Menu
 

Topic:

"Hindernissen" babynieuws vertellen

Obsessedwithcats  schreef op: 15-04-2022 23:38:58
Lieve leden!
Het is een enorm verhaal, sorry alvast hiervoor

Wij zijn net 9 weekjes zwanger van de eerste, dus het is nog heel pril allemaal, maar als alles goed gaat willen we het dus wel met 12-13 wk gaan vertellen.
Echter lopen we nu al tegen een aantal "hindernisjes" aan wat betreft het wereldkundig maken van ons wondertje.

een iets beknoptere samenvatting onderaan voor degenen die niet de hele verhalen willen lezen  

De eerste hindernis zal mijn schoonmoeder worden.
Zij heeft altijd een voorkeur gehad voor oudste broer, de middelste broer werd (en word nog steeds) heel neutraal tegen gedaan, en mijn partner, de jongste, was minst favoriet, zeg maar gerust dat ze zich jegens hem zo vijjandig en koud opstelde dat hij zich zn gehele jeugd niet geliefd en ongewenst heeft gevoeld.
Helaas heeft ze deze houding ook tegen de kleinkinderen, waarin de 4 van de oudste broer haar alles zijn, die van de middelste broer neutraal behandeld word. Onze verwachting is dus dat ons kindje net behandeld gaat worden als mn partner werd, en we kunnen er niks tegen doen helaas, omdat ze zelf niet inziet wat ze doet (de hele familie ziet dit gedrag maar zolang ze het zelf niet inziet is er helaas niks aan te dorn)

Ook is zij van mening dat ik geen goede moeder zal zijn, dit naar aanleiding naar hoe ik 2 jaar terug een keer boos ben geworden op de oudste van oudste schoonbroer (toen 5 j/o) Hij zat mij continue in het gezicht te slaan en me in mn zij te stompen en te schoppen en bleef hiermee doorgaan ondanks herhaaldelijk zeggen dat ik dat niet leuk vond. toen ben ik heel boos geworden. Heb hem niet gemept of wat dan ook alleen een beste preek gegeven. Schoonbroer&zijn partner gaven mij gelijk hierin, maar schoonma heeft sindsdien het oordeel gebeld dat ik hierom geen goede mama zou zijn en pakt ook elke kans aan om me dat onder mn neus te drukken.

De kans is ook reeel dat ze totaal niet positief gaat reageren op onze aankondiging.

Echter is het contact verbreken geen optie, daar mijn schoonvader een goede man is die alle kleinkinderen gelijk behandeld maar omdat hij onder de plak zit bij schoonma kunnen we contact verbreken niet maken. (volgens mij zijn die 2 ook alleen nog bij elkaar vanwege de kleinkinderen )

Niet vertellen is ook geen optie daar het dan via via via toch wel weer bij haar terechtkomt en dan zijn de rapen helemaal gaar. 

Dus.... Hoe moeten wij dit aanpakken? Wat betreft het gedrag van haar tegen van ons kindje zal er toch niks veranderen hier hebben wij al heel goed op geanticipeerd door gewoon zo neutraal mogelijk te blijven doen, in het belang van ons kindje, ons kindje dus ook niet te vaak met haar in contact te brengen en niet eerder in te grijpen dan wanneer haar te verwachten gedrag naar ons kindje echt uit de spuigaten gaat lopen of wanneer hij/zij zelf vragen gaat stellen aan ons (als in "waarom krijgen mijn neefjes meer cadeaus dan mij wanneer we bij oma zijn" oid)

Maar hoe moeten wij terug reageren als ze dus echt niet positief reageerd of dus dat ene incidentje van 2 jaar terug er weer bij haalt of op een andere manier niet leuk gaat reageren?

Dan komen we bij hindernis nr2;

Aan mijn kant van de familie heb ik een oom&tante (oom is broer van mn vader, tante is aangetrouwd een kleine 9aar terug) waarvan ik écht niet wil hebben dat ze het te weten komen, met name de tante. Ik heb ook al ruim een jaar geen contact meer met hun omdat zij zo achterbaks is, dit komt ook niet meer goed. Het heeft bijna 5 jaar, heel veel stress door haar toxische gedrag, en uiteindelijk een verkeerd geplaatste opmerking tijdens een door haar gestartte ruzie, namelijk "je moeder zal zich omdraaien in haar graf" (4 weken na overlijden van mijn moeder) voordat ik de stap zette om definitief het contact te verbreken.

Mijn vader en stiefma (m'n ouders zijn al 10 jaar gescheiden) weten ervan, weten ook waarom er geen contact meer is en zij steunen ons hierin (ook zij zien het toxische gedrag van deze "tante"). Zo heeft deze tante na de contactverbreking tegen mijn vader en stiefma gezegd dat ze er alles aan zal doen om mijn leven zuur te maken, en bereid is hier ver mee te zullen gaan als het moet (ben dus bang dat ze hiermee o.a bedoeld zorgen dat dit, en evt toekomstige kindjes, onterecht afgepakt zullen gaan worden)

Mijn opa en oma weten van dit alles niks, alleen dat ik geen contact meer heb met deze oom en tante.

Echter wil ik hun wel betrekken bij deze zwangerschap omdat dit hun eerste achterkleinkind word, ik wil hun graag deze ervaring gunnen omdat ze allebei 80+ zijn en ondanks dat ze allebei nog wel heel vitaal zijn bestaat de kans toch dat dit voor 1 van hun (of allebei) ook gelijk het laatste achterkleinkind word wat ze mee zullen maken.

Dus mijn vraag in deze: Hoe kan ik het toch aan opa en oma vertellen, en hierbij toch duidelijk maken dat ik niet wil dat dit bij deze oom & tante terecht komt, zonder dat ik opa en oma kwets? 
Nou weet ik dat ze er oom en tante er tzt toch wel achter zullen komen, maar liever niet direct.

Samenvattingen

aankondiging zwangerschap bij beide zijden v/d families zal 2 "hindernissen" kennen.

"Hindernis" 1 zal schoonma zijn daar wij nu al weten dat ze dit kleinkind totaal ongewenst zal bevinden en ook zo zal behandelen, heeft onterechte twijfels over met name mijn ouderschapskwaliteiten n.a.v 1 incident 2 jaar terug tussen mij en haar toen 5 jarige kleinkind wat zich misdroeg tegen mij en een preek kreeg van mij, waar zijn ouders mij gelijk in gaven.
Niet aankondigen of het contact verbreken -> geen optie, mede ivm schoonpa die wél normaal doet.
De vraag hier aan vast is dus;
Hoe moeten we netjes reageren wanneer schoonma idd negatief reageert op onze zwangerschap?

Hindernis 2 zal aan mijn kant van de familie liggen en dan de kant van mn pa, ivm mijn oom&tante aan die kant, waar geen contact meer mee is en die ook niks mogen weten door een dreigement vanuit de tante na deze terechte contactverbreking, dat ze mijn leven zuur zal maken en hiervoor ver zal gaan.
Mijn opa en oma weten alleen dat er geen contact meer is, de aanleiding hiervan en dat dit niet meer goed komt weten ze niet, hoeven ze niet te weten, kan het ook niet over mijn hart verkrijgen om dat te vertellen. Gezien hun hoge leeftijd (allebei 80+) is de kans reëel dat dit het 1e en ook het laatste achterkleinkind is wat ze mee zullen maken dus wil hun wel deze ervaring gunnen. 
De vraag bij deze is;
Hoe moeten we de zwangerschap aan mijn opa en oma vertellen, en hierbij duidelijk maken dat het niet de bedoeling is dat oom&tante het weten komt?


Het zijn 2 lange verhalen, misschien maak ik ook wel gewoon van een mug een olifant en stel ik me aan maar een beetje raad zou fijn zijn
 
Quote


Reageren op "Hindernissen" babynieuws vertellen
Naam
Bericht