Wij hebben de juiste keuze gemaakt!

Ik hoop dat ie goed staat, was aan het twijfelen tussen zorgenkindjes, peuters of blij (weet ff de juiste benaming niet meer whahaha)

Maar sinds vorige week zit Thiuri (3,5) op een speciale school/peuterspeelzaal.
Hij heeft een behoorlijke spraak-taal achterstand en speciaal voor deze kindjes bestaat er bij kentalis, vroegbehandeling. De eerste dag vond hijh al leuk, ik heb hem natuurlijk huilend achter gelaten en hij was heel blij dat ik hem ophaalde, maar hij had een leuke dag gehad. Hij had leuk meegedaan. Dinsdag hetzelfde, weer huilend achter gelaten, maar weer een leuke dag gehad. Op woensdag is hij vrij. Op donderdag bracht ik hem weer naar school en hij gaf me gauw een kus en stuurde me weg :d. Op vrijdag voor het eerst met de taxi. Brullen natuurlijk en behoorlijke tranen. Maar hij had een heerlijke dag gehad. Lekker meegedaan en zelfs aan de juffen verteld dat hij met de bus naar papa's werk ging!


Goed het weekend tussendoor, dus ik kneep hem al weer voor gister. Een rare dag, want papa ging ook mee om hem naar school te brengen, dus ik zag de bui al aankomen. Maar alles wat ik verwachtte gebeurde niet. Hij pakte zijn tas netjes uit, legde alles waar het hoorde. Kwam ons gauw een kus brengen en duwde ons zo de deur uit. Daaa papa, daaaa mama, doei Ies.... Goed dan ga je maar weer weg. Je kijkt nog ff door het raam om te kijken wat hij doet, de juf ziet je staan en zegt tegen hem, papa en mama staan daar, zwaai ff, maar nee hoor, hij had het veel te druk met zijn werkje....

Vanmorgen weer met de taxi naar school, dus ik zag de bui al weer hangen, maar nee hoor, hij stapt zo in doei mama....... :d :d.


We hebben echt de juiste keuze gemaakt, hij is een stuk rustiger en gezelliger. Gaat niet meer gelijk gillen als het niet lukt en probeert veel vaker om het toch te doen!!! Ik ben zooooo blij dat het zo goed gaat!

Quote Anna28:

super zeg dat hij het zo goed doet! Je hebt inderdaad de goede keuze gemaakt zo te lezen. Loslaten is gewoon heel erg moeilijk, voor jullie en voor hem, maar zo te lezen is hij al helemaal gewend! Blij dat hij het naar zijn zin heeft en jullie tevreden zijn!

Weetje wat het is, het is niet zo zeer het loslaten, want hij gaat ook al 2 jaar naar de kinderopvang, maar het is meer het accepteren dat Thiuri toch mogelijk naar het speciaal onderwijs gaat. Ik weet dat het niet het grootste drama is, maar het toch een acceptatie. Hij heeft toch iets wat niet " goed" is aan hem, het is toch een speciaal kindje. Ik merk het aan alles. Zijn zusje daarin tegen doet de dingen heel anders en vele malen sneller. Van de week maakte ze een twee-woord zinnetje. Thiuri spreekt sinds in maand of wat zinnetjes, daarvoor alleen enkel losse woorden. Dus toch het accepteren dat hij "anders" is.


Ik ben zo bang dat hij niet mee komt in de maatschappij of gepest zal worden in de buurt als hij wat groter is met buiten spelen. Nu weet ik best wel dat dat niet zo hoeft te zijn, maar dat is toch wel mijn angst. Geen vriendjes, altijd maar alleen. Als ik daar aan denk kan ik wel huilen... . Nou weet ik ook wel dat ik niet zo moet denken en hij zit pas een week op de vroegbehandeling en het kan altijd nog anders. Voor het zelfde geld gaat hij keihard ineens en kan hij over een jaar naar de normale basisschool, alhoewel ik die kans voorlopig nog klein inschat, maar je weet maar nooit!!!

Tuurlijk heeft hij al 2 dikke vrienden, maar toch.... zucht.... Ach ik ben gewoon heeeeel blij dat hij nu zijn draai heeft gevonden. Voor de lol zou je gewoon eens mee moeten gaan om hem op te halen, maar ja, t is een beetje te ver fietsen voor je denk ik