dilemma

Ik heb een dilemma en zou graag wat meningen horen. Ivm privacy en gevoeligheid moet ik het wat algemeen houden. 
Ik controleer de telefoon van mijn kind (15). Ik kwam er achter dat hij/zij lastig werd gevallen door iemand van de sportvereniging. Deze persoon is minderjarig en vorig jaar trainer/trainster. Dit jaar niet meer. Ik heb ontdekt dat mijn kind 'opdrachten' kreeg via een spelletje die hij/zij eigenlijk niet wilde uitvoeren. Mijn kind heeft slimme trucs bedacht om er onderuit te komen, waardoor de schade beperkt lijkt te zijn. Ik heb contact opgenomen met de politie. Op hun advies heb ik de sportvereniging anoniem ingelicht. Zij mogen niet weten om wie het gaat, alleen dat het een lid is. De politie heeft  mijn kind verhoord. Conclusie: het is op het randje van het toelaatbare en een strafbaar feit. Er is sprake van dwang en drang, maar door het kleine leeftijdsverschil en omdat het allemaal via social media is gebeurd en niet in het echt, is het juridisch onvoldoende. Bij toeval ben ik er achter gekomen dat deze persoon stage loopt op een basisschool (waar mijn andere kind op zit). Ik heb de directie anoniem ingelicht. School heeft in overleg met het bestuur voorzorgsmaatregelen genomen, maar kan niet zoveel want officieel is er niks gebeurd.
De politie heeft bij ons een melding gedaan bij veilig thuis. Zij hebben onderzoek gedaan en hebben geconcludeerd dat wij het prima doen. Dat is afgesloten. Wel hebben ze de politie gevraagd om een melding te doen over deze persoon en het gezin. Of dit is gebeurd, weet ik niet. 
De ouders van deze persoon zijn ingelicht door de politie en er ligt een flinke waarschuwing. Zij zouden ook nog een gesprek voeren met deze persoon om te onderzoeken of er rare ideeën leven, maar dat is niet gebeurd. Voor de politie is de zaak nu afgedaan. Voor de sportvereniging niet. Zij willen weten wie het is om verdere problemen te voorkomen. Ook de school wil natuurlijk meer informatie. Niet om een hetze te openen maar om meer ellende te voorkomen. Ik heb ze door verwezen naar de politie, maar dit alles voelt niet echt fijn. Zowel de school als de vereniging hebben geraden om wie het gaat. Ze kijken naar ons om meer informatie te krijgen. Dat begrijp ik heel goed, maar ik mag verder niets zeggen. Ik wil het ook klein houden en achter mij laten. Met mijn kind gaat het nu goed. Is opgelucht dat wij het weten. Heeft geen contact meer met deze persoon. 
Wat zouden jullie doen?

(ja het is misschien raar dat ik de telefoon van mijn 15 jarige controleer, maar ik had een naar voorgevoel en wat ben ik blij dat ik het gedaan heb, want daarmee heb ik veel ellende voorkomen....)