HELP,dringend raad nodig

Het is wel fijn hier op een forum te posten en vragen te kunnen stellen. Ik lees altijd met veel aandacht alle stukjes over tieners.

Mama van Drie Volgens mij ben jij wel een heel toffe moeder. Als tiener had ik jou wel als moeder willen hebben.

Is het trouwens echt zo dat tieners helemaal veranderen? Of ken je je tiener enigszins doordat je ze als kind kende?
Wel knap trouwens dat jij ook de grenzen aangeeft bij jouw bijna 18-jarige. Natuurlijk doe je dat voor zijn gezondheid, maar ziet hij dat dan ook zo?

Alice, ben ik met je eens. Ik denk ook dat elke kind een eigen aanpak nodig heeft en ben het met je eens dat als een 14-jarige het over ''maar 2 flugel'' heeft, dat toch al wel een probleempje is.

Haha danielle....ik weet niet of ik een toffe moeder ben...ik ben wel wat makkelijker als mijn man, die ziet mede vanwege zijn werk overal gevaren in.
Ik als moeder ben natuurlijk ook bang dat mijn kinderen iets overkomt maar ik besef dat dat dus altijd kan zijn, overal, ongeacht hoe oud ze zijn.
En we hebben het er wel eens over hoor...wat te doen als er bv een opstootje uitbreekt...een relletje...een ruzie etc.....wat je dan het beste kan doen etc.

Nu dacht ik mijn kind ook altijd goed te kennen omdat ik er wel wat van mezelf in herkende...maar met het opgroeien veranderen ze toch, ze worden gevormd door de vrienden die ze hebben, door de dingen die ze meemaken, voor zover ik het kan zien heeft hij geen foute vrienden, geen criminelen toestanden enzo....en ze hebben hopelijk ook iets meegekregen van de opvoeding.

Ikzef ben als kind altijd kort gehouden, er mocht nooit wat, er kon nooit wat, mede vanwege het strenge geloof waarin ik opgevoed was.....ik denk dat dat er wel voor gezorgd heeft dat ik dat dus zo niet wilde bij mijn kinderen.
Als mijn kinderen met een plan komen van wat ze willen dan is mijn man dus geneigd direct een nee te verkopen en ik ben meer iemand van ' hoe ga je dat dan doen? en met wie ga je dat doen? etc etc...ik veeg dus niet gelijk iets van tafel maar probeer in overleg met mijn kind tot iets te komen waarin we beide tevreden zijn, en soms lukt dat niet omdat ik echt iets niet wil en dan hebben ze simpelweg pech.
Ik wilde mijn oudste dus niet naar een disco hebben hier een paar plaatsen verderop omdat ik wist dat daar heel vaak gevechten zijn etc....had een slechte naam, daar is hij dus nog niet geweest.
Nu gaat hij vaak gewoon hier in de stad uit, ook wel naar een kroegje...of een poolcafe etc......en dan naar rotterdam met koninginnenacht haha....hij heeft het zo leuk gehad dat hij volgend jaar weer gaat zei hij.....en het is gelukkig weer goed gegaan.

Of mijn zoon dat zelf dan ook zo ziet vraag je........euh.....nee....ik denk het niet....ja hij zegt wel van ja maar ik voel dat hij het dikke onzin vindt want ze voelen zich oppermachtig he.....zijn jong en sterk en kunnen toch alles wel aan....maar ik wil het niet en mijn man nog minder....we willen niet dat de studie er onder komt te lijden, het is best een pittige studie die hij doet, en bovendien...hij is nog ( net) geen 18 en bovendien....als hij wel 18 is....dan gelden er hier in huis toch echt nog wel regels...is hij het er niet mee eens....dan moet hij maar op kamers gaan....simpel....veel kan hier maar niet alles.

Ik denk dat mijn zoon mij wel ziet als een moeder waar veel kan, zijn vader vindt hij wat minder makkelijk, ik doe ook veel op gevoel, en meestal zit ik wel goed daarin.
En ik moet niet bemerken dat hij er een zooitje van gaat maken.....dus geen kots partijen en dronken toestanden als hij uit is geweest, gelukkig is dat nog niet voorgekomen.

Hm....zegt meer over hoe die meiden zijn dan over het verbieden van drank door hun ouders.....dat zou betekenen dat als je iets verbiedt dat je dan bang moet zijn dat je dochters het zo oplossen.....nou...mij niet gezien want dan kan je alles wel goed gaan vinden...dacht het dus niet.

Mijn oudste zoon dronk ook wel eens een biertje thuis toen hij 15 was, als we bv chinees aten.
Hij drinkt echter zelden bier nu thuis, wel als hij uitgaat maar ik weet dat hij liever baco's drinkt en cocktails dan bier, alleen kosten die duurder en daarom toch maar een biertje met uitgaan.

Mijn zoon gaat wel alleen ( of met vrienden) over straat 's nachts...misschien is dat anders als je een zoon hebt.....ik weet nog niet hoe ik dat ga doen met een dochter.
De vriendin van mijn zoon is 16 en laat zich ook niet halen en brengen, wellicht dat ze van haar moeder niet alleen mag maar wel samen met een vriendin...of nu ze wat heeft met mijn zoon brengt hij har thuis natuurlijk ;-)

Ik ben dus ook ontzettend streng opgevoed (1e spijkerbroek op mijn 14e, internaat tot mijn 18e) en heb ook een periode gehad dat ik daardoor behoorlijk rebels kon zijn.

En toch heb ik al die tijd dat ik dingen deed die niet mochten, wel geweten dat ik fout zat! Zowel het feit dat ik veel niet mocht als het feit dat ik toch dingen gedaan heb die niet mochten en de ervaring hoe ik me daarbij voelde, heeft me wel gevormd tot de persoon die ik ben.
Ik denk dat als ik vrijer gelaten was, dat ik gemakkelijk "het verkeerde pad'' had kunnen kiezen.

Ik heb dus ook het gevoel dat Mama Van Drie heeft dat als je alles maar goed moet vinden, omdat ze anders rare dingen kunnen gaan doen, dat dat niet juist is.

Op die manier kun je als ouders wel heel gemakkelijk gemanipuleerd worden! En afgezien daarvan, dan stel je je als ouder ook wel echt als voetveeg op (ook niet bepaald een voorbeeld). Ik vraag me ook af of tieners er überhaupt bij gebaat zijn om zo vrij gelaten te worden, want later in het leven zullen ze zich toch ook aan regels moeten houden.

Wat ik me afvraag: Helpt het om met tieners te praten? Veel uit te leggen en dan geleidelijk meer eigen verantwoordelijkheid te geven? Of valt er niet te praten? Zal misschien ook weer van het kind afhangen...

Zoals ik al schreef, bij mijn dochter werkt het super goed....maar dat zal niet bij iedere puber zijn! geleidelijk meer verantwoordelijkheid geven, daar ontkom je niet aan. En mijn ervaring is, dat ze heus wel eens met het hoofd tegen de muur lopen. Ik zelf heb dat heel lang proberen voor te zijn...behoeden voor fouten, totdat een leraar van Esmee mij eens zei..laat haar de fouten maar maken, daar leren ze van.

Gisteren was mijn dochter met een paar vriendinnen gaan winkelen in maastricht ( ze werden gebracht en gehaald, tijd afgesproken en alles) Ineens belt ze me op...mam vind jij het goed dat ik een 3de gaatje laat schieten in mijn oor. Mijn hele lijf schreeuwt dan van NEE, dat wil ik niet. Mijn dochter en dan met 3 gaatjes in haar oor.........in haar mooie lijf......Ik zou dan ook het liefste zeggen nee, maar dat werkt bij haar niet, want dan gooit ze zich met de kont tegen de krib. Ik heb haar gezegd...goh meid, als jij dat mooi vind, ja, dan moet je dat doen......jij vind dat dus eigenlijk niet mooi mama, vroeg ze...ik zeg, nou, ik vind dat niet echt mooi, maar het is jou keuze, als jij dit graag wilt...en heel subtiel zei ik ernog achteraan dat ze veel mooie oorbellen had die in mijn ogen niet meer zo mooi zouden zijn als ze daar nog 2 oorbellen naast zou hebben......ik heb het gesprek afgebroken met de woorden..schat, kijk maar zelf wat je doet.....van mij mag het rustig.
Ze kwam thuis, ik zeg, laat me het 3de gaatje eens zien...oh mam, ik heb het niet gedaan..je hebt gelijk.....2 gaatjes is wel genoeg.......pffffffff. Dus je ziet, bij mijn dochter werkt het, maar ik kan me voorstellen dat er meiden zullen zijn die hun moeder niet eens bellen......Het zal echt het ene kind voor het andere zijn.
Ikzelf stond met 16 jaar al op eigen benen...heb ene hele moeilijke jeugd gehad en totaal geen controle, ik heb echt zelf moeten uitvinden wat goed en slecht is en dat is niet slecht geweest. Ik denk dat hoe je vroeger bent opgevoed ook meespeelt in de keuzes die je nu maakt met eigen kinderen.

Joltje
Ja, ik begin ook steeds meer in te zien dat hoe wij opgevoed zijn door onze ouders veel effect heeft op hoe we nu zelf als ouders zijn.
Klinkt alsof jij heel wat wijsheden hebt opgedaan in je late tienerjaren die je nu van pas komen.

Moet wel lachen om het hele oorbellen verhaal. Ik heb zelf 11 gaatjes in mijn oren gehad (nu nog 9) en mijn dochter van 10 heeft er ook 2 aan elke kant Dat gaat hier niet zo'n issue zijn ;-)
Ik heb zelf trouwens vroeger echt mijn moeder niet gebeld toen ik gaatjes liet prikken. Mijn ouders schrokken zich een ongeluk toen ze me na een paar weken zagen (ik zat toen op internaat) en ik opeens zoveel oorbellen had

Maar ik begrijp wat je bedoelt! En het is misschien ook een kwestie van ''pick your battles''. Eigenlijk net zoals dat is als ze kleiner zijn. Van veel dingen maak ik hier geen punt, van enkele dingen die ik belangrijk vind wel. Misschien is dat straks in zekere zin dan ook zo.

Ik zeg ook vaak tegen mijn oudste dat als hij zich volwassen gedraagt, hij ook zo behandeld zal worden. Klinkt in theorie wel goed, ben heel benieuwd hoe dat straks in de praktijk gaat werken...

Kun je je eigenlijk ooit voorbereiden op zoiets als tienerjaren?
Ik heb natuurlijk wel het voordeel dat mijn kinderen thuisonderwijs krijgen. Als ik andere thuisonderwijzers hoor, heb ik toch wel het idee dat het bij die kinderen allemaal net wat meer meevalt, omdat ze heel anders leven en wat minder continue onder invloed staan van leeftijdsgenoten. Maar dan nog, vind ik het doodeng!

Ik heb absoluut geen wijsheden opgedaan in mijn tienerjaren..was dat maar waar. Mijn vader een zware alcoholist, mijn moeder na de scheiding ook ( ze zijn gescheiden toen ik 10 was ) en ik werd zo dwars en tegendraads dat ik bij jeugdzorg werd weggezet als ene moeilijk kind. Maar het enige dat ik graag wou waren mijn ouders bij elkaar. Ik wou niet alleen maar in het weekend bij mijn vader zijn..als ik bij mijn vader was, dan vond ik het zielig voor mijn moeder en vice versa. In 6 jaar tijd ben ik god weet hoeveel keer weggelopen thuis.....van mijn vader naar mijn moeder en weer terug...bij mijn moeder kon ik redelijk kind zijn, bij mijn vader was ik de huishoudster. op mijn 16de ben ik echt weggelopen en terecht gekomen in een opvanghuis en daarna kamertraining gehad. Ik durf rechtuit te zeggen dat ik geen idee heb hoe een normaal huiselijk leven eruit hoort te zien, laat staan dat ik een goed voorbeeld heb van, hoe voed ik mij kinderen het beste op. Ik weet wel dat ik het altijd vreselijk heb gevonden dat er gewoon maar oordelen over mij geveld werden ( kinderbescherming, jeugdzorg) terwijl niemand ook maar 1x de moeite nam om eens echt met mij te praten. In dat hele traject ben ik 1 iemand tegengekomen die mij begreep. dat was de psycholoog van het internaat waar ik kamertraining volgde. Die man luisterde naar mij. Ik was geen lastige puber, ik was een puber met veel vedriet en DAT maakte mij zo lastig!
Ik denk dat ik het redelijk goed doe en dank god op mijn blote knieen dat mijn dochter met me wilt praten..geen idee hoe mijn jongens dadelijk de pubertijd doorgaan, maar ik hou mijn hart vast.....dara ben ik heel eerlijk in.
Jij hebt het over volwassen gedragen..nou grote fout van mij, die ik nog regelmatig maak.......ik eis dat ze volwassen zijn ( dat was ikzelf ook) en dat is zoooo fout..langzaamaan volwassen worden, dat moet het zijn, maar ik verwacht gewoon veel te veel op dat gebied van ze.......

wat betreft de school....oh mijn god, dat is echt erg. Mijn dochter zit op het VMBO en ze komt echt met alles in aanraking. Ook drugs......de leerlingen moeten verdorie stevig in hun schoenen staan om dat allemaal te weerstaan. En mijn dochter rolt daar goed doorheen, maar mijn jongens......angste en beven heb ik er nu al van.

Joltje Dat is allemaal wel heel heftig... Proef zelfs nu nog een beetje van je verdriet uit die tijd. Zeker geen leuke kindertijd, als ik dat zo lees.
Toch denk ik dat jij het belang van gesprekken met je kinderen toch zeker wel als wijsheid hebt meegenomen uit alles wat je hebt meegemaakt.

Langzaamaan volwassen worden, ja, dat klinkt het beste. Maar hoe krijg je je kind dan zover dat ze daar aan mee willen werken? Ik bedoel, proberen de meeste tieners niet veel te hard van stapel te lopen? Ik bedoelde eigenlijk dat ze zelf verantwoordelijkheid kunnen krijgen naar gelang ze zich volwassener gedragen.

Wat naar dat de school het dan zo moeilijk maakt om op te voeden... Het zit goed fout in een land als ouders hun kinderen vol angst en beven naar school sturen! Zou voor alle ouders willen dat de scholen veiliger waren, minder rotzooi aan de kinderen aan zouden bieden. Of nou ja, niet dat de school drugs e.d. rechtstreeks aanbiedt, maar toch dat je vertrouwen kon hebben in de school zou toch eigenlijk wel het minste moeten zijn.

Misschien dat je jongens je wel helemaal versteld zullen doen staan. Praten ze gemakkelijk met je?

ene van de twee praat makkelijk, de andere helemaal niet. Die wat niet praat is ook erg te beinvloeden en ik ben bang niet door ons.....
Bij mijn dochter op school is de situatie nu zo, dat er beveiliging rondloopt, dat er regelmatig controles zijn met drugshonden, maar wat ik vooral akelig vind is de druk van andere kinderen om vooral toch mee te doen en je niet als een watje op te stellen. Ze willen er dan bij horen en niet buiten de boot vallen en gaan dan misschien dingen doen die ze niet willen / mogen. Helaas ook bezuinigingen op het middelbaar onderwijs, dus ik ben bang dat de situaties alleen maar erger worden. minder leraren, minder controle, misschien geen geld meer voor de beveiliging... Nu begrijp ik wel van andere ouders dat het ook ligt aan het feit dat het een vmbo opleiding is en is de situatie op een havo / vwo etc toch alweer vaak anders.......maar dat weet ik dan niet uit eigen ervaring.

Maar het zou er toch eigenlijk niet toch moeten doen of VMBO erger is dan Havo/VWO. Elk kind is even waardevol en verdient een gelijkaardige omgeving, toch?
Ach ja, ik heb altijd van die gedachtes die nergens op slaan. Het is nu eenmaal zoals het is. Het is wel te hopen dat de bezuinigingen het niet nog erger maken.

En wat betreft je jongens, met 1 ben je dan goed op weg, doordat hij wil praten.
De ander, stille wateren hebben diepe gronden, maar dat hoeft niet per definitie verkeerd te zijn, toch? Misschien dat hij toch wel heel sterk zijn eigen mening heeft.

En als het te erg wordt, kun je nog altijd naar België verhuizen. Hier mag je gewoon thuisonderwijs geven ;-) Huis van onze buren staat te koop ;-)

hahaha, danielle, dat is een goeie....ik zal er eens over denken
Ik ben het trouwens absoluut met je eens over het feit dat het vmbo even veilig moet zijn. We hebben het daar pasgeleden nog over gehad met de mentor van Esmee. Zij vertelde dat er ouders waren die zij in die 3 jaar nog nooit had gezien. Die mensen trokken zich niets aan van hoe hun kinderen het deden op school en hoe hun schoolprestaties zijn. laat staan dat ze op de hoogte zijn van roken, drugsgebruik etc. En als ze dan bellen dat er problemen zijn, wordt er verwacht dat de school het oplost, maar die staan ook weer met de rug tegen de muur, want ze mogen niks......



Och ja, er gaat nog heel wat water de maas af, voordat we onze kids op de plaats hebben toch? Ik zal er alles aan doen om ze goed op de plaats te krijgen, maar daar zullen ze ook zelf wat aan moeten doen......
ik vond het toch makkelijker toen ze nog in de box lagen

Ik vind het ook met de dag lastiger worden De jongste loopt nu en dat is al lastiger dan de box

Dus het feit dat het VMBO anders is, ligt over het algemeen meer aan de ouders van een deel van de kinderen? Dat is eigenlijk nog erger... Onbegrijpelijk eigenlijk. Of mijn kind nou VMBO of VWO zou doen, zou voor mij niets uitmaken. Ik begrijp dat echt niet, maar ik hoor het idd ook vaker.

Kinderen opvoeden is een hele verantwoording. Ik vraag me dan soms af hoe ik het heb aangedurfd om 6 kinderen te krijgen. Statistisch gezien moet er dan wel 1 en ander fout gaan...

Uiteindelijk kunnen we allemaal niet meer doen dan ons best, toch? Zowel wij als de kinderen. Komt het allemaal vast goed En als dat bij jou niet zo lijkt te zijn, toch België ;-)

Er is idd wel verschil in VMBO en HAVO/VWO leerlingen maar ook zeker hoe de school zelf is.
Mijn oudste heeft havo gedaan en afgemaakt, mijn 2e is na 2 jaar havo overgegaan naar vmboT omdat hij er het 2e jaar havo met de pet naar gegooid heeft, wij als ouders kunnen ten alle tijde via magister alles in de gaten houden van je kind, dus de cijfers, het eventuele spijbelen en het te laat komen, alles staat daarop.
Gaan ze ziek naar huis? Dan krijgen ze een briefje mee en moet je als ouder bellen zodra ze thuis zijn, gewoon een extra controle om echt spijbelen tegen te gaan. Zijn ze weer beter dan moet dat briefje ondertekend mee terug naar school.

Beide scholen van mijn jongens vind ik goede scholen zonder veel trammelant, als ik lees Joltje dat je het hebt over drugshonden etc daar sta ik van te kijken.

Ik denk dat het toch ook wel heel erg scheelt hoe je kinderen opgevoed worden, wat ze van huis mee krijgen, er zijn heel veel ouders die met z'n twee werken en daardor zo druk druk druk zijn dat je als puber veel de vrije hand krijgt, ik werk niet en ben dus thuis en daardoor heb je dus wel meer controle over je kinderen met wat ze doen na school etc, nu wil dat niet zeggen dat als je werkt dat het fout gaat met je kind he.....dat zou een beetje kort door de bocht zijn, maar wees in ieder geval betrokken bij je kids, en ik ben ervan overtuigd dat ook of misschien wel juist....pubers toch echt nog wel regels nodig hebben, natuuuuurlijk vinden ze dat zelf dom ens tom en weet ik veel wat maar aan de andere kant geeft het hun toch nog even dat beetje houvast, helemaal laten waaien is in ieder geval niet goed.
Dus als ouder mag je rustig regels stellen, ga alleen wel met je tijd mee...vind ik dan.....iemand van 16/17 jaar om 12 uur thuis laten zijn met uitgaan vind ik veel te vroeg bv.

Ik denk niet dat je je voor kan bereiden op de tienerjaren Danielle.....het is een leer en groei proces van zowel het kind als de ouder, een kind zal zich toch los willen maken van de ouder en dat moet jij als ouder dus niet in de weg staan.
Er is zeer zeker wel te praten met tieners/pubers...althans...dat vind ik.....ik houd het wel altijd kort, dus niet iedere ellenlange gesprekken....maar je kan wel praten met ze hoor, juist een discussie zullen ze niet uit de weg gaan, waarom iets wel of niet mag en wat ze er zelf van vinden, ik vraag dat altijd wel vaak...hoe ga je dat doen....wat vind je er zelf van?.....dat zijn vragen waarop ze dus heus wel ingaan.
En dat geeft jou de gelegenheid om te zine hoe je kind denkt over een bepaald iets...of hoe hij dat denkt op te gaan lossen....dus als ouder moet je niet meer simpelweg alles in willen vullen en regelen en doen voor je puber.

Moeilijk.....soms wel...want je wilt ze graag behoeden voor fouten...mijn man vind het moeilijker als ik...ik heb zoiets van laat hem maar op z'n bek gaan....figuurlijk dan he.....want dat is nog steeds de beste leermeester en als ouder moet je hier en daar bijsturen.

Voorbeeld....mijn oudste...gaat graag op stap.....drinkt heus wel eens een biertje....1 teveel ook misschien......komt naar huis tegen 5 uur ofzo.....het had geregend dus de weg glad...hij fietst altijd als een bezetene........moet een scherpe bocht om op het fietspad en in die bocht staat zo'n rood/wit brandweerpaaltje...in het midden van dat fietspad....je voelt hem al aankomen he.....mijn zoon niet denk ik....die heeft met zijn trapper dat paaltje geraakt en is van zijn fiets gevlogen......neus kapot....van zijn voorhoofd....neus tot onder zijn neus was een en al bloed.......wat doet kind dat denkt slim te zijn.....komt thuis....doucht....( heb ik niet gehoord).....en gaat naar bed.....moeder komt 's ochtends uit bed en ziet in de wastafel een druppeltje bloed liggen...vreemd denkt moeder......gaat naar beneden....ziet een veeg bloed aan de deur.....nog vreemder.....loopt naar de garage en ziet zijn fiets staan met het stuur onder het bloed....sjezus.......vader erbij geroepen.....maar eens gaan kijken wat er dan in bed ligt boven......we schrokken ons rot.....afijn....hij jeeft nu geleerd dat je als je zoiets hebt je dus je ouders wakker moet maken want je kan wel een hersenschudding hebben...je gaat dus NIET zomaar je bed in.....plus.....drink niet zoveel en rijd niet zo hard een bocht om.
Hij had die avond ook door elkaar gedronken..dus wat biertjes en baco's....dat is dus iets wat je nooit moet doen en dat weet hij nu.
Verder komt hij dus nooit dronken thuis, we hebben hem ook duidelijk gemaakt dat als dit vaker gebeurt hij simpelweg niet meer weg mag, dat we de teugels weer even moeten aanhalen, het is verder niet meer voorgekomen want hij heeft weken met een kapotte neus gelopen en ja...wei zijn neus schendt schendt zijn aangezicht...niet leuk als je puber bent haha.....

Nu is hij een student...je kent het dus wel......geen beter leven als een studentenleven.....toch gaat het tot nu toe nog goed met studie en kind.
Of hij drugs gebruikt...of nou ja drugs...blowen bv....geen idee...mijn man is nogal goed thuis daarin ( vanwege werk) en zou het herkennen danwel ruiken.......maar ik denk niet dat hij dat gebruikt, misschien wel eens geprobeerd want hij had toen wel een vriend die blowde vaak.....die vriend is nu overigens helemaal uit beeld.

Ik ben er wel van overtuigd dat ALS een kind verkeerd wil dat je als ouder mooi het nakijken hebt.......dan sta je met de rug tegen de muur.....toch wil dat niet zeggen dat je alles maar goed moet vinden hoor, zeker niet.
Maar hopen dat ze voldoende mee gekregen hebben want opvoeden doe je nu he....normen en waarden geef je ze mee als kind....niet als puber.....als je dan nog moet beginnen ben je aan de late kant.

Mama Van Drie Dat is echt schrikken, als je zo overal bloed vindt... Gelukkig is het allemaal goed afgelopen en ik denk dan wel dat hij ervan geleerd zal hebben. Met vallen en opstaan leren heet zoiets toch? ;-)

Misschien is ze te krampachtig proberen te behoeden voor fouten ook wel niet goed. Maar nu de gulden middenweg nog vinden... En dan ook nog 1 die voor allemaal goed is. Of per kind bekijken en dan weer hopen dat ze zich niet achtergesteld voelen.

De beste voorbereiding is dus nu bezig zijn met opvoeden. Neem ik behoorlijk serieus en tot nu toe lijkt dat goed te gaan. Meer kan ik dan dus niet doen. Ik blijf maar met ze praten en dan zien we wel hoe het allemaal gaat lopen.

Mijn oudste van bijna 13 is nu een paar dagen aan het logeren bij een vriendje met een oudere broer en zus die behoorlijk aan het puberen zijn. Ben benieuwd of ik dat ga merken als hij terugkomt

Dat denk ik wel Danielle.. als jij op een respectvolle manier omgaat met je kinderen, gaan zij ook op een respectvolle manier om met jou. Het is niet zo dat 't ineens draken worden als het pubers worden. De pubertijd maakt 't wat moeilijker ja, omdat ze vaak geen blijf weten met zichzelf, als ze dan ook nog 's op onbegrip en weerstand stuiten bij hun ouders, dan is 't feest!
Maar als je blijft praten, dingen blijft uitleggen, respect toont voor hun mening maar ze wijst op hiaten in hun opvattingen, ze verantwoordelijkheid geeft (en hebt bijgebracht in de jaren daarvoor) dan komt 't allemaal best goed.
Af en toe moeten/mogen ze fouten maken, dat is niet erg, dat betekent niet dat ze helemaal van 't pad af zijn. Zo leren ze alleen maar.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Daar ben ik dus wel bang voor. Dat ik 's ochtends een keer opsta en dat er een draak in huis loopt.

Respect staat hier heel oog in het vaandel. Eerlijkheid en vertrouwen trouwens ook. Ik hoop dat dat dan helpt straks. Ik denk dat ik een moeder ben die nu echt moeder wil zijn voor de kinderen en pas later meer vriendin.

Ik vind het trouwens tot nu toe wel erg leuk hoe de 2 oudsten hier hun eigen meningen over dingen beginnen te vormen. Ze hoeven het echt niet altijd met me eens te zijn (gaat ook niet gebeuren), maar ik verwacht wel van ze dat ze zich ook tijdens de puberjaren als mensen blijven gedragen. Dat ze een ieder respecteren en eerlijk zullen zijn. Ze zullen niet perfect zijn, ben ik ook niet, maar zo lang we maar samen ons best blijven doen.

ik denk dat je je niet zo'n zorgen moet maken of je de anderen tekort doet. Zij hebben die leeftijd nog niet, je oudste kreeg die dingen op hun leeftijd ook niet, en als je jongsten die leeftijd hebben, moet je oudste het financieel allemaal zelf doen.

het gaat nog maar over een tijdje, het duurt niet lang meer voor ze een baantje heeft toch?

tot slot zou je kunnen gaan voor een maandbedrag voor kleedgeld en zakgeld ineen, waarbij je bijvoorbeeld jassen en schoenen zelf voor haar koopt. Geeft ze het uit aan uitgaan? Tja, dan zie je er minder hip uit. Het zijn juist die afwegingen die je om leren gaan met geld. Wil je meer uitgeven? Dan moet je een groot blik babysitadresjes opentrekken

Hoi,

Ik vind zoiezo alcohol slecht op die leeftijd...maar zijn genoeg ouders met pubers die zeggen mijn kinderen drinken nog niet.. Weten jullie wat ze buiten doen of bij andere vriendjes/vriendinnen drinken? Meestal niet!!
maar wat betreft dat ze pas vanaf 15 kan werken klopt ook niet echt.. Ik heb een zoon van 13 en de loopt nu krannten is niet veel maar toch 30 a 50 euro in de maand...