kinderloze mensen zijn gelukkiger

Nou ja, voor ik kinderen kreeg was mijn leven absoluut makkelijker, dus als je alleen naar de dingen gaat kijken die ze noemen dan zou ik ongelukkiger zijn, maar als je dan kijkt naar welke dingen je ervoor terug krijgt dan verandert dat het hele beeld wel.
Ik voel meer liefde en geluk nu ik kinderen heb, dat ik dan niet meer zomaar weg kan en minder te besteden heb en nog even moet wachten met mijn studie neem ik er graag bij.

Ik denk dat je vooral gelukkiger bent, omdat je minder zorgen hebt!

Onbezorgder? Absoluut!
Maar dat staat niet automatisch garant voor meer geluk.
Het is een beetje appels met peren vergelijken volgens mij.
Toch denk ik dat veel mensen het wel onderschatten, de impact die het op je leven heeft.

Hmm, ongelukkiger? Nee dat kan ik niet zeggen. Ik heb juist het gevoel dat ik meer mezelf ben nu ik kinderen heb. Ik voel me compleet, en het gevoel van de onvoorwaardelijke liefde voor mijn kinderen...er iets niets anders wat mij gelukkiger maakt dan dat.
Ik ervaar nu veel meer dat ik leef, wat het leven inhoudt en dat ik ala minuut mijn leven zou geven voor m'n kinderen.
Nee, ik kan oprecht zeggen dat ik met kinderen mij veel gelukkiger voel

Ik voel me absoluut niet ongelukkiger dan toen ik geen kinderen had. Ja we hebben een ander leven, ik kan niet zomaar ergens heen of wat dan ook, ik moet altijd rekening houden met, maar maakt mij dat ongelukkiger nee hoor echt niet!

Ik voel me even gelukkig, al is het dan wel anders.

Ik denk niet dat het komt door het hebben van kinderen maar simpelweg dat mensen te egoistisch worden. Dat ze te erg ik gericht zijn/ worden en elke keer ermee gaan zitten wat zij mislopen enzovoort.
We zijn tegenwoordig veel te erg bezig met op vakantie kunnen ,veel tijd voor onszelf moeten hebben, een eigen dit en een eigen dat. Zint de partner ons niet dan zoeken we een nieuwe in plaats van heel hard te vechten, kunnen we niet verder groeien in ons werk dan zoeken we een oorzaak en gaan er negatief op door.

Zouden we maar iets meer tevreden zijn en niet zo gericht zijn op bezittingen en prestaties, maar gewoon genieten.

Mijn vier kinderen hebben allemaal gezondheidsproblemen en dat maakt mij best ongelukkig. Die ongelukkige gedachten had ik vroeger niet. Nu best vaak al ben ik ook gelukkig met ze
Maar ik wil ze ook niet kwijt natuurlijk, dan word ik nog ongelukkiger

---

mv 4 kinderen

ik ben juist door mijn kids veel gelukkiger geworden,ik denk dat mensen zonder kids niet weten wat ze missen. Ik zou mijn kids voor geen goud willen missen,kijk elke leeftijdfase heeft voor en nadelen maar daar zijn het kids voor en ouders zijn er voor om ze op te voeden en het kind zo goed en gelukkig mogelijk hun leventje door te laten brengen. Ik kan me geen leven zonder kids voorstellen,daar zou ik ongelukkig door worden. Ben dan ook zo supertrots dat ik nog een wondertje verwacht over een week of 2 a 3,en is dit kindje gezond ben hk de allergelukkigste vrouw op aarde,althans dat zegt mijn gevoel :d

Ik denk niet dat het onderzoek geheel klopt.

Ik denk dat mensen die bewust kinderloos blijven het makkelijker hebben en meer lachen en "lol" hebben.

Maar ik wil niet in de schoenen staan van de stelletjes die dolgraag kinderen willen en ze niet kunnen krijgen en ook niet kunnen adopteren. Ik denk en heb het van dichtbij gezien hoe verdrietig en ongelukkig iemand dat kan maken.

Ik vind de kinderen echt wel een verrijking in ons leven maar als ik 10 jaar geleden wist wat ik nu weet, had ik het wellicht anders aangepakt!!!

Dit onderzoek komt voor mij dan rijkelijk laat Maar ik ben juist gelukkiger met kinderen dan zonder. Ik wilde ze graag en vind het nog leuker dan gedacht maar ben gezegend met tot op de dag van vandaag gezonde kinderen. Zoals bijv. de zorgen van queen at home hebben we niet, dat maakt een en ander natuurlijk moeilijker.

Ik vind mijn leven met kinderen in heel veel opzichten veel rijker en ben minstens even gelukkig als voorheen. Je leert ook zoveel over jezelf juist door je eigen kinderen en ik geniet er zo van om vanalles met ze te ondernemen. Iemand zonder kinderen heeft natuurlijk veel meer vrijheid, kan gaan en staan waar hij wil en zichzelf op de eerste plaats zetten maar om dat geluk te noemen vind ik wel erg oppervlakkig.

En gelukkig zijn zou toch niet alleen moeten gaan over de periode dat mensen kleine kinderen hebben. Die kinderen worden ook weer groot en hoe heerlijk is het als je straks weer lekker je eigen ding kunt doen en tegelijkertijd (hopelijk leuk) contact hebt met je volwassen kinderen en eventueel kleinkinderen? Ik heb zoveel verhalen gehoord van oudere mensen die (soms achteraf) graag kinderen hadden gewild en het nu als een groot gemis ervaren dat ze er geen hebben, daar zit zo'n groot verdriet achter.

Kinderloze mensen zijn gelukkiger

De overheid moet burgers helpen met de levenskeuze kinderen te nemen, omdat voor veel Nederlanders het krijgen van nageslacht niet gelukkiger maakt. Dat betoogt ‘geluksprofessor’ Ruut Veenhoven van de Erasmus Universiteit in Rotterdam.

Ik vind dit ongelovelijk dom geschreven. Ik neem een halfje bruin of wit, ik neem koffie of thee, ik neem een hond of en kat, maar ik neem geen kind.
Ik kies ervoor om een kind te krijgen en ik ben zou gelukkig, dat ik dat kind dan ook gekregen heb.

Hoeveel mensen zijn er intens verdrietig, omdat ze geen kinderen krijgen. Die zijn daar juist ongelukkig door.

Mensen die bewust kinderloos blijven, die kunnen net zo gelukkig zijn. Hebben veel vrijheid en minder verantwoording.
Mensen die bewust kinderen krijgen en zieke kinderen krijgen of kinderen met veel problemen, die kunnen daar erg ongelukkig door zijn.

Ik denk, dat we voor persoonlijke levenskeuzes geen overheid nodig hebben die ons adviseerd kinderen te NEMEN.

Ik heb geen kinderen en eerst gekozen om te studeren en mijn werk op orde te krijgen. Met mijn eerste relatie toen ik in de 20 was een overtijdsbehandeling gedaan; net bij elkaar en ik had het gevoel het niet aan te kunnen en bovendien zag partner kinderen niet zitten. Ik heb toen eigenlijk gekozen voor het ongeboren kind > ik kan je nog niets bieden, mijn eigen leven is nog zo'n gaos.

Vanaf mijn 35 ste wel een kinderwens en het idee dat ik het aan zou kunnen. Daarnaast een andere partner die eerst maar wilde verhuizen voordat we aan kinderen gaan denken en wat niet zo eenvoudig is. Nu ben ik 47 en geen kinderen. Nee, ik ben er niet gelukkig mee. Ik vind mijn leven incompleet, mis iets! Graag zou ik zoveel mee willen geven aan kinderen en ben er zeker van dat ik er juist ook erg van zou kunnen genieten. Eenzaamheid van het ouder worden zie ik ook somber in; geen volwassen kinderen en kleinkinderen. Nee, ik vind het echt niets zonder kinderen en de familie die je zou kunnen vormen!! Om mij heen zie ik veel leuke en gelukkige voorbeelden en weet dat deze mensen ook echt gelukkig zijn MET! Ik vraag me af hoe goed dat onderzoek is geweest. Het is daarnaast volgens mij een oerinstinct om te kunnen zorgen voor je kinderen en familie en is het iets natuurlijks waar je dan geen gehoor aan kan geven.

Wat verdrietig Marlou.