Mama-life
| Cir schreef op: 08-04-2012 20:06:49 |
Wie heeft hier ervaring mee. Heb al een paar weken last van maagklachten. Vorige week uit het niets in ene hele hevige krampen rechts van m'n maag en vlak onder m'n ribbenkas. Omdat ik 24 weken zwanger ben, ben ik toen toch maar even de dokter gaan bellen en mocht even langs de HAP komen. Huisarts dacht dat het een galsteentje zou kunnen zijn geweest. Na een paar uur nog een beetje een pijnlijk gevoel te hebben gehad was het weg. Tot vandaag. Maar nu duurde de pijnaanval korter dan de eertse keer. Met een kwartier was het weer weg. Nu wel weer een soort napijn. Als ik er op google dan zie ik dat die aanvallen meestal langer duren. Wie heeft hier ervaring mee? En wat hebben ze gedaan tijdens de zwangerschap. Volgens de huisarts kunnen ze er niet zo veel aan doen tenzij ik echt een ontsteking zou krijgen. Ik vind het behoorlijk onzeker. Ik weet niet wanneer het weer begint en als het begint dan kan ik geen kant meer op, zo'n pijn doet het. wie had er ook last van maagpijnen? Volgens huisarts had het er niets mee te maken. Vorige week was een weekend arts. Ik ben van plan dinsdag wel even langs mijn eigen HA te gaan. |
| Quote |
| Minou schreef op: 08-04-2012 21:21:08 |
Oh zeker weten dat het kan uitstralen naar de maag. Rechts onder de ribben en rug..je weet niet waar
je het zoeken moet soms.. Het kan best een kwartier duren, korter en ook langer. Jeetje ook zwanger..ik weet niet of ze dan opereren ( is een kijkoperatie) of pas na de bevalling. Ga zeker langs je eigen ha en laat je doorverwijzen voor een echo van de galblaas. Jammer dat ik niet meer weet omtrent zwangerschap en galstenen..   |
| Quote |
| Miesje schreef op: 08-04-2012 22:00:37 |
ben het met minou eens. zou zeker effe naar de ha gaan,en om een echo vragen. heb ze ook gehad.. brr..aanvallen kunnen heel erg wisselen. |
| Quote |
| Mamaloes schreef op: 08-04-2012 23:00:05 |
Ik heb galstenen en de galblaas gaat er volgende maand uit bij mij. De duur van de aanvallen kunnen erg verschillen van een kwartiertje tot een paar uur. De pijn begint in de maag en straalt dan al snel uit naar de ribbenkast en daarna naar mijn rug. Je kunt tijdens zo'n aanval geen fijne houding vinden... Ik bleef vaak een beetje wiegen en ging zelfs gekke geluiden maken van de pijn  . Ik heb er zware pijnstillers voor, maar die mag je natuurlijk niet als je zwanger
bent!Wat je sowieso kunt doen is letten op je eten. Eet zo min mogelijk vet. Ik eet veel fruit, geen boter op brood, weinig brood en aardappels, geen varkensvlees enz. en ik heb al weken geen aanval meer gehad! Vooral snacken 's avonds was vaak de boosdoener... Dus ff geen chips meer! Mocht je toch een aanval krijgen dan zijn warme kruiken op je maag en in je rug wel een aanrader! Even naar de HA voor advies kan natuurlijk ook nooit kwaad. Zo'n echo mag volgens mij niet als je zwanger bent... Er hingen in de kleedruimte van die bordjes waarop stond dat je niet zwanger mocht zijn en die vrouw die de echo deed vroeg er ook nog om! |
| Quote |
| Minou schreef op: 08-04-2012 23:08:05 |
Oh dat wist ik niet eens..ik dacht, als je zwanger bent, krijg je ook echo's.. Maar toch wel even naar je ha en vragen. En de tips qua eten wat Mamaloes zegt, klopt helemaal! |
| Quote |
| Cir schreef op: 08-04-2012 23:27:10 |
Bedankt voor de reacties en tips! Ik ga zeker meer op m'n eten letten. Die aanvallen kreeg ik ook twee keer een uurtje na een stevige maaltijd. Kon inderdaad ook niet echt een fijne houding vinden. Ik had het gevoel dat ik moest gaan liggen maar als ik dat deed dan had ik weer het gevoel te gaan zitten. Qua pijnstilling mag ik alleen maar paracetamol uiteraard maar heb niet het idee dat het enige zoden aan de dijk brengt. Dat van een kruik is ook een goede tip! Alles was verlichting geeft is mooi mee genomen. |
| Quote |
| Mamaloes schreef op: 09-04-2012 00:18:11 |
Ja kleinere porties eten is beter! Ook drink ik veel karnemelk (wat ik eigenlijk niet lust dus ik
gooi er een beetje siroop doorheen), omdat karnemelk het vet al afbreekt in de maag dus voor het
naar de galblaas gaat! Melkproducten zijn sowieso goed. Die kruiken maakte ik echt wel heel warm.. Tegen heet aan! |
| Quote |
| Esther Mv Thomas schreef op: 09-04-2012 10:32:32 |
Bij mij begon het vanaf 10 weken zwangerschap. Maar toen wist ik nog niet wat het was. Met een week
of 24 heb ik een nacht in het ziekenhuis gelegen (omdat ik zoveel pijn had), maar ook toen werd er
niet naar mijn galblaas gekeken. Toen ik, na zoeken hierover, zelf bij mijn vk aangaf dat het galstenen konden zijn, zei zijn alleen maar "dat je dan echt heel veel pijn had". Ik kon haar wel wurgen, zij zag me niet liggen kronkelen in bed van de pijn...... Na de bevalling werd het alleen maar erger, ik had toen elke week wel een grote aanval. Toen hebben ze dus wel een echo gemaakt en bleek ik inderdaad galstenen te hebben. Toen mijn zoontje 3 maanden oud was, ben ik geopereerd (zoon was met een keizersnede geboren en toen dus weer een operatie) en is mijn galblaas eruit gehaald. Oh men, wat was ik blij erna!!! Ik heb nooit meer een echte aanval gehad. Heel soms nog wat pijn die erop lijkt, maar dat is dan maar een fractie van zoals het was en dus prima te doen (gewoon een ongemakkelijk gevoel eigenlijk wat ook weer snel weg is). |
| Quote |
| Cir schreef op: 09-04-2012 19:12:36 |
Bedankt voor jullie ervaringen. Oe Marloes, karnemelk ben ik ook niet dol op. Maar idd met wat limo er in is het wel te doen. Esther, wat een doos die vk. Kan er ook nooit tegen als een ander voor je gaat bepalen of de pijn die je hebt wel of niet erg is. Morgen echt even langs de huisarts en ik hoop dat ik een verwijzing krijg voor een echo. Misschien zijn er wel verschillende soorten echo's. en kan ik een ongevaarlijke krijgen. |
| Quote |
| Riviera schreef op: 09-04-2012 19:49:51 |
een vriendin van mij heeft het ook gehad en is 14 dagen na haar bevalling geopereerd, ze doen dat
liever niet in de zwangerschap, zij heeft meerdere malen in het ziekenuis gelegen tijdens haar
zwangerschap omdat ze heftige aanvallen had en kreeg daar voor zware medicatie |
| Quote |
| Cir schreef op: 10-04-2012 13:01:49 |
Ben bij de huisarts geweest en heb een verwijzing gekregen voor een echo. Kan morgen al tercht om
12:00 uur. Moet wel nuchter dus dat is even uitzingen maarja, ben wel blij dat ik zo snel terecht kan. En ook meteen even bloed prikken om te kijken of er een ontsteking zit. Huisarts zei dat de pijn misschien ook nog door opstipatie zou kunnen komen. Ik heb last van verstopping sinds ik Antagel slik voor die maagklachten. Nou, wel zullen zien. |
| Quote |
| Cir schreef op: 11-04-2012 14:09:09 |
Ben geweest maar de echoscopiste kon niets zeggen. Toch denk ik dat als ze duidelijk stenen had zien
zitten dat ze het me wel verteld had. Nu maar afwachten, morgen heeft de HA de uitslag. |
| Quote |
| >monique schreef op: 12-04-2012 07:22:34 |
bij mij mocht de echoscopiste geen uitspraak doen. pas toen de arts de echo beoordeelt had kreeg ik te horen dat ik galstenen had. na verwijdering van de galblaas bleek het een heel kiezelpad te zijn(kreeg ze mee naar huis lol) maar het lijkt me geen pretje in de zwangerschap zeg dus ff voor jou. |
| Quote |
| Minou schreef op: 12-04-2012 09:13:22 |
Bij mij wel..ze zei gelijk :die zit vol stenen. Zou het per zh verschillen dan? |
| Quote |
| >monique schreef op: 12-04-2012 11:38:45 |
geen idee, misschien wel hihi. ik vroeg er toen gelijk om of ze iets zag en dat mocht ze niet zeggen. nou was ik opgenomen in het ziekenhuis dus toen ik weer op de afdeling was kwam de arts er al aangelopen, en vertelde dat de galblaas er maar uit moest. |
| Quote |
| Cir schreef op: 12-04-2012 13:35:29 |
Ik ben ook zo'n hypochonder af en toe. Vannacht toch weer wakker gelegen om die echo met de
gedachte, misschien zag die echoscopiste wel allemaal enge dingen en mocht ze dat nog niet zeggen,
ze liep ook zo gerforceerd fluitend weg...of verbeelde ik me dat maar?... wat kan een mens zichzelf
toch gek maken he! Ik herken het overigens wel van dit ziekehuis dat ze niets zeggen. Bij de echo van de heupjes van mijn zonen ivm heupdysplasie gaven ze zelf ook nooit een uitslag. En ik heb een keer een echo van m'n schildklier gehad, ook precies hetzelfde. Vanmorgen heb ik gebeld maar de uitslagen waren nog niet bekeken door de huisarts. Assistente zei wel dat de bloeduitslagen er goed uitzagen dus ik ben nu wel een beetje gerust gesteld. |
| Quote |
| Mariėtte35 schreef op: 12-04-2012 14:05:42 |
Ik ben net dinsdag weer uit het ziekenhuis ontslagen nadat ik er 16 dagen heb gelegen. Ik kreeg
de donderdag voor mijn opname hevige buikpijnen en wist niet waar ik het zoeken moest, de HAP deed
dit af met een buikgriepje, ik werd echter alleen maar zieker en zieker en uiteindelijk ben ik
maandags opgenomen en wat bleek ik heb ook galstenen maar deze hebben ervoor gezorgd dat mijn lever,
alvleesklier en darmen flink waren ontstoken. Wat een pijn heb ik gehad en nu nog best veel pijn
gelukkig niet zo erg meer als in het begin. Ik kreeg een infuus met antibiotica, vocht en morfine en heb daar een week aangelegen, heel langzaam mocht ik weer helder vloeibaar drinken, toen dik vloeibaar naar lichtverteerbaar en hier zit ik nu nog steeds op. Vorige week vrijdag een CT scan gehad omdat ze wilden weten waar de stenen zich nu bevinden maar dat was niet duidelijk zichtbaar op de scan wel hebben ze nog een ontsteking aan mijn dikke darm gevonden. S 'avonds een enorme allergische reactie gehad op de contrastvloeistoffen dus weer aan het infuus. Nu ben ik thuis omdat ik verdere onderzoeken nu thuis mag afwachten maar ben er nog lang niet, ik krijg dinsdag een darmonderzoek en vervolgens moet ik nog een keer naar het ziekenhuis in Enschede voor een Endo echo zodat ze kunnen zien of de stenen nog in mijn galwegen zitten en uiteindelijk moet ik dan nog geopereerd worden zodat ze de galblaas kunnen verwijderen, deze operatie was al gepland voor over 2 weken maar mijn darmen zijn nu 1ste prioriteit. Ik mag thuis niets doen alleen maar rusten en bij koorts of meer pijn moet ik direct de afdeling weer bellen zodat ze me dan weer op kunnen nemen. Heel veel sterkte! |
| Quote |
| Miesje schreef op: 12-04-2012 14:08:33 |
bij mij zei de echoscopist ook gelijk tijdens de echo al,dat hij veel stenen zag. |
| Quote |
| Cir schreef op: 12-04-2012 21:00:03 |
Mariėta, jeetje wat een verhaal. Zal nog wel een tijdje duren voordat jij je weer helamaal de oude
voelt. Veel beterschap! |
| Quote |
| Mamaloes schreef op: 12-04-2012 21:28:32 |
Jeetje Mariėtte wat een verhaal joh! Wat een pech! Mijn HA stuurde mij in eerste instantie ook naar
huis met een buikgriepje... Terwijl ik niet meer wist waar ik het zoeken moest van de pijn! Dat snap
je toch niet?! Succes hoor! Ook al veel kilo's kwijt zeker? |
| Quote |
| Cir schreef op: 13-04-2012 12:36:12 |
Potver, het zijn dus toch galstenen. Nu krijg ik diclofenac zetpillen die ik als uiterste noodmiddal mag gebruiken tijdens een aanval. Voor de rest willen ze nu niets doen ivm de zwangerschap tenzij ik echt een ontsteking/verstopping ga krijgen. |
| Quote |
| Caithy schreef op: 24-04-2012 18:07:21 |
Hoi Cir! Mijn vriendin heeft ook een galsteen en is 21 weken zwanger. Nu heb ik een vraagje; Mijn vriendin durft door de aanvallen helemaal niets meer, ze is thuis van haar werk en het enige wat ze doet, is zitten op de bank en haar broodje smeren. Ze durft alleen nog naar de winkel te lopen maar verder weg durft ze niet, dan moet haar man mee. Zelfs de wc schoonmaken durft ze niet, want zodra ze er aan denkt krijgt ze al een aanval! Nu is het vreselijk dat ze zoveel pijn heeft en ondergaat ze dit echt als de hel! Wat ik wel vind, is dat ze zich wel erg aanstelt hoor! Natuurlijk doet het pijn maar om nu 19 weken op de bank te gaan zitten ??? Ik vind dat ze zichzelf een schop onder haar donder moet geven, want straks is haar man overwerkt omdat hij nu alles moet doet en kan hij niet genieten! Zij heeft wel een sterkere persoonlijkheid dan hij dus hij zal er niet tegen in gaan! Wat moet ik hier toch mee? Ze vindt zichzelf zoooo zielig wat natuurlijk ook mag, maar overdrijft ze het... Ik weet ff niet hoe ik naar haar moet reageren, kunnen jullie me helpen, aangezien jullie in hetzelfde schuitje zitten...... |
| Quote |
| Cir schreef op: 24-04-2012 21:23:58 |
Ik heb af en toe ook de neiging om me op te gaan sluiten in huis maar met 3 kids is dat gewoon geen
optie. Ik probeer gewoon op m'n eten te letten, verspreid te eten en vooral niet te vet en dan maar
hopen dat er geen aanval komt. Meer kan je er toch niet aan doen. Zo te lezen heeft je vriendin wel heel vaak een aanval. Kan me wel voorstellen dat je daar erg onzeker van wordt. Gelukkig heb ik dat niet constant. Met zo'n aanval kan je geen kant meer op. Het is echt kreperen ter plekke. Dan ben je het liefst in je vertrouwde omgeving. Misschien als ze zich wat meer kan ontspannen en de aanvallen zich wat minder vaak aandienen dat ze dan beetje bij beetje toch weer wat meer kan gaan doen. |
| Quote |
| Mamavanjoshua schreef op: 24-04-2012 21:43:10 |
Ik heb ze ook gehad en vorig jaar is bij mij de galblaas verwijderd. Ik zeg altijd: deze pijn vond ik erger dan bevallen... Ik deed dan ook echt puffen als ik zo'n aanval had... |
| Quote |
| Caithy schreef op: 24-04-2012 21:44:59 |
Ik weet niet precies hoeveel aanvallen ze heeft, de laatste was afgelopen weekend, dus ik heb niet
het idee dat het constant is. Onzeker is ze idd, zoals ze dat zelf noemt is ze het vertrouwen in haar lichaam kwijt. Ik vind het namelijk moeilijk dat ze wel haar broodje kan smeren maar niet de wc schoonmaken, daar kan ik dus niet tegen.. maar ja ik wil geen ruzie.. maar haar inlaten zien, dat ze zich niet een slachtoffer moet voelen. Ik heb ook tegen haar gezegd dat je niet bang voor de pijn moet zijn, maar laat het gebeuren, je hebt er geen controle over. Door te ontspannen denk ik ook dat het sneller beter gaat. |
| Quote |
| Esther Mv Thomas schreef op: 24-04-2012 22:03:50 |
Ik ging gewoon naar mijn werk en al, tja het leven gaat door hoor.......'Gelukkig' dat ik de ergste
aanvallen na de bevalling kreeg en toen zat ik dus thuis, dat scheelt dan wel. Maar ik deed gewoon
het huishouden en had op het laatst elke dag wel een aanval (ik heb er eentje gehad die 3 uur
aanhield). Toen mijn zoontje 3 maanden was, is mijn galblaas eruit gehaald. |
| Quote |
| Mamaloes schreef op: 24-04-2012 22:05:46 |
Caithy, weet je vriendin wel dat ze vetarm moet eten? Als je dat doet is de kans op een aanval echt
heel klein en kun je gewoon dingen ondernemen. Cir, die zetpillen werken wel hoor! Ik heb ze ook 100mg en daarbij 1000mg paracetamol zetpillen. Paracetamol mag je ook als je zwanger bent toch? Verder heb ik Buscopan wat het verkrampen van de galblaas tegen gaat tijdens een aanval. Ik heb het vorige week voor het eerst kunnen testen en het hielp! Na een kwartier zakte de pijn al weg! Volgens mij mag je dat medicijn ook als je zwanger bent! Ik heb weken lang een aanval kunnen voorkomen. Vorige week vrijdag at ik een boterham met lekker veel makreel erop (helemaal niet bij stil gestaan dat markeel VETTE vis is!) en een half uur later voelde ik de pijn opkomen... Ik dacht: NEEEE!! Ik wil dit NIET!! Raakte compleet in paniek! Heb meteen alle medicijnen genomen die ik mag en kruiken warm gemaakt, maar ik begon te huilen en te hyperventileren en ben toen gewoon helemaal out gegaan! De pijn was echt niet te doen. Toen ik weer bijkwam heb ik mijn man gebeld en gevraagd of hij 112 wilde bellen, want ik voelde dat ik weer weg ging vallen en mijn zoontje van 3 zat geschrokken op de bank toe te kijken  , maar
gelukkig zakte de pijn al... Heb wel de chirurg gebeld en overlegd en als ik nog zo'n aanval krijg
ga ik meteen onder het mes, maar dat komt zoooooooooo slecht uit (ben fotograaf en heb 2
bruidsreportages deze week) , dus ik leef nu al dagen op fruit en rijstewafels! Pffff wat een ellende zeg... Volgende
week vrijdag eindelijk onder het mes! |
| Quote |
| Caithy schreef op: 25-04-2012 07:57:50 |
Dat zal ik direct tegen haar zeggen, ik zie haar vanochtend! Inmiddels heeft ze ook een gesprek met gyn gehad over eventuele medicatie. |
| Quote |
| Cir schreef op: 25-04-2012 10:50:21 |
Oh Mamaloes, ik heb met je te doen! Ik ga voor je duimen dat het tot en met volgende week vrijdag
rustig blijft. Zie je op tegen de operatie? Huisarts zei tegen mij dat ik die diclofenac alleen nog tot en met 2e trimester van de zwangerschap mag nemen. Dat is vandaag dus zo'n beetje afgelopen. Uiteraard mag ik wel paracetamol maar dat doet niet zo veel. Diclofenac kan afwijkingen bij de baby veroorzaken dus dan neem ik het liever niet. Caithy, ik heb het idee dat lichamelijke inspanning niet veel uitmaakt bij het voorkomen of aanwakkeren van zo'n aanval. Volgens mij moet ze het echt in het voedingspatroon zoeken en als dat niet helpt dan zou ze die aanval toch wel gehad hebben wat ze ook zou doen. Maarja, ben natuurlijk geen dokter. Dat is mijn gevoel er over. |
| Quote |
| Mamaloes schreef op: 25-04-2012 11:05:16 |
Cir, je hebt helemaal gelijk hoor het ligt aan je eten en je krijgt geen aanval door lichamelijke
inspanning. Wat vervelend zeg dat je nu geen diclofenac meer mag gebruiken. Ik heb even gegoogeld op Buscopan en dat mag je volgens mij wel. Zou het gewoon even vragen! Ik zie vreselijk op tegen de operatie, maar ik kan niet wachten tot deze ellende voorbij is! |
| Quote |
