Begravenis

ik zou hem mee laten gaan maar op het moment dat de kist de grond in zakt weg lopen met hem.

toen ik mijn moeder moest begraven zijn mn schoonouders mee geweest om de kinderen op te vangen zodra de kist de grond in ging..

misschien een optie?

---

Ik ben niet doof!! Ik negeer je gewoon

Gecondoleerd.

Hoe oud is hij en hoe goed kent hij jou oma?
Ik denk dat ik mijn kids mee zou nemen (Bijna 7 en 9)

Als hij jou oma niet kent zou ik het geloof ik weer niet doen.

Hoe oud is je oudste?

Mijn ervaring met kinderen en begrafenissen is dat het heel goed is voor ze. Net als dat volwassenen op die manier afscheid nemen, doen kinderen dat ook. Ze begrijpen het.
Zelfs mijn neefje van toen 2,5 begreep het, hij was de hele plechtigheid stil.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Ow lees net dat hij haar niet kent. Nee, dan zou ik het niet doen.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

hier is het allemaal goed gegaan..

tijdens het afscheid ceremonie stond de kist open, daar zijn de kinderen niet bij geweest mn schoonouders zijn met ze buiten bloemen gaan plukken, dat zodra de kist dicht ging ze er een bloemetje neer gingen leggen.

de kinderen snappen nu wel dat oma er niet meer is.
en mijn dochter roept nog vaak Oma ster, tja dat is nu haar verwerking dat oma naar de hemel is.

---

Ik ben niet doof!! Ik negeer je gewoon

mn stiefdochter heeft Mijn moeder ook nooit gezien en wilde ook erg graag mee ..

---

Ik ben niet doof!! Ik negeer je gewoon

Het is alleszins niet schadelijk voor een kind, zo'n begrafenis.
Dus als jij je er goed bij voelt en denkt dat het goed is voor hem, kun je hem gerust meenemen

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Ik zou het wel doen. Hij vraagt erom en juist iemand die hij niet kent maakt het minder beladen. Op het moment dat het dan aan de orde is bij iemand die dicht bij hem staat, weet hij in ieder geval wat te verwachten van een begrafenis.
Ik heb mijn kinderen vanaf 3 jaar meegenomen naar diensten.
Ik zou ze altijd meenemen als ze er zelf om vragen, openheid rondom dit onderwerp is gewoon heel belangrijk.

Oh en gecondoleerd.

EN nu lees ik tussendoor dat hij pdd-nos heeft, dna is het misschien extra belangrijk om ook te benoemen hoe mensen zich gedragen tijdens zóiets.

Mijn dochter is gisteren voor het eerst meegeweest naar een crematie, ze is 5. Het leek mij goed voor haar om dat een keer mee te maken en dan het liefst niet meteen van iemand die haar erg dierbaar is, zoals oma en opa ofzo.
Bij ons was het de buurvrouw die is overleden. Ze was nieuwsgierig naar de kist en onder de indruk dat volwassenen ook huilen (ze ziet mij wel eens huilen, maar andere buren bv niet)
Het scheelt wel dat het niet heel lang duurde, ongeveer 3 kwartier en dat ws lang zat om stil te moeten zijn.

Gecondoleerd!

Mijn oma is 2 weken geleden overleden. Mijn zoon is 4 jaar. Ik wilde hem wel meenemen, maar mijn man liever niet. We hebben hem vooraf verteld wat en hoe en dat je lang moet stil zitten en dat mensen verdrietig zijn.

We hebben de keus aan hem gelaten. Hij zei dat hij het niet durfde, nou prima, samen met broertje naar opa en oma gegaan. Die hebben ze weer gebracht naar de koffietafel..... Ze dachten dat het een feestje was

---

Leef je leven!! Trotse mama van 2 jongens (dec 2007 en mrt 2010)

Mijn zoon kende mijn oma wel goed overigens. Ze heeft een week op sterven gelegen, dus hij heeft alles wel meegemaakt, en was ook verdrietig.
Als hij wel mee had gewild mocht hij wel mee!

---

Leef je leven!! Trotse mama van 2 jongens (dec 2007 en mrt 2010)

Ik zou Lotte nou ook mee nemen naar een uitvaart van iemand die ze kent.

Je hebt ook van die 'leuke' boekjes die de kinderen voor kunnen bereiden op de dingen die staan te gebeuren.

gecondoleerd.

beetje dubbel is het wel. ik vind ook dat het bij het leven hoort en dat afscheid nemen helaas ook een onderdeel van is. het is best een leeftijd dat het kan.
maar als ik lees dat je zoon jouw oma niet kende...wat moet ie daar dan? gaat ie afscheid nemen van een onbekende?

Quote mafkees:

maar als ik lees dat je zoon jouw oma niet kende...wat moet ie daar dan? gaat ie afscheid nemen van een onbekende?

Moet ik me eigenlijk wel bij aansluiten.....

---

Leef je leven!! Trotse mama van 2 jongens (dec 2007 en mrt 2010)

allereerst gecondoleerd!

ik zou je zoon juist wel meenemen naar de begravenis. omdat hij pdd-nos heeft is dit voor hem heel belangrijk. vooral omdat hij ook met de dood bezig is.
bereid hem voor met foto's. duidelijke taal. en laat hem gewoon meegaan. en voor hem maakt het niets uit dat hij jouw oma niet kent. hij is er wel bij. maakt het denk ik voor hem een stuk overzichtelijker.

---

een sterke vrouw kan, ONDANKS haar eigen verdriet en struggles, met tranen in haar ogen zeggen..........Ja hoor het gaat goed!

Gecondoleerd!

---

Sarcasm: The ability to insult idiots without them realizing it.

Mijn dochter hoorde dat mijn oma was overleden en zei: yes dan mag ik naar de begrafenis.
Ik was nog in shock en zij dacht verder.
Ze is mee geweest, 4 jaar oud en vond het geweldig interessant, heeft zich prima gehouden.
oudere zus heeft tot voor de dag van begrafenis nagedacht en ook meegegegaan.
We hebben alles uitgelegd, ook dat oma verdrietig zou zijn en zij kwam met 1001 vragen, confronterend, maar goed.
Ik vond het goed dat ze erbij waren, zo was de begrafenis van de man van mijn moeder - een stuk dichterbij - minder beangstigend.

Mijn kinderen zijn van jongs af aan altijd meegegaan naar uitvaarten en beleven daar op hun manier toch wel wat aan. Ze kennen de rituelen (afscheidsbijeenkomst waar je stil moet zijn) de verhalen die worden verteld, de bloemen, de muziek, de emoties. Zij zijn - hoe jong ook - altijd onder de indruk geweest van de sfeer en dan ook rustig aanwezig geweest (op schoot).
Inmiddels zijn ze 5 en 8. Hun oma zal binnenkort overlijden en zij zijn weer bezig met hoe dat dan zal gaan. Na allemaal begrafenissen zal het nu om een crematie gaan. Dit heb ik al uitgelegd (ze vonden het jammer geen zand te kunnen strooien).

Ik lees vaak dat er heel terughoudend met kinderen wordt gedaan, maar ik begrijp dat niet zo goed. Oke, een open kist bekijken hoeft van mij niet zo nodig (hebben ze nog nooit gedaan), maar kinderen op jonge leeftijd laten kennismaken met een uitvaart en alles wat daarbij hoort vind ik heel normaal en ook heel belangrijk. Tenslotte is de dood het enige dat zeker is in het leven en een confrontatie met verdrietige mensen is voor mij niet iets waar ik mijn kinderen van weg wil houden. Dat hoort gewoon bij het leven, net als blij zijn, boos zijn enz.

Sorry, vergeet ik je helemaal te condoleren.
Heel veel sterkte de komende tijd en sterkte bij de uitvaart

Gecondoleerd. Ik zou het zeker wel doen, ze hebben al zoveel door op die leeftijd, ookal kent ie haar niet. Hij voelt veel dingen aan. Ik was 6 toen mijn tante overleed en mijn ouders vonden mij er toen te klein voor, ik heb t er altijd moeilijk mee gehad omdat ik voor mijn gevoel nooit bewust afscheid heb kunnen nemen. Zeker doen dus. En je kan er idd voor kiezen om alleen de dienst te doen met hem en verder niet, zo is hij er toch bij geweest. Sterkte!

---

Genieten van mijn grote gezin!

Allereerst gecondoleerd.
Ik vind het persoonlijk juist wel goed om kinderen mee te nemen, ook om het bewust afscheid nemen.
Maar dan wel als er goed contact met de kinderen is geweest.
Persoonlijk vind ik het onnodig een kind mee te nemen naar de begrafenis van iemand die hij niet heeft gekend, als leerproces.

Ik neem ze niet mee, zeker niet naar uitvaart van een onbekende om het dan maar te leren.
Vind dit vaak zulke grote zaken waar je met gevoel mee om moet gaan.
Mijn oudste weet hoe het gaat, mijn middelste heeft veel vragen die ik dan allemaal uitleg.De jongste heeft hierin geen stem die is te klein en gaat sowieso nog niet mee naar uitvaarten.
Een tijdje geleden is een dierbare overleden maar de jongste 2 zijn niet meegeweest. De middelste heeft wel thuis met ons fotoos gezienj van de overledene, hij had daarna vragen over crematie en heb hem fotoos van oven enzo laten zien.
Op zo n moment vind ik het ook erg prettig om alleen of met mijn partner te zijn en niet steeds de zorg of de kinderen wel stil zijn enzovoorts...
Dus bij een dierbare laat ik ze zelf de keuze bij de oudste 2. maar bij een onbekende voor de kinderen? nee sorry maar dan bepaal ik dat ze thuisblijven.