confronterende dagen

Een leuke dag gehad, kids waren lief, vermaakten zich goed en met heel veel mensen gezellig zitten praten.
Mooi en droog weer gehouden, wat wil een mens nog meer zou je zeggen.

Maar dan, toch..........zit er iets te knagen.

Jarenlang hadden we een vriendengroep, die de afgelopen jaren uit elkaar gevallen is.
Heel bewust hebben wij onze eigen weg gekozen, een keuze die ik zo weer zou maken.
Alleen één maar......we horen niet meer bij een groep.
We hebben vrienden, maar allemaal losse vrienden zeg maar.
Ze zijn ons allemaal even dierbaar, maar met dagen als vandaag zien we elkaar meestal niet.
Voorheen nooit moeite mee gehad, omdat we naast onze losse vrienden ook de groep hadden.
Maar wat kun je je dan ineens eenzaam voelen met je eigen gezinnetje!
Straks lekker slapen en morgen weer een nieuwe dag en dan is dit gevoel vast weer voorbij.

Het is fijn dat ik mijn verhaal hier even kwijt kan, dankjewel voor het lezen en welterusten voor straks

dankjulliewel.
Ik vind het zelf zo gek soms, je maakt zelf nav dingen die gebeurd zijn een keuze, sta daar 100% achter, maar dan wordt je toch ineens geconfronteerd met dat eenzame gevoel, bah....

Thanx meiden, nu kan ik weer lekker gaan slapen

Dankjewel.



Zoals ik al schreef, geslapen en nu kan ik het weer helemaal loslaten

Maar blijf het toch gek vinden, die confrontatie met vriendengroepen gezellig samen op terrassen met die dagen, doet me nog altijd wat.