Mama-life
| Ivy schreef op: 22-03-2012 13:12:23 |
Pfff, weet het even echt niet meer. Wij hebben een kruising Friese Stabij x Border Collie. Leek
een hele leuke, lieve hond/combinatie. Goed opgelet dat de hond ergens in een woonkamer geboren is/gesocialiseerd is etc. Op puppycursus gegaan, alles volgens het boekje. We hebben hem nu ruim 3,5 jaar. Hij wordt deze zomer 4. De eerste anderhalf jaar ging het prima. Hele leuke gezinshond. Luistert goed, speelt graag, heel lief. Twee jaar geleden heeft hij voor het eerst mijn oudste dochter (toen 8) gebeten. Hij denkt dat de kinderen schapen zijn, waardoor we hem niet meer als binnenhond konden houden. Als buitenhond ging prima. Hij mocht nog los met muilkorf. Nu heeft hij met muilkorf alsnog mijn 7-jarige weten te verwonden... Ben nu best wel geschrokken en weet ook niet wat ik verder met hem moet! De buurman kwam klagen dat hij nu wel heel veel blaft. Hij begreep het, hoor. Hele lieve man, maar voor iedereen is dit gewoon heel vervelend. Is hier iemand die een suggestie heeft??? Zo'n blafband is ook niet zo heel diervriendelijk, lijkt me. En ik heb hem nu in de schuur gezet, maar om steeds of daar of in het buitenhok te moeten, lijkt me ook niet zo'n leuk bestaan. Wie weet heeft hier iemand de gouden tip. |
| Quote |
| Gewoon Ik schreef op: 22-03-2012 16:05:50 |
Misschien moet je het ook even je vraag op hondenforum stellen. Daar zitten vast mensen die je
advies kunnen geven. Anti blafband vind ik ook niks, straks heb je een hond die niet meer blaft maar vreselijk jankt |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 22-03-2012 16:11:05 |
Het hoeft ook niet altijd aan het ras te liggen, maar wat ik bedoelde is dat een Collie altijd erg
veel beweging nodig heeft. Maar zo te lezen heeft hij voldoende beweging en speelmomenten! Ik denk zelf dat het probleem zit in de rangorde. Dat jullie de baas over hem zijn zal hij accepteren, maar hij zal zich boven de jongste kinderen geplaatst voelen. Zij kunnen hem nog niet duidelijk maken dat ze echt de baas over hem zijn, dus maakt hij hun wel duidelijk dat hij de baas is. Door middel van happen/bijten. Dat is heel typisch roedelgedrag. Honden zijn continue op zoek naar de rangorde. Iemand schreef ook: mensen gaan altijd voor. En zo is het ook. Eerst wij naar binnen, dan de hond. Eerst wij eten, dan de hond. Maar als hij veel los buiten loopt is het toch weer lastiger dan bij een echte binnenhond. Een buitenhond ziet de tuin/weide/schuur als zijn territorium en zal de baas spelen over de kinderen die daar zijn. Veel honden hebben geen moeite met die rangordes bij kinderen, maar veel honden ook wel. Een gedragsspecialist thuis laten komen is ook erg duur weet ik uit ervaring. Je kunt ook je vraag voorleggen op een hondenforum inderdaaed, maar daar zul je dezelfde soort reacties krijgen denk ik. Zit zelf al jaren op hondenforums haha |
| Quote |
| Ivy schreef op: 22-03-2012 16:11:07 |
Onze oudste en ik zorgen voor de hond. Als we wandelen hebben wij tweeën hem aan de lijn en hier
thuis speelt ook manlief nog wel eens met de hond, maar het merendeel komt van ons 2. Bezoek ziet de hond alleen buiten, dat is meer een situatie voor een huishond dat het daar fout kan gaan, denk ik. Toen hij nog in huis was, lette ik daar altijd heel erg op! Doe ik nu met de pup ook. Juist om te zorgen dat de pup de plaats kent. Ik weet ook dat het niet per se hoeft bij een Border Collie dat ze bijten, want anders had ik hem nooit aangeschaft 
Ben nu met onze kennis over en weer aan het mailen (de hondendeskundige) om te zien of er iets haalbaar is. Hij lijkt tot nu toe nog positief, maar goed, we zijn er nog niet met een evt. plan van aanpak. Ik ga nog wel vragen of hij een keer langs wil komen, maar hij woont een eind weg, heeft geen auto en OV heb je hier niet, maar goed, dat is dus wel een optie. Tenzij hij er niet aan wil beginnen natuurlijk. Ik ben al tevreden als de situatie veilig genoeg is dat hij los kan met muilkorf onder toezicht, maar als het met muilkorf ook niet kan (hij heeft nu gebeten met zo'n band om zijn bek), dan weet ik het dus echt niet meer! |
| Quote |
| Mama Van Drie schreef op: 22-03-2012 16:25:19 |
met een echte muilkorf om kan hij niet meer bijten als het goed is, dus niet zo'n band maar een
echte korf. Maar ja...wil je dat.....eigenlijk niet natuurlijk maar voor nu is het denk ik een tijdelijke veilige oplossing. Ik hoop dat er nog wat uit de mailwisseling komt met die kennis van jullie. |
| Quote |
| Ivy schreef op: 22-03-2012 16:31:53 |
Anna28 Als het aan de rangorde ligt, wat kan ik daar dan aan doen? Heb jij enig idee? Hier
binnen, dat snap ik wel. Deed die dingen ook echt voor hij naar buiten verhuisde. Maar buiten...
Hier hamer ik trouwens ook steeds op rangorde met de pup. Gaat tot nu toe goed. Ik vind dat ook
een klein hondje gewoon opgevoed moet worden. Steek ook behoorlijk wat tijd in de pup, net als ik
bij de Border Collie heb gedaan/doe. Het zou idd zomaar kunnen dat hij de tuin als zijn domein ziet. Ik laat trouwens de kleine kinderen sowieso nooit in zijn hok buiten gaan. Dat is terrein van de hond. De oudste mag zo naar binnen en wij ook, maar verder durf ik dat dus niet en mogen ze daar niet komen. Ik ga in elk geval zo'n veiligere muilkorf halen en kijken hoe we hem nog meer beweging kunnen geven (lees: harder kunnen laten lopen ;-)). Onze oudste is nu weer lekker met hem bezig buiten en de kinderen zitten binnen. Hond moet toch ook kunnen spelen. Ben ook heel benieuwd of dit nog op te lossen is... |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 22-03-2012 19:06:33 |
Het lastige met rangorde in de roedel van de hond is: het roedeldier moet zelfstandig zijn rang
kunnen aangeven. Het kind moet dus verbaal en lichamelijk sterk genoeg zijn om uit te stralen dat
hij/zij boven de hond staat. En dat is onmogelijk met jonge kinderen. Er zijn honden die er niet om geven... die accepteren automatisch dat ze een plaatsje zakken in de rang als er een nieuw kindje bijkomt, maar andere honden zullen gaan protesteren. Misschien niet gelijk na de geboorte, maar wel zodra het kind 'inbreuk maakt op zijn territorium' of zich met de hond gaat bemoeien (zoals spelen, aaien, achter de hond aankruipen/lopen) Dat kun je dus niet oplossen, behalve als je er bij bent. Dan spreek jij vanuit jouw 'rang' en accepteert de hond dat. De Dogwishperer (ceasar milan) kan kinderen vanaf een jaar of 5 leren om 'de baas' te zijn over een hond. Maar ja, die woont niet in Nederland  Is hij gecastreerd? Een gecastreerde reu kan soms makkelijker zijn rang accepteren. Je kunt een hond heel goed opvoeden, maar sommige honden zullen gewoon moeilijker 'hun plaats' afstaan aan een nieuw gezinslid of een jonger gezinslid. Dat is een beetje het karakter. Ik ken pitbulls die supermakkelijk in de omgang zijn en heel zachtaardig voor kinderen en ik ken labradors die vals zijn en bijten.... Haal in elk geval een goeie stevige muilkorf en kijk hoe hij daarmee omgaat. Vaak, als een hond doorkrijgt dat hij echt niet meer kan happen, legt hij zich er wel bij neer en zal zich met muilkorf rustiger gaan gedragen. Als hij in de gaten heeft dat hij door de muilkorf heen kan bijten (zoals gebeurde) zal hij dat blijven proberen. Wel fijn dat de oudste goed met hem overweg kan! Hoop dat je kennis nog tips heeft, succes in elk geval! Vind het heel goed van je dat je je probeert te verdiepen in je hond en te kijken wat er nog mogelijk is voordat je hem op MP ofzo zet |
| Quote |
| Mama Van Drie schreef op: 22-03-2012 20:08:03 |
Iedere hond zal altijd blijven proberen om hoger in rang te komen, dat gaat gewoon instinctmatig en
dat zal bij een dominante hond dus sterker aanwezig zijn als bij een niet dominante hond. Je zal dus altijd alert moeten zijn op die dingen die met rangorde te maken hebben, het is niet zo dat als de hond eenmaal zijn plaats weet dat je de rest van zijn hondenleven er geen omkijken naar heeft, dat is dus niet zo. Castreren kan helpen bij een zeer dominante hond maar dat had voor het mooi dan al op jongere leeftijd moeten gebeuren zodat bepaald (vervelend) gedrag geen gewoonte is gaan worden. |
| Quote |
| Bepje schreef op: 22-03-2012 22:28:19 |
Het schapendrijven zit beslist in zijn bloed en het kan best dat de hond het idee heeft dat hij de
"kudde"kinderen bij elkaar moet houden. Als de kinderen buiten spelen moet je de hond er beslist bij vandaan houden want dit gedrag verminderd niet vanzelf. Een goede gedragsdeskundige is zeker op zijn plaats en misschien kun je dan nog ver komen maar zeker weten doe je dat niet. Het is wel het proberen waard. Veel succes. @Dani en Anna28 : De meeste mensen die een boerderij hebben zitten niet te wachten op honden van mensen bij wie het niet gaat. Ook daar wonen vaak kinderen, via een rasvereniging herplaatsen is dan beter dan komt een hond bij iemand terecht die daar bewust voor kiest. |
| Quote |
| Ivy schreef op: 23-03-2012 07:53:56 |
Heb gisteren ongeveer 3km mail met tips gekregen van onze kennis We gaan vandaag hard aan het werk. 1e stap: hond nog meer beweging geven. 2e stap: oudste moet serieuzer met hem aan het werk (dus gehoorzamen etc. aan de riem i.p.v. alleen gewoon meelopen dus ook commando's opvolgen). 3e stap: kinderen langzaamaan bij hem laten komen, maar alleen aangelijnd en dan van daaruit de hond de rangorde leren. Dit is heel kort samengevat, maar hier komt het zo ongeveer op neer. We gaan toch proberen het bijten eruit te krijgen, MAAR dan gaat hij dus toch alleen maar los met muilkorf als ik er niet bij ben, maar dat geeft niet. Het is dan toch het beste alternatief. Zoonlief gaat straks ook leren om met hem te fietsen uiteindelijk, maar gaat eerst met hem hardlopen. Als er iemand zonder kinderen zou zijn die het een fantastische hond zou vinden, zou het misschien nog leuker voor de hond zijn, maar dit moet gewoon gaan lukken. We gaan gewoon hard werken, met z'n allen. Onze kennis heeft al gezegd dat mijn oudste ook dag en nacht rechtstreeks contact mag opnemen en ik mag ook altijd vragen stellen. Hij wil ook hier komen om te kijken, dus dat geeft wel meer hoop en moed om aan de slag te gaan. Ik durf bijna te zeggen dat hij de NLse Caesar Milan is. Echt als ik vroeger zijn honden zag... Ongelooflijk! Ik weet niet hoeveel ervaring hij heeft met honden en kinderen (hij heeft zelf geen kinderen), maar van wat ik gisteren las, dacht ik, hé, dat is logisch, hier kunnen we wat mee. Blij met FB, want ik heb pas sinds een paar weken contact met hem. Ben superblij dat zijn advies niet meteen herplaatsing was, want eigenlijk hebben we daar hier geen van allen zin in. Voorzichtigheid blijft natuurlijk belangrijk en hard werken En we hoeven er niet
voor weg, dat scheelt ook, want die tijd kan ik hier niet vrijmaken. Nu gaat het deels mijn oudste
zijn die het werk doet, een deel ikzelf en een groot deel wij samen. Ben benieuwd... |
| Quote |
| Nicole_mv_tatum_en_r enske schreef op: 23-03-2012 11:03:07 |
Ik vind het knap dat jullie dit allemaal gaan doen hoor, respect!! Zal hard werken zijn maar denk
wel dat het uiteindelijk zal lonen. Sterkte en succes! |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 23-03-2012 11:06:41 |
Dat klinkt goed Danielle! Ben blij voor jullie dat hij zoveel goede tips heeft gegeven en hoop echt
van harte dat het gaat werken! Dus inderdaad het rangorde probleem en de beweging. Heel veel succes!!! |
| Quote |
| -danielle- schreef op: 23-03-2012 11:52:41 |
Zeker met de lente nu hebben we er helemaal zin in. Lijkt ook wel of de hond het merkt, want die
doet echt zijn best. Anna28 Ben nu wel heel blij dat we een plan van aanpak hebben om het rangordeprobleem aan te pakken. Ik wist echt niet waar te beginnen! Nu moet het straks zo zijn dat de hond echt op zijn plaats blijft liggen als de kinderen aan het spelen zijn en dat hij zich niet in het spel mengt. Ben benieuwd hoe lang dat gaat duren. O ja, en mijn man gaat nu met hem fietsen! Sta er echt van te kijken, want hij heeft eigenlijk weinig tot niets met de hond gedaan. Het wordt nu echt een project voor de hele familie |
| Quote |
| Mam Van Twee schreef op: 23-03-2012 12:01:17 |
Klinkt goed een gezamelijke effort. De hond geeft er natuurlijk ook wat voor terug. Vrolijkheid,
kameraadscahp, aanhankelijkheid etc. En het mooie weer nu helpt ook natuurlijk - het is fijn om buiten te zijn voor de kids. Veel plezier en succes. |
| Quote |
| 3prachtkinders schreef op: 23-03-2012 13:22:46 |
Heb niet alles gelezen, maar ook al is het een halve bordercollie, die hapt niet met verwonding, dat
een bordercollie niet. Die geeft zeg maar een soort stroomstoot. We hebben zelf een bordercollie (oud beestje), zij hapt echt, als je haar pijn doet, ik stond per ongeluk op haar poot, dan is het logisch. Een bordercollie en net als een friese stabij  hebben heel veel
lichaamsbeweging nodig, die vervelen zich heel snel, er zal een stuk verveling bij zitten.Borders kunnen uit verveling kinderen, auto's, fietsers, wandelaars gaan drijven, door iets met hun te gaan doen, flybal, frisbee, al is het balletje gooien of behendigheids...Dan kunnen ze hun energie kwijt. De mijne doet nu niks anders dan slapen, ze is 12 jr, maar zodra een schaap mekkert eh blaat, dan is ze weg. |
| Quote |
| Ivy schreef op: 24-03-2012 08:20:50 |
3prachtkinders Een Border Collie kan dus ook happen met verwonding. En juist omdat hij hier zoveel beweging krijgt, dachten we dat dit type hond juist geschikt was. Hij gaat nu wel meer beweging krijgen, maar dat is meer om hem tegelijk te trainen op bepaalde dingen. Balletje gooien of behendigheid doet hij echt superveel, maar we moeten nu meer andere dingen gaan doen. Misschien dat we straks een paar schaapjes in de tuin kunnen zetten. --- @Mamvantwee Ik heb de grootste moeite om mijn kinderen binnen te houden voor hun schoolwerk deze week Net zo goed
als dat de hond ook steeds maar wil spelen. Logisch ook met dit weer. Nu nog gericht oefenen en
dan gaat dat straks ook goed samen.--- Bedankt voor al jullie meedenken en adviezen! En in het bijzonder Anna28 |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 24-03-2012 09:00:32 |
Ben superblij dat je helemaal gemotiveerd bent en enthousiast aan de slag gaat! Jullie komen vast
heel ver op deze manier! En heel graag gedaan hoor, ik weet uit ervaring hoe het is om een geweldige hond te hebben die hapt en bijt. En helaas heb ik die van mij moeten laten inslapen hierdoor, zij was echt niet meer te redden. (we hadden haar gekocht toen ze een half jaar oud was, ze bleek achteraf niet goed gesocialiseerd te zijn en kwam uit een politiehonden nestje, opgegroeid in een kennel) heel veel succes! |
| Quote |
| Ivy schreef op: 24-03-2012 09:16:49 |
Anna28 Dat is ook niet leuk dat verhaal van jullie hond! Zo zie je maar weer hoe belangrijk het is waar een hond vandaan komt en hoe ze gesocialiseerd worden. Ik weet ook, helaas uit ervaring hoe dat is. Zo'n 17 jaar geleden kwam er bij ons een Mechelse Herder aangelopen. Helemaal zielig en verwaarloosd. Politie en asiels gebeld, maar ze werd niet vermist. Ik heb haar toen onder mijn hoede genomen, maar ze wilde echt alleen mij in haar buurt hebben. Dat ging een tijd goed, ze heeft toen zelfs nog pups gekregen waar wij er 1 tot zijn dood 3 jaar geleden hebben gehad. Toen begon ze te bijten. Ze heeft toen 1 keer een kindje gebeten en dat was voor ons de druppel. We hadden daar destijds trouwens ook een gedragsdeskundige bijgehaald die vermoedde dat de hond mishandeld was geweest. Op het laatst accepteerde ze zelfs mijn man niet meer. We wilden haar toen ook verder alle ellende besparen, maar dat was niet leuk! Weet je dat ik haar bij vlagen nog steeds mis? Ze was echt m'n vriendin. Honden kunnen zo leuk zijn, maar soms kun je er ook echt rotsituaties mee meemaken... |
| Quote |
| Ivy schreef op: 24-03-2012 09:23:40 |
O ja, van die herder hebben wij toen 2 pups gehouden. Die hebben we alleen als waakhond herplaatst
toen onze oudste geboren werd nadat ze voor de 2e keer een klein hondje hadden doodgebeten. De 3e pup had mijn zusje. Die was anders van karakter en hebben wij later overgenomen tot hij stierf aan een nierprobleem. Maar wat luisterden die 2 pups verder goed...!!! Echt, die deden alles wat ik wilde. Tot het opeens 2x uit het niets misging! Sindsdien kijk ik wel anders tegen honden aan, hoor. Die honden renden elke dag kilometers achter de auto aan en ik had nog geen kinderen dus was uren met ze bezig. Het leken de perfecte honden. Tot dat rot moment dat ze ons foxje toetakelden. En later toen mijn oudste 6 dagen was beten ze het superoude hondje van onze huisbaas die achter ons woonden dood. Dat hondje was heel oud en ziek en kwam op hun erf hun eten opeten... Het waren voor de honden logische situaties. De honden waren niet vals, maar het oerinstinct kwam toch naar boven. Ze hebben toen 5 weken in een dierenhotel gezeten (kostte een kapitaal) en toen hebben we ze kunnen herplaatsen. Waren ook fantastische honden!!! Ik mis ook hen nog vaak. Ik denk dat ik eergistermiddag even gewoon heel teleurgesteld was en ook moedeloos het valt nu ook niet mee om met 6 kinderen die thuisonderwijs krijgen, nachtvoedingen van onze jongste etc. de tijd in onze Border Collie te steken. Aan de andere kant willen we hem gewoon niet kwijt en het is ook wel weer leuk om met hem bezig te zijn |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 24-03-2012 09:25:06 |
Wat een verdrietig verhaal ook Danielle! Herken het heel goed! Heel volgend en lief voor 1 (hooguit
2) personen, maar anderen zijn taboe. Mijn hond moest echt in de bench als er bezoek kwam want ze
vloog ze aan. Op straat was ze ook erg agressief en moest ik haar soms aan een paal vastbinden omdat ik haar niet hield. Ze is op heel veel cursussen geweest, heb honderden euro's uitgegeven aan gedragsdeskundigen aan huis, medicatie, workshops in Limburg van weekenden lang... Maar uiteindelijk ging het niet meer. Ze viel (uit schrikreactie overigens, dus niet uit echt uit agressie) een buurvrouw aan en die is helemaal geflipt. Politie, bedreigingen en toestanden.... Toen het besluit genomen. En weet je... haar halsband ligt nog altijd hier in een laatje en haar diploma's aan de muur. Heb destijds een heel klein chinees tekentje laten zetten op mijn enkel... zo diep ging dat. En nog voel ik dat. (8 jaar geleden) Dus dat missen van jou begrijp ik zo goed! Het was zo jammer want het was een geweldige hond voor de baas. Heb daarna duitse herder gehad, nooit problemen mee gehad, heerlijk beest! Na mijn scheiding helaas moeten afstaan. Maar hij was heel gelukkig op de manege waar hij ging wonen. Nu, jaren later, gesetteld en tevree met onze cocker Spaniel. Zou het liefst weer een oud duitse herder of Mechelaar nemen, maar vind dat gewoon niet verstandig in een eensgezinswoning. Misschien ooit nog eens Kan nu lekker werken en bewegen met onze hond, en das belangrijkst. Zo wat een verhaal haha |
| Quote |
| Ivy schreef op: 24-03-2012 09:32:41 |
Wat een hondenverhalen Heel fijn dat je nu met je Cocker Spaniel een fijne hond hebt. Ook voor je zoontje. Heb foto's en een filmpje van hem gezien en vindt hem wel heel leuk Ik hoop dat straks ook over onze Border Collie te kunnen schrijven. En dat hij dan straks uiteindelijk misschien toch nog weer met een muilkorf omloopt, so be it, maar we moeten wel proberen het hier voor allemaal zo leuk mogelijk te maken. Ik droom er trouwens ook van ooit nog eens weer een Mechelaar te hebben. Wie weet... |
| Quote |
| Ivy schreef op: 07-04-2012 09:54:32 |
Even een update. Inmiddels zijn we nu alweer even aan het oefenen. Ondertussen heeft de hond ook
nog onze 12-jarige gebeten in zijn hand. Was voor hem even schrikken dat zijn grote vriend dat
deed, maar met onze NL-se Cesar Millan zijn we erachter gekomen waarom (hij heeft mijn oudste ook
van zijn positie gewipt) en hoe we daarmee om moeten gaan. Het gaat nu eigenlijk best goed. Mijn oudste moet nu ook nog zijn angst overwinnen, want hij is natuurlijk wel een beetje bang voor de hond. Niet altijd, maar wel als hij zijn halsband om moet doen. Dat doen we nu nog samen. Verder gaat mijn oudste nu elke dag hardlopen met de hond en oefenen we samen. Heel stomme situatie is dit, want we hebben dus al een hond die niet eens trekt aan de riem Bepaalde dingen hadden
we hem dus al wel goed aangeleerd, maar sommige dus niet. Daar zijn we nu mee aan de slag.Binnenkort komt onze kennis een keer een dag langs om met mijn oudste aan de slag te gaan. En deels zal ik daar natuurlijk ook wel weer dingen van meekrijgen. Wel leuk om dit zo allemaal te leren. Ik vond het, nadat mijn oudste gebeten was, van heel groot belang om toch hiermee door te gaan. Anders zou zijn zelfvertrouwen voor altijd beschadigd zijn. Wanneer dit straks gelukt is (let op, ik typ niet eens als, want ik ben ervan overtuigd), zal hij voor altijd dit stuk zelfvertrouwen dat hij nu krijgt bij zich dragen. Het kost tijd en energie, maar de hond lijkt nu toch door te hebben dat er iets moet veranderen. Naar mij is hij overdreven onderdanig, maar ook zijn houding t.o.v. mijn oudste begint nu te veranderen. Straks zal de hond de juiste houding vinden en wij ook. Daarna moeten we dan nog aan de slag met zijn houding t.o.v. de andere kinderen. Voorlopig zijn we er niet, maar het is een veel betere optie dan herplaatsen of asiel. |
| Quote |
| Naatje schreef op: 07-04-2012 10:18:59 |
Elke dag op national geo grapphic is de Dog Wisperer met Ceasar millan. Van 8.00u tot 9.00u en savonds van 19.00u tot 20.00u. Alleen doordeweeks. Echt talloze mensen die zo'n hond hebben als jou.. heel intressant en je leert echt jou eigen hond kennen. Het ligt echt niet aan de hond of ras, maar aan het baasje.. no offense.. het is de energie die je uitstraalt waardoor een hond handelt. Geef het een kans en kijk het eens, weet zeker dat je er wat aan hebt. Succes! |
| Quote |
| Ivy schreef op: 07-04-2012 10:24:45 |
Bedankt voor het meedenken, Naatje. The Dog Whisperer kijken we hier ook vaak. En voor mijn oudste heb ik nu ook een boek van Cesar Millan gekocht. Het probleem is er als de hond alleen is met de kinderen met mijn oudste als ''baas''. Daar zit het probleem dus... Loslaten in huis durfde ik toch al niet, omdat hier teveel kleine kinderen lopen. Nu moet de hond dus inzien dat niet alleen mijn oudste de baas is, maar alle kinderen. Het stomme is dat hij ook in huis nooit als meerdere van de kinderen is behandeld. Mocht niet op de bank/slaapkamers, kreeg altijd als laatste te eten, werd als laatste begroet etc. Als ik maar in de buurt ben. Hopelijk kunnen we dat veranderen, maar ben nog geen aflevering van Cesar tegengekomen over dat probleem. Mijn oudste heeft trouwens Cesar Millan zelfs op zijn Facebook zitten Grote fans hier. |
| Quote |
