Dyslexie test

Hier de dyslexiebehandeling bij mijn zoon net afgerond. Hij zit nu in groep 7 en heeft er een pittig traject opzitten van ruim anderhalf jaar. 
Bij hem kwam naar voren dat hij ernstige enkelvoudige dyslexie heeft en hij is behandeld bij een speciaal dyslexiebehandelcentrum, die hun eigen programma's hebben ontwikkeld en toepassen. Hiervoor moest ik iedere week een eind rijden (onder schooltijd dat wel) omdat wij niet hebben gekozen voor de logopediste die normaal gesproken met de dyslexie kinderen werkt... wij hebben gekozen voor een gespecialiseerd centrum.
Hij heeft alle spellingsregels vanaf groep 3 opnieuw aangeleerd. Deze herhaalden ze net zolang totdat hij ze eigen was en dan gingen ze verder met het volgende. Hij maakte ook gebruik van een computerprogramma. Ik was zijn 'mentor' thuis. Ze vragen echt inzet en toewijding van de ouder die dit doet. Dit betekende 3 a 4 keer per week samen huiswerk maken, naast het huiswerk van school. Echt met hem zitten, lezen van tekst, lezen van woordjes op schrift en in het speciale computerprogramma, schrijven van zinnen en woorden. Woorden typen in het computerprogramma op een speciaal toetsenbord. Heel intensief geweest. Maar vorige week dus alles afgerond en hij zit nu op nivo qua lezen en qua spelling loopt hij zelfs voor!!! Zo trots op hem!
Op school krijgt hij extra leesles van de remedial teacher 2x per week.
Daarnaast krijgt hij extra tijd voor toetsen en worden ze extra groot uitgeprint voor hem. Voorheen werden toetsen ook voorgelezen, maar heeft hij nu niet altijd meer nodig. Hij mag ook zichzelf afzonderen, vanwege het snel afgeleid zijn.
Dus bij ons een groot succesverhaal!! School werkt goed mee en ook de begeleiding en behandeling bij het dyslexiecentrum zien wij als een groot succes. We hebben echt wel op onze strepen moeten staan op school, maar nu heeft hij een fijne juf die het ook snapt zeg maar.
Onze zoon had een gruwelijke hekel aan lezen, kon het ook echt niet. Raakte er gefrustreerd van, liep weg van school, huilde als hij naar school moest, buikpijn etc. In groep 3 al. Eind groep 4 is hij getest en half groep 5 is hij gestart met de behandeling. 
Ook nu is er een natraject. Over 9 maanden wordt hij opnieuw getest (als we dat willen) door het centrum om te kijken of hij alle regels nog onthouden heeft en hoever hij scoort. Ondertussen kunnen we aan de slag met een werkboek, om alles up to date te houden en ook school heeft een hele map gekregen hoe nu verder. Dus hier echt alleen maar lof!!

Dochter wordt waarschijnlijk ook getest over een tijdje, als het lezen niet verbeterd. Zij leest graag en veel, is een kei in spelling, maar leest heel langzaam. Ze leest wel keurig en goed. Maar het kan zijn dat ze idd net als jouw dochter, vanwege haar intelligentie haar dyslexie nu nog weet te verbergen. 

Ik heb 3 zeer ernstige dyslecten. Ze hebben alle drie een behandeling gehad maar zullen helaas nooit het niveau van leeftijdsgenoten halen. Vooral de jongste heeft een dusdanig zware vorm dat het de vraag is of zij ooit functioneel geletterd wordt, wat inhoud dat ze nooit op een acceptabele snelheid en net genoeg zou kunnen lezen om teksten te kunnen begrijpen. terwijl ze echt voldoende slim is en bijv voorgelezen teksten heel goed begrijpt. De middelste leest en spelt rond het niveau van groep 5 en de oudste rond groep 6. DE oudste 2 zitten op het voortgezet onderwijs. De oudste op TL/Havo en de middelste op Havo/vwo. Alle drie zijn ze slimmer dan gemiddeld. 

De behandeling vond ik pittig. Bij ons betekende dit 3 keer per week 20 minuten spelling en 5 keer 20 minuten lezen huiswerk en 45 minuten per week behandeling door een behandelaar die op school kwam. We hebben heel wat uit de kast moeten trekken om het leuk te houden. De methode op zich was leuk voor de jongste, de oudste begon pas in groep 8 door allerlei omstandigheden en voor hem was het te kinderachtig. Je vraagt natuurlijk ook veel van je kind als het constant iets moet doen wat je niet kan. Dit roept de nodige frustraties op, ik heb echt heel wat uit de kast gehaald om het leuk te maken. 

Op de basisschool werk(t)en ze met tablets met voorleesfuncties. OP het VO hebben ze voorleessoftware en alle boeken digitaal. Ze krijgen extra tijd. Wel merken we dat scholen niet ingesteld zijn op de ernst van dyslexie van onze kinderen. Het kost veel tijd en moeite om het geregeld te krijgen. Tegelijk moeten wij accepteren dat onze kinderen er wel gaan komen, maar niet via de reguliere weg. Op school blijven ze zo sterk als hun zwakste schakel.