Longontsteking

Ben er weer na een klein weekje van afwezigheid.

Vorige week donderdag werd ik wakker met wat verhoging en een wat borrelend gevoel in de luchtwegen.
Ik de huisarts gebeld want ik heb nooit geen verhoging en dat borrelen vond ik helemaal niet prettig.

Ik daar aangekomen helemaal buiten adem helemaal bezweet echt liep overal waar het kon.
Voelde me zo vies dat ik eigenlijk niet eens wilde dat ze me naar me longen luisterde.

Maar goed zij mijn longen luisteren en voor op de borst en vragen gesteld kon ze me zeggen dat het een griepje was en echt moest uitzieken.

Vrijdag dag erna de koorts liep op naar de 39.2 echt uitzonderlijk hoog voor mij want heb jaren lang geen koorts gehad.
Ademen werd al moeilijker en hoesten meer en me een hoofdpijn ongelovelijk.
Ik gebeld van goh we gaan het weekend in waar moet ik op letten mocht het toch echt verkeerd willen want ik had nog steeds het gevoel dat me iets dwars zat in de luchtwegen.

Moest op me koorts en benauwdheid letten.

Die avond gaat manlief de nachtdienst in en ik ging lekker op tijd me bed in want lekker voelde ik me niet.
Die nacht werd ik wakker met koorts 39.8.
Werd wat benauwder ook maar had niet het idee dat ik de HAP moest bellen.

Om 13.00 uur komt manlief uit bed en ik duik er ff in met Senna.
Uurtje later kom beneden manlief schrok van mij ik was helemaal grauw mijn nagels waren wat blauwige en snackte naar lucht.
Toch maar de HAP gebeld van goh is dit normaal bij een verkoudheid of kunnen we nog iets doen uit onze truce doos.

Maar nee gelijk komen en ze zouden spoed plek maken als ik binnen kwam dat ik gelijk door kon lopen.
Wij Senna bij oma gebracht en Lotte was daar al en wij naar de HAP.

Daar schrok de huisarts wat hij aantrof.
Ik had een hartslag van 47 en zuurstof van 89/90%
BLoeddruk weet ik niet meer behalve dat hij erg laag was.
Maarten moest bij me blijven staan want de arts was bang dat ik echt flauwviel.
Hij de longen luisteren kon hij de linker long amper nog wat van horen.

Gelijk werd de bereikbare longarts gebeld en moesten gelijk naar de SEH.
Daar werd ik op een bed gepleurt letterlijk en figuurlijk.
2 kwamen er tegelijk bloedprikken 1 voor in de slagader om je zuurstof in het bloed te meten wat een pokke prik is dat.
Ben ook nog eens lastig te prikken dus voor op de SEH was ik totaal al 7 keer geprikt.
Dan nog naar de Rontgen en werden 2 foto's gemaakt want ze vreesde voor een embolie.

Binnen een half uur hadden we al uitslag dat het echt een hele fikse ontsteking was en ik niet naar huis mocht.
Gelijk aan het zuurstof en antibiotica en aan de verneveling.

werd daarna naar de afdeling gebleven tot gister.
4 keer per dag aan de verneveling en anticiotica.

Nu gelukkig thuis bij mijn meisjes.
Ben nog wel benauwd bij inspanning verder rustig aan doen.
Longarts had het erover dat het 3 maanden voor volledig herstel staat.

Volgende maand terug voor controle.

Zo he he pffff wat een verhaal

Heb zelfs nog 2 dagen bij een oud vrouwke de krullers erin gedraait dus had zelfs nog wat te doen.

Dan mis ik me oude vak wel zeg

ik ga echt proberen rustig aan te doen.

zit alleen met Lotte in me maag die word samen gepest door meiden uit groep 7.
en nou vonden we briefjes in haar tas.
en moet datum afspreken dat ze kan trakteren want ze is jarig in de vakantie. hoop dat ik conditie genoeg heb om op en neer naar school te kunnen lopen