huishouden en pijn

Eerst een doorsturing eisen en goed laten onderzoeken wat er aan de hand is.

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Je moet niets meis, alleen maar ademhalen.
Probeer het van je af te zetten, als het niet gaat gaat het niet. Maar wat een zak van een arts dat ie je niet doorstuurt...

Hoi Spatje,

We hebben eerder al wat contact gehad. Ik heb dan vorig jaar april de diagnose fibromyalgie gekregen.
Ik heb periodes die beter zijn en periodes die slechter zijn. Ik probeer elke dag te kijken wat voor dag het is en hoeveel ik kan doen.
Ik ben er ook voor gaan kiezen om vooral het huishouden meer los te laten. Het is niet anders. Het scheelt me echt pijn nu ik het meer verdeel of zelfs gewoon even niet doe.
En we leven ook lekker door zonder dat ik 2 keer per dag stofzuig .
Ik schakel ook meer mijn man in. Krijgen we bezoek of wil ik het 's avonds op orde hebben en moet er gestofzuigd en gedweild worden doet hij het dweilen. Want allebei na elkaar red ik niet.
Het is dus echt accepteren en per dag niet kijken naar wat moet maar naar wat je kunt. En houd dan ook rekening met je dagprogramma. Op dagen waar ik veel moet fietsen voor school doe ik minder en ga ik meer op de bank zitten dan dagen waarop ik de hele dag thuis ben. Dan kan er weer meer.

Vandaag is niet zo fijn. Dus ik ben de kamer aan het stoffen in gedeeltes. Ga elke keer even 15 minuten zitten en dan weer een kwartiertje aan de gang. Hoef nu alleen nog maar te stofzuigen .

Het is niet makkelijk dat weet ik. Maar je komt er wel!

maar lieverd, het is pas 11.00u. Wat lukt dat lukt en wat niet lukt is jammer dan!
Wat is het ergste wat er kan gebeuren als je iets niet doet? Dat het er morgen nog ligt?
Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat...

Je leert het vanzelf los laten meid.
Hoe ik weet het niet,maar anders ga je zometeen nog meer balen van je lijf!
Ik zoog eerst ook elke dag en even dweilen,maar dat kan gewoon niet meer.
En of het nu vuiler is?Nee geloof het niet,want na een half uur zag je er voorheen ook niks meer van.
En idd dingen is fases doen.....

Haha hoe voorspelbaar

Sabina heeft echt gelijk meis...Goeie dagen zul je ook weer krijgen. Het is bij mij zelfs weken goed gegaan tussendoor. En dat gebeurt bij jou ook echt wel. Alleen de periodes (die idd heel lang kunnen duren) die niet zo goed zijn gaat het gewoon niet om alles te doen wat je graag zou willen. In die periodes zul je misschien je heil moeten zoeken in andere dingen die vanaf de bank of tafel kunnen.
Want je maakt het er alleen maar erger mee als je toch over je grenzen heen gaat. En je lichaam zal steeds harder protesteren.

Nu ik het heb geaccepteerd heb ik ook minder pijn. Omdat ik er echt rekening mee houd.
En ik leef liever in een minder schoon huis dan met al die pijn.

Ik vind mijn dagen weer steeds leuker worden gelukkig. Maar dat heeft ook wel een poos geduurd. Je moet echt eerst door die acceptatie heen. Ik was boos en verdrietig als dingen niet lukte of als ik 's avonds om 9 uur de trap naar boven niet meer op kwam. Maar dan had ik toch ook vaak te veel gedaan. En dan roep je misschien van ja maar ik doe nu al zo weinig. Ja dat klopt waarschijnlijk ook ten opzichte van pijnvrije periodes. Maar das de fibro. Heel cru gezegd. Daar kun je niet zoveel aan veranderen. Behalve dus doseren/balans zoeken en de klussen afwisselen met ontspanning.

Daar helpen alleen knuffels tegen! Want dat is ook rot!

Knuf voor jou meis!
Enne, wist je trouwens dat je dingen uitzoeken heel goed zittend aan je tafel kunt doen??? Belast je je lijf niet maar je bent wel bezig. Zelfde met de kleertjes van Fee enzo uitzoeken voor de zomer, vraag Mark het vanavond naar beneden te halen en dan kun je morgen lekker uitzoeken en snuffelen

ik heb een paar maanden terug de diagnose fibromyalgie gekregen na jaren van veel pijn,stijfheid en moeheid.
het is soms heel zwaar,je wil van alles maar je lijf roept je steeds terug.
ik probeer zoveel mogelijk per dag te kijken wat echt moet gebeuren en wat kan wachten. en heb ik een heel slechte dag doe ik niks behalve voor de kids zorgen en ze ophalen van school.

ik ben op het moment ook wat overspannen en pff...het is zo pittig.
weet soms ook niet wat ik met mezelf aan moet.


als het niet lukt stofzuigen, gewoon niet doen..neem effe een rust dag.volgens mijn reumatoloog is het goed om zoveel mogelijk blans te zoeken.zodat de pieken en dalen gelijker blijven.

Ik herken het

Heb scoliose, herniaklachten, chronische vermoeidheid door mijn stollingstoornis en fikse artrose (graad 4) in mijn schouder. Maar volgens mij wist je dat al

Ik heb mezelf echt moeten aanleren. Wat vandaag niet kan, komt morgen wel en anders is er overmorgen weer een dag.

Heb mezelf ook aangeleerd dat ik met die wetenschap nog steeds kan leven, en anderen er heel anders voorstaan.

Ik heb ook van die dagen dat voor mijn gevoel alles moet moet en ik enorm depri ben maar die worden steeds minder.

Tis een acceptatie proces waar je doorheen moet en daar zul je (helaas) zelf een ritme in moeten leren vinden.

Dikke knuf

ik heb t ook al vanaf mijn 16e ben nu 34,ik heb ook 2 slechte dagen achter de rug zoveel pijn en hoofdpijn.Ik heb 2 dagen niks gedaan ja eten koken en lag s,avond 8 uur op bed.Vandaag gaat t weer wat beter en nu ben ik de was aan t doen en aan stofzuigen.gelukkig helpt mijn man me veel in t weekend en wat dan is blijven liggen doen we samen.meid ik weet wat t is is en het is knap vervelend.wat mij wel helpt is sporten maar op dagen zoals deze week lukt dat ook niet.

Tja ik ken wel dat je vanalles moet, maarre accepteer je lichaam en laat het los! Morgen of volgende week gaat het beter!!

hier is verleden jaar okt. beginnende Reuma bij mij geconstateerd. Ik heb ook echt dagen dat het goed gaat en dagen minder goed. is ook gewoon moeilijk te accepteren dan he.

Ik heb al twee verschillende medocijnen gehad. op moment sulfasafine en artrothec maar ik heb het idee dat het nog steeds niks doet.


Ik snap heel goed hoe je voelt. maar je rust tussendoor heb je echt nodig! denk ook goed aan jezelf. en wat vandaag niet lukt doe je morgen weer. Is makkelijker gezegd dan gedaan.

Alles draait om acceptatie en duidelijkheid van wat je hebt....

Dat is een proces van jaren met veel vallen en opstaan. Hopen dat je er van leert en je ideeën bijstellen.

Ik heb nu ruim 12 jaar een whiplash en kan in huis weinig doen. Werken kan ik gelukkig gedeeltelijk nog wel, dat geeft me voldoening. Het huis wordt elke maandag schoongemaakt door een fantastische hulp, incl strijkwerk van overhemden van manlief.

Daarnaast doe ik minimaal in huis want dat moet ik bekopen met pijn. Niet meteen, maar daarna. Zoals jij aangeeft leuk feestje en nu de pijn. Daar moet je dus je grens in leren bepalen. Dat lukt dus niet van vandaag op morgen.
Ook bijschaven van idee over het huishouden en alles gefaseerd doen. Wat kan je partner van je overnemen, das ook een vraag die me door het hoofd gaat. Hier wordt ook een aantal dingen gedaan door manlief. Afhankelijk van hoe mijn dag is meer of minder.

Sterkte en succes met het vinden van je evenwicht en balans!

Heb wel ervaring met huishouden en pijn. Ik wil geen diagnose hebben, omdat we willen emigreren en gezondheidsklachten kunnen dan tegen me gebruikt worden.

Vandaar dat ik maar gewoon doorga. Hier ook altijd moe. Heb vroeger de ziekte van Pfeiffer gekregen en dat lijkt dus gewoon nooit over te gaan... Heb ooit wel allerlei onderzoeken laten doen 15 jaar geleden, maar daar kwam toen verder niets uit, behalve dat het de nasleep van Pfeiffer was.

Verder veel pijn aan bekken en vaak ook andere gewrichten zoals vingers, ellebogen, enkels, knieën en sinds kort gruwelijke pijn in m'n schouder bij verschillende bewegingen.

Rusten zit er hier nooit in met een druk huishouden en eigenlijk wil ik ook gewoon helemaal niets mankeren! Ik ga dus elke dag gewoon door. Pijn of niet. Alhoewel... De dagen dat ik van de pijn amper kan lopen zijn wel heel vervelend en dan krijg ik minder gedaan.

In mijn familie zit reuma. Daar komen mijn klachten mee overeen. In mijn familie komt ook veel artrose voor en daar komen mijn schouderklachten mee overeen.
Toch wil ik er verder nog niets mee. Heb nog steeds de hoop dat als we weg kunnen en we in een warm land leven, het beter zal gaan. Ik leef namelijk helemaal op en ben deels pijnvrij bij temperaturen +30...

Sommige dagen word ik er wel wat depri van, maar het blijft toch mijn keuze om vermoeid en met pijn door te gaan. Ik laat het mijn leven niet beheersen.

Ik herken het dat als ik een leuke, maar drukke dag heb gehad, ik daar de volgende dag of dagen flink voor boet. Heel moe en veel pijn. Ook is het dan heel zwaar om op te staan 's ochtends.

Spatje Ik hoop dat artsen jou zullen helpen en dat ze uit zullen vinden hoe jij van je pijn af komt! Sterkte!!

Aangezien we het liefst naar een warm land willen, zitten we nu serieus na te denken over Zuid-Amerika. Ik hoop dat het gaat lukken.

Lekker dat je toch al wat hebt kunnen ruimen. Hoe je van dat moeten afkomt, weet ik niet, hoor. Ik had dat ook een beetje, al is het de afgelopen jaren wat minder geworden. Ik weet eigenlijk niet hoe. Waarschijnlijk doordat ik vaak tegen mezelf zeg: Wat als dit de laatste dag is die je hebt. Hoe wil je dat de kinderen die dan zien? En wat gaan ze belangrijk vinden als ze groot zijn? Zeggen ze dan: Oh, wat fijn, wij hadden altijd een opgeruimd huis of vinden ze het leuk dat ik iets met ze deed? Nu ik wat ouder ben, denk ik zo nog veel meer dan voorheen. Ik denk dat ik daardoor nu ietsje makkelijker iets laat liggen.

De reden... Ik denk dat er heel veel zijn
Allereerst voor mij, vanwege de temperaturen. Ten tweede omdat het daar heel mooi is en ook omdat de economie in Brazilië bijv. heel erg groeit en we in Europa niet echt een toekomst zien.

Frankrijk of Italië lijkt ons ook heel leuk, maar dan is het nog steeds EU en dat is nu juist wat ons niet zo trekt met alle regelgeving en Big Brother-ontwikkelingen.

Reumatische klachten gaan ook vaak samen met darmklachten hè?

Ik merk het zelf ook. Afgelopen zondag de garage opgeruimd, loungeset weer buiten gezet en schoongemaakt. Als ik dan eenmaal ga zitten kom ik bijna niet meer overeind, zo stijf ben ik dan.
Maar met huishoudelijke werkzaamheden heb ik daar (nog) geen last van.
Merk gewoon echt wel dat ik ouder word.

En nu maar hopen op een hele goede dag, Spatje!

Een goede nachtrust zal vast wel helpen Hopelijk ook nog wat zon, alhoewel het er nu wel heel somber uitziet...

Ik heb inderdaad ook meer last als ik heb gezeten en weer opsta. Ook een drama af en toe om uit de auto te komen als we thuiskomen nadat we iets gedaan hebben.

Tja, de leeftijd zal idd ook wel meespelen. Ik kan me nu al wel een beetje voorstellen hoe ik zal lopen als ik straks 70 ben

Wat is endometriose trouwens?

darm/maag klachten heb ik ook.
mijn reumatoloog zei mij laatst ook dat dat veel voorkomt.
erg vervelend. eten zit me vaak tegen.eet liever niet dan wel.