Mama-life
| Mafkees schreef op: 08-04-2012 20:43:34 |
Hoi dames, Ik wil graag aan jullie een situatie voorleggen, ben benieuwd wat jullie vinden.... Probeer even kort uit te leggen: Ik heb een zwager en schoonzus (broer van man) en we hebben de afgelopen jaren een goed en gezellig contact gehad. Deden samen van alles, kinderen even oud, etc. 3 jaar geleden lag mijn man op sterven en hebben we deze tijd echt samen doorgemaakt , ze waren een grote steun voor mij en mijn gezin. Toen mijn man herstelde en bleek dat hij psychisch ziek werd, wer hij nogal moeilijk in de omgang. Ik probeerde te redden wat er te redden viel (hij deed nogal lelijk tegen anderen zeg maar) en toen lieten mij zwager en schoonzus het steeds vaker afweten want ze hadden het ineens te druk.... tientallen keren heb ik telefoon gepakt om te vragen hoe of wat, maar geen reactie en veel onbegrip voor situatie van mijn man. mijn man werd slechter en slechter en ik stond voor de onmenselijke keuze om hem te laten opnemen in een psychiatrisch kliniek om hem te beschermen voor zichzelf. Echt een vreselijk zwarte periode uiteraard. ik bleef sterk, voor mijn man en onze 2 jonge kinderen. Mijn zwager en schoonzus waren opde hoogte van de slechte situatie en mijn keuze maar ik hoorde niks van hun. ik heb het contact gelaten voor wat het was. mijn man zat in de kliniek en ik ging thuis maar door maar was uiteraard kapot van verdriet. ik heb zwager en schoonzus laten weten dat ik teleurgesteld in hun was, maar zij vonden dat niet helemaal terecht. om een lang verhaal kort te maken, we hebben al 1 jaar geen contact meer. niks meer. mijn man gaat redelijk momenteel en geeft aan dat hij achter mij staat en heeft ook geen contact, maar hij wil het wel heel graag (komt vaak in therapie naar boven) deze mensen hebben mij erg gekwetst. maar ik weet dat ik mijn man een groot plezier zal doen door eens met ze te praten...... wat zouden jullie doen? voor je eigen gevoel kiezen en het zo laten zoals het is? of water bij de wijn doen en ze uitnodigen voor een gesprek? help? |
| Quote |
| Mariskamv2 schreef op: 08-04-2012 20:55:59 |
als het goed is voor je man, zou ik hem wel contact laten hebben en dan zien hoe het gaat lopen. Zoals het was zal het nooit meer worden natuurlijk. Je mans herstel gaat voorop. Dat zou ik doen. |
| Quote |
| Angelique schreef op: 08-04-2012 21:02:37 | ||
helemaal mee eens | ||
| Quote |
| Minou schreef op: 08-04-2012 21:06:07 |
Sluit ik me bij aan. Je man zou zeker JUIST contact moeten hebben en dan..dan weet je pas of dit
toekomst heeft OF einde verhaal. Hij kan dat bepalen. Nu is het niog niet af...en zolang hij geen contact heeft, zal dit ALTIJD terugkomen in welke therapie dan ook. Hij moet kunnen afsluiten..OF opbouwen. En jij! Jij bent een kanjer! Weet je dat ..jemig wat ben jij een sterke dappere vrouw..petje af!   |
| Quote |
| Happysinglemum schreef op: 08-04-2012 21:11:26 |
Ik snap dat het moeilijk is voor jou, maar misschien kan het je man idd wel helpen, dus zou ik het
ook proberen. |
| Quote |
| Happysinglemum schreef op: 08-04-2012 21:12:35 |
Sterkte trouwens, je hebt ook wel een erg moeilijke tijd achter de rug zo te lezen. Jullie zijn er nog niet natuurlijk maar fijn dat het al wat beter gaat met je man. |
| Quote |
| Fruitsalade schreef op: 08-04-2012 21:15:56 |
Ook ik zou het doen als het beter zou zijn voor mijn man, je kan het altijd voorstellen, zolang je
het niet voorstelt, weet je ook niet hoe zij er tegen aankijken. Ik zou het gewoon proberen, je kan
altijd nog daarna een keuze met je man samen maken. Sterkte! |
| Quote |
| Bepje schreef op: 08-04-2012 21:26:59 |
Voor je man kunnen jullie een gesprek doen, het blijft zijn broer ook nog eens. Daarna zou je niet
per sé alles weer hoeven doen zoals vroeger, dat kan waarschijnlijk ook niet meer. Heel naar dat ze jou zo teleurgesteld hebben terwijl je hun steun zo goed had kunnen gebruiken. Misschien hebben ze niet geweten er mee om te gaan, helaas. Sterkte voor jou ! |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 08-04-2012 22:02:55 |
bedankt voor jullie reacties! maar wat kan ik dan doen? mijn man contact alleen laten hebben of wel dat ik ze bel of mail? mijn man alleen contact is in het begin van zijn opname wel gebeurd, maar dit werkte niet. mijn man kon amper nadenken zelf dus laat staan "er tussen in staan" . dus sindsdien is er helemaal geen contact meer. ik denk idd Bepje....misschien wisten ze niet hoe ze ermee om moesten gaan. snap ik ook wel, het is ook iets ongrijpbaars een ziekte in je hoofd.....maar ja, ik voelde hem wel zeg maar. nogmaals dank, ik ga nog eens nadenken |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 08-04-2012 22:45:33 |
Nee, dan zou het denk ik echt iets van jullie samen moeten zijn. Kun je advies vragen aan een
therapeut/begeleider van je man die van de situatie weet? Ik zou denk ik samen met je man een mail opstellen, dat het iets gezamelijks is. |
| Quote |
| Bepje schreef op: 08-04-2012 22:56:41 |
Dat bedoelde ik eigenlijk te zeggen, dat zoiets heel zwaar valt. Ik denk ook dat je samen met je man en eventueel de begeleider moet bekijken wat het beste is in deze. |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 08-04-2012 23:00:59 |
we hebben het daar in de therapie al vaker over gehad. de therapeut snapte niet zo goed waarom ik
écht geen contact meer wilde. maar ik ben zo teleurgesteld en die mensen hebben mij en m'n kindjes
zo laten zakken, dat ik het echt niet meer wilde. mijn man vindt het jammer maar accepteert mijn keuze (zegt hij) de therapeut adviseerde dus om een keer met zwager en schoonzus om de tafel te gaan.....toen (tot gister 
wilde ik echt niet, maar nu twijfel ik..... ik wil mijn man plezieren en ik mis eerlijk gezegd het
contact ook wel.maar mis ik iets wat nooit meer terugkomt? en wil ik mijn man echt zo graag plezieren om mijn eigen gevoel aan de kant te zetten? klinkt niet zo aardig, maar overleg met mijn man kan bijna niet. hij is niet zo bij de tijd zeg maar....hij kan over dit soort dingen niet echt nadenken of met mij meedenken, hij is nog altijd druk met zichzelf. dat mag, dat moet en dat is niet anders, maar wel lastig in situaties als deze..... |
| Quote |
| Anno schreef op: 08-04-2012 23:02:27 |
Ja als het je man helpt zeker doen, wel naar dat ze gewoon niet verteld hebben waarom ze je geen
steun meer konden bieden, wellicht was de koek voor hun gewoon op en hadden ze die energie voor hun
eigen gezin nodig... |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 08-04-2012 23:06:29 |
Ik denk dat je het een kans moet geven. Wie weet verassen ze je. En anders is het voor jou ook een
kans om het definitief af te sluiten. Kan ook heel goed zijn. EN voor je man kan het helpend zijn. Misschien geen overleg met hem, maar je kunt wel contact zoeken namens beiden. En gewoon eerlijk zijn. Voor je man is het belangrijk en jij hebt twijfels...en dan is het hun zet en kom je er snel genoeg achter hoe zij erin staan en of ze iets met de situatie en met jullie kunnen. |
| Quote |
| Satekroket schreef op: 09-04-2012 07:24:27 |
Is het misschien mogelijk om de zwager en schoonzus voor een gesprek uit te nodigen met de
therapeut/psychiater? Dat zij jou hiermee helpen. Ik denk, dat het psychisch ziek zijn te moeilijk was voor je zwager en schoonzus. Of dat anders jij hierin gesteund zou worden? Ik zou het kontakt wel willen herstellen in het belang van je man. Het is toch zijn broer. En wanneer het in de therapie steeds weer naar boven komt, dan is het ballast voor je man. Wanneer het kontakt weer herstelt is, dan is hij weer vrij om met andere dingen aan de slag te gaan. Soms zijn er wel eens dagen of avonden ofzo voor familie van psychisch zieken, als voorlichting. Misschien willen ze daar wel heen komen. Sterkte!! |
| Quote |
| Bloemblaadje schreef op: 11-04-2012 09:57:58 |
ik zou ook contact op nemen. Ze hebben je niet alleen maar laten zitten, ze hebben je ook heel veel
steun gegeven in andere moeilijke tijden. En wie weet hebben ze wel een hele menselijke reden voor
hun gedrag. En je hoeft toch niet gelijk weer dikke vrienden te zijn? En misschien komt dat nooit meer terug, maar dat hoeft toch ook niet. Het is toch ook fijn als je gewoon weer normaal tegen elkaar kan doen? Het klinkt nu namelijk alsof je moet kiezen tussen zwart of wit en dat er niets tussen zit. |
| Quote |
| Bloemblaadje schreef op: 11-04-2012 09:58:29 |
En ook van mij heel veel sterkte, want het is niet niks wat je hebt meegemaakt! |
| Quote |
| Caithy schreef op: 11-04-2012 10:35:50 |
Wat iedereen een beetje aan voorbij gaat is de zwager en schoonzus, misschien heeft de man van to
wel zulke lelijke en kwetsende dingen gezegd dat zij de boot afhouden. Dit zou ik persoonlijk ook
doen, ookal weten ze dat hij psychisch niet in orde was (dat zie je niet aan de buitenkant). Jij kan wel teleurgesteld zijn in hun, maar misschien moet jij jezelf ook eens in hun situatie plaatsen. Misschien willen ze geen contact ivm het verleden en willen ze niet dat hun kinderen ook contact krijgen (beschermen). Dit verhaal heeft duidelijk 2 kanten en als je de andere kant niet weet.. Daarnaast blijf je naar hun toe zeggen, wij willen dit en wij willen dat en ik mis heel erg; wat willen jullie? Ik hoop dat ik zo duidelijk ben, ik hoop dat het goed komt, ook in je gezin. |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 11-04-2012 10:52:01 |
Ja, Caithy, ik denk zeker wel aan hun, ik kan het alleen niet begrijpen en dat is iets anders.... Als ze geen contact wilden omdat hun kinderen anders in contact komen met een psyschisch zieke man, kunnen ze voor altijd wegblijven hier. Mijn man, onze kinderen, de familie, vrienden en ikzelf kiezen absoluut niet voor deze situatie....zij hebben de keuze om ervan weg te lopen, doen ze dan ook.....als dat de reden is zijn ze nooit meer welkom, zulke mensen verdienen mijn vriendschap dan niet. En ik weet de andere kant inderdaad niet. Helaas, waren ze maar open en eerlijk.... In het heetst van de strijd toen mijn man ze slecht was, heb ik idd niet gevraagd aan hun....wat willen jullie? zou even lekker zijn! ik was toen alleen maar bezig om mijn man in leven te houden, mijn kinderen te beschermen en ipv leven waren we aan het overleven....en dan vraag ik aan zwager en schoonzus wat zij willen? Uhm....nee dus....ik denk dat ik gewoon andere verwachtingen heb van familie en vrienden dan dat zij kunnen of konden bieden.....dat is dan maar zo. ben wel dankbaar dat zij de enige zijn in onze familie en vriendenkring die zich zo hebben opgesteld. het was al pittig genoeg en ik had het niet getrokken zonder hulp |
| Quote |
| Myself schreef op: 11-04-2012 11:10:56 | ||
| ||
| Quote |
