje met goed weer
tja dan ben ik maar een slechte moeder blij dat mijn kindjes er aners over denken