Super trots! Rapport!

Na 2,5 jaar constant ooronstekingen en zware verkoudheden, is mijn meissie er weer! Afgelopen zomer zijn haar neusamandelen eruit gegaan en heeft zij buisjes gekregen.
Ze zat totaal niet meer lekker in haar vel, onzeker, lusteloos en na al tig keer bij de huisarts geweest te zijn, heb ik de laatste keer even flink van mij afgebeten VOOR mijn dochter.

Haar rapport is een wereld met verschil dan voorgaande. Ze is: zeker van zichzelf, ze durft, ze heeft weinig hulp nodig, ze praat heel duidelijk ipv heel zachtjes!!!

Ik ben zo ontzettend trots en zo mega blij. Dat ze nu eindelijk weer lekker zichzelf kan zijn en er op school niet meer onder lijdt. Voorheen zat ze vaak met haar armen overal elkaar te niksen, durfte niks (en onzeker op hoogte), durfte niet te vertellen en als ze iets zei kon je haar niet verstaan.

Mijn dag kan niet meer stuk...en ow wat was het een goede beslissing om die operatie te doen (altijd sneu enz, maar het heeft zoveel goeds gebracht).
Moest het even kwijt...kan wel janken van geluk. (thuis merkte ik het natuurlijk al, ze is niet meer ziek geweest enz, maar op school was even afwachten...)

thankx minnie mouse.

Owja ze is trouwens 5 (over 2 maandjes 6)

dank jullie wel. Voelt heel goed inderdaad. Ook om toch bevestiging te krijgen, het blijft een operatie is. Aantal weken geleden was er iets op het nieuws dat artsen/specialisten het erover eens waren dat neusamandelen weghalen geen nut heeft. Dat ze er vanzelf overheen groeien (is misschien ook wel zo, maar tot hoeveel jaar moet je dan wel niet wachten..zij was al 2,5 jaar constant ziek)
Ik ben er van overtuigd dat het degelijk verschil maakt.

Ze hoort ook veel beter, waardoor ze ook weer duidelijk praat.
Geweldig om te zien hoe ze dan opbloeit.

Nog kopje koffie en dan naar school brengen

hai, de operatie viel erg mee. Het bloedde bij haar wel heel erg (half uur flink), jongetje dat naast haar lag het 0,0 bloed.
Eerst half uur was dan ook ellende, ook omdat ze moest blijven liggen en dat moest op haar zij ivm het bloeden (anders worden ze beroerd), maar ze lag dus op haar oortje en dat deed bij haar heel zeer.
Toen eenmaal de paracetamol begon te werken knapte ze meteen op. Ijsje eten ging prima, lekker wat drinken.
Helemaal geen last gehad verder...waar ze het meeste last nog van had was haar keel: schrale plek door het beademingsbuisje, maar een waterijsje deed wonderen.
Al met al is het mij/ons erg mee gevallen hoor, 1e half uur was even heftig en dan moet je uitkijken dat je niet mee gaat huilen.
Maar voordat je het weet is het achter de rug.

Veel succes brabbel met je zoontje en hopelijk knapt hij er net zo van op. Binnen een week had mijn dochter al resultaat met de oren: ze hoorde stukken beter.
Ze heeft geen ooronsteking meer gehad. Voor zwemles heeft ze nu van die zwemstukjes bij Beter Horen laten maken. Wel even opletten dat ze echt goed aansluiten(of beter gezegd: de boel perfect afsluiten). Ik moest er 3 keer mee terug voordat het goed was.
Succes!

dat was ik hierboven, vergeten in te loggen!