Mama-life
| Linda Mv Jarno & Ils e schreef op: 05-06-2012 20:29:50 |
pfff weet niet of het op school besproken is geworden, maar Jarno wilde praten over de dood, de hemel, opa jos,kanker,begraven en cremeren..Hij wilde alles weten....(wie legt de dode in de kist, kun je dan nog haije zeggen, wat is as? waarom stopt een hart ermee?) Paar keer huilend elkaar moeten knuffelen. Weet dat ik het met die leeftijd ook erg moeilijk vond...Waarom gaan pap en mam eerder dood? Ik wil dan ook dood! Waarom ben ik de jongste in het gezin? Ik blijf als laatste over....Pffff wat een moeilijk onderwerp om rustig en logisch aan een kind uit te leggen..En dan te bedenken dat we dat over een paar jaar nog een keer krijgen..... Hoe gaan jullie hier mee om?? Heb alles proberen uit te leggen. Eerlijk proberen te blijven...Zelfs de as van opa laten zien... Jarno is 6, opa is iets langer dan een jaar dood dus hij heeft er wel iets van meegekregen... |
| Quote |
| Suus schreef op: 05-06-2012 20:32:18 |
Ik ga er eigenlijk heel luchtig mee om. Dood hoort bij het leven en kinderen zijn zo "makkelijk" wat
dat betreft...zo onbezorgd.... dat wil ik heel graag zo lang mogelijk zo houden. Mijn dochter van 8 begrijpt nu heel goed wat het is, al kan z ehet denk ik niet overzien. Mijn zoon van 5 wil soms ook wel dood, lijkt hem cool in zo'n schatkist onder de grond.... ik laat het gaan... als hij het zo beleefd en daar ok bij is... |
| Quote |
| Linda Mv Jarno & Ils e schreef op: 05-06-2012 20:33:50 |
Jarno vertelde net dat hij een extra brede kist wil, want op de rug ligt niet lekker...Hij wil op
zijn zij in de kist liggen..(want zo slaapt hij ook altijd)..Moest stiekem wel even lachen... |
| Quote |
| Suus schreef op: 05-06-2012 20:37:02 |
Ik kan er zelfs wel een beetje jaloers op zijn hoe kinderen om gaan met zware onderwerpen  Gelukkig maar,
hun portie komt helaas nog wel... hopelijk duurt dat nog heel lang |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 05-06-2012 20:39:25 |
Mijn dochter zegt dezelfde dingen. Zij is ook 6 jaar. Ze is een heel gevoelig meisje en juist daarom probeer ik er ook zo luchtig mogelijk mee om te gaan, en tussendoor maak ik wel eens een grapje, juist om het niet te zwaar te maken. Ze zijn denk ik op een gezonde manier nieuwschierig, het is alleen voor ons als ouder soms best een beladen onderwerp. |
| Quote |
| Linda Mv Jarno & Ils e schreef op: 05-06-2012 20:42:39 |
is heel lastig...Mijn moeder is begraven (maar toen was ik zwanger van Jarno dus hij kent haar niet)
daar gaan we regelmatig even langs...Opa is uitgestrooid, daar gaan we eigenlijk nooit heen omdat we
daar zelf niets mee hebben.... Jarno zei vandaag: waarom gaan we wel naar oma? Ik ken haar niet eens...Ik wil naar opa...Dus komende zondag gaan we naar de uitstrooiplek... |
| Quote |
| Nimmie schreef op: 05-06-2012 20:51:28 |
Ik heb mijn dochter mee genomen naar de begravenis van mijn moeder. wel heb ik haar bij bepaalde momenten weg gehouden ook de momenten dat de kist nog open was en dus mijn moeder er opgebaard lag.. Mijn dochter is die dag heel bewust bezig geweest ze heeft iedereen en alles van dichtbij mee gemaakt en weet ze eigenlijk wel zo'n beetje dat oma erg ziek was en oma het niet langer meer vol kon houden en dat de dokters haar hebben laten slapen.. ze heeft mij de kist zien dragen van oma, en ze heeft mij de kist in de lijken wagen zien tillen. ook dat ik erg verdrietig was en ze me erg lief kwam troosten van mama je hebt mij nog  wel heb ik der toen door mijn schoonouders mee laten nemen naar de auto toen ik en mn zusje mn moeder naar haar laatste rustplaats ging brengen en dus ook het zand op der kist strooide op dat moment had ik wel zoiets van nee mijn dochter hoeft dit niet te zien. ( schoonouders zijn toen mee geweest naar het begravenis van mijn moeder om een oogje in het zeil te houden omtrent de kids ) ze heeft oma toen ook benoemd naar oma ster, en nog steeds verteld ze er nog weleens over. ook toen haar konijntje erg ziek was is hij dood gegaan en hebben wij beide samen haar konijn begraven in de tuin.. nu heeft ze inmiddels wel een ander konijn.. maar zou ze meer willen weten dan zou ik het haar wel zo goed mogelijk proberen te vertellen.. |
| Quote |
| Nimmie schreef op: 05-06-2012 20:53:56 |
owja qua opa. daisy kent de beste man niet. al zou ze hem wel in haar kamer eens gezien te hebben??? (de omschrijving klopte althans) ik heb hier thuis mijn vaders gedenk plaatje aan de muur hangen met wat enkele fotos van mijn vader. dus eigenlijk kan ze altijd opa herdenken. Oma ster heeft hier boven mijn vader een grote foto met haar kettingen hangen. helaas is haar graf wel 1,5 uur rijden van ons vandaan. |
| Quote |
| Meidje schreef op: 05-06-2012 20:54:38 |
Wij hebben het afgelopen jaar ook veel voor onze kiezen gehad mbt de dood. Ons kindje van 4 merkte
gewoon dat er iets was. We hebben dit toen uitgelegd met behulp van een boekje van Nijntje wat over
de dood gaat. Sommige dingen in het boekje iets verandert, er staat een stukje dat oma in slaap valt
en niet meer wakker wordt... dat leek me niet echt geschikt voor een kind van 4.. Je hebt meer
boekjes erover voor verschillende leeftijden. Het werd wel wat duidelijker door het boekje, toch wel veel vragen en hier proberen we ook luchtig mee om te gaan.. Voor kinderen is het nog moeilijk te begrijpen waarom iemand er niet meer is. In ons geval had het ook te maken met een jong iemand waardoor we het moeilijk uit te leggen vonden. Op sommige momenten begint ze er nog wel over...of soms kijkt ze ineens naar foto's en stelt ze vragen. Je kunt het beste zo eerlijk mogelijk blijven op een luchtige manier.. |
| Quote |
| Linda Mv Jarno & Ils e schreef op: 05-06-2012 20:58:40 |
Jarno is bij opa in het hospice geweest totdat opa aangaf dat het hem te druk was (ilse is best wel
aanwezig) Ze zijn niet meegeweest naar het mortuarium omdat opa er niet meer uitzag als opa...en ik
ze daar echt nog te klein voor vond... wel mee geweest naar het crematorium (mijn pap was ook mee
voor de kids..) Hij is met de kinderen naar de koffietafel gegaan en wij zijn de kist naar de oven
gaan begeleiden. Daar wilde ik de kinderen al helemaal niet bij hebben.....Vond het echt vreselijk
om te doen, maar wilde er voor mijn man zijn...Toen dat gebeurd was zijn we met de kinderen naar
buiten gegaan en hebben we ballonnen op gelaten voor opa...Ilse noemt hem dan ook nog steeds opa
lucht...... |
| Quote |
| Caithy schreef op: 06-06-2012 09:45:23 |
Hier komt de dood ook vaak voorbij in gesprekken! Laatst moesten we naar een crematie van de beste
vriend van mijn vader, dat heeft me heel erg aangegrepen (en nog) mijn lieve meisje van 5,5 voelt
dit en we praten hier dan over. Laatst zei ze dat ze niet wilde dat we ook dood gingen en toen heb ik gezegd dat ik nog heeeeeel oud wilde worden! (wat natuurlijk ook zo is!!!) Ik merk dat ze er soms wel erg mee bezig is, aan de vragen die ze stelt maar het blijft luchtig. |
| Quote |
